Trzeci list otwarty do Premiera

 

Trzeci list otwarty do Prezesa Rady Ministrów

Szanowny Panie Premierze Donaldzie Tusk!

Jestem osobą bezrobotną z wyższym wykształceniem. Moje IQ jest takie jak Dody, choć kształty – zwłaszcza w okolicach talii – są już bardziej rubensowskie. Mam 47 lat, dwójkę małych dzieci na utrzymaniu i starego golfa II do remontu… /…/”

Tak zaczynał się mój pierwszy list, który wysłałem do Pana dwa lata temu. Całość można przeczytać tutaj:

http://www.ropoiwzk.com/gorace%20tematy/premier/List%20otwarty%20do%20premiera.htm

/…/ Dziękuję” Panu za przymusową separację. „Dziękuję” Panu za to, że nie mogę grać z synem w szachy i chodzić z córką na muzykę. „Dziękuję” Panu, że rolę ojca moich dzieci pełni dziadek i jego wzorce pewnie przechwycą. Dzięki Panu muszę zamrozić swoją miłość do żony. Dzięki Panu muszę wyzbyć się uczuć do dzieci, bo inaczej pękł bym z rozpaczy. Panie Premierze, nie wybaczę Panu takiego cudu społeczno-gospodarczego. Wykastrował mnie Pan z miłości do dzieci choć nie jestem pedofilem!

Tak kończył się mój drugi list, który wysłałem do Pana rok temu. Całość można przeczytać tutaj:

http://www.ropoiwzk.com/gorace%20tematy/List%20otwarty%20do%20premiera.htm


Dziś nie jestem już osobą bezrobotną, ale nie dzięki Panu. Mam już 49 lat życia za sobą, tylko 19 lat pracy w CV i płaski brzuch. Pracuję z daleka od domu, by zapewnić normalny byt rodzinie. W Polsce panuje ustrój mafijny, ściśle reglamentujący dostęp do źródeł przyzwoitej pracy i dóbr materialnych. Mam już samochód średniej klasy i byłem na zimowisku w Zakopanem. Takie szczęście niestety spotyka mnie kilka razy w roku. Normalna rodzina czasem razem – kosztem długotrwałej rozłąki. Coś za coś. Inni mają gorzej. W Jeleniej Górze burzy się hipermarkety wybudowane w 2000 roku i wyrzuca ludzi z pracy lub zatrudnia na taśmie w nowych, zagranicznych obozach pracy. Co roku umiera z wychłodzenia w zimie kilkaset osób. Drugie tyle odbiera sobie życie z powodu „spekulacyjnego rynku”. Ludzie coraz częściej się rozwodzą, rodziny się rozpadają ze względów ekonomicznych. Państwo polskie nie bierze żadnej odpowiedzialności za obywatela. Skrupulatnie liczy za to i zbiera podatki od Polaków. Władze, nie wiem której już RP, główkują jedynie jak wymeldować z własnego mieszkania zdesperowanych tatusiów i podnieść ludziom wiek emerytalny. Władze główkują jak nie płacić bezrobotnym zasiłku i jak załatwić sobie kominowe płace i dobre odprawy. Decydenci, czytaj wpływowi politycy, skupiają się tylko na walce politycznej i igrzyskach dla gawiedzi. Skupiają się na obrabowaniu ludzi z godności, z dostępu do opieki zdrowotnej. Dla odwrócenia uwagi tworzy się różnego rodzaju fundacje i stowarzyszenia pseudo pomocowe. Zakłada się niebieskie linie i rysuje grube kreski. Walczy się z korupcją tworząc baronów partyjnych. Buduje się schroniska dla bezdomnych i stołówki dla bezrobotnych, w których dobrze płatną, kierowniczą rolę pełnią rodziny polityków odpowiedzialnych za biedę. Zakłady komunalne kuleją, bilety wszelkie drożeją. Drogi są nieodśnieżane, realne dochody maleją. To nie biedni ludzie powinni płacić alimenty i wszelkie frycowe za wasze kryzysy. To nie biedni ludzie winni być eksmitowani z domów za zaleganie z czynszami z powodu braku pracy. To nie biedni ludzie powinni siedzieć w więzieniach za niespłacone kredyty. To nie biedni ludzie powinni być zamykani na dołkach za nadużywanie alkoholu. To nie biedni ludzie powinni być dokarmiani niczym gołębie na rynku przez konsumentów złodziejskiej pierestrojki. To nie biedni, wykształceni ludzie powinni emigrować za chlebem. Odwracacie kota ogonem. To radni, posłowie, senatorowie i urzędnicy ministerialni powinni siedzieć w kazamatach za taki cud gospodarczy! To Pan powinien już dawno odpowiedzieć wyrokiem sądowym za niespełnione obietnice i bałagan gospodarczy! Ludzie i historia jeszcze Pana rozliczą. Mam nadzieję, że za życia.

Grzegorz Niedźwiecki – socjolog