Zawiadomienie o przestępstwie sędziów do Prokuratora Generalnego Zbigniewa Ziobro

9

Prokuratura Rejonowa w Jeleniej Górze

Zbigniew Ziobro Prokurator Generalny

 

Zawiadomienie o przestępstwie

Sędziów Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze Piotra Gregier, Beaty Glazar i Alicji Izydorczyk niedopełnienia obowiązków służbowych, nadużycia władzy i poświadczenia nieprawdy

 

Wskazani wyżej sędziowie wydając w dniu 26 października 2016 r. postanowienie, sygn. akt II S 22/16, oddalające skargę na przewlekłość postępowania I Co 441/16 dopuścili się przestępstw z art. 231 § 2 kk oraz art. 271 § 3 kk.

Wnoszę o:

  1. Wszczęcie śledztwa w związku z umyślnym pozbawieniem mnie przez w/w sędziów prawa do merytorycznego rozpoznania sprawy i naprawienia szkody z tytułu niezałatwienia postępowania egzekucyjnego w rozsądnym terminie, dowolnym stosowaniem prawa i kierowaniem się prywatnymi, koteryjnymi kryteriami, a nie prawem materialnym, jednoznacznie ustanowionym prawem.
  2. Podjęcie służbowego nadzoru nad postępowaniem przygotowawczym przez Prokuratora Generalnego Zbigniewa Ziobro (Rozdział 37. kpk) z powodu fikcji prawa jaka ma miejsce w Jeleniej Górze od dziesięciu lat wokół wyroku bez przyczyny II K 467/07 oraz sfingowanego procesu cywilnego I C 1062/08, bezpodstawnych sankcji i barbarzyńskich, niekończących się egzekucji, adekwatnych do tych, które miały miejsce w najczarniejszych latach PRL.

 

Uzasadnienie

W dniu 8 grudnia 2015 r. (opatrzone datą 26 listopada 2015 r.) wierzyciel: Firma Motoryzacyjna „Ligęza” Sp. z o.o., u. Wincentego Pola 28, 58-500 Jelenia Góra złożył do Sądu Rejonowego Wydział I Cywilny w Jeleniej Górze wniosek o ponowne wezwanie dłużnika do wykonania czynności. Pismo to opatrzone sygn. akt I Co 3259/08 zarejestrowano pierwotnie pod sygnaturą I Co 3752/15.

Zarządzeniem SSR z dnia 22.02.2016 r. sprawę o sygn. akt I Co 3752/15 postanowiono zakreślić w rep. „Co” jako zakończoną (k. 11). Sprawę z wniosku z dnia 26 listopada 2015 r. (k. 617) postanowiono zarejestrować w rep. „Co” pod nową sygnaturą I Co 441/16.

W dniu 24 marca 2016 r. Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze I Wydział Cywilny wystosował do mnie jako dłużnika pismo, sygn. akt I Co 441/16, w przedmiocie egzekucji świadczeń niepieniężnych, doręczając mi odpis wniosku (wierzyciela) z dnia 26 listopada 2015 roku, zobowiązując jednocześnie do odniesienia się do żądania wierzyciela w terminie 14 dni.

 W dniu 4 kwietnia 2016 r. złożyłem w Sądzie Rejonowym w Jeleniej Górze I Wydział Cywilny odpowiedź na otrzymane żądanie sądu, opatrując ją sygnaturami I Co 441/16 (I Co 3259/08), I C 1062/08, II K 467/07.

W dniu 29 sierpnia 2016 r. złożyłem do Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze I Wydział Cywilny uzupełnienie stanowiska z dnia 4 kwietnia 2016 r., opatrując je sygnaturami I Co 441/16 (poprzednio I Co 3259/08), oczekując przekazania go wierzycielowi, aby rozpatrzył możliwość rychłego zakończenia postępowania w trybie art. 1049 kpc, a nie reliktowego art. 1050 kpc.

Wobec bierności organów w sprawie, złożyłem w dniu 17 października 2016 r. skargę do Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze za pośrednictwem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze na przewlekłość postępowania w sprawie I Co 441/16.

W dniu 26 października 2016 r. otrzymałem postanowienie jak na wstępie, Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze II Wydział Cywilny Odwoławczy, sygn. akt II S 22/16, oddalające moją skargę bez podania przyczyn, w którym podano nieprawdę, iż wierzyciel wniosek złożył 17 lutego 2016 r.

To jest dowód na poświadczenie nieprawdy w postanowieniu, albowiem wierzyciel złożył pierwotny wniosek wszczynający postępowanie w dniu 8 grudnia 2015 r. (datowany 26 listopada 2015 r.). Wniosek ten nie był wycofany i wierzyciel nie składał nowego wniosku, zmieniano jedynie sygnatury akt przedmiotowego postępowania. Sąd sam zresztą wielokrotnie w pismach do mnie powoływał się na wniosek z dnia 26 listopada 2015 r. Nie byłem wzywany do ustosunkowania się do jakiegoś innego, nowego wniosku. Ta gra datami, ma na celu jedynie, wybrnięcie Sądu z rażąco długiej przewlekłości postępowania.

Zgodnie z ustawą przewlekłość postępowania zachodzi, gdy:

  • postępowanie to trwa dłużej, niż to konieczne dla wyjaśnienia okoliczności faktycznych i prawnych, które są istotne dla rozstrzygnięcia sprawy,
  • postępowanie trwa dłużej niż to konieczne do załatwienia sprawy egzekucyjnej lub innej dotyczącej wykonania orzeczenia sądowego.

 

Te warunki ustawy przewlekłości postępowania zaszły w postępowaniu I Co 441/16, będącego następstwem postępowania I Co 3259/08. Nie było żądnych podstaw racjonalnych i merytorycznych do oddalenia skargi na przewlekłość postępowania egzekucyjnego I Co 441/16. Ja nie wstrzymywałem biegu postępowania proceduralnymi argumentami o wyłączenie sędziów lub innymi zabiegami prawnymi. Akta są nie u mnie tylko w Sądzie Rejonowym w Jeleniej Górze. Sąd ma obowiązek działać szybko, sprawnie, choćby w myśl. art. 6 § 1 kpc (zasada ekonomiki postępowania), bez zbędnej zwłoki i humanitarnie. Obywatel, strona postępowania, ma zwykle termin 7 lub 14 dni do uzupełnienia wszelkich braków, a Sąd nie potrafi rok czasu rozpatrzyć jednego, prostego wniosku wierzyciela. W zasadzie dziesięć lat jednej sprawy egzekucyjnej. Nie piszę jaką decyzję powinien podjąć Sąd, tylko wskazuję ewidentne naruszenie przewlekłości postępowania, a niezasadna ucieczka od tego jest nadużyciem władzy. Przestępstwa, to są zbyt delikatne określenia, albowiem są to umyślne, złośliwe tortury. Prokurator, który odmówi wszczęcia śledztwa, będzie miał zarzut współudziału w stalinowskich torturach.

Art. 40. Konstytucji: Zasada zakazu tortur

Nikt nie może być poddany torturom ani okrutnemu, nieludzkiemu lub poniżającemu traktowaniu i karaniu. Zakazuje się stosowania kar cielesnych.

Wobec bezprecedensowej sprawy, jaka od dziesięciu lat ma tutaj miejsce, jestem zmuszony upubliczniać te fakty.

 

Minister Sprawiedliwości, Prokurator Generalny Zbigniew Ziobro zaangażował się w nowelizację ustawy o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki. Szczególny nacisk położył na nieuzasadnioną defragmentację postępowania przez sądy i na skuteczność w realizowaniu skarg, bo wie, że sędziowie umyślnie i dowolnie manipulują prawem. Nowelizacja ustawy o skardze zmierza w kierunku uniemożliwienia sądom ograniczenia rozpoznania skargi tylko do etapu, na jakim znajduje się postępowanie, co zostanie osiągnięte poprzez modyfikację kryteriów oceny pojęcia rozpoznania sprawy w rozsądnym terminie. I dlatego nadzór Prokuratora Generalnego w tym niezwykle opresyjnym przykładzie jest niezbędny. Postępowanie sędziów jest wysoce niehumanitarne i niesprawiedliwe. Nie chcę mówić, z jakimi konsekwencjami spotkaliby się tak nieetyczni funkcjonariusze w Niemczech. Nie było i nie ma żadnych podstaw, aby to postępowanie egzekucyjne, notabene niezasadne, nie zostało rozstrzygnięte. To jest cyniczna złośliwość. Działanie na szkodę interesu publicznego i prywatnego.

https://www.premier.gov.pl/wydarzenia/decyzje-rzadu/projekt-ustawy-o-zmianie-ustawy-o-skardze-na-naruszenie-prawa-strony-do-0.html

https://bip.kprm.gov.pl/kpr/form/r2330,Projekt-ustawy-o-zmianie-ustawy-o-skardze-na-naruszenie-prawa-strony-do-rozpozna.html