Archiwa tagu: minister sprawiedliwości

Causa Seremet

8 czerwca, 2015 g.niedzwiecki

Betreff: WG: casus A. Seremet – rzecz o stygmatyzacji i kryminalizacji ofiar przestępstw akceptowanej przez Prokuratora Generalnego

Hamburg, 16.08.2014 r.

Pan

Andrzej Seremet

Prokurator Generalny

ul. Rakowiecka 26/30

02-528 Warszawa*

Dot.: 1. odmowa podporządkowania działań prokuratury normom prawa wspólnotowego,

konwencyjnego i krajowego w sprawie 18 zawiadomień o popełnieniu przestępstwa

przez funkcjonariuszy publicznych i osób związanych z organami wymiaru

sprawiedliwości i prokuratury obszaru apelacji wrocławskiej, kierowanych od dnia

19 czerwca 2002 r. na adres poczty elektronicznej Prokuratora Generalnego.

2. skutki podjętej z naruszeniem norm prawa wspólnotowego, konwencyjnego i

krajowego, decyzji Prokuratora Generalnego z dnia 08.04.2014 r. w sprawie o

sygn.: PG IV KSK 115/13, prowadzące do bezprawnego pozbawienie wolności

Pani Danuty M. Gaszewskiej – osoby nieuleczalnie chorej, stanowiące

zapowiedź wywołania zdarzeń skutkujących gwałtownym i zaplanowanym

pogorszeniem stanu zdrowia organizmu, natychmiastowym brakiem kontroli nad

funkcjonowaniem podstawowych organów podtrzymujących życie, a wiec utratą

życia, poprzez pozbawienie dostępu do przepisanych leków, specjalistycznej opieki

medycznej i odmowę dostępu do dietetycznego pożywienia, tj. realizacje wcześniej

ujawnionego planu, przewidującego wykonanie uzgodnionej pierwotnie przez

sędziów i prokuratorów z obszaru apelacji wrocławskiej decyzji z dnia 29.07.2000 r.

o śmierci świadka Sejmowej Komisji Śledczej ds. PKN Orlen SA

i w śledztwach prowadzonych min. poza granicami kraju – w sposób

zlecony ostatnio przez prokuratorów obecnej Prokuratury Generalnej, Krajowej Rady

Prokuratury i sędziów Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu, tj. przez osoby ponownie

wskazane w tekstach osiemnastu zawiadomień przesłanych na adres poczty

elektronicznej Prokuratora Generalnego i adresowanych do niego osobiście.

3. błędne i sprzeczne z obowiązującymi przepisami art. 7, art. 8, art. 9, art. 91 ust. 1,

art. 2, art. 183 art. 190 ust. 1, ust. 4 Konstytucji, postanowieniami Konwencji z dnia 4

listopada 1950 r. i przywołanymi w zawiadomieniach wyrokami ETPCz, wyrokami

TSUE, postanowieniami TWE i TFUE, decyzje Prokuratora Generalnego naruszające

porządek prawny państwa członka Unii Europejskiej i jego obowiązki w zakresie

ochrony ofiar przestępstw przed kryminalizacja i wiktymizacja, tj. przed zagrożeniami

i odwetem ze strony przestępczości zorganizowanej.

4. współdziałanie Prokuratora Generalnego w nielegalnych, w świetle obowiązującego

prawa wspólnotowego, czynnościach procesowych prowadzących do stygmatyzacji i

kryminalizacji ofiar przestępstw zagrożonych skutkami działań zorganizowanych grup

przestępczych, poprzez odmowę podjęcia czynności nakazanych przez prawo

wspólnotowe i, do których podjęcia jest on bezwzględnie zobowiązany, przez uchwały

składu siedmiu sędziów Sadu Najwyższego.

Przedmiotowe wystąpienie, zawierające od początku akcenty formalne, dotyczy zarzutu, jaki powinien zostać postawiony Prokuratorowi Generalnemu, który z chwilą jego nominacji podejmuje jawnie działania wbrew obowiązującemu prawu wspólnotowemu, względnie, wprowadzając w błąd opinie publiczną i inne organy władzy i administracji państwowej co do zakresu i rangi procesowej przysługujących obywatelom gwarancji podmiotowych, stronniczo interpretuje znaczenie tych gwarancji dla krajowego porządku prawnego.

A zatem zarzut powinien się koncentrować na źródłach kryminogennej bezczynności Prokuratora Generalnego.

Chcąc uniknąć powtórzenia kilkuset stron tekstu, który powinien być przynajmniej pasywnie znany Prokuratorowi Generalnemu i jego podwładnym, przypominam jednocześnie, że za treścią zawiadomień, które ten tekst wypełniały, nie dochodziło ze strony PG do podejmowania żadnych decyzji, które byłyby zgodne z obowiązującym prawem wspólnotowym i krajowym.

Treść tych zawiadomień, przesyłanych od 19.06.2012 r. na adres elektroniczny Prokuratora Generalnego, jest znana Kancelarii Sejmu, Ministrowi Obrony Narodowej, Ministrowi Finansów i kilkudziesięciu prokuraturom w całym kraju.

Dysponuje w tym zakresie dowodami wejść ze strony wyżej określonych urzędów na strony internetowe, na których te zawiadomienia i załączane do nich dowody były publikowane.

A wiec formułując zarzut wymieniony powyżej w pkt. 1 wystąpienia, chcę z calą mocą podkreślić, że praktykowane od początku przez Prokuratora Generalnego działania, dla których on znalazł uzasadnienie w przepisie § 122 ust. 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 marca 2010 r. Regulamin wewnętrznego urzędowania powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury, stanowią przykład czynności niezgodnych z obowiązującym prawem wspólnotowym i konwencyjnym.

Odpowiednio do obowiązku ustanowionego dla każdego państwa członkowskiego, Polska jest takim państwem od co najmniej 1993 r., zastosowanie ma przede wszystkim prowowspólnotowa wykładnia aktów prawnych za treścią art. 249 TWE, co oznacza przede wszystkim obowiązek stosowania się do wyroków TSUE : C-148/78, C-106/89, C-91/92 i C-280/13.

Ponieważ za każdym razem, zawiadomienia, których treść jest teraz dostępna publicznie, dotyczyły przestępczości zorganizowanej, to decyzje Prokuratora Generalnego, odnoszące się do wniosków o ściganie karne wskazywanych sprawców, powinny były być uzasadniane tylko i wyłącznie w oparciu o normy procesowe wywodzące się z Decyzji Ramowej Rady 2001/220/WSiSW z dnia 15 marca 2001 r. w sprawie pozycji ofiar w postępowaniu karnym i z Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/29/UE z dnia 25 października 2012 r. ustanawiającej normy minimalne w zakresie praw, wsparcia i ochrony ofiar przestępstw oraz zastępującej Decyzje Ramowa Rady 2001/220/WSiSW.

Po stronie Prokuratora Generalnego występuje co najmniej od 2001 r. obowiązek znajomości treści ww. aktów prawnych i zasad wprowadzonych treścią postanowień Konstytucji w art. 7, art. 8, art. 9, art. 91 ust. 1, ust. 2 i postanowień Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności z dnia 4 listopada 1950 r. art. 1, art. 5, art. 6, art. 13, art.14.

Z tych samych powodów Prokurator Generalny ma także zawsze obowiązek skrupulatnego zbadania sprawy zgodnie z wymogami Konwencji Strasburskiej ( Konwencji z dnia 4 listopada 1950 r.) – Wyrok Wielkiej Izby ETPCz z dnia 3 października 2006 r., skarga nr 543/03, § 32 i to nie tylko w kierunku przypomnianego nakazu, o którym ponownie przypomniał Sąd Najwyższy w uchwale siedmiu sędziów z dnia 26 czerwca 2014 r. sygn. akt I KZP 14/14, ale tez, i w odniesieniu do treści składanych zawiadomień nawiązujących do uchwały siedmiu sędziów SN z dnia 18 grudnia 2014 r. sygn. akt I KZP 19/13 , z uwagi na przedmiotową treść tych zawiadomień i dołączonych do nich dowodów wskazujących na popełnianie, w sposób zorganizowany, czynów wymienionych w art. 299 § 5 i § 6 kk. – vide: „pranie brudnych pieniędzy” i transfer gigantycznych kwot na zagraniczne konta.

W tle postawionego zarzutu znajduje się uprawniona konstatacja, że Prokurator Generalny działa nadal przeciwko obowiązującemu prawu, odsyłając wnoszone zawiadomienia do prokuratur rejonowych nie uprawnionych w ogóle do prowadzenia postępowań w sprawach dotyczących krajowej i międzynarodowej przestępczości zorganizowanej.

W tym miejscu czuję się uprawniony do poinformowania Prokuratora Generalnego, że w najbliższym czasie zostanie on wezwany przez inne wspólnotowe organy śledcze do wyjaśnienia, dlaczego przez okres czterech lat nie podjął działań nakazanych przez Decyzje Ramowa Rady z dnia 2001/220/WSiSW i Dyrektywę PE i Rady 2012/29/UE.

Już na wstępie trzeba podkreślić, że jego zachowanie w tej sprawie jest z gruntu błędne, albowiem generalnie obowiązuje zasada, że organy państwa członkowskiego nie mogą tłumaczyć swojej bezczynności brakiem implementacji dyrektywy w terminie. Powołane wyżej akty prawne i wyroki sadowe ETPCz obowiązują od chwili ich ogłoszenia w dzienniku urzędowym UE – vide: art. 1, art. 44 i art. 46 Konwencji Strasburskiej.

Rozwijając zarzut postawiony w pkt. 2 wystąpienia, należy dokonać uzupełniająco odesłania do treści decyzji Prokuratora Generalnego z dnia 08.04.2014 r. i odpowiedzi na nią z dnia 25.04.2014 r. oraz treści wniosku Pani Danuty M. Gaszewskiej z dnia 15.07.2014 r. mającego umocowanie w wyroku Wielkiej Izby ETPCz z dnia 3 października 2006 r., skarga nr 543/03, § 32, i w Zaleceniu / Recommendation No. (2000) 2 z dnia 19 stycznia 2000 r. Komitetu Ministrów dla państw członkowskich w sprawie ponownego rozpatrywania lub wznawiania pewnych spraw na poziomie krajowym na wskutek wyroku Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, oraz Zalecenia CM / Recommendation No. (2008)2 z dnia 6 lutego 2008 r. Komitetu Ministrów Rady Europy dla państw członkowskich dotyczącego skutecznej zdolności krajowej do szybkiego wykonywania wyroków Europejskiego Trybunału Praw Człowieka.

Dotychczasowe postępowanie Prokuratora Generalnego w sprawie kierowanych do niego zawiadomień i wniosków, które można znaleźć w PG pod sygnaturami: PG IV KSK 115/13, PG IV KSK 1814/13, PG II Dsa 185/12, PG II Dsa 111/14 i inne, jest dowodem na to, że Prokurator Generalny nie zna w ogóle prawa wspólnotowego.

Stanowisko takie zaprezentował ponownie w dniu 26 czerwca 2014 r. występując z próbą uniemożliwienia podjęcia przez Sad Najwyższy uchwały, odpowiadającej skutkom wym. wyżej decyzji, podejmowanych przez Komitet Ministrów Rady Europy i linii orzeczniczej Europejskiego Trybunału Praw Człowieka.

Po opływie dwóch miesięcy od uchwały składu siedmiu sędziów SN z dnia 26 czerwca 2014 r. I KZP 14/14, i po upływie 9 miesięcy od daty podjęcia przez skład siedmiu sędziów SN w dniu 18 grudnia 2013 r., I KZP 18/13, innej uchwały, mającej tutaj podstawowe znaczenie karno-procesowe, Prokurator Generalny nie czuje się związany stanowiskiem Sadu Najwyższego, mającym za każdym razem range zasady prawnej.

Dla przypomnienia i podkreślenia znaczenia stanowiska SN dla przywrócenia w końcu podstawowych praw procesowych, przysługujących także Pani Danucie M. Gaszewskiej od początku, tj. od chwili wystąpienia w dniu 07.06.2000 r. z pierwszym zawiadomieniem do organów prokuratury, należy zaznaczyć, iż uchwala Sadu Najwyższego z dnia 26 czerwca 2014 r. wprowadza na stałe do krajowego porządku prawnego zasadę, która brzmi:

„Potrzeba” wznowienia / postępowania / , o której mowa w art. 540 § 3 k.p.k., może dotyczyć nie tylko postępowania w sprawie, do której odnosi się rozstrzygnięcie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka o naruszeniu Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, ale także do innych postępowań karnych, w których zaistniało naruszenie postanowień Konwencji tożsame w układzie okoliczności faktycznoprawnych do stwierdzonego w orzeczeniu tego Trybunału wydanym przeciwko Polsce”.

Prokurator Generalny, nie znając w pierwszym rzędzie prawa wspólnotowego i ignorując zasady przyjęte przy tworzeniu instytucji prawnych Rady Europy, zachowuje się jak przedstawiciel innej pozapaństwowej struktury. Należy powiedzieć, że niebezpiecznej dla dalszego bytu tego Państwa w ogóle.

Mam nadzieję, że wkrótce będę miał możliwość szerzej i wobec uprawnionych organów innego państwa, wypowiedzieć się właśnie na temat działalności Prokuratora Generalnego i osób, które są beneficjentami jego niezgodnej z obowiązującym prawem działalności.

Odnosząc się do stanu faktycznego wywołanego skutkami bezczynności Prokuratora Generalnego w sprawie kierowanych przeze mnie i Panią Danutę M. Gaszewską do niego zawiadomień i wniosków, chcę podkreślić, że doprowadził on już do bezprawnego pozbawienia wolności Pani Danuty M. Gaszewskiej i czynnie uczestniczy w działaniach doskonale mu znanych osób, które są zajęte „wykonywaniem dalszych zabójstw na zlecenie”.

Odmawiając Pani Danucie M. Gaszewskiej „skrupulatnego zbadania sprawy zgodnie z wymogami Konwencji”, tj. wniosku o wystąpienie ze skarga kasacyjną w sprawie wyroku SR dla Wrocławia – Fabrycznej we Wrocławiu, sygn. akt XII K 648/06, i równocześnie ignorując uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 26 czerwca 2014 r., I KZP 14/14, doprowadził do wykonania bezprawnej decyzji tego Sądu, pozwalającej na pozbawienie wolności osoby, której odmówiono dostępu do sądu i prawa do obrony, bardzo ciężko chorej, cierpiącej na nieuleczalną chorobę, której w każdej chwili grozi śmierć.

Szczegóły znalazły opis we wniosku skierowanym przeze mnie, jako przedstawiciela ustawowego Pani Danuty M,. Gaszewskiej, o zarządzenie obligatoryjnie przerwy w obywaniu kary pozbawienia wolności, która mogła zostać orzeczona tylko w warunkach celowej bezczynności Prokuratora Generalnego.

W „państwie prawa” taki wniosek, z urzędu, powinien spotkać się z zainteresowaniem organów ścigania. Ponieważ w części jego uzasadnienia zawarte są też zarzuty podniesione wcześniej przeze mnie i Panią Danutę M. Gaszewską w zawiadomieniach kierowanych do Prokuratora Generalnego z dniem 23 i 29 maja 2014 r., wskazujących na „popełnienie przestępstw” przez sędziów Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu i innych sędziów z obszaru apelacji wrocławskiej.

W państwowopodobnej strukturze, której wyrazicielem stał się Prokurator Generalny, zawiadomienia z dnia 23 i 29 maja br., posłużyły za przyczynę podstępnie przeprowadzonej na polecenie Prokuratora Generalnego i w uzgodnieniu z Prokuratura Apelacyjna w Krakowie operacji zatrzymania Pani Danuty M. Gaszewskiej, a następnie w warunkach zarządzonego braku lekarstw i dostępu do specjalistycznej opieki zdrowotnej, stały się okazją do „przekonwojowania” jej przez trzy Komendy Policji, trzy Areszty Śledcze i „osadzenia” w Zakładzie Karnym w Grudziądzu, w „rygorze zaostrzonym”, gdzie doznała kolejnego już ataku/szoku anafilaktycznego, będącego następstwem braku diety i ostrej dychawicy oskrzelowej.

Bez dostępu do leków, które jej odebrano i do lekarzy, którzy sprawowali do tej pory stałą opiekę medyczną , prawdopodobieństwo wystąpienia trwałych uszkodzeń organizmu, prowadzących do utraty zdolności chodzenia, mówienia, pogłębiającego się paraliżu całego ciała i w końcu śmierci Pani Danuty M. Gaszewskiej, jest bardziej niż prawdopodobne.

Tym bardziej, że taki jest finalny cel podjętych za zgodą Prokuratora Generalnego działań.

Prokurator Generalny oddając w ręce „zorganizowanej grupy przestępczej o charakterze zbrojnym” los świadka i pokrzywdzonej Pani Danuty M. Gaszewskiej, oczywiście zadbał, przez swoją intencjonalną bezczynność, także o bezkarność osób podejmujących przestępcze działania, a jednocześnie odebrał skutecznie możliwość odwołania się przez Panią Gaszewską i przez jej przedstawiciela do zasad ujętych w Zaleceniu / Recommendation No. R (98)7 Komitetu Ministrów Rady Europy dla państw członkowskich w sprawie etycznych i organizacyjnych aspektów opieki zdrowotnej w wiezieniu, przyjętych w dniu 8 kwietnia 1998 r. podczas 627 posiedzenia przedstawicieli ministrów.

Wykluczył, nie odpowiadając na zawiadomienia kierowane do jego przedstawicieli, prawo do powołania się Pani Danuty M. Gaszewskiej na inny akt prawny Unii, uzgodniony jako Zalecenie / Recommendation No. (2006)2 Komitetu Ministrów Rady Europy do państw członkowskich Rady Europy w sprawie Europejskich Reguł Więziennych, przyjęte przez Komitet Ministrów w dniu 11 stycznia 2006 r. na 952 posiedzeniu delegatów.

W chwili kiedy niniejsze wystąpienie dotrze na adres poczty elektronicznej Prokuratora Generalnego, Pani Danuta M. Gaszewska, zgodnie z wytycznymi prokuratora Prokuratury Apelacyjnej w Krakowie p. M. Kuzar-Kot i jej przełożonego prokuratora Janusza Śliwy, który w 2005 r. uniemożliwiając ujawnienie skutków działalności „Operacji Grafit” wystąpił min. przeciwko decyzji Generalstaatsanwaltschat Hamburg domagającej się przyznania Pani Danucie M. Gaszewskiej ochrony policyjnej, będzie dalej pozbawiona leków, dostępu do specjalistycznej opieki medycznej i pożywienia, pozwalającego na kontynuowanie przepisanej przez lekarzy diety bezmlecznej.

Będzie „piła wodę z kranu” i odżywiała się resztkami „placków ryżowych” nabytych w więziennej kantynie.

Do postawienia Prokuratorowi Generalnemu zarzutu wymienionego w pkt. 3 niniejszego wystąpienia, upoważnia mnie przede wszystkim treść jego wystąpienia w dniu 24 kwietnia 2014 r. i stanowisko zaprezentowane przez niego w dniu 26 czerwca 2014 r. w trakcie posiedzenia Sądu Najwyższego, poprzedzającego podjecie uchwały w składzie siedmiu sędziów SN o treści już wyżej cytowanej.

W obu przypadkach Prokurator Generalny wykazał się dramatyczną nieznajomością reguł prawa wspólnotowego i linii orzeczniczej Trybunału Sprawiedliwości oraz Europejskiego Trybunału Praw Człowieka.

W szczegółach znalazło to odbicie w pismach kierowanych przez Panią Danutę M. Gaszewską i jej ustawowego przedstawiciela do Prokuratora Generalnego po dniu 25 kwietnia br., na które do dnia dzisiejszego brak jest odpowiedzi.

Prokurator Generalny nie zareagował także na wniosek z dnia 15.07.2014 r. uznając prawdopodobnie, że jest zwolniony z tego obowiązku, po tym jak został poinformowany, że operacja pozbawienia wolności Pani Danuty M. Gaszewskiej w dniu 02.07.2014 r. i będąca w toku operacja pozbawienia jej życia, współprowadzona przez Prokuraturę Apelacyjną w Krakowie, na polecenie Marka Staszaka – prokuratora Prokuratury Generalnej, Edwarda Zalewskiego – Przewodniczącego Krajowej Rady Prokuratury, Jerzego Skorupki – sędziego SA we Wrocławiu, Wiesława Strózika – b. funkcjonariusza WSW/WSI, Sławomira Górnickiego – Z-cy Dyrektora Departamentu Postępowań Przygotowawczych PG, Andrzeja Matejuka b. Komendanta Głównego Policji i innych, znajduje się w stadium końcowym.

W miejsce opisu dalej pogłębianych źródeł uzasadnienia zarzutu postawionego w pkt. 3 niniejszego wystąpienia, należy generalnie wskazać na potrzebę przyswojenia sobie w oryginale treści wymienionych w tym punkcie przepisów i całości postanowień Decyzji Ramowej Rady 2001/220/WSiSW wraz z pełnym tekstem Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/29/UE.

Zawarte są tam odpowiedzi na pytania dotyczące przestępczego celu praktykowanego generalnie przez organy prokuratury procesu „stygmatyzacji”, „kryminalizacji” i „wiktymizacji” ofiar, któremu, na drodze „karnoprocesowej”, towarzysza stany planowo i odgórnie zalecanej bezczynności, przechodzącej w stany gwarantowanej bezkarności – „odwracane śledztwa” i „areszty wydobywcze” to tylko zbyt łatwo dostrzegane przykłady – ze strony jednostek organizacyjnych prokuratury reprezentowanej przez Prokuratora Generalnego – czyli przez nikogo, zamykające ofiarom przestępstw drogę do wszczęcia procedury „sprawiedliwości naprawczej” i uzyskania dostępu do profesjonalnie zabezpieczonej, a przez przepisy wspólnotowe i konwencyjne gwarantowanej, ochrony praw ofiary przestępstwa i członków jego najbliższej rodziny.

Ponawiając zatem w pkt. 4 zarzut działania Prokuratora Generalnego in concreto przeciwko postanowieniom Dyrektywy PE i Rady 2012/29/UE i przepisom Konwencji z dnia 4 listopada 1950 r., a tym samym wyrokom i uchwałom TSUE, ETPCz oraz Sadu Najwyższego, mam na myśli stronnicze i autorskie wystąpienie Prokuratora Generalnego przeciwko postanowieniom Dyrektywy zawartym w pkt. 9, 19, 22, 25, 34, 37, 40, 41, 46, 48, 52, 53, 54, 55, 56, 58, 61, 63, 66 oraz w art. 1, art. 2 pkt 1 lit. a, lit. d, art. 3 pkt 1, art. 8 pkt 5, art. 9, art. 10 pkt 1, art. 11 pkt 4, art. 13, art. 14, art. 15, art. 18, art. 20, art. 22, art. 23 pkt 2 lit. b i lit. c, art. 25, art. 31.

Wskazując na obowiązek państwa polskiego i reprezentujących go organów administracji państwowej stosowania bezpośrednio przepisów wspólnotowych i konwencyjnych, zapisany w tekście Konstytucji i w aktach stowarzyszeniowych, zarzucam Prokuratorowi Generalnemu in concreto podejmowanie działań wymierzonych przeciwko Zaleceniu / Recommendation No (2002) 2 z dnia 19 stycznia 2000 r. i Zaleceniu / Recommendation No (2008)2 z dnia 6 lutego 2008 r. oraz przeciwko wyrokom Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, a w szczególności wyrokowi ETPCz z dnia 17 października 2006 r., skarga nr 52967/99, wyrokowi Wielkiej Izby ETPCz z dnia 3 października 2006 r., skarga nr 543/03, § 32, wyrokowi Czwartej Sekcji ETPCz z dnia 3 listopada 2009 r., skarga nr 11300/03, wyrokowi Czwartej Sekcji ETPCz z dnia 19 maja 2009 r., skarga nr 18353/03 oraz występowanie przeciwko uchwałom składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 18 grudnia 2013 r. , sygn. akt I KZP 19/13 i z dnia 26 czerwca 2014 r. sygn. akt I KZP 14/14.

W tym stanie rzeczy, wobec bezczynności Prokuratora Generalnego co do zasady, względnie pozorowania przez niego czynności procesowych, sprowadzanych celowo do sprzecznych z obowiązującym prawem decyzji, skutkujących nie uzasadnionym upływem czasu w sytuacji, w której jednocześnie podejmowane są z jego udziałem działania niezgodne z prawem, mające doprowadzić do pozbawienia Pani Danuty M. Gaszewskiej dostępu do sądu w ogóle – w rozumieniu art 6 Konwencji z dnia 4 listopada 1950 r. – i wywołania u niej na stale zmian chorobowych organizmu, mogących nagle doprowadzić do jej śmierci, niniejsze wystąpienie, korzystając z udzielonego mi pełnomocnictwa, kieruje w pierwszym rzędzie do Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej i do Ministra Sprawiedliwości.

Ze względów formalnych, niniejsze zawiadomienie zostanie także niezwłocznie przekazane na adres poczty elektronicznej Prokuratora Generalnego. W tym jednak przypadku, bez oczekiwania jednak z mojej i Pani Danuty M. Gaszewskiej strony, na zajęcie przez niego, albo w jego imieniu np. przez prokuratora Sławomira Górnickiego – o nim wcześniej w tekście niniejszego zawiadomienia – w sposób procesowy, tzn. w terminie, stanowiska wobec stawianych w zawiadomieniu zarzutów.

Nie spodziewam się, ze dostrzeże on swoja role jako osoby aktywnie uczestniczącej w realizacji przykładowo wskazanych wyżej czynów przestępczych i zachowań jawnie bezprawnych, dla której charakterystyki właściwa definicje w „teoretycznie istniejącym państwie prawa” zlokalizowano w zapisie art. 18 § 3 in fine kk, uznając, ze „odpowiada za pomocnictwo także ten, kto wbrew prawnemu, szczególnemu obowiązkowi niedopuszczenia do popełnienia czynu zabronionego swoim zaniechaniem ułatwia innej osobie jego niepopełnienie”.

Prokurator Generalny ma szczególny obowiązek sprzeciwienia się „praniu brudnych pieniędzy”, „drenażu krajowego rynku kapitałowego”i nie mniej szczególnie jest przez ustawy zobowiązany do przestrzegania uchwal składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego, będących uzupełnieniem prawa wspólnotowego i konwencyjnego, w postaci jw.

Zamiast tego obserwować można narastający pozaustawowy proces kreowania dewiacji „karnoprocesowych”, jak „odwracane śledztwa” i „areszt wydobywczy”, zezwalających na ukierunkowaną „stygmatyzację” ofiar przestępstwa, często prowadzącą również do fizycznej likwidacji tych ofiar, które występując jako świadkowie i pokrzywdzeni, stają się zagrożeniem dla dalszego istnienia coraz bardziej profesjonalnie działających grup przestępczych, kontrolowanych przez „międzynarodową przestępczość”, w szeregach których prawie zawsze występują krajowi sędziowie i prokuratorzy, lub członkowie ich rodzin.

Andrzej M. Czyżewski

b. Minister ds. Informacji Rządu Rzeczypospolitej Polskiej na Uchodźstwie

b. Członek Rady Narodowej Rzeczypospolitej Polskiej na Uchodźstwie

Ustawa o informatyzacji z dnia 10 stycznia 2014 r. (Dz. U.z 2014 r. poz. 183)
Postanowienie NSA z 21 grudnia 2011 r., sygn. akt II FZ 447/11

Czy obywatel może doprowadzi ć do wszcz ę cia post ę powania dyscyplinarnego wobec s ę dziego?

Scan_Doc0152

Bez kategorii

Wprowadzenie prawa w szkołach jest niezbędne bo władzę mają zbrodniarze

5 czerwca, 2015 g.niedzwiecki

Prawa człowieka – koncepcja, według której każdemu człowiekowi przysługują pewne prawa, których źródłem obowiązywania jest przyrodzona godność ludzka. Prawa te mają charakter:

powszechny – obowiązują na całym świecie i przysługują każdemu człowiekowi
przyrodzony – przysługują każdemu od chwili urodzenia
niezbywalny – nie można się ich zrzec
nienaruszalny – istnieją niezależnie od władzy i nie mogą być przez nią dowolnie regulowane
naturalny – obowiązują niezależnie od ich potwierdzenia przez władzę państwową
niepodzielny – wszystkie stanowią integralną i współzależną całość

Międzynarodowa encyklopedia prawa publicznego podaje, że prawami człowieka są te wolności, środki ochrony oraz świadczenia, których respektowania właśnie jako praw, zgodnie ze współcześnie akceptowanymi wolnościami, wszyscy ludzie powinni móc domagać się od społeczeństwa, w którym żyją. Prawo jednego człowieka kończy się tam, gdzie zaczyna się prawo innego człowieka.

Artykuł 1. Powszechnej deklaracji praw człowieka:

Wszyscy ludzie rodzą się wolni i równi pod względem swej godności i swych praw. Są oni obdarzeni rozumem i sumieniem i powinni postępować wobec innych w duchu braterstwa.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Prawa_cz%C5%82owieka

Prawa człowieka to podstawowe normy przysługujące każdemu z nas wynikające z samego faktu bycia człowiekiem np.: prawo do życia, wolność słowa, wolność zrzeszania się, czy prawo do edukacji. Prawa człowieka są takie same dla wszystkich ludzi bez względu na rasę, płeć, orientację seksualną, wyznanie, pochodzenie etniczne, społeczne, narodowe czy przekonania polityczne. Prawa człowieka są niepodzielne i powszechne dla wszystkich ludzi. Są fundamentem demokracji, społeczeństwa obywatelskiego, wolności, sprawiedliwości oraz pokoju.

http://amnesty.org.pl/prawa-czlowieka.html

Marek Nowicki, Czym są prawa człowieka?

Wiedza o prawach człowieka jest dyscypliną lokującą się gdzieś pomiędzy filozofią, a zwłaszcza etyką, licznymi gałęziami prawa i naukami politycznymi. W swym współczesnym kształcie powstała ona po II wojnie światowej, choć korzeni jej można poszukiwać w starożytności, średniowieczu, a zwłaszcza w myśli Oświecenia. Prawa człowieka nie były przedmiotem badań ani nauczania w świecie komunistycznym, choć sama ta zbitka słów, opatrzona przymiotnikiem „socjalistyczne”, zaczęła pojawiać się w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych, zaciemniając i celowo rozmywając nośne, napływające z Zachodu idee, określane u nas mianem „burżuazyjnych praw człowieka”. W latach dziewięćdziesiątych nastąpiło w Polsce szybkie upowszechnienie koncepcji praw człowieka, nie sposób jednak w kilka lat odrobić półwiekowego opóźnienia w rozwoju świadomości społecznej, zwłaszcza, że i inne pośrednio tylko z prawami człowieka związane terminy, jak demokracja, lewica, prawica itp., których sens wypaczyła najpierw PRL-owska ideologia, a później politycy okresu transformacji ustrojowej, budzą liczne nieporozumienia.

Prof. Wiktor Osiatyński, Historia i filozofia praw człowieka

Prawa człowieka to jedno z najmłodszych pojęć w słowniku polityki i społeczeństw. Od pewnego czasu są jednak niepowtarzalną wartością społeczną i polityczną. Stały się ważnym kryterium oceny działalności władz, a nawet konstytucji i przepisów prawa. Prawa człowieka są uzasadnieniem ruchów opozycyjnych i rewolucyjnych. Bywają programowym celem rządów. Są istotnym elementem polityki międzynarodowej. Prawa człowieka są to powszechne prawa moralne o charakterze podstawowym, przynależne każdej jednostce w jej kontaktach z państwem. Pojęcie praw człowieka opiera się na trzech tezach: po pierwsze, że każda władza jest ograniczona; po drugie, że każda jednostka posiada sferę autonomii, do której nie ma dostępu żadna władza; po trzecie, że każda jednostka może się domagać od państwa ochrony jej praw.

http://www.hfhr.pl/publikacje/czym-sa-prawa-czlowieka/

Prawa człowieka w Polsce – prawa człowieka ustanowione są w rozdziale II Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (1997) i gwarantowane przez liczne konwencje międzynarodowe. Mimo to, międzynarodowe organizacje zajmujące się ich ochroną zgłaszały ich naruszenia, dokonywane zwłaszcza przez szeroko pojęte służby bezpieczeństwa.

Polska konstytucja zapewnia poszanowanie praw człowieka oraz praw obywatelskich:

Art. 30. Przyrodzona i niezbywalna godność człowieka stanowi źródło wolności i praw człowieka i obywatela. Jest ona nienaruszalna, a jej poszanowanie i ochrona jest obowiązkiem władz publicznych.

prawo do wolności (art. 31)
równości wobec prawa oraz zakaz dyskryminacji (art. 32)
równość wobec prawa ze względu na płeć (art. 33)
prawo do posiadania obywatelstwa polskiego – dla potomków obywateli polskich (art. 34)
wolność zachowania tożsamości i języka mniejszości narodowych (art. 35)
prawo obywateli do opieki poza granicami kraju (art. 36)
prawną ochronę życia (art. 38)
wolność od poddawania eksperymentom naukowym bez zgody (art. 39)
wolność od tortur, nieludzkiego i poniżającego traktowania oraz karania i stosowania kar cielesnych (art. 40)
wolność i nietykalność osobista (art. 41)
prawo do obrony (art. 42)
prawo do rzetelnego procesu (art. 45)
prawo do prywatności (art. 47)
prawo do wychowania dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami (art. 48)
prawo do nienaruszalności mieszkania (art. 50)
prawo do ochrony danych osobowych (art. 51)
wolność poruszania się po kraju, wyjazdu i powrotu (art. 52)
wolność wyznania i poglądów (art. 53-54)
wolność do gromadzenia i zrzeszania się (art. 57-59)
prawo do równego dostępu do służby publicznej (art. 60)
prawo do informacji publicznej (art.61)
prawo wyborcze, rozumiane jako czynne prawo wyborcze dla obywateli (art. 62)
prawo petycji (art. 63)

ZBIÓR ZASAD ETYKI ZAWODOWEJ SĘDZIÓW

Zbór Zasad Etycznych Prokuratora

Międzynarodowe Pakty Praw Człowieka – zbiorcza nazwa dla dwóch umów międzynarodowych uchwalonych przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w dniu 16 grudnia 1966 roku:

Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich i Politycznych

Międzynarodowy Pakt Praw Gospodarczych, Socjalnych i Kulturalnych

Szerzej:

Powszechna Deklaracja Praw Człowieka (1948 r.) (Universal Declaration of Human Rights)
Międzynarodowe Pakty Praw Człowieka (1966 r.) (The International Covenants on Human Rights)
Europejska Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności (1950 r.) (The European Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms)
Europejska Karta Socjalna (1961 r.) (The European Social Charter)
Amerykańska Deklaracja Praw i Obowiązków Mężczyzn (1948 r.) (The American Declaration of the Rights and Duties of Men)
Amerykańska Konwencja Praw Człowieka (1969 r.) (The American Convention on Human Rights)
Afrykańska Karta Praw Człowieka (1981 r.) (The African Charter on Human and Peoples’ Rights)
Arabska Karta Praw Człowieka (1994 r.) (The Arab Charter of Human Rights)

Prawo międzynarodowe

Art. 11 ust. 1 Powszechna Deklaracja Praw Człowieka stanowi, że:Każdy człowiek oskarżony o popełnienie przestępstwa ma prawo, aby uznawano go za niewinnego dopóty, dopóki jego wina nie zostanie mu udowodniona zgodnie z prawem podczas publicznego procesu, w którym miał wszystkie gwarancje konieczne dla swojej obrony;
art. 14 ust. 2 Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych przewiduje, że:Każda osoba oskarżona o popełnienie przestępstwa ma prawo być uważana za niewinną aż do udowodnienia jej winy zgodnie z ustawą;
art. 6 ust. 2 Europejska Konwencja Praw Człowieka potwierdza, że:Każdego oskarżonego o popełnienie czynu zagrożonego karą uważa się za niewinnego do czasu udowodnienia mu winy zgodnie z ustawą.

Prawda materialna

Art. 2 § 2 KPK

Podstawę wszelkich rozstrzygnięć powinny stanowić prawdziwe ustalenia faktyczne.

Swobodna a dowolna ocena dowodów

Komentarz do art. 7 KPK

Art. 7 KPK formułuje jedną z podstawowych zasad procesu karnego, nazywaną zasadą swobodnej oceny dowodów.

Zgodnie z tym przepisem każdy organ tego postępowania, a zatem zarówno sąd, jak i prokurator lub inny organ postępowania przygotowawczego, zobowiązany jest oceniać wszystkie zebrane w sprawie dowody nie tylko przy wykorzystaniu wiedzy oraz doświadczenia życiowego, ale przede wszystkim zasad logiki (prawidłowego rozumowania). Jako że zasada swobodnej oceny dowodów odnosi się do „organów postępowania”, to powinna być stosowana na każdym jego etapie, od wszczęcia postępowania przygotowawczego aż do wyrokowania, w tym także w postępowaniach incydentalnych.

Sformułowanie przez ustawodawcę zasady swobodnej oceny dowodów nie jest tożsame z dowolnością tej oceny. Nie dość bowiem, że powinna się ona opierać o wszechstronną analizę wszystkich przeprowadzonych w sprawie dowodów (doświadczenie życiowe, wiedza oraz zasady logicznego myślenia), to następnie konieczne jest jej przekonywujące uzasadnienie, w sposób umożliwiający kontrolę instancyjną (pamiętać należy, iż – co do zasady – postępowanie sądowe jest dwuinstancyjne, a zatem z założenia każda decyzja procesowa podlega zaskarżeniu). W efekcie tak przeprowadzonej oceny dowodów sąd, prokurator lub inny organ zobowiązane są dokonać ustaleń faktycznych na podstawie tych dowodów, które uznali za wiarygodne, nie zaś tych, którym odmówili wiary. W przeciwnym razie, dokonane przez nich ustalenia faktyczne nie mogą korzystać z ochrony o której mowa w art. 7 KPK (fakty ustalane są bowiem na podstawie określonych dowodów, nie zaś odwrotnie).

Swobodne przekonanie sędziowskie (lub innego organu postępowania), wynikające z treści art. 7 KPK, pozostaje pod ochroną prawa procesowego, gdy zostało powzięte na podstawie wszystkich ujawnionych dowodów i przy respektowaniu zasad logiki, doświadczenia życiowego oraz wiedzy, a następnie poprawnie uzasadnione. Wnioskując zatem a contrario, jeżeli orzeczenie:

– zostało wydane w oparciu o jedynie część dowodów lub też na podstawie dowodów szczątkowych lub nieujawnionych w toku postępowania,

– nie uwzględnia wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego,

– nie stanowi efektu uwzględniania okoliczności przemawiających na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego (podejrzanego),

– pomija zasady logicznego, prawidłowego rozumowania,

– nie zostało przekonywująco uzasadnione,

wówczas, jako błędne i oparte o dowolną ocenę dowodów, nie może się ostać.

W takim wypadku sąd odwoławczy obowiązany jest, po przeprowadzeniu kontroli odwoławczej, uchylić takie orzeczenie i sprawę przekazać do ponownego rozpoznania, a jeśli pozwalają na to zebrane w sprawie dowody, orzec odmiennie co do istoty sprawy (np. uniewinnić oskarżonego, który został skazany przez sąd I instancji) – w kwestii uprawnień sądu odwoławczego porównaj art. 437, 439 i 440 KPK.

Określona w art. 7 KPK zasada swobodnej oceny dowodów jest ściśle powiązana z innymi przepisami KPK, a przede wszystkim z:

– art. 2 § 2 (zasada prawdy materialnej),

– art. 4 (zasada obiektywizmu),

– art. 5 § 2 (zasada in dubio pro reo),

– art. 8 (zasada samodzielności jurysdykcyjnej),

– art. 410 (zasada bezpośredniości).

Art. 233. § 1. KPC (Swobodna ocena dowodów przez sąd)

Sąd ocenia wiarogodność i moc dowodów według własnego przekonania, na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału.

Podobne rozumowanie oceny dowodów zawarte jest w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Standardy pozwalające na swobodną ocenę dowodów, która nie jest oceną dowolną. Istnieje zawsze obowiązek ustalenia prawdy obiektywnej. Istotna jest rzetelność i prawdziwość dokumentów. Nie może być oceny dowolnej lub domniemanej.

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/29/UE z dnia 25 października 2012 r. ustanawiająca normy minimalne w zakresie praw, wsparcia i ochrony ofiar przestępstw oraz zastępująca decyzję ramową Rady 2001/220/WsiSW:

http://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/?uri=uriserv:OJ.L_.2012.315.01.0057.01.POL

Zawarte w niej sąmin odpowiedzi co do praw pokrzywdzonego i pozycji procesowej w postępowaniu karnym. Seremet & Co od trzech lat ukrywają przed TZW. opinią społeczną, że ten akt prawa międzynarodowego jest wiążący i nadrzędny w stosunku do krajowych regulacji – przyznał to już w 1992 r. TK w wyroku K 14/91, OTK – 1992, cz.1, poz. 7 i zostało zapisane w Konstytucji:

Art. 7.

Organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa.

Art. 9.

Rzeczpospolita Polska przestrzega wiążącego ją prawa międzynarodowego.

Art. 91.

Ratyfikowana umowa międzynarodowa, po jej ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, stanowi część krajowego porządku prawnego i jest bezpośrednio stosowana, chyba że jej stosowanie jest uzależnione od wydania ustawy.
Umowa międzynarodowa ratyfikowana za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie ma pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową.
Jeżeli wynika to z ratyfikowanej przez Rzeczpospolitą Polską umowy konstytuującej organizację międzynarodową, prawo przez nią stanowione jest stosowane bezpośrednio, mając pierwszeństwo w przypadku kolizji z ustawami.

Koordynator Grupy Lokalnej Amnesty International Jelenia Góra

Grzegorz Niedźwiecki

cdn.

W następnym odcinku wzór pozwu przeciwko Skarbowi Państwa o naprawienie szkody i zadośćuczynienie finansowe. Należy się tego wszystkiego uczyć, rozpowszechniać i dążyć do postawienia zbrodniarzy przed Trybunałem Stanu. Trzeba piętnować zło i kategorycznie się temu przeciwstawiać. To kaci powinni zbankrutować psychicznie i fizycznie od wydłużonej pracy. Nie ma więźniów politycznych. Są niesłusznie skazani. Trzeba obnażać katów i wzruszać sfingowane procesy, wyroki wydane bez przyczyny. Amnestię to wprowadził Hitler jak brakowało mu żołnierzy. Amnestia to nie uniewinnienie. Trzeba składać masowe skargi, wnioski, zażalenia, odwołania, sprzeciwy i zawiadomienia do wszelkich organów, to się nauczą psychopaci szacunku do uczciwego człowieka. Takiej stalinowskiej patologii władzy, takiej imitacji obrońców, takiego barbarzyństwa wymiaru niesprawiedliwości nie było nawet w PRL. Trzeba jednoczyć się i nagłaśniać zło w mediach. Trzeba domagać się wprowadzenia lekcji prawa w szkołach – przecież to takie niezbędne i korzystne społecznie – któż powie nie.

Bez kategorii

Prawa człowieka: "Cudze ganicie, swego nie znacie. Sami nie wiecie, co posiadacie"

26 maja, 2015 g.niedzwiecki 3 komentarze

W Polsce nie ma obecnie wojny. Jest nie tylko ocet na półkach. Nie znaczy, że jest dobrze. Świadczy o tym statystyka. 3 mln Polaków „wybito” w d…kracji.

Wolność krzyżami się mierzy

Przyrodzona i niezbywalna godność człowieka stanowi źródło wolności i praw człowieka i obywatela. Jest ona nienaruszalna, a jej poszanowanie i ochrona jest obowiązkiem władz publicznych. Władze jednak uprawiają prywatę.

Dla mnie temat bezprawia w prawie jest bliski. Przedstawiam Państwu relację z mojego pobytu w Warszawie. Trzy dni, w których działo się tak wiele.

1. Konferencja dotycząca powołania Obywatelskiego Instytutu Konstytucyjnego – Sąd nad Sędziami, Urzędnikami i Przedstawicielami Władz – 21 maja 2015r. Sala kolumnowa Sejmu RP.

WSTĘP

Żyjemy w czasach systemowego łamania Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Polega to na uporczywie utrzymującym się prymacie PRL-owskiej doktryny prawnej nad Konstytucją – to rutyna postępowania, rodem z PRL, nigdy nie zmieniona …

Z tego stanu wynika tysiące niesprawiedliwości, krzywd i absurdów prawnych. Moralność i etyka zostały wyparte z życia publicznego.

To więcej niż kryzys, to zapaść Wymiaru Sprawiedliwości i kultury prawnej. Sędziowie odmawiają stosowana przepisów Konstytucji. To stan patologiczny.
System kontroli i oceny pracy Sędziów, Urzędników, Prokuratorów, Polityków praktycznie nie istnieje. 

Sprzeciwiamy się takiemu bezprawiu.

W czasach gdy istotą nowoczesnego społeczeństwa jest wypieranie religii, moralności i etyki z życia publicznego i prawnego, Konstytucja, a ściślej, zawarte w niej relacje: „wolności, prawa i obowiązki człowieka i obywatela” do Rzeczypospolitej” stanowi ostatnią legalną możliwość przeciwstawienia się bezprawiu.

Wierzymy, że przywrócenie Konstytucji to nie tylko odwrót od bezprawia, obecnego stanu doktrynalnego pomijania przepisów Konstytucji – to przede wszystkim najlepszy sposób na uzdrowienie mechanizmu regulującego życie publiczne, gospodarcze, polityczne – uzdrowienie polskiego, sprawnego Państwa i: powrót zaufania.

W tym celu:

Przystępujemy do powołania Grupy Inicjatywnej „GI” w celu powołania Obywatelskiego Instytutu Konstytucyjnego – Sąd nad Sędziami, Urzędnikami i Przedstawicielami Władz, OIK – SnSUPW. Pomysłodawcą i autorem idei jest Waldemar Deska.
Zabiegać będziemy też o powołanie Ruchu Społecznego wokół OIK – SnSUPW

Z zaproszenia skorzystało kilkadziesiąt osób indywidualnych i grup społecznych przybyłych z różnych zakątków kraju. Były to osoby często znane z internetowych przekazów, o różnych przekonaniach politycznych i światopoglądowych. Nie będę wymieniał nazwisk, ale zdarzały się przypadki w wypowiedziach odbiegania od meritum spotkania i prowadzenia emocjonalnej kampanii reklamowej.

http://press.warszawa.pl/konferencja-sad-nad-sedziami-urzednikami-i-przedstawicielami-wladz/

https://www.youtube.com/watch?v=SctbVv8fHDQ

Warto tą inicjatywę wesprzeć i pociągnąć dalej. Kto szuka ten znajdzie.

https://www.facebook.com/pages/S%C4%85d-nad-S%C4%99dziami-Urz%C4%99dnikami-i-Przedstawicielami-W%C5%82adz/1064628393566662

2. Zwiedzanie Muzeum Powstania Warszawskiego przy ul Grzybowskiej 79 w Warszawie – 22 maja 2015r. w godzinach porannych.

Nie chcę się rozwodzić na temat historii Powstania Warszawskiego, wszystko można przeczytać w Internecie. Przytoczę tylko epilog filmu obrazowego jaki tam obejrzałem.

W roku 1939 było w Warszawie 1.300 tys. mieszkańców. W roku 1944 było już tylko 900 tys. mieszkańców. W obrębie ruin Powstania Warszawskiego ostało się tysiąc mieszkańców.

3. Manifestacja pod Ministerstwem Finansów w Warszawie – Stop bandyctwu skarbowemu! – 22 maja 2015r. od godz. 12.00 przed budynkiem przy ul. Świętokrzyskiej 12. Inicjator – Niepokonani 2012.

Prowadzącym był Adam Gizicki. Udział w proteście wzięło kilkadziesiąt osób z całego kraju dyskryminowanych przez Urząd Skarbowy, ZUS, Urząd Celny, urzędy pracy i inne instytucje państwowe. Były też dwie głośne tzw. karetki pogotowia z protestującymi ratownikami. Głos w dyskusji zabrali min.:

Senator Grzegorz Wojciechowski w imieniu prezydenta elekta Andrzeja Dudy,

Stanisław Kujawa – prezes firmy NEXA,

Paweł Tanajno – kandydat na Prezydenta RP,

Paweł Zydorczuk – Obywatelska RP.

Po dwóch godzinach manifestacji organizatorzy zebrali od uczestników i zanieśli Ministrowi Finansów różnepetycje, skargi i wnioski.

https://www.youtube.com/watch?v=H48kq3_ksG4

4. Obrady Walnego Zgromadzenia Amnesty International – 23 maja 2015r. Krótko po godz. 12.00 (poprzedzone konsultacjami) Akademia Sztuk Pięknych, ul. Wybrzeże Kościuszkowskie 37/39.

5. Uroczystości z okazji 25 lecia Amnesty International w Polsce – od godz. 19.00 w Narodowej Galerii Sztuki – Zachęta przy Placu Małachowskiego 3, w Sali Multimedialnej.

Obrady otworzyła Draginja Nadaždin, Dyrektorka. Wyjątkowym gościem tegorocznego Walnego Zgromadzenia był Steve Crawshaw, Director, Office of the Secretary General, AI.

Amnesty International w Polsce liczy ponad cztery tysiące członków. Na te szczególne wydarzenia zostało zaproszonych wielu z nich. We wstępnych konsultacjach Walnego Zgromadzenia wzięło udział około dwudziestu pięciu członków. W Walnym Zgromadzeniu decydowało 47 mandatariuszy – licząc głosy.

Z demokracją można się nie zgadzać, ale trzeba ją uszanować. Wybory odbyły się jednak w sposób dziwny. Na listach kandydatów pierwotnie nie uwzględniono wszystkich zgłoszonych chętnych. Gros stanowili młodzi prawnicy, niektórzy pracujący w sejmie. Nie usłyszałem od kandydatów przy ich prezentacji zbyt wielu realnych, materialnych, fizycznych dokonań w zakresie obrony praw człowieka. Do komisji rewizyjnej uznano wstępnie dwie kandydatury, a potrzeba było minimum trzy. Wyrywał się jeden aspirant z sali, a okazało się, że dokooptowano dwie osoby. Aspirant przegrał oczywiście. Głosy z urny liczyła „komisja skrutacyjna” na zewnątrz. Zastanawiają metody samo zgłaszania się kandydatów i ich argumentacja. Zastanawia powód i cel funkcyjności. Zastanawia rotacyjna zmiana poszczególnych funkcji niektórych aktywistów. Rozwinę to trochę.

Na konsultacjach przedwyborczych poruszone były cztery tematy, w tym – Obrońcy praw człowieka. W grupach dyskusyjnych wyciszano głosy pytające o niezauważanie problemów dyskryminacji w Polsce. W kampanii Amnesty International realizuje się program globalny, rzekomo narzucony z Londynu. Widzi się łamanie praw człowieka na Białorusi, Ukrainie, w Nigerii, w Maroku, w Syrii, w Iranie… Z należną czcią kreuje się białoruskiego więźnia politycznego Alesia Bialackiego. Można więc widzieć zło. Pytanie zatem czy to uczciwe skupianie się jedynie na sprawach zewnętrznych, czy odwracanie uwagi od własnego podwórka? Czy to etyczne? Patrz powyższe wizytacje. Ten kraj szybko można by umoralnić. Trzeba jednak trochę więcej szczerego wolontariatu i odwagi. Stanięcia po właściwej stronie. Zdjęcia okularów słonecznych. Nie trzeba radykalizmu. Trzeba werbalnego apelowania. Realnego naprawiania naszego domu.

Teorii dużo, praktyki mało. Przykład. Zarząd Amnesty International Polska przeforsował rozszerzenie zakresu zajęć stowarzyszenia o działalność gospodarczą, w charakterze sklepu internetowego. Chodzi oczywiście póki co o akcesoria, emblematy, koszulki AI, przedmioty reklamowe itp. Przewidywany dochód jest niewielki, około 20 tys. zł, ale pytanie, czy zaangażowanie się w tym kierunku nie wyhamuje działalności charytatywnej organizacji. Biznes to nie filantropia. Myślę, że więcej działań praktycznych przyniosłoby większe efekty i większy dochód, choćby ze składek napływających, zachęconych wsparciem członków. Ufam, że sklep to będzie obowiązek dodatkowy, uboczny, absorbujący niewielką ilość członków.

W uroczystościach z okazji 25 lecia Amnesty International Polska w galerii Zachęta udział wzięło z dwieście osób, w tym wielu polityków – liberalnej opcji. Były występy, uściski i dobra konsumpcja. Brakowało prawdy.

Dla mnie temat bezprawia w prawie jest bliski. Polecam Państwu moje wikileaks:

http://3obieg.pl/podmioty-walczace-z-bezprawiem-w-prawie

Były prezes Ruchu Ochrony Praw Obywatelskich i Walki z Korupcją

Członek Niepokonani 2012

Członek Ruchu Oburzonych

Koordynator Grupy Lokalnej Amnesty International Jelenia Góra

Grzegorz Niedźwiecki – socjolog

Bez kategorii

Przestępca Prokurator Komorowskiego

18 maja, 2015 g.niedzwiecki

Jelenia Góra, dnia 18 maja 2015 r.

Grzegorz Niedźwiecki

ul. Działkowicza 19

58-506 Jelenia Góra

dotyczy III Dsa 113/14/JG

Prokurator Apelacyjny we Wrocławiu

za pośrednictwem

Prokuratora Okręgowego w Jeleniej Górze

Skarga/doniesienie

Prokurator Prokuratury Okręgowej w Jeleniej Górze Michał Korczycki nie dopełnił obowiązku służbowego, poświadczył nieprawdę (delikatnie mówiąc) i nadużył prawa w lakonicznej wypowiedzi wysłanej mi pismem z dnia 14 maja 2015 r.

Po pierwsze celowo nie odczytał mojego przedsądowego wezwania z dnia 21 kwietnia 2015 r. jako kontynuacji wniosku o wznowienie postępowania 1 Ds. 496/14 i zaniechał tego, aby nie ustosunkować się do tego w formie postanowienia.

Po drugie skłamał, iż przedstawiona przeze mnie „ekspertyza” nie jest dowodem pozwalającym na zakwestionowanie ustaleń poczynionych w ramach wcześniej toczących się postępowań. Kłamał, ponieważ właśnie ośmieszenie braku takiej ekspertyzy, zaniechania wykonania jej przez Prokuraturę Rejonową w Jeleniej Górze jest podstawą do wznowienia postępowania ws stworzenia fałszywego dowodu i podstawą do złożenia aktu oskarżenia przeciwko Mieczysławowi Ligęzie z art. 235 kk. Może pan Prokurator Korczycki zrobił studia bez szkoły podstawowej, ale dowód dołączony do aktu oskarżenia z dnia 31 maja 2007 r. (k. 8 akt sprawy II K 467/07) nie jest wydrukiem ze strony internetowej http://grzegorz-niedzwiecki.blog.onet.pl/. Ekspertyza informatyczna biegłego sądowego z BDW Consulting to potwierdziła. Tupetem jest pisanie, iż sam powołany przez Pana „ekspert” podkreślił, iż ostateczna ocena przydatności sporządzonej przez niego „ekspertyzy” dla dokonywania ustaleń faktycznych w postępowaniu karnym należy do organów powołanych do ścigania przestępstw i jednocześnie olewanie sobie przepisu art. 2 kpk. To manipulacja. Cały zresztą cytat jest przekłamany, pominął też słowo zleceniodawcy. Czemu mają służyć w ogóle użyte cudzysłowie? Zaniżeniu wartości. Analiza k. 8 akt sprawy II K 467/07 podważa zasadność umorzenia dochodzenia sprawy 1 Ds. 496/14. Ekspertyza udowodniła bowiem, że karta ta jest fałszem materialnym. Może pan Prokurator ma inne ustalenia, ale nie ujrzały one jeszcze światła dziennego. Brak nadzoru pozwala Panu łgać o braku nowych okoliczności podważających zasadność podjętych decyzji procesowych i migać się od pracy, służby. Kwituje Pan wszystko ogólnikami, a gdzie ta zasadność, merytoryka? Ja dokonałem ustaleń faktycznych, a prokuratorzy i sędziowie, a zwłaszcza oskarżyciel prywatny (na nim ciąży obowiązek udowodnienia winy – onus probandi) nie wykazali żadnych ustaleń. Nie przedłożyli żadnych wiarygodnych dowodów.

Nie prawdziwe ustalenia widać decydują o utrzymaniu w mocy stalinowskich wyroków tylko niespotykana korupcja organów ścigania i wymiaru sprawiedliwości. O internowaniu mnie na pół roku nie zdecydował czyn zabroniony, bo takiego nie było, tylko widzi mi się przestępców w togach. Bezczelność współczesnego państwa w państwie ukształtowanym sobie prawem, procedurami, pseudo regulaminem i właściwościami przekroczyła wszelkie reżimy. Jest Pan przestępcą pokroju Fajga Mindla Panie Michale Korczycki a nie prokuratorem. Jest Pan gangsterem, bo kryje Pan przestępstwa fałszu materialnego. Nie są to słowa obraźliwe. Wykazałem to, wykonałem robotę za Pana. Nikt nigdy mi nie udowodnił i nie udowodni zbrodni z art. 212 § 2 kk. Zbrodni – oceniając skalę tortur. Możecie mnie zabić, piekło was spotka. Jesteście zwierzętami nie ludźmi. Ukrytymi za koneksjami, pieczątkami i ZOMO. Gracie na zmęczenie i przedawnienie, a potem powiecie że ja przez dziesięć lat wykorzystałem wszelkie środki zaskarżenia. Zbrodniarze nie muszą czekać do „alibi” proceduralnego. Zbrodniarze mogą mnie już zamknąć na pół roku lub na dożywocie. Przyrodzoną i niezbywalną godność człowieka ma Pan w d… Powinien Pan być klawiszem w więzieniu a nie tuszem przestępstw. Za ten terroryzm własne dzieci się kiedyś Pana wyprą. Ludzie już tą perfidię widzą.

Na koniec jeszcze raz opinia prawna i wnioski końcowe:

W ocenie eksperta zaprezentowany dokument nie posiada żadnych, niepodważalnych cech mogących stanowić, że zaprezentowana w nim treść pochodzi ze strony internetowej i została na niej opublikowana. /…/ W ocenie eksperta przedmiotowy skan dokumentu nie daje podstaw aby uznać go za:

pochodzący ze strony internetowej (jakiejkolwiek)
świadczący i wskazujący autora treści oraz ewentualnej publikacji internetowej
wskazujący konkretną stronę (adres internetowy), z której została zaczerpnięta jego treść

Proszę wykazać, że dysponował Pan tą ekspertyzą i że nie jest to okoliczność nowa, albo wykonać EKSPERTYZĘ podważającą ekspertyzę Mariusza Czarneckiego i udowadniającą, że dowód Mieczysława Ligęzy z artykułem „Nie kupujcie auta u Ligęzy” (k. 8 akt sprawy II K 467/07) jest wydrukiem ze strony internetowej http://grzegorz-niedzwiecki.blog.onet.pl/, a sprezentuję Panu nissana Note.

Trzeba mieć nieprawdopodobny poziom inteligencji, żeby przez dziewięć lat nie umieć napisać jednego zasadnego zdania co ustalono? Ustalono, nie zaklepano. Min art. 16 kpk się kłania. Prokurator też mówi szyfrem. Pan Prokurator Michał Korczycki pracuje w Dziale Nadzoru. Złośliwy kameleon potrzebował miesiąc czasu na napisanie próżnej powiastki. Faktycznie, właściwy człowiek na właściwym miejscu.

Zasadność – słuszność czegoś dowiedziona odpowiednimi argumentami. Bezczynność nie jest czynnością.

Co się z tymi funkcjonariuszami porobiło? Przedłożona ekspertyza przesądza niezbicie o niewinności Grzegorza Niedźwieckiego i wykazała niedopuszczalność wykorzystania spreparowanego dowodu oskarżyciela (patrz art. 168a i 169 kpk). Osiem lat funkcjonariusze kompromitują się kartką papieru oskarżyciela. Jest różnica między obiektywną rzeczywistością a urojeniami. W związku z postępowaniem dopuszczono się przestępstwa, a istnieje uzasadniona podstawa do przyjęcia, że mogło to mieć wpływ na treść orzeczenia (art. 540. § 1 pkt 1) kpk). To są nowe, jedyne, fundamentalne fakty, które nie były brane pod uwagę. Bierność prokuratora w tej sytuacji (art. 10 § 2 kpk) jest współudziałem w represjach. To jest jawne, świadome barbarzyństwo. Złożę pozew o odszkodowanie od Skarbu Państwa, może nie o milion złotych a o 100 tysięcy. Mam już nawet prawników. Możecie głupa rżnąć, ale dam wam trochę pracy.

Grzegorz Niedźwiecki

http://socjolog61.neon24.pl/post/122491,przestepcy-w-togach

Bez kategorii

Kat i ofiara

14 maja, 2015 g.niedzwiecki

Nie ma wojny w Polsce, nie ma Niemców pod bronią, nie ma Ruskich okupantów, a jest źle. Człowiek powinien w demokratycznym kraju zająć się pracą, domem, ogrodem, w weekend jechać z dziećmi na wycieczkę. Powinien mieć czas na kawę, książkę i spacer. Powinien mieć spokój i myśleć o urlopie. Obiecywali nam to w szkole i przy pierestrojce. Niestety przestępcy w togach zabrali mi spokój. Dziewięć lat mnie terroryzują i zmuszają do walki, a nie myślenia o urlopie. Zamiast z dziećmi, to swój czas muszę spędzać na mobilizacji. Bo zbrodniarze krajowi tak mi go zaprojektowali. Jakie macie wykształcenie i mentalność, że na kartce papieru powoda, którą w pięć minut można jednoznacznie ocenić, przez dziesięciolecia rozmnażacie terroryzm. Kto mi zwróci zdrowie, życie, majątek i uśmiech rodziny? Nikt. Zapłacicie jeszcze za życia za swoje zbrodnie.

Prokuratorzy powinni być od ścigania przestępstw, a sędziowie od obiektywnego rozstrzygania sprawiedliwości, a nie od manipulowania procedurami i ciemiężenia ludzi. Ślubowali służyć wiernie i mają zbiory zasad etyki zawodowej. Niestety mają tylko na papierze, w sercu nienawiść. Niszczycie państwo i eksterminujecie naród. Do czasu. Przyjdzie czas, że wprowadzą w szkołach przedmiot religioznawstwo w miejsce religii oraz prawo. Zaczniecie stosować etykę a nie stalinowskie prawo. Dacie ludziom normalnie żyć. Oto jak ukierunkowaliście mi póki co drogę życia:

Kancelaria Sejmu

ul. Wiejska 4/6/8

00-902 Warszawa

21 maja 2015r. o godzinie 12.00 w Sali Kolumnowej Sejmu RP

Konferencja dotycząca powołania Obywatelskiego Instytutu Konstytucyjnego – Sąd nad Sędziami, Urzędnikami i Przedstawicielami Władz

Grupa inicjatywna pod przewodnictwem Waldemara Deski

Ministerstwo Finansów

ul. Świętokrzyska 12

00-916 Warszawa

22.05.2015 o godz. 12.00 Spotkanie oraz demonstracja – Stop bandyctwu skarbowemu !

Stowarzyszenie Niepokonani 2012

Adam Gizicki, tel. /…/

Akademia Sztuk Pięknych

ul. Wybrzeże Kościuszkowskie 37/39

00-347 Warszawa

Konsultacje w sprawie globalnych kampanii Amnesty International na lata 2016 – 2019 (10.30 – 12.00)

Obrady Walnego Zgromadzenia odbędą się w sobotę 23 maja 2015 r. w godzinach 12.00 – 17.00

Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki

Plac Małachowskiego 3

00-916 Warszawa

Od godziny 19.00 spotkanie z okazji 25-lecia Amnesty International w Polsce

Mam nadzieję, że nie odpadną mi koła, bo mam małe dzieci.

Grzegorz Niedźwiecki

Bez kategorii

Macki bezpieki

25 marca, 2015 g.niedzwiecki

Jestem na czarnej liście

Panie Dyrektorze Departamentu Sądów, Organizacji i Analiz Wymiaru Sprawiedliwości w Ministerstwie Sprawiedliwości Waldemarze Szmidt

Dnia 9 grudnia 2014 r. wystosował Pan prośbę do Pana Andrzeja Żuk Prezesa Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze o niezwłoczne nadesłanie do wglądu akt sprawy o sygn. akt II K 467/07 celem rozpatrzenia wniosku niżej podpisanego o kasację. Prosił Pan o wskazanie przyczyn oraz informacji, kiedy przesłanie akt będzie możliwe – w przypadku ewentualnego wystąpienia przeszkód. Na dole podkreślono Do wiadomości: Pan Grzegorz Niedźwiecki ul. Działkowicza 19 58-506 Jelenia Góra.

Dnia 9 lutego 2015 r. wystosował Pan do Grzegorza Niedźwieckiego zawiadomienie, że Minister Sprawiedliwości nie wniesie kasacji od wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 6 maja 2008 r. na prośbę z dnia 27 listopada 2014 r. Po dokonaniu badania akt przedmiotowej sprawy brak jest podstaw do kwestionowania prawidłowości orzeczenia. Nie stwierdzono bowiem, że zapadły wobec pana wyrok dotknięty jest rażącymi wadami prawnymi, o których mowa w art. 523 § 1 k.p.k.

Jest Pan nieuczciwy albo niepoważny. W każdym kraju skazanie za nic, bez dowodu, na fikcyjnej podstawie prawnej, jest zbrodnią – wyrok jest dotknięty nie tylko rażącymi wadami prawnymi, o których mowa w art. 523 § 1 k.p.k. Jest zakłamaniem faktów i pogwałceniem zasady in dubio pro reo. Należy powątpiewać, iż badał Pan akta sprawy II K 467/07. Na dole zbywającego mnie pisma nie widnieje Do wiadomości: Pan Andrzej Żuk Prezes Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze. Nie widnieje, bo jako funkcjonariusz nie chciał Pan może ryzykować poświadczeniem nieprawdy w razie wpadnięcia tego listu w niepowołane ręce.

Nie znalazłem obecniew aktach sprawy II K 467/07 Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze pokwitowania odbioru przesyłki przez firmę spedycyjną i pisma przewodniego sądu. Organy administracji publicznej są obowiązane do należytego i wyczerpującego informowania stron… (mówi o tym nie tylko art. 9, 10 kpa). Sygnatura obu pism Pana do Grzegorza Niedźwieckiego jest inna. Akta Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze o sygn. akt II K 467/07 musiały być ostatnie pół roku w Jeleniej Górze.

Procedowała w oparciu o nie Prokuratura Rejonowa w Jeleniej Górze w sprawie zażalenia na umorzenie dochodzenia ws stworzenia fałszywego dowodu 1 Ds. 496/14 (PO – III Ko 361/14 z 16.12.14 i 4.02.15, III Dsa 113/14 z 8.01.15 i 6.02.15) – rozpatrywał je Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze dnia 26 stycznia 2015 r. pod sygn. akt II Kp 882/14 (3.02.15).
Procedowała w oparciu o nie Prokuratura Rejonowa w Jeleniej Górze w sprawie zażalenia na odmowę wszczęcia śledztwa ws poświadczenia nieprawdy 3 Ds. 267/14 (19.12.14) – głowiła się nad nim Prezes Sąd Okręgowego w Jeleniej Górze VI Ko 29/15, dnia 27 lutego 2015 r. wyłączyła od rozpoznania sprawy II Kp 820/14 32 sędziów Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze i przekazała krycie kolegi Sądowi Rejonowemu w Lubaniu.
Procedował w oparciu o nie Prezes Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze Andrzej Żuk, pismo z dnia 5 lutego 2015 r. o sygn. akt A.0231-16/2015.
Procedował w oparciu o nie Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze w sprawie odroczenia wykonania kary aresztu o sygn. akt Ko 2948/14, posiedzenie na którym byłem z całą rodziną dnia 1 grudnia 2014 r. – doręczono 16, 19 stycznia 2015 r.
Procedował w oparciu o nie Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze w sprawie zażalenia na zamianę grzywny na areszt i wniosku o zawieszenie postępowania I Co 3259/08 (5.12.14) – przekazał akta Sądowi Okręgowemu w Jeleniej Górze, który je siedem tygodni analizował.
Procedował w oparciu o nie Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w sprawie zażalenia na zamianę grzywny na areszt i wniosku o zawieszenie postępowania – postanowienie z dnia 27 stycznia 2015 r. o sygn. akt II Cz 36/15 (2.02.15).
Procedował w oparciu o nie Przewodniczący Wydziału II Karnego Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze Jarosław Staszkiewicz, pismo z dnia 5 lutego 2015 r. o sygn. akt II Kp 882/14. Wcześniej 26 stycznia 2015 r. ws Ko 2948/14.
Proceduje w oparciu o nie Sąd Rejonowy i Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w sprawie przywrócenia apelacji od wyroku II K 467/07, wniosek z dnia 6 lutego 2015 r., wezwanie z dnia 10 lutego 2015 r., odmowa proceduralna dnia 27 lutego 2015 r.

W normalnym kraju ABW, CBA, CBŚ czy inny organ kontrolny zbadał by te kpiny, błędy w ustaleniach faktycznych (również art. 413 kpk w zw. z art. 212 § 2 kk) i prześladowania, ale to nie jest normalny kraj. To jest burdel. Albo zachowacie się jak ludzie i przeprosicie moje dzieci, albo nadal jak cyniczni terroryści. Uznać to sobie można punkty w talk show, w sądzie należy stwierdzić faktyczne umieszczenie i autentyczne pomówienie. Nie ma już bardziej rażących wad prawnych jak skazanie za nic. To nie jest prawidłowość orzeczeń. Nie ujawnię szczegółów parodii prawa, które zapowiadałem w felietonie Sprawiedliwa zbrodnia: http://barwybezprawia.pl/2015/02/26/sprawiedliwa-zbrodnia-sprawa-grzegorza-niedzwieckiego-z-jeleniej-gory/. Ujawni je ktoś jeśli stanie mi się krzywda w trakcie internowania, albo jak już wyjdę. W każdym bądź razie pomogę wam te represje zakończyć w tym roku, choć chyba jeszcze jestem naiwny. Tupetu wam bowiem nie brakuje. Uznać, że zapadły wobec Grzegorza Niedźwieckiego wyrok skazujący bez faktu czynu zarzucanego nie jest dotknięty rażącymi wadami prawnymi jakiegokolwiek artykułu i za nic zamknąć na pół roku niewinnego człowieka (ojca, syna, opiekuna osób starszych i wolontariusza) mogą tylko terroryści.

Sędziowie i prokuratorzy zachowują się jak nadludzie. Nie kierują się sprawiedliwością – uczciwym, prawym postępowaniem, jednym z podstawowych pojęć etycznych i prawnych – tylko traktują ludzi jak rasę niższą. Nie stosują najprostszych, humanitarnych metod do rozstrzygania spraw i naprawiania świata, tylko komplikują i grają z ludźmi w szachy proceduralne. Nie stosują właściwego, istniejącego prawa, tylko manipulują nim i z premedytacją nadużywają pieczątek. Największą zbrodnią jest dokonywać przestępstw pod szyldem sprawiedliwości. Szanowni państwo. To, że akceptujecie czarne owce nie świadczy o tym, że jesteście lepsi. To jest świadomy współudział w przestępstwach. Ja bym wykluczył takiego Jarosława Staszkiewicza z grona sędziów, bo hańbi godność zawodu. On nie popełnił pomyłki. On i wielu wypaczonych kanibali wpadło w rutynę i zamiast kierować się bezstronnością i obiektywizmem to prymitywnie załatwia własne lub cudze interesy. Macie problem w tych przewlekłych postępowaniach, bo ludzie zdążą w tym czasie studia prawnicze skończyć, choć to do prawdy wcale niepotrzebne. Skoro jesteście niereformowalni i unikacie pracy, nadzoru, to potrzebny jest współczesny, społeczny IPN. Powinno się w szkołach wprowadzić przedmiot prawo zamiast religii. Wtedy zaczęlibyście tańczyć po bożemu. Ucieczkę od meritum zasłaniacie kłamstwem i właściwością. Prokurator Generalny to dziś Prokurator Amoralny, Rzecznik Praw Obywatelskich to Rzecznik Politycznych Oczekiwań, Minister Sprawiedliwości to Minister Niesprawiedliwości. Bazujecie jak UB na jawnych współpracownikach i tajnych współpracownikach reżimu. Rozrośliście się jak rak złośliwy. Komórki macie we wszystkich strukturach. Siła wasza polega na współudziale w bezwzględnych notorycznych przestępstwach. Ludzie wyjdą kiedyś na ulicę i zrobią z wami to co z Nicolae Ceausescu, bo jesteście największą epidemią tego kraju. Nawet nie staracie się ukryć metod bolszewickiego terroru, niszczącego ludzi i gospodarkę. Porwanie dla okupu i zamordowanie przez byłego sędziego 10-letniego Olka Ruminkiewicza w 1996 roku to nie był pech, czy jednostkowy przypadek. Wieloletnia batalia ojca, Wojciecha Ruminkiewicza, o sprawiedliwość i zadośćuczynienie pokazuje prawdziwy obraz siły koneksji w legalnej mafii. Skala wymiaru niesprawiedliwości jest porażająca. Każdy człowiek ma prawo, by szanowane było jego życie i godność, które stanowią dobra nienaruszalne. W układzie zamkniętym panuje jednak atmosfera nienawiści. Kasta niezawisłych przestępców, represjonująca nie tylko bezczynnością, fikcyjnymi podstawami prawnymi, fałszem materialnym i poświadczeniem nieprawdy, jest generalnie bezkarna. Do czasu. Mściwość, oszustwa neogomułkowskiego aparatu represji, bezwzględne metody łamania ofiar za pomocą sankcji, zastraszania, brutalnych i wymyślnych tortur, reketierskich grzywien i bezpodstawnego aresztowania są dziś widoczne. Władza odwraca kota ogonem i pokazuje łamanie praw człowieka za granicą, ale ludzie nie są ślepi. Widzą waszą podłość. Zaczynam poważnie się zastanawiać czy jesteście Polakami. Gdzie w tym wszystkim jest człowiek? Oczyśćcie się, bo ewolucja Polski mnie niepokoi.

http://3obieg.pl/parodia-prawa

http://jeleniagora-cieplice.rotary.org.pl/pl_zarzad,24.html

Pierwowzór dzisiejszych zbrodni:

http://niezalezna.pl/52248-niezlomny-general-fieldorf-i-jego-oprawcy

Grzegorz Nil Niemcow Niedźwiecki

ul. Działkowicza 19

58-506 Jelenia Góra

https://www.facebook.com/AmnestyInternational.JeleniaGora

***

Jelenia Góra, dnia 6 lutego 2015 r.

Sąd Rejonowy

w Jeleniej Górze

Sygn. akt II K 467/07

Wnioskodawca:

Grzegorz Niedźwiecki

ul. Działkowicza 19

58-506 Jelenia Góra

WNIOSEK

o przywrócenie terminu do wniesienia apelacji

Uprzejmie wnoszę o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od wyroku karnego II K 467/07 z oskarżenia prywatnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 6 maja 2008 r. Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze Wydział II Karny uznał mnie za winnego w sprawie z powództwa Firmy Motoryzacyjnej „Ligęza” Sp. z o.o. w Jeleniej Górze. Z powodów od siebie niezależnych, nie mogłem złożyć apelacji w terminie, a także nie mogłem odebrać wyroku z powodu obowiązkowego wyjazdu na zlecenie firmy Time Work wcześnie rano dnia 7 maja 2008 r. do pracy w niemieckiej miejscowości Vlotho. Przebywałem tam trzy miesiące. Dowód na to znajduje się akurat w Sądzie Rejonowym w Jeleniej Górze Wydział IV Pracy, sygn. akt IV Uo 10/10. Od tego czasu stale pracowałem w Niemczech jako opiekun osób starszych, aby dzieci moje miały co jeść. Tu nie było alternatywy. Przeszkody te ustały pięć dni temu. Nikt mnie nie pouczył o przysługujących mi uprawnieniach. Dopiero wczoraj postanowienie Sadu Rejonowego w Jeleniej Górze Wydział II Karny, sygn. akt II Kp 882/14 uświadomiło mi o możliwości skorzystania z uprawnień zaskarżenia zapadłego w sprawie II K 467/07 wyroku.

Ponieważ nie zgadzam się z wyrokiem sądu w mojej sprawie, a uchybienie terminu nastąpiło nie z mojej winy – wnoszę jak na wstępie. Wniosek mój jest zasadny i zasługuje na uwzględnienie.

Grzegorz Niedźwiecki

Jelenia Góra, dnia 17 lutego 2015 r.

Grzegorz Niedźwiecki

58-506 Jelenia Góra

ul. Działkowicza 19

oskarżony

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze

Wydział VI Karny Odwoławczy

za pośrednictwem

Sądu Rejonowego

Wydział II Karny

Sygn. akt II K 467/07

APELACJA

od wyroku Sądu Rejonowego II Wydział Karny w Jeleniej Górze, z dnia 6 maja 2008 r., w sprawie II K 467/07

Na podstawie art. 444 kodeksu postępowania karnego (Dz. U. 1997 Nr 89 poz. 555 ze zm., dalej k.p.k.) zaskarżam powyższy wyrok w całości na korzyść oskarżonego.

Na podstawie art. 427 § 1 i 438 pkt 1) k.p.k., powyższemu wyrokowi zarzucam obrazę przepisów prawa materialnego, tj.

art. 1 § 1 k.k. w związku z art. 212 § 2 k.k. Odpowiedzialności karnej podlega ten tylko, kto popełnia czyn zabroniony pod groźbą kary przez ustawę obowiązującą w czasie jego popełnienia. Nie dało się stwierdzić, aby Grzegorz Niedźwiecki dopuścił się pomówienia Firmy Motoryzacyjnej „Ligęza” Sp. z o.o. w Jeleniej Górze za pomocą środka masowego komunikowania http://grzegorz-niedzwiecki.blog.onet.pl.

Na podstawie art. 427 § 1 i 438 pkt 2) k.p.k., powyższemu wyrokowi zarzucam obrazę przepisów postępowania, która miała wpływ na treść orzeczenia, tj.

art. 5 § 2 k.p.k. poprzez rozstrzygnięcie wątpliwości na niekorzyść oskarżonego. Oskarżyciel prywatny nie przedstawił bezpośredniego i wiarygodnego dowodu, który potwierdzałby, że na blogu internetowym prowadzonym pod adresem http://grzegorz-niedzwiecki.blog.onet.pl zamieszczony był artykuł zatytułowany „Nie kupujcie auta u Ligęzy”, w którym rzekomo pomówiono Firmę Motoryzacyjną „Ligęza” sp. z o. o. w Jeleniej Górze (dalej spółka „Ligęza”) o to, że w czasie czynności związanych z likwidowaniem szkody w samochodzie należącym do Elżbiety Klimkiewicz, pracownicy spółki dopuścili się „bezpodstawnego wyłudzenia” od niej części kosztów naprawy auta. Oskarżyciel załączył do aktu oskarżenia wydruk komputerowy notatki napisanej w edytorze tekstu stanowiący rzekomo potwierdzenie treści strony internetowej. Nie sposób jest uznać, że taka forma zapisywania i potwierdzania treści strony internetowej jest wiarygodna.

Jednocześnie, administrator portalu Onet.pl nie potwierdził zamieszczenia rzekomego artykułu na blogu internetowym prowadzonym pod adresem http://grzegorz-niedzwiecki.blog.onet.pl.

Poza tym oskarżonemu w dacie popełnienia czynu nie był przypisany żaden adres IP.

Wszystkie istniejące wątpliwości, w tym powyższe, sąd winien był rozstrzygnąć na korzyść oskarżonego w myśl zasady „in dubio pro reo”, czego nie uczynił, naruszając tym samym art. 5 § 2 k.p.k.

art. 7 k.p.k., poprzez rażąco dowolną, nie zaś swobodną ocenę materiału dowodowego, przeprowadzoną z naruszeniem wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego, polegającą naprzyjęciu, że wydruk komputerowy notatki napisanej w edytorze tekstu jest dostatecznym i wystarczającym dowodem na potwierdzenie zamieszczenia przez oskarżonego rzekomego artykułu na blogu internetowym prowadzonym pod adresem http://grzegorz-niedzwiecki.blog.onet.pl.
Dodać należy art. 17 § 1 k.p.k. Nie wszczyna się postępowania, a wszczęte umarza, gdy: 1) czynu nie popełniono albo brak jest danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie jego popełnienia,

Na podstawie art. 427 § 1 i 438 pkt 3) k.p.k., powyższemu wyrokowi zarzucam błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę zaskarżonego wyroku, które miały wpływ na jego treść poprzez:

przyjęcie, że oskarżony dopuścił się zarzucanego mu czynu poprzez umieszczenie na prowadzonym przez siebie pod adresem http://grzegorz-niedzwiecki.blog.onet.pl blogu internetowym notatki zatytułowanej „Nie kupujcie auta u Ligęzy”, w której pomówił Firmę Motoryzacyjną „Ligęza” sp. z o. o. w Jeleniej Górze o to, że w czasie czynności związanych z likwidowaniem szkody w samochodzie należącym do Elżbiety Klimkiewicz, pracownicy spółki dopuścili się „bezpodstawnego wyłudzenia” od niej części kosztów naprawy auta, co mogło narazić spółkę na utratę zaufania potrzebnego dla danego rodzaju działalności, to jest występku z art. 212 § 2 k.k., w sytuacji, gdy brak jest bezpośrednich dowodów wskazujących na zamieszczenie notatki w dniu 23 lutego 2007 roku.
uznanie, że wpisu tego dokonał oskarżony Grzegorz Niedźwiecki pomimo konsekwentnego nieprzyznawania się do winy przez oskarżonego oraz w sytuacji, gdy z podstawowej wiedzy informatyki wynika, że nadanie rzekomej treści i w takim miejscu byłoby możliwe technicznie przez inne osoby zupełnie obce, bądź przez kogoś z rodziny. Oskarżony nie miał żadnego motywu, aby dokonać wpisu pomawiającego oskarżyciela prywatnego, tym bardziej o treści wskazanej w wyroku. Oskarżony zeznał, że nie pozostaje w konflikcie z oskarżycielem prywatnym, nigdy nie łączyły ich żadne stosunki handlowe, ani pracownicze, co potwierdził w swoich zeznaniach oskarżyciel prywatny. Oskarżony nie miał żadnego interesu w tym, aby poniżać, czy też powodować utratę zaufania do oskarżyciela prywatnego. Motywacja sprawcy czynu stanowi zasadniczy element winy.

Oskarżony wnosi o zmianę wyroku w zaskarżonej części i uniewinnienie oskarżonego od zarzucanego mu czynu z art. 212 § 2 k.k., ewentualnie o uchylenie wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w Jeleniej Górze do ponownego rozpoznania.

UZASADNIENIE

Oskarżyciel prywatny Mieczysław Ligęza działający w imieniu Firmy Motoryzacyjnej „Ligęza” sp. z o. o. w dniu 31 maja 2007 roku wniósł prywatny akt oskarżenia przeciwko Grzegorzowi Niedźwieckiemu oskarżając go o to, że w dniu 23 lutego 2007 roku w Jeleniej Górze, umieścił na prowadzonym przez siebie pod adresem http://grzegorz-niedzwiecki.blog.onet.pl blogu internetowym artykuł zatytułowany „Nie kupujcie auta u Ligęzy”, w której pomówił Firmę Motoryzacyjną „Ligęza” sp. z o. o. w Jeleniej Górze o to, że w czasie czynności związanych z likwidowaniem szkody w samochodzie należącym do Elżbiety Klimkiewicz, pracownicy spółki dopuścili się „bezpodstawnego wyłudzenia” od niej części kosztów naprawy auta, co mogło narazić spółkę na utratę zaufania potrzebnego dla danego rodzaju działalności, to jest o występek z art. 212 § 2 k.k.

Oskarżyciel prywatny załączył do aktu oskarżenia wydruk komputerowy notatki napisanej w edytorze tekstu stanowiący rzekomo potwierdzenie treści strony internetowej. W istocie oskarżyciel sam napisał tę notatkę w edytorze tekstu, wydrukował i przedłożył sądowi twierdząc, że jest to dowód publicznego pomówienia spółki „Ligęza” przez Grzegorza Niedźwieckiego.

Sędzia Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze w wyroku z dnia 6 maja 2008 r., sygn. akt II K 467/07 uznał oskarżonego Grzegorza Niedźwieckiego za winnego występku z art. 212 § 2 k.k. i za to, na podstawie art. 212 § 2 k.k., wymierza mu karę 20 (dwudziestu) stawek dziennych grzywny, ustalając wysokości jednej stawki na 10 (dziesięć) zł.

Zaskarżony wyrok jest absolutnie błędny i nieuzasadniony, ponieważ oskarżony nigdy nie zamieszczał na swoim blogu jakichkolwiek informacji związanych z działalnością Spółki „Ligęza”. Oskarżyciel prywatny nie przedstawił żadnego bezpośredniego dowodu potwierdzające, ze oskarżony pomówił Firmę Motoryzacyjną „Ligęza” sp. z o. o. Wspomniany wyżej wydruk komputerowy jest jedynym dokumentem rzekomo zaświadczającym o rzekomym artykule zamieszczonym na blogu internetowym Grzegorza Niedźwieckiego. W praktyce jest kilka przyjętych i dostatecznie wiarygodnych metod zabezpieczania treści strony internetowej, choćby sporządzenie przez notariusza protokołu z wejścia na stronę internetową, na której w danym momencie widniała określona treść. Oskarżyciel prywatny, choć doskonale obeznany z zasadami funkcjonowania stron internetowych, nie wykonał nawet podstawowego zrzutu z ekranu monitora, tj. zachowaniu kopii strony internetowej w postaci pliku graficznego – który mógłby choćby uprawdopodobnić, że ten artykuł, pochodzi w ogóle z bloga skazanego Grzegorza Niedźwieckiego.

Zauważyć należy, że na załączonym przez oskarżyciela prywatnego wydruku znajduje się tylko treść i data – oskarżyciel nie wydrukował całej strony internetowej, nie zachował również adresu strony. Jest to de facto świstek papieru. Każdy może sobie napisać w domu taki tekst, opatrzyć dowolną datą i oskarżyć niewinną osobę o pomówienie.

Jest nieprawdopodobne i błędne, że sąd dał wiarę, że wspomniany wyżej dokument zaświadcza o rzekomym artykule zamieszczonym na blogu internetowym Grzegorza Niedźwieckiego.

Podkreślenia wymaga fakt, że sąd zwrócił się do administratora portalu Onet w sprawie bloga Grzegorz-niedzwiecki.blog.onet.pl. Administrator portalu odpisał, że nie ma możliwości potwierdzenia zamieszczenia artykułu zatytułowanego „Nie kupujcie auta u Ligęzy” na blogu internetowym prowadzonym pod adresem http://grzegorz-niedzwiecki.blog.onet.pl.

Należy przypomnieć, że podstawową zasadą prawa karnego jest zasada in dubio pro reo, która w tym przypadku została przez Sąd pogwałcona. Nie można w sposobie procedowania Sądu Rejonowego Jelenia Góra nie dopatrzeć się obrazy art. 5 § 2 k.p.k., gdyż nie można niedających się usunąć wątpliwości, rozstrzygać na niekorzyść oskarżonego i spowodować żeby osoba niewinna poniosła karę, na którą w świetle prawa i okoliczności faktycznych nie zasłużyła. Każdy może sobie spreparować dowolnie jakieś krótkie pismo bez podpisu i powiedzieć „ja to znalazłam na tej i tej stronie”.

Warunkiem sprawiedliwego skazania, powinno być istnienie w rzeczywistości na takim a takim blogu, takiego a takiego właśnie artykułu, bądź dostarczenie bezpośredniego, wiarygodnego i niepodatnego na manipulacje dowodu. Takiego artykułu nie tylko, że nie było na stronie skazanego Grzegorza Niedźwieckiego, ale i także administrator portalu nie potwierdził zamieszczenia takiej treści.

Jednocześnie oskarżonemu w dacie popełnienia czynu nie był przypisany żaden adres IP. Gdyby nawet i ustalono adres IP skazanego, to orzecznictwo Sądu Najwyższego, wyraźnie mówi, że zarówno adres IP jak i adres poczty internetowej, nie są indywidualizacją osoby (autora e-maili czy też innych treściowych informacji, zawartych np. na blogu internetowym). Żeby móc przypisać winę pozwanemu, należałoby w sposób absolutnie pewny i bezsprzeczny, ustalić, że to właśnie on, a nie np. inna osoba trzecia jest autorem takich treściowych informacji.

Zachodziły, więc liczne wątpliwości niemożliwe do rozwikłania czy potwierdzenia jakimikolwiek sposobami. Powinny one zostać rozstrzygnięte na korzyść oskarżonego. O skazaniu nie powinna była decydować sama treść spreparowanego przez nie wiadomo kogo artykułu, ale dowód że artykuł o takiej a nie innej treści pochodzi właśnie ze strony (blogu) skazanego i że to skazany artykuł napisał i zamieścił. Nie wystarczą również niewiarygodne zeznania świadków zaprzyjaźnionych z oskarżycielem prywatnym.

Należy również zauważyć, że oskarżony nie miał żadnego motywu, aby dokonać wpisu pomawiającego oskarżyciela prywatnego, tym bardziej o treści wskazanej w wyroku. Oskarżony zeznał, że nie pozostaje w konflikcie z oskarżycielem prywatnym, nigdy nie łączyły ich żadne stosunki handlowe, ani pracownicze, co potwierdził w swoich zeznaniach oskarżyciel prywatny. Oskarżony nie miał żadnego interesu w tym, aby poniżać, czy też powodować utratę zaufania do oskarżyciela prywatnego. Motywacja sprawcy czynu stanowi zasadniczy element winy.

Nie ma bardziej klarownego przykładu złamania praworządności, niż skazanie człowieka niewinnego na piekło bez powodu. Sądzę, że Wysoki Sąd jako Instytucja prawa, zechce zauważyć tę wielką niesprawiedliwość i podjąć stosowne kroki w kierunku, przywrócenia – człowieka który troszczy się o rodzinę – do życia w społeczeństwie, które w tak łatwy sposób zwątpiło w niego i „skazało go” ustami Sędziego I instancji na poniewierkę w obcym kraju, którego obywatelstwo z powodu wyrządzonej mu bez uzasadnienia prawnego krzywdy – chce przyjąć. Na pewno Wysoki Sąd zauważył jak często zdarzają się pomyłki sądowe, że ludzie pokrzywdzeni, albo głodują pod sądami, albo też wyrażają swoje niezadowolenie z wyroków w bardziej drastyczny sposób. Oskarżony, jako socjolog nie pochwala tak desperackiego postępowania, ale równocześnie przygląda się tym sprawom, a już na pewno swojej. Sąd powinien także zauważyć tę ogromną rozpacz oskarżonego i nie pozwolić na to by ten został niewinnie ukarany i wpadł w pętlę depresji, w której sam nie będzie umiał sobie pomóc.

Skazany nie był w Polsce w trakcie wydania wyroku i dlatego nie zaskarżył go w porę, a potem, miotał się na prawo i lewo, bo nikt nie potrafił mu udzielić skutecznej pomocy ani wskazać drogi prawnego rozwiązania. Jedyną, więc drogą, która pozwoliłaby mu wyjść na prostą jest uniewinnienie oskarżonego od zarzucanego mu czynu z art. 212 § 2 k.k., ewentualnie o uchylenie wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w Jeleniej Górze do ponownego rozpoznania.

Oskarżony przypomina brzmienie wyroku Trybunału Konstytucyjnego:

„zdaniem TK niezbywalna godność człowieka, wymaga by każda osoba, była traktowana przez prawo sprawiedliwie tj. według jednakowej miary i bezstronnie. Dotyczy to godności tych osób, które popełniły czyn zabroniony i mają prawo do sprawiedliwego osądu, jak i tych, które wprawdzie czynu karalnego nie popełniły, ale odbierają reakcję prawa na to jako sprawiedliwą tzn. taką jaka odnosiłaby się w podobnej sytuacji do nich samych. Chodzi tu także o to, by sprawiedliwość, która występuje w sposobie znoszenia bezprawia, była wolna od subiektywnych interesów i subiektywnej postaci oraz przypadkowej siły, a tym samym by była sprawiedliwością niespóźnioną, niemszczącą się, ale karzącą. W tym ujęciu sprawiedliwość jest silniejsza od prawa”.

Podkreślić należy, że oskarżyciel prywatny dopuścił się oskarżenia oskarżonego przed organami powołanymi do ścigania i orzekania o przestępstwie, którego pokrzywdzony nie popełnił. Oskarżenie to jest fałszywe zarówno w sensie obiektywnym, jak i subiektywnym, z czego oskarżyciel prywatny zdaje sobie doskonale sprawę. Nie wystarczy zorganizować fałszywych świadków i przestawić świstek papieru, ale skazać człowieka. Należy przede wszystkim bezsprzecznie udowodnić, że ten a nie inny dokument pochodzi ze strony skazanego i że to skazany go zamieścił.

Krzywda i szkoda, jakiej oskarżony z winy oskarżyciela prywatnego doznał, jest potężna. W wyniku zamiany kary grzywny oskarżony został skazany niewinnie na karę pozbawienia wolności. Oskarżyciel prywatny odebrał mu spokój psychiczny na długie lata, zrujnował życie rodzinne, które toczy się wokół ewentualnego zamknięcia skazanego w zakładzie karnym. Kto na tym najbardziej ucierpi? Żona i dzieci skazanego, staruszki, którymi skazany opiekuje się w Niemczech. Takiej krzywdy, naprawić się już nie da, można jedynie wyeliminować częściowo jej skutki w drodze sprawiedliwego obecnie osądu.

W sytuacji, gdy nie jest możliwe wykazanie prawdziwości określonego przekazu informacyjnego, należy przyjąć, że nieprzeprowadzenie dowodu prawdziwości określonej informacji, jest tożsame z uznaniem jej nieprawdziwości (W. Wolter(w) I. Andrejew, W. Świda kk s.522).

Podstawę wszelkich rozstrzygnięć powinny stanowić prawdziwe ustalenia faktyczne. W tym stanie rzeczy wnoszę jak na wstępie.

W załączeniu:

Opinia prawników na przedmiotowy temat zatytułowana „Ulotny dowód z Internetu” wraz z przypisem orzeczenia Sądu Okręgowego w Tarnobrzegu, sygn. akt II Ka 37/14 uchylającego zaskarżony wyrok I-ej instancji na skutek podobnej apelacji.

Grzegorz Niedźwiecki

Ulotny dowód z Internetu

Przepisy nie mówią, jak udowodnić, że doszło do naruszenia prawa w sieci. Pomóc w tym mogą notariusze. Nie wszyscy jednak czują się uprawnieni

Czyny popełnione wirtualnie coraz częściej są oceniane na sali sądowej. Przedsiębiorcy walczą z osobami bezprawnie posługującymi się ich znakami towarowymi na stronach internetowych. Pomówieni lub znieważeni próbują podawać do sądu osoby, które dopuściły się tych czynów. Twórcy ścigają piratów bezprawnie rozpowszechniających ich utwory w sieci. Co więcej, strony internetowe coraz częściej służą celom publicznym. Organizatorzy przetargów nieograniczonych muszą np. publikować na nich specyfikacje istotnych warunków zamówienia.

Cały problem w tym, że skasowanie strony internetowej lub zastąpienie jej nową treścią zajmuje tylko chwilę. Jak zatem udowodnić, że coś rzeczywiście istniało w Internecie?

Sam wydruk strony to bez wątpienia za mało. Nawet osoba średnio radząca sobie z komputerami jest w stanie zrobić tzw. zrzut z ekranu i podmienić w nim treść np. za pomocą programu graficznego. Co więcej, w sytuacji gdy przeciwnik procesowy pokaże swój wydruk strony, to sąd w żaden sposób nie będzie w stanie rozstrzygnąć, kto prezentuje dowód prawdziwy, a kto fałszywy.

Wspólne wejście na stronę WWW

Przepisy nie regulują kwestii zabezpieczania dowodów potwierdzających, że w Internecie widniała jakaś treść. Prawnicy doradzają swym klientom, żeby skorzystali z usług notariuszy.

– Zdarzają się np. sprawy o bezprawne posługiwanie się znakiem towarowym na stronach internetowych. Udajemy się wówczas do notariusza i wspólnie otwieramy daną stronę w Internecie. Notariusz sporządza protokół, w którym potwierdza, że określonego dnia o określonej godzinie na stronie mieszczącej się pod określonym adresem widniał zastrzeżony znak towarowy lub inne informacje – mówi Bartosz Tomaszewski z kancelarii Baker & McKenzie.

Okazuje się jednak, że nie wszyscy notariusze czują się uprawnieni do składania takich poświadczeń. – Próbowałem w kilku warszawskich kancelariach, za każdym razem bezskutecznie – poinformował nas prowadzący działalność gospodarczą czytelnik „Rz”.

Sprawdziliśmy. Rzeczywiście część notariuszy odmawia. Twierdzą, że nie mogą poświadczyć, iż dana treść widnieje w Internecie, gdyż art. 96 pkt 1 prawa o notariacie mówi jedynie o poświadczaniu zgodności „odpisu, wyciągu lub kopii z okazanym dokumentem”. A strona lub forum internetowe takim dokumentem nie jest.

Trzeba spisać protokół

Jacek Wojdyło, prezes Krajowej Rady Notarialnej, uważa, że nic nie stoi na przeszkodzie, aby notariusz potwierdzał, że coś widniało w Internecie.

– Nie będzie to jednak poświadczenie za zgodność dokumentu, ale sporządzenie protokołu z dokonania czynności. Czynnością tą jest zaś wejście na określoną stronę internetową, na której w danym momencie widniała określona treść. Notariusz może dołączyć do tego protokołu wydruk ze strony, potwierdzając, że odpowiada on temu, co było opublikowane w Internecie – mówi prezes Wojdyło, zastrzegając, że jest to jego prywatny pogląd, a nie stanowisko Rady. – Podobnie zresztą jak notariusz potwierdza, czy osoba stawiła się czy też nie. Może też zaprotokołować treść SMS, żeby zabezpieczyć taki dowód przed skasowaniem. Wszystkie te sytuacje mogą mieć doniosłość prawną i być wykorzystane w obrocie prawnym – dodaje Wojdyło.

Podstawę prawną do tego stanowi art. 104 § 3 prawa o notariacie, który mówi, że notariusz spisuje protokoły w celu stwierdzenia pewnych czynności i zdarzeń wywołujących skutki prawne.

Teoretycznie istnieje jeszcze jedna możliwość. Wszyscy notariusze dysponują bezpiecznym podpisem elektronicznym, a ten ma znacznik czasu, który potwierdza, kiedy składano taki podpis. Notariusze mogą więc zachować kopię strony internetowej i opatrzyć ją swoim e-podpisem. Tak zachowany plik mógłby mieć również wartość dowodową.

Adwokaci też mogą

Również adwokaci mogą poświadczać, że inkryminowana treść rzeczywiście była zamieszczona w Internecie.

– Zdarzało mi się składać wydruki z Internetu poświadczone przeze mnie za zgodność z oryginałem w sprawach moich klientów, np. dotyczących sporów o domeny internetowe. Były one dotychczas w mojej praktyce uznawane przez sąd. Adwokat jest przecież także zawodem zaufania publicznego – mówi Ewa Rutkowska, adwokat z kancelarii prawnej Lovells. Przyznaje jednak, że wszystko zależy tu od oceny sądu i nie można wykluczać, iż któryś będzie powątpiewał w wartość dowodową takiego wydruku.

Pomoc prawnika nieodzowna

Przyzwyczailiśmy się traktować dowód jako rzecz materialną. Papierowe dokumenty, odciski palców, zdjęcia wszystko to istnieje, można tego dotknąć i zobaczyć. Dane w postaci plików również istnieją, tyle że można je skasować jednym kliknięciem. A sam wydruk z Internetu o niczym jeszcze nie przesądza, zbyt łatwo można go spreparować. Wraz z upowszechnieniem się podpisu elektronicznego strony procesowe będą coraz częściej przedstawiać dowody w formie elektronicznej opatrzone e-podpisem. Być może z czasem pojawią się też urządzenia, które będą zdolne kopiować treść z Internetu w sposób uniemożliwiający ingerencję w plik (np. wzorowane na samolotowych czarnych skrzynkach). Do tego czasu osoby, których prawa naruszono w sieci, muszą korzystać z pomocy prawników wykonujących zawód zaufania publicznego. W inny sposób, przynajmniej dzisiaj, nie można bowiem udowodnić, że coś rzeczywiście istniało w Internecie.

http://prawo.rp.pl/artykul/57815.html?p=1

http://www.lex.pl/czytaj/-/artykul/strona-internetowa-jako-zrodlo-dowodowe–przeglad-prawa-handlowego-numer-7-z-2011-r-

http://orzeczenia.ms.gov.pl/content/$N/154015000001006_II_Ka_000037_2014_Uz_2014-03-20_001

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze (winowajca) odmówił póki co przywrócenia terminu do złożenia apelacji. Postanowienie z dnia 27 lutego 2015 r. napisał Grzegorz Stupnicki, jeden z 32 wyłączonych SSR w przedmiotowej sprawie. Nie analizowano w ogóle powyższej apelacji.

***

Przewodniczący – Sędzia SO Edyta Gajgał postanowiła dnia 27 lutego 2015 r. wyłączyć od rozpoznania sprawy II Kp 820/14 trzydziestu dwóch sędziów Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze. Postanowienie o sygn. akt VI Ko 29/15 dotyczy poświadczenia nieprawdy w wyroku II K 467/07 przez SSR Jarosława Staszkiewicza, który z urzędu jest wyłączony.

Jarosław Staszkiewicz
Anna Staszkiewicz
Sylwia Bańka – Mrozewska
Agnieszka Makowska
Maria Migoń – Karwowska
Agnieszka Kałużna – Rudowicz
Elżbieta Wiśniewska
Ryszard Sułtanowski
Joanna Skowron
Małgorzata Dowhanycz – Turoń
Małgorzata Słomska
Grzegorz Stupnicki
Marek Gajdecki
Tomasz Sproch
Paweł Siwek
Andrzej Muszka
Elżbieta Jeżak – Juszko
Jaromir Antoszewski
Marcin Rycyk
Marta Ładzińska
Rafał Kuśmierek
Lucyna Mikołajczak
Paweł Woźniak
Joanna Ciesielska
Anna Kusio – Młodkowska
Małgorzata Kujawa
Wojciech Grzebień
Joanna Palikowska
Beata Chojnacka – Kucharska
Sylwia Zierkiewicz
Aleksandra Grzelak – Kula
Karolina Krzemińska
Zbigniew Klin

Znam już wynik rozpatrzenia zażalenia na odmowę wszczęcia śledztwa przez Prokuraturę Rejonową w Jeleniej Górze jaki mogą wydać w Sądzie Rejonowym w Lubaniu. Uczeni w mowie i piśmie nie widzą kłamstwa, że dowód: wydruk ze strony internetowej z dnia 23 lutego 2007 r. z artykułem „Nie kupujcie auta u Ligęzy” nie pochodzi ze strony http://grzegorz-niedzwiecki.blog.onet.pl/ tylko jest stworzony przez oskarżyciela w edytorze tekstu. Nikt tego nie bada w państwie totalitarnym tylko podpiera się niemerytorycznymi, sprinterskimi decyzjami prokuratury. Clou zostawiłem jeszcze na wokandę. Złożyłem wniosek o nagrywanie rozprawy – tak dla potomnych (może sędziowie z pobliskiego Lubania się wyłączą…). Należy odpowiedzieć na pytania. Czy człowiek może zostać skazany tylko wówczas, jeśli popełni jakiś czyn niezgodny z prawem, czy nawet w przypadku braku takiego czynu? Czy człowiek może ponieść karę za czyn niezgodny z prawem, czy za nieodwołanie się od karyw terminie? A co jeśli sędzia orzekał stronniczo i oskarżonemu nie dano prawa do obrony?Czy formalna i materialna prawomocność wyroku emigranta jest niewzruszalna mimo okoliczności i nieprawdziwości ustaleń? Czy o wykonaniu egzekucji decyduje pech, czy fakty, czy subiektywna wola sędziów? Czy należy zbadać istotne okoliczności mające wpływ na zapadłe decyzje godzące w życie człowieka, czy odmówić takichdziałań manipulując procedurami i zmieniając kierunek postępowania? Akt oskarżenia Mieczysława Ligęzy z dnia 31 maja 2007 roku powinien być odrzucony na starcie z powodu braku dowodów lub postępowanie umorzone na wniosek oskarżonego z art. 17 § 1 pkt 1) kpk na pierwszej rozprawie dnia 15 października 2007 r. Z powodu zaćmy, czy daltonistycznego widzenia kartki papieru przez uczonych w mowie i piśmie, skazano Grzegorza Niedźwieckiego na dziewięć lat tortur, brak stażu pracy, horrendalne koszty, 180 dni internowania, dysfunkcje rodzinne, a także bogu ducha winnych podatników. Mimo, iż ciężar dowodowy spoczywa na oskarżycielu (art. 74 § 1 kpk, art. 6 kpc) i Mieczysław Ligęza go nie wykazał, to pomocnik SSR Jarosław Staszkiewicz wydał wyrok skazujący. Ktoś kiedyś oceni ten fundament i runie cały mur.

Sprawa fałszywego oskarżenia o występek pomówienia urosła do rangi napadu stulecia. Dziewięć lat tortur, kilkadziesiąt tysięcy złotych kosztów, pół roku więzienia to trzeba chyba samochód prezesa sądu ukraść, a nie rzekomo bronić praw człowieka. Kartkę papieru, na której oparł Mieczysław Ligęza akt oskarżenia powinno się było odrzucić w pięć minut. Nikt nie chciał i nie chce dziewiąty rok ocenić tego narzędzia zbrodni. Na pytanie za co skazano – odpowiedzą ludzie, ale nie zwierzęta. Obowiązuje zmowa milczenia, stała manipulacja prawem, uciekanie od sensu stricto w paragrafy i odwracanie kota ogonem. Świadoma przewlekłość w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Nie ma to nic wspólnego z ludzkością, faktami i przepisami prawa. Tylko barbarzyńcy uprawiają niewolnictwo nadużywając prawa. Krycie tych represji przez kumpli z profesji nie ma żadnego uzasadnienia merytorycznego. Kobiety w Polsce walczą o stop przemocy wobec dzieci, a nikt nie zastopuje stalinowskich metod przemocy przestępców w togach. To jest najgorsza dyktatura. Przekroczyliście dawno czerwoną linię. Nie uznajecie w ogóle prawa do obrony. Sędziowie skazujący za bolszewicki sposób własnego postępowania a nie za fakty, to tacy sami terroryści jak ci zamachowcy z Tunisu.

Dzieci moje i osoby chore nie dlatego będą płakać, że naruszyłem jakieś prawo tylko dlatego, że wy jesteście bezwzględnymi przestępcami. Najgorszego kalibru, bo gwałcącymi sprawiedliwość. Chcecie mnie internować na podstawie fałszu intelektualnego w oparciu o fałsz materialny. Nie mają tu do rzeczy stronnicze szachy proceduralne, bo wszystkie żałosne buble zaklepujecie tak jak w stalinowskich procesach Generała Augusta Emila Fieldorfa. Bez przyczyny i w sfingowanych procesach. Adolf Hitler nie patrzył czy dzieci płaczą. Miał taką politykę. Wy też kiedyś zapłacicie za swoje zbrodnie.

O tym zapomnieli prawnicy

Ei incumbit probatio, qui dicit, non ei, qui negat – ciężar dowodowy spoczywa na tym, kto twierdzi, a nie na tym kto zaprzecza

Ne eat iudex ultra petitum partium – niech sędzia nie wychodzi poza żądania strony

Nemo iudex in causa sua – nikt nie może być sędzią we własnej sprawie

In dubio pro reo – wątpliwości rozstrzyga się na korzyść oskarżonego

Fraus est celare fraudem – ukrywanie oszustwa jest oszustwem

Nullum crimen nulla poena – nie ma przestępstwa nie ma kary

Nullum crimen sine culpa – nie ma przestępstwa bez winy

Nullum crimen sine lege – nie ma przestępstwa bez ustawy

Iuris cogentis – norma prawna bezwzględnie obowiązująca

Culpa in non faciendo – wina polegająca na zaniechaniu

Audiatur et altera pars – należy wysłuchać drugiej strony

Actori incumbit probatio – dowód obciąża powoda

Praesumptio boni viri – domniemanie niewinności

Ne bis in idem – nie dwa razy o to samo

Onus probandi – ciężar dowodu

Wina sprawcy musi być udowodniona – nikt nie ma obowiązku dowodzenia swojej niewinności

Zgodnie z art. 74 § 1 k.p.k. (kodeksu postępowania karnego), oskarżony nie ma obowiązku dowodzenia swej niewinności ani obowiązku dostarczania dowodów na swoją niekorzyść. Ponadto w myśl art. 175 § 1 k.p.k. oskarżony ma prawo składać wyjaśnienia; może jednak bez podania powodów odmówić odpowiedzi na poszczególne pytania lub odmówić składania wyjaśnień. O prawie tym należy go pouczyć. Jest to zgodne z zasadą procesu, że podejrzany nie ma obowiązku dowodzenia swej niewinności.

Sędzia Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze w wyroku z dnia 6 maja 2008 r., sygn. akt II K 467/07 napisał: „1. oskarżonego Grzegorza Niedźwieckiego uznaje za winnego tego, iż w dniu 23 lutego 2007 roku w Jeleniej Górze, umieścił na prowadzonym przez siebie pod adresem http://grzegorz-niedzwiecki.blog.onet.pl blogu internetowym notatkę zatytułowaną „Nie kupujcie auta u Ligęzy”, w której pomówił Firmę Motoryzacyjną „Ligęza” sp. z o.o. w Jeleniej Górze o to, że w czasie czynności związanych z likwidowaniem szkody w samochodzie należącym do Elżbiety Klimkiewicz, pracownicy spółki dopuścili się „bezpodstawnego wyłudzenia” od niej części kosztów naprawy auta, co mogło narazić spółkę na utratę zaufania potrzebnego dla danego rodzaju działalności, to jest występku z art. 212 § 2 k.k. i za to, na podstawie art. 212 § 2 k.k., wymierza mu karę 20 (dwudziestu) stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki na 10 (dziesięć) zł;”.

Podstawą (załącznikiem), aktu oskarżenia Mieczysława Ligęzy z dnia 31 maja 2007 r. był dowód: wydruk ze strony internetowej z dnia 23 lutego 2007 r. z artykułem „Nie kupujcie auta u Ligęzy, który figuruje w aktach sprawy jako karta nr 8.

Gdyby dowód był wiarygodny, Asesor Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze Jarosław Staszkiewicz zakończyłby całe postępowanie już na pierwszej rozprawiegłównej w dniu 15 października 2007 r. tak jak to przewiduje art. 6 § 1 kpc, art. 366 § 2 kpk i art 45 ust. 1 Konstytucji RP. Wiedział jednak Asesor, że dowód to fałsz materialny i dlatego odroczył postępowanie, szukając wbrew ei incumbit probatio, qui diciti art. 6 kc (iuris cogentis)z urzędu rzeczywistego, prawdziwego wydruku z bloga Grzegorza Niedźwieckiego lub potwierdzonej przez uprawnione podmioty kopii. Nie znalazł, zignorował zasadę in dubio pro reo i napisał w wyroku to co powyżej.Poświadczył nieprawdę, boczynu przypisanego nie było. Odpowiedzialności karnej podlega ten tylko, kto popełnia czyn zabroniony – warunkuje to art. 1 § 1 kk. Żelazną zasadą przepisu art. 2 § 1 kpk jest aby sprawca przestępstwa został wykryty i pociągnięty do odpowiedzialności karnej, a osoba niewinna nie poniosła tej odpowiedzialności. Zgodnie z przepisem art. 10 § 2 kpk nikt nie może być zwolniony od odpowiedzialności za popełnione przestępstwo. Poświadczenia nieprawdy.

Postępowanie II K 467/07 toczyło się od 31 maja 2007 r. do 6 maja 2008 r. bezpodstawnie. Nie mają w tej sprawie żadnego znaczenia przekonania, poglądy, słowne opinie świadków, albowiem zgodnie z art. 2 § 2 kpk Podstawę wszelkich rozstrzygnięć powinny stanowić prawdziwe ustalenia faktyczne. W aktach sprawy II K 467/07 nie ma dowodu pomówienia Firmy Motoryzacyjnej „Ligęza” Sp. z o.o. za pomocą środka masowego komunikowania http://grzegorz-niedzwiecki.blog.onet.pl/. Podstawą prawną do tego, wiarygodną,byłby protokół w myśl art. 104 § 3 prawa o notariacie, potwierdzenie z medium internetowego Onet lub zabezpieczony przez policję dysk komputerowy Grzegorza Niedźwieckiego z inkryminowaną treścią.Wymuszone późniejsze zeznania świadkaobrony nie mieszczą się w materiale dowodowym II K 467/07. Prowokacja była spóźniona i jest niemierzalna. Bezprzedmiotowa. Dzwoniło, ale nie w tym kościele i nie obciąża Grzegorza Niedźwieckiego.Niektórzy mają zbiór zasad etyki zawodowej sędziów tam gdzie miała Maria Gurowska (vel Maria Górowska vel Maria Sand vel Genowefa Maria Danielak z domu Zand).

Fałszem intelektualnymwyroku II K 467/07 można skazać 38 mln Polaków. W wynikutego wyroku skazano Grzegorza Niedźwieckiego, sfingowanym trybem I C 1062/08 bez podstawy prawnej, na 180 dni więzienia i całą jego rodzinę na nieuzasadnione straty materialne oraz moralne. Prawomocność oszustw nie jest nieusuwalna. Są przepisy, nie ma elementarnej przyzwoitości.Uczciwy wymiar sprawiedliwości nie możeakceptować wyroku II K 467/07 dopóki nie będzie dysponował ekspertyzą biegłego, że karta nr 8 akt sprawy jest wydrukiem ze strony internetowej http://grzegorz-niedzwiecki.blog.onet.pl/. Na straży tego stoi przepis art. 169 § 2 kpk, art. 193 § 1 kpk i art. 366 § 1 kpk. Wszyscy muszą być równi wobec prawa.Usankcjonowanie barbarzyństwa (niemerytorycznym tłumaczeniem) zastosowania art. 212 § 2 kk w wyroku II K 467/07, bez faktu czynu zarzucanego, będzie współudziałem w przestępstwie poświadczenia nieprawdy z art. 271 §1 kk i art. 235 kk. Bezczynność, bierność, abstrakcyjne rozstrzygnięcia, wymyki innych organów, nie mogą być tłumaczeniem. To będzie kolejna spychologia. Nullum crimen, nulla poena.

Będę oskarżał każdego o poświadczenie nieprawdy, kto podtrzyma, że pomówiłem Firmę Motoryzacyjną „Ligęza” SP. z o.o. w Jeleniej Górze za pomocą strony internetowej http://grzegorz-niedzwiecki.blog.onet.pl/ i będzie krył faktyczne przestępstwa, bo na to zasłuży. Wina nie została udowodniona, bo czynu zarzucanego nie było. Jestem niewinny.

Głupa rżnięcie też zajęcie – Cyrankiewicz byłby z was dumny

Nie zamkną mnie (ewentualnie) na 180 dni do więzienia dlatego, że popełniłem jakiś czyn zabroniony, tylko dlatego, że skorumpowany do szpiku kości wymiar sprawiedliwości kryje prawdziwe przestępstwa.

Fałszu materialnego i fałszu intelektualnego

Mieczysław Ligęza, popełnił przestępstwo z art. 235 kk, tworząc fałszywy dowód, który załączył do prywatnego aktu oskarżenia z dnia 31 maja 2007 r. Dyrektor Firmy Motoryzacyjnej „Ligęza” Sp. z o.o. w Jeleniej Górze, a jednocześnie skarbnik jeleniogórskiego Rotary Club w 2007 r., oskarżył Grzegorza Niedźwieckiego z art. 212 § 1 i 2 kk. o pomówienie firmy za pomocą środka masowego komunikowania http://grzegorz-niedzwiecki.blog.onet.pl/. Załączonydowód (notatka) figuruje w aktach sprawy jako karta nr 8.

Jarosław Staszkiewicz, popełnił przestępstwo z art. 271 § 1 kk, poświadczając nieprawdę w wyroku II K 467/07 z dnia 6 maja 2008 r. Asesor Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze, a od kwietnia 2008 r. Sędzia Sądu Rejonowego (obecnie Przewodniczący), uznał winnym Grzegorza Niedźwieckiego umieszczenia na prowadzonym przez niego pod adresem http://grzegorz-niedzwiecki.blog.onet.pl/ blogu internetowym notatki „Nie kupujcie auta u Ligęzy”, w której pomówił FM „Ligęza” /…/ narażając firmę na utratę zaufania… Nie miał na to żadnych dowodów, tylko wskazaną powyżej notatkę napisaną przez oskarżyciela w edytorze tekstu. O naruszeniu zasady in dubio pro reo, onus probandi,nullum crimen nulla poenaświadczą protokoły rozpraw.

Odpowiedzialności karnej podlega ten tylko, kto popełnia czyn zabroniony – warunkuje to art. 1 § 1 kk. Żelazną zasadą przepisu art. 2 § 1 kpk jest aby sprawca przestępstwa został wykryty i pociągnięty do odpowiedzialności karnej, a osoba niewinna nie poniosła tej odpowiedzialności. Zgodnie z przepisem art. 10 § 2 kpk nikt nie może być zwolniony od odpowiedzialności za popełnione przestępstwo. Fałszu materialnego i fałszu intelektualnego. Nie można obarczyć Grzegorza Niedźwieckiego niedopełnieniem jakichś obowiązków, bo niewinny człowiek nic nie musi. Ciężar dowodowy spoczywa na tym, kto twierdzi, a nie na tym kto zaprzecza. Psychopata tylko nie zrozumie, że karać można za czyny a nie za milczenie i nie pomyśli co było pierwsze, jajko czy kura. Postępowanie powinno być umorzone już na starcie na podstawie art. 322 kpk z powodu braku dowodów. Sposobu procedowania, stronniczości, przewlekłości postępowań, bezczynności, sfingowanych procesów, sztucznego rozdzielania spraw, usuwania niewygodnych treści, psychicznego i fizycznego znęcania się, ekonomicznego maltretowania, mimo braku uzasadnionych przyczyn zastraszania aresztem oraz szeregu innych rażących naruszeń prawa jakie tu miały miejsce nie było nawet za czasów Stalina. Akceptacja tego stanu rzeczy nie świadczy źle o „skazanym” tylko o skorumpowanym wymiarze sprawiedliwości. Prawomocne nadużycia w demokracji by uchylili na wnioski poszkodowanego (o zbadanie dowodu, o rozpoznanie apelacji, o kasację), zawiadomienia (o przestępstwach). W reżimie dokonuje się egzekucji. Egzekucji wolontariusza, członków jego rodziny, podatników i państwa. Grzegorz Niedźwiecki nie popełnił zarzucanego mu czynu, bo takiego nie było. Takie są fakty. Każdy kto stwierdzi inaczej skłamie. Będzie miał współudział w przestępstwie poświadczenia nieprawdy. W aktach sprawy II K 467/07 nie ma protokolarnego poświadczenia notariusza, zabezpieczonego dysku komputerowego, ani żadnego screenu ze strony internetowej http://grzegorz-niedzwiecki.blog.onet.pl/udowodniającego pochodzenie treści przedstawionej przez oskarżyciela. Bo jest to spreparowana treść bez jakiegokolwiek podpisu. Osiem lat głupa rżnie bezpieka, choć dziecko widzi te przekroczenia uprawnień i niedopełniania obowiązków na fałszywym oskarżeniu. Tworzenie opasłejtrylogii wokół trzech jednoznacznych dokumentów świadczy o bardzo niskim poziomie inteligencji autorów, albo o najczarniejszym charakterze zajadłych oprawców. Gdzie są obrońcy praw człowieka w tym sobiepaństwie?

PPR Marzanna Siemaszko, PPR Grzegorz Chojnacki, SSR Jarosław Staszkiewicz, SSR Marek Gajdecki nie tylko nie dali Grzegorzowi Niedźwieckiemu prawa do obrony. Pokryli przestępstwa pseudo filantropa Mieczysława Ligęzy. Torturują sfingowanymi procesami w oparciu o fałsz materialny (k. 8 akt sprawy). Popełnili przestępstwa z art. 231 § 1 i 271 § 1 kk. Są wyrafinowanymi, stalinowskimi przestępcami pokroju Helena Wolińska-Brus (Fajga Mindla) i Maria Gurowska (Sand). Czynią tak, bo legalna mafia III RP im na to pozwala.

Możecie się jeszcze nawrócić. Dlaczego umarzacie postępowanie ws fałszu materialnego i unikacie ekspertyzy dowodu oskarżyciela (k. 8 akt sprawy)? Dlaczego odmawiacie śledztwa ws fałszu intelektualnego sędziego? Dlaczego nie chcecie rozpoznać apelacji? Dlaczego odmawiacie kasacji? Odpowiem wam. Bo wydaliście wyrok za pieniądze i wolicie niczym Rudolf Hoess poświęcić całą rodzinę niż przyznać się do błędu. Gdybyście byli uczciwi to nie bali byście się ocenić dowodu załączonego do aktu oskarżenia przez Mieczysława Ligęzę. Gdybyście byli uczciwi to nie bali byście się rozpoznać apelacji, jeśli nie miała by ona nic zmienić. Stwierdzenie, że dowód „Nie kupujcie auta u Ligęzy” nie pochodzi ze strony internetowej http://grzegorz-niedzwiecki.blog.onet.pl/ podważyłoby wyrok II K 467/07. Rozpoznanie apelacji podważyłoby wyrok II K 467/07. Tego nie chcecie. Gdybyście byli uczciwi to złożyli byście wniosek do Sądu Najwyższego o kasację stalinowskiego wyroku. To jest chory kraj. Albo chorzy ludzie nim rządzą. Nie wiem dlaczego muszę pisać takie elaboraty i dziewięć lat życia tracić. Zabieracie radość moim dzieciom bez powodu. W pięć minut można wszystko wyjaśnić. Oceńcie ten dowód – kartę nr 8 akt sprawy II K 467/07. Bo jak nie, to znajdę dziesięciunotariuszy, którzy pokażąjak się poświadczawiarygodność i będziemy dalej walczyć. Napiszę wam właściwą przysięgę sędziowską.Są dwa warianty rozwiązania tego konfliktu. Ludzki, demokratyczny i nieludzki, stalinowski. Albo ocenicie dowód z aktu oskarżenia Mieczysława Ligęzy i uchylicie wyrok II K 467/07 oraz jego represyjne następstwa, albo nie bo nie. Przyznacie, że Grzegorz Niedźwiecki jest na czarnej liście. Możecie dalej stosować mechanizm piramidy i zamknąć mnie na oddziale N. Ale dacie mi kodeksy i adwokata z urzędu w anzlu. I ubezpieczenie oraz lekarzy. Mam brata bliźniaka, który wygrał z Niemcami w Strasburgu. Mam jeszcze wiele narzędzi. Co nie znaczy, że mnie to bawi.

Jeżeli sędziowie kryjąc kolegę nadal nie będą chcieli rozpoznać apelacji, to będą musieli zmierzyć się z jej przesłankami wyrażonymi we wniosku o wznowienie postępowania z art. 540 § 1 pkt 2) a) oraz art. 540 § 3 kpk, który złożę. Prędzej czy później będzie obowiązek dokonania oceny dowodu: k. 8 akt sprawy, czego zaniechano. To jest konkretny, niezbadany, istotny dowód, mający fundamentalny wpływ na prawidłowe rozstrzygnięcie sprawy. Ujawniły się fakty, wskazujące na to, że skazany nie popełnił czynu i nie podlegał karze. Rzetelność prawa gwarantuje art. 32 pkt 2, art. 42 i art. 45 pkt 1 Konstytucji RP. Patrz też:

Europejska Konwencja Praw Człowieka, z 1959 r. zwana „Rzymską”,
Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich i Politycznych.
Powszechna Deklaracja Praw Człowieka.

Zbezcześciliście wszelkie prawo, fakty i prawdę metodą przemocy. Stając po stronie „Ligęzy” wzięliście na siebie odpowiedzialność za kłamstwo. To jest kompromitacja wymiaru sprawiedliwości. Wszystko można jeszcze naprawić. Lepiej późno niż wcale. Wszyscy wiedzą, że nie umieściłem wpisu „Nie kupujcie auta u Ligęzy” dnia 23 lutego 2007 na stronie http://grzegorz-niedzwiecki.blog.onet.pl/, bo takiego nie było i to jest jedyna prawda udowodniona. Twierdzenie, że umieściłem w oparciu o przekonania, poglądy, opinie czy złośliwość jest fałszem. Tautologią jest pewność, logika, fakt a nie widzi mi się, tezy sprzeczne, nie dające się udowodnić. Każdy kto będzie mi wmawiał, że w sprawie II K 467/07 naruszyłem art. 212 § 2 kk i będzie utrwalał wynikłe z tego sankcje będzie przestępcą. Jarosław Staszkiewicz będzie musiał udowodnić materialnie, że nie poświadczył nieprawdy (co jest nierealne), albo wyprostować wyrok II K 467/07. Bierni nadzorcy zajmą jego miejsce. Aż do skutku. Prawda musi być widoczna, a nie urojona. Ona jest widoczna. Jak w tytule. Nie wykazaliście umieszczenia przez Grzegorza Niedźwieckiego na blogu internetowym załączonej notatki „Nie kupujcie auta u Ligęzy”.

Panowie prezesi Sądu Najwyższego, Trybunału Konstytucyjnego i Naczelnego Sądu Administracyjnego. Głębokie oburzenie budzi orzekanie w Jeleniej Górze i skazywanie na tortury na podstawie urojeń. Jest to pełen pogardy atak na niewinnego człowieka.

Jest to bezprzykładny w Europie atak sędziów wyznaczonych do sprawowania władzy sądowniczej w Polsce, w prawdziwą sprawiedliwość. Jest to pełen pogardy atak wymierzony w każdego z tysięcy obywateli w Polsce. Przerwijcie te prześladowania.

Takie znieważające stronnicze orzekanie, bez przyczyny, za pieniądze, kapturowe, na podstawie fikcji doręczeń, przy drzwiach zamkniętych, w sfingowanych procesach, skazywanie za nic bez prawa do obrony, nawiązuje do najgorszych zwyczajów walki politycznej sprzed 1989 r. To jest skandaliczne fałszerstwo i terroryzm.

Fraus est celare fraudem – ukrywanie oszustwa jest oszustwem

Tą klikową niezawisłością sami brudzicie swoje gniazdo.

Pieniactwo jest domeną urzędów, które w każdym szarym człowieku widzą gracza.

Grają więc nie swoimi pieniędzmi – im dłużej, tym lepiej.

Grzegorz Nil Niemcow Niedźwiecki

Bez kategorii

Ofiary totalitarnego terroru

1 marca, 2015 g.niedzwiecki 4 komentarze

Podmioty walczące z bezprawiem w prawie

Daniel Gut – z Jeleniej Góry

Prawdopodobnie SSR Jarosław Staszkiewicz skazał Daniela Guta na kilka miesięcy więzienia w zawieszeniu na cztery lata za uprowadzenie własnego synka, mimo iż nie był pozbawiony praw rodzicielskich. Odebrał dziecko matce, która leczyła się psychiatrycznie i broniła dostępu ojcu do dziecka. Broni nadal, mimo iż ciąży na niej taki obowiązek. Nie uczestniczy w postępowaniach sądowych zasłaniając się zwolnieniami lekarskimi. Taka jest relacja poszkodowanego. Niektóre redakcje, między innymi, nieprzychylnym okiem na niego patrzą. Przewlekłość postępowania, stronniczość i sposób rozstrzygania sprawy, daleki jest od dobrych obyczajów.

http://barwybezprawia.pl/2015/11/05/apel-daniela-gut-o-pomoc-i-wsparcie-w-walce-o-wyegzekwowanie-zasadzonych-praw-do-kontaktow-z-dzieckiem/

https://www.youtube.com/watch?v=lC9YotFuU5E

https://www.youtube.com/watch?v=RjYcUXvv088

https://www.facebook.com/dawid.gol.90?fref=ts

Daniel100078.dg@gmail.com

Bogusław Owoc – z Olsztyna

http://boguslawowoc.pl/

http://boguslawowoc.pl/publikacje/

http://boguslawowoc.pl/dokumenty/#attachments

http://boguslawowoc.pl/video-blog-boguslaw-owoc-3/

http://www.solidarni2010.pl/27813-olsztyn–slowa-prawdy-w-urzedzie-wojewodzkim-boguslaw-owoc—nie-bedzie-mnie-wiecej-sadzil-zaden-przestepca-ubrany-w-toge-sedziowska.html

http://ruchspoleczny.com.pl/index.php/component/content/article/45-aktualnosci/562-bogusaw-owoc-byy-wicewojewoda-urzd-skarbowy-zachowuje-si-jak-element-struktury-przestpczej-nie-by-ulegy-to-dosta-w-d-polska-normalka

https://www.youtube.com/watch?v=dKM5V-TLdXU

https://www.youtube.com/watch?v=KDQQpCKvfdQ

bogdan.owoc@wp.pl

Iwona Możejko – z Kielbarka Wielkiego

http://www.express.olsztyn.pl/artykuly/iwona-mozejko-najodwazniejsza-kandydatka-do-sejmiku-wojewodztwa

https://www.facebook.com/iwona.mozejko

http://kuprawdzie.pl/pawel-kukiz-walczy-o-odrzuconych/iwona-mozejko-przed-biurem-rpo/

https://www.youtube.com/watch?v=c2LO_wzDLxw

http://temidacontrasm.info/tag/jasna/

mozejko.iwona@gmail.com

Ruch Oburzonych

Jan Sposób – z Lublina

http://www.oburzeni.org.pl/news.php

https://www.facebook.com/jan.sposob

http://kuprawdzie.pl/rodacy-do-dziela/

jan.sposob@o2.pl

Kordian Korytek – z Rybnika

https://www.facebook.com/kordian.korytek

http://natemat.pl/127443,koszykarz-koridan-korytek-mysli-o-zrzeczeniu-sie-obywatelstwa-to-krzyk-rozpaczy

http://www.fakt.pl/sport-inne/dramat-reprezentanta-polski-kordian-korytek-chce-oddac-paszport-,artykuly,510041.html

http://www.nowiny.rybnik.pl/artykul,36769,kordian-korytek-polska-mnie-oszukala.html

http://eurosport.onet.pl/koszykowka/reprezentant-polski-napisal-do-premier-kopacz-to-niewyobrazalne-w-panstwie-prawa/wjh9mk

https://www.youtube.com/watch?v=KqD_dzuGH-k

kontakt@podkoszem.pl

Stowarzyszenie Obywatele Przeciw Bezprawiu

Tadeusz Byrdak – z Opola

http://www.24opole.pl/12300,Tadeusz_Byrdak_o_prokuraturze_Mafia_bagno_osmiornica,wiadomosc.html

http://www.nto.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20071130/REPORTAZ/71130018

http://www.strefabiznesu.nto.pl/tag/opole-tadeusz-byrdak

https://www.youtube.com/watch?v=nbDxt0JvMUE

turbacz@onet.pl

Włodzimierz Olewnik – z Płocka

Danuta Olewnik-Cieplińska

Wiele jest ludzkich dramatów, ale niektóre zasługują na to, aby odnotowała je historia, chociażby dlatego, że widać na nich nadużycia władzy, zaniedbania policji, współpracę policjantów z mafią i wiele innych patologii oraz nadużyć przed którymi trzeba się bronić w każdych warunkach ustrojowych.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Sprawa_zab%C3%B3jstwa_Krzysztofa_Olewnika

http://uwaga.tvn.pl/reportaze,2671,n/kto-zlecil-porwanie-krzysztofa-olewnika,161840.html

http://www.macierz.org.pl/artykuly/spoleczenstwo/krzysztof_olewnik_dramat_rodzinny_z_korupcja_i_%20mafia_%20w_tle.html

http://wiadomosci.wp.pl/kat,50352,title,Danuta-Olewnik-Cieplinska-boje-sie-prokuratury,wid,16990024,wiadomosc.html

http://olewnika.republika.pl/

http://wiki.fakt.pl/Wlodzimierz-olewnik-zyciorys,1.html

http://wiadomosci.wp.pl/query,danuta%20olewnik-ciepli%F1ska,szukaj.html?ticaid=114fce

https://www.youtube.com/watch?v=BNQfaa71yYg

sierpc@olewnik.com.pl

Ruch na rzecz ograniczenia immunitetów prokuratorom i sędziom

Rozwalamy TEN System

Anna Orzechowska – z Warszawy

http://naszeblogi.pl/44317-odyseja-anny-orzechowskiej

https://www.facebook.com/pages/Ruch-na-rzecz-ograniczenia-immunitet%C3%B3w-prokuratorom-i-s%C4%99dziom/1595571980656094

https://www.facebook.com/rozwalamy

https://www.facebook.com/anna.orzechowska.338

https://www.youtube.com/watch?v=FV5gULW0sRY

veritasetlex@interia.pl

„Wolny czyn”

Mariusz Cysewski – z Katowic

Antykomunista. Tłumacz. Dziennikarz

http://mariuszcysewski.blogspot.com

https://sites.google.com/site/wolnyczyn

http://www.youtube.com/user/wolnyczyn

ppraworzadnosc@gmail.com

Poszedł na wojnę z „zasr… Polską”

Zbigniew Stonoga – z Warszawy

http://zstonoga.pl/

http://wiadomosci.onet.pl/tylko-w-onecie/zbigniew-stonoga-kim-jest-autor-skandalu-ws-afery-podsluchowej/4beleb

http://wiadomosci.onet.pl/kraj/zbigniew-stonoga-zapowiada-opublikowanie-wszystkich-akt-afery-podsluchowej/3d9syt

https://www.facebook.com/pierydolefiskusa.stonoga

https://zbigniewstonogaczyjatoodnoga.wordpress.com/

https://www.youtube.com/watch?v=0WNS2et-VJQ

zmieniamypolske@zstonoga.pl

Jan Ból – z Krakowa

Najpierw proszę o odpowiedź czy jest możliwość takiego spotkania, a zapewniam że to sprawa jedyna taka, która po upublicznieniu zmiecie z polityki rząd PO i PiS, którzy oszukiwali moją rodzinę przez te całe lata, a po latach kilkunastu przekonała się moja rodzina, że ta sprawa zbrodni z 22.09.1996r. ŚP. Piotra Ból z małopolski owiana była już sprawą polityczną jeszcze za czasów kiedy Ziobro był posłem później ms.prok. g. zamiatali pod dywany sprawę dla zatajenia jej. Naszym adw. został http://janusz-kaczmarek.pl/kontakt.html, który jest za słaby by sprostać w walce, która ma zasięg po za nasz kraj.

http://www.fakt.pl/Wiem-ze-moj-syn-zostal-zamordowany,artykuly,82782,1.html

http://wiki.fakt.pl/Zabity-piotr-bol,1.html

http://www.youtube.com/watch?v=CFiGee8hip8

zamordowany1@interia.pl

Stowarzyszenie NIEPOKONANI 2012

Jerzy Książek – w Katowicach

http://www.niepokonani2012.pl/

sekretariat.niepokonani2012@gmail.com

Adam Gizicki – z Legnicy

Członek Zarządu Stowarzyszenia Niepokonani2012

http://www.gazetawroclawska.pl/tag/adam-gizicki-legnica.html

http://legnica.naszemiasto.pl/artykul/adam-gizicki-wygral-przed-nsa-w-warszawie,3320867,art,t,id,tm.html

https://www.youtube.com/watch?v=fcj_cyfULEY

https://www.youtube.com/watch?v=fKFA0ufeL6I

https://www.facebook.com/adam.gizicki

adam.gizicki@korp.com.pl

Obywatelski Instytut Konstytucyjny Sąd nad Sędziami, Urzędnikami I Przedstawicielami Władz

Waldemar Deska – z Puław/Kazimierza

https://wdeska.wordpress.com/blog/

http://natemat.pl/131519,waldemar-deska-kandydat-na-prezydenta-popieraja-mnie-tysiace-pokrzywdzonych-przez-fiskusa-to-kula-sniegowa

http://www.tvn24.pl/wiadomosci-z-kraju,3/wybory-prezydenckie-2015-waldemar-deska-kandydatem-na-prezydenta,513155.html

https://www.facebook.com/waldemar.deska

sadnadsedziami@gmail.com

Andrzej M. Czyżewski – z Hamburga

Były prokurator, jeden z głównych świadków w sprawie mafii paliwowej

http://www.bibula.com/?p=2398

http://www.region24.info/art-184.html

http://wyborcza.pl/1,75248,2615949.html

https://www.youtube.com/watch?v=p2fzCPyPzLk

http://wiadomosci.onet.pl/prasa/minister-na-baku/engjt

http://sopoopole.cba.pl/for/index.php?type=reply&forum=34&topic=12&quote=1

http://www.aferyprawa.eu/Polityka/Pismo-interwencyjne-Andrzeja-M-Czyzewskiego-Ministra-ds-Informacji-Rzadu-Rzeczypospolitej-Polskiej-na-Uchodztwie-do-Prokuratora-Generalnego-Andrzeja-Seremeta-w-sprawie-zabojstwa-M-Papaly

andrzej.m.czyzewski@gmx.de

Sprawiedliwa Ojczyzna – walka z bezprawiem Sądów i Prokuratur

„Sprawiedliwa Ojczyzna – Dość Bezprawiu Sądów , Prokuratur I Urzędów .”

Danuta Radwańska Vollus – z Krakowa

http://www.facebook.com/groups/sprawiedliwaojczyzna/

https://www.facebook.com/sprawiedliwaojczyzna?ref=hl

radvollus355@gmail.com

AFERY PRAWA – BEZPRAWIE A PRAWO

Zdzisław Raczkowski – z Sanoka

http://www.aferyprawa.eu/

afery@poczta.fm

http://lubelskieaferyprawa.pl/

lubelskieaferyprawa@wp.pl

BARWY BEZPRAWIA

Rafał Krzyształowski – ze Szczecinka

http://barwybezprawia.pl/

https://www.youtube.com/watch?v=zdnNzzaeEfE

https://www.youtube.com/watch?v=cTiy5VOli-A#t=19

http://barwybezprawia.pl/2013/08/15/przesladowany-przez-wladze-rafal-krzysztalowski-wniosek-o-wylaczenie-sedziow-sadu-rejonowego-w-szczecinku-i-koszalinie-zakonczony-skierowaniem-do-psychiatryka-z-listow-i-z-zycia-wziete/

https://www.facebook.com/rafal.krzysztalowski

redakcja@barwybezprawia.pl

Fundacja LEX NOSTRA

W służbie Obywatelowi !

Warszawa

Maciej Lisowski – Założyciel i Dyrektor

Andrzej Voigt – Przewodniczący Rady Fundacji

http://fundacja.lexnostra.pl/

http://fundacja.lexnostra.pl/tato-kaze-wachac-kapcia-policjantowi-wszystko-wolno/

https://www.youtube.com/watch?v=iicx8f240uU

fundacja@lexnostra.pl

media@lexnostra.pl

ZMORA bezprawia i nie tylko…

Zmora immunitetów prokuratorów i sędziów

Jerzy Jan Nowakowski – z Ostrołęki

http://www.zmora.com.pl/

biuro@dom-e.pl

Stowarzyszenie „Obywatele Przeciw Bezprawiu”

Janusz Sanocki – z Nysy

http://pl.wikipedia.org/wiki/Janusz_Sanocki

http://www.krs-online.com.pl/stowarzyszenie-obywatele-przeciw-krs-303009.html

https://www.facebook.com/profile.php?id=100000474538321

https://www.youtube.com/watch?v=AUdGpi9Sy0E

januszsanocki@nowinynyskie.com.pl

„STOP BEZPRAWIU”

Stowarzyszenie Pokrzywdzonych przez Organa Sprawiedliwości

Jerzy Pietrzyk – z Lublina

http://ruchspoleczny.com.pl/

http://stopbezprawiu.org/

kontakt@ruchspoleczny.com.pl

STOP ZŁODZIEJOM W POLITYCE

Marek Ciesielczyk – z Tarnowa

http://www.marekciesielczyk.com/

dr.ciesielczyk@gmail.com

Ruch Ochrony Praw Obywatelskich i Walki z Korupcją

Tadeusz Pieczonka – ze Zgorzelca

http://www.ropoiwzk.com/

ruch040404@wp.pl

Koordynator Grupy Lokalnej Amnesty International

Grzegorz Niedźwiecki – z Jeleniej Góry

Socjolog

http://grzegorz-niedzwiecki.blog.onet.pl/

http://ropoiwzk.republika.pl/

https://www.facebook.com/grzegorz.niedzwiecki.7

https://www.youtube.com/watch?v=SctbVv8fHDQ

lew1@poczta.fm

Stowarzyszenie OBURZENI

Antoni Gut – z Warszawy

http://oburzeni.pl/author/antoni-gut/

https://www.facebook.com/antoni.gut

https://www.youtube.com/watch?v=EEIK823MizM

krajoweporozumieniesamorzadowe@gmail.com

NAPRAWMY WYMIAR SPRAWIEDLIWOŚCI

Michał Ziębiński – z Solina

http://pl.netlog.com/go/out/url=http%3A%2F%2Fforum-z.cba.pl%2F

ziebinski.michal@op.pl

Ruch patriotyczny Tobie Nasza Polsko

Lucyna Wrzosek – z Warszawy

http://ruch-tnp-przeksztalcajacy-sie-w-pa.manifo.com/

https://www.facebook.com/lucyna.wrzosek?ref=ts&fref=ts

lucynawrzosek79@gmail.com

Stowarzyszenie „Praworządność” Katowice

Jan Jączek – z Katowic

jan.jaczek@gmail.com

Obywatelski Ruch Obrony Bezrobotnych

Zygmunt Miernik – z Katowic

zygmunt.miernik@wp.pl

Ruch Społeczny „Nowa Polska”

Andrzej Dziąba – z Częstochowy

http://www.aferyprawa.eu/Sady/Sad-Okregowy-w-Gliwicach-sedzia-Andrzej-Janczyszyn-nieproceduralnie-karze-blogera-Andrzeja-Dziaba-na-pol-roku-wiezienia-za-200-zlotych-REBELIANTKA

rs.nowapolska@gmail.com

rs-nowapolska@wp.pl

Wierni Polsce Suwerennej (ONP)

Marek Głogoczowski – z Zakopanego

http://wiernipolsce.wordpress.com/strona-marka-glogoczowskiego/

http://senat.blox.pl/html/1310721,262146,21.html?80640

mglogo@poczta.fm

Biuro Detektywistyczne

Aleksander Michał Jarzyński – z Łodzi

Socjolog, do niedawna żołnierz zawodowy, oficer kontrwywiadu

Oficer służb specjalnych i komandos, jeden z tych, co nie chcieli się poddać…

http://www.detektywmichaljarzynski.pl/index.php

http://www.neon24.pl/comments/10609,detektywmjarzynski

https://www.facebook.com/profile.php?id=100006486979257

detektyw@michaljarzynski.pl

„RZECZNIK INTERESU KREDYTOBIORCY”

Wojciech Sawicki – z Płocka

https://www.youtube.com/watch?v=xq0OmzXq7Dk

https://www.facebook.com/w.sawicki?ref=br_rs

w.sawicki@op.pl

Zbigniew Kękuś – z Krakowa

https://www.youtube.com/watch?v=6juQIzjnWpE&list=TL5_YBlcaZe2w

http://www.youtube.com/watch?v=a_FCwzNvyoI

http://kekusz.pl

kekus.zbigniew@wp.pl

OROPOiWzK

Roman Zawiślak – z Zielonej Góry

Zawsze wierny Polsce

http://niezalezna.pl/tagi/roman-zawislak

https://www.youtube.com/channel/UCyzEoHV54LgUhGMTLKiORng

http://www.klubygp.pl/kategoria/klub/zielona-gora/

https://plus.google.com/117690994386457108190/posts

http://bezprzesady.com/aktualnosci/uroczystosci-kresowe-w-zielonej-gorze-15-pazdziernik-2011/attachment/prezes-klubu-gazety-polskiej-roman-zawislak-pomagajacy-w-organizacji-spotkania-autorskiego-ksiedza-isakowicza

https://www.facebook.com/roman.zawislak.5

practis@o2.pl

Lorenz Freimann – z Warszawy

https://www.facebook.com/lorenzfreimann2015

https://www.facebook.com/profile.php?id=100004610477947

http://nowapolska.neon24.pl/post/108716,dariusz-komorowski-w-wiezieniu

http://skibniewska.blogspot.com/2013/12/sady-kapturowe-nie-502013-2013.html

lorenzfreimann@interia.pl

Bogdan Goczyński – z Nadarzyna

http://bgoczynski.wordpress.com/

http://www.monitor-polski.pl/bogdan-goczynski-jest-juz-na-wolnosci/

http://www.aferyprawa.eu/Interwencje/Bogdan-Goczynski-skazany-na-smierc-w-Polsce

https://www.youtube.com/watch?v=WckSDS-qwW4

b.goczynski@kajetany.net

Grzegorz Braun – z Wrocławia

http://pl.wikipedia.org/wiki/Grzegorz_Braun

http://grzegorzbraun.pl/

http://www.blogpress.pl/taxonomy/term/808

http://www.filmweb.pl/person/Grzegorz+Braun-31751/sites

http://polska.newsweek.pl/grzegorz-braun —poslaniec-zlej-nowiny,91501,1,1.html

https://www.youtube.com/watch?v=eav21FssUJ8

https://www.youtube.com/watch?v=M16AG-eoGTE

g.braun@gmail.com

Sławomir Salomon – z Wrocławia

https://www.youtube.com/watch?v=11pLudbjvbs

http://www.aferyprawa.eu/Sady/Pietnascie-minut-dla-sprawiedliwosci-Janusz-Wojciechowski

salomon.partners@gmail.com

Dariusz Komorowski – z (obecnie Warszawy)

http://nowapolska.neon24.pl/post/108716,dariusz-komorowski-w-wiezieniu

https://www.youtube.com/watch?v=cDE_uB_AXOw

https://www.facebook.com/dariusz.komorowski.58?fref=ts

https://www.facebook.com/lorenz.freimann.7

dar.komorowski@wp.pl

Krzysztof Kornatowicz – z Gdańska

Działacz społeczny na rzecz drobnych producentów, kupców i rzemieślników

http://niepoprawni.pl/ludzie/krzysztof-kornatowicz

http://www.wprost.pl/forum/387165/1289086/Mieszkania-tanieja-chetnych-na-zakup-brakuje/

https://grypa666.wordpress.com/2014/09/

http://www.oburzeni.org.pl/page.php?12

kornatk@gmail.com

Piotr Bein – z Kanady

https://piotrbein.wordpress.com/

https://grypa666.wordpress.com/category/piotr-bein/

https://www.youtube.com/watch?v=l8bYP3oe9CY

piotr.bein@imag.net

Józef Wieczorek – z Krakowa

http://forum.gazeta.pl/forum/w,63,6257227,6257227,Art_54_1_KONSTYTUCJI_A_INTERNET.html

http://blogjw.wordpress.com/

http://www.blogpress.pl/blog/4146

http://blogmedia24.pl/blog/1196

https://www.youtube.com/user/jwfoto

http://niepoprawni.pl/blogi/jozef-wieczorek

https://nfapat.wordpress.com/category/sprawa-jozefa-wieczorka/

jozef.wieczorek@interia.pl

jwieczorek@ans.pl

Bogusław Jan Biedrzyński – z Augsburga

http://www.aferyprawa.eu/Wyceny/Jelenia-Gora-Rzeczoznawca-Sadowy-Jerzy-Karpinski-dopuscil-sie-przestepstwa-przy-wydaniu

biedrzynski@gmx.de

Romuald Piątek – z Gdyni

http://www.youtube.com/watch?v=N-_zDfwBKWM

http://www.facebook.com/romualdpiatek

romualdpiatek@gmail.com

Andrzej Marek – z Polic

http://www.lex.pl/czytaj/-/artykul/sprawa-andrzeja-marka-polska-przyznaje-ze-zlamala-konwencje

wiesci@telvinet.pl

Zygmunt Jankowski – z Wrocławia

http://gazetawarszawska.com/2013/04/25/zygmunt-jankowski-odezwa-do-polakow/

zygmunt-wroclaw@o2.pl

Bogusław Maśliński – z Morąga

http://www.aferyprawa.eu/Interwencje/Boguslaw-Maslinski-zostalem-porzadnie-skopany-pozbawiony-podstawowych-praw-obywatelskich-brak-jakiegokolwiek-meldunku-w-przestepczej-III-RP-Ostatnia-ich-akcja-to-zabranie-dzieci-syna-wykradziono-z-internatu-szkolnego-do-domu-dziecka-w-Moragu

vipbob@wp.pl

Jan Dzido – z Lublina

Członek Amnesty International

jandzido@interia.eu

Wojciech Właźliński – z USA

http://piotrbein.wordpress.com/2012/02/06/wojciech-wlazlinski-nwo/

https://grypa666.wordpress.com/category/wojciech-wlazlinski/

http://www.aferyprawa.eu/Artykuly/Semici-antysemici-Wojciech-Wlazlinski-cyklu-fakty-i-mity-o-Ameryce

netpol@interaccess.com

Andrzej Fijałkowski

andrzejfijalkowski5@wp.pl

Marek Podlecki

monitorpolski@yahoo.com

Solidarność i Wsparcie

http://www.facebook.com/groups/sprawiedliwaojczyzna/#!/groups/281296125326548/

http://www.referendumobywatelskie.pl/?p=514

http://www.supportcenter.cba.pl/o_nas.htm

fsc@supportcenter.cba.pl

http://faxe1.blogspot.de/2013/02/godna-ubolewania-bezczelnosc-prawnikow.html

http://domniemanieniewinnosci.salon24.pl/488549,godny-ubolewania-deficyt-przyzwoitosci-i-wiedzy-adwokata

http://prawica.net/info/26567

http://www.soirp.iap.pl/index.html?gal_id=10076

http://www.stopkorupcji.org/

http://www.obywateleisprawiedliwosc.pl/

http://www.prawoibezprawie.pl/oswiadczenie-dla-mediow

Grzegorz Niedźwiecki

Nie twórzcie oburzonych mienszewików

(Odp. dla „indywidualistów”)

Szanowni Państwo,

próbowałem nakłonić Was do współpracy w walce z bezprawiem w Polsce. Ponoć wszyscy walczymy o to samo. Sprawiedliwą ojczyznę, ujawnianie afer prawa, przeciw i stop bezprawiu, przeciw złodziejom w polityce, o prawa obywatelskie i walkę z korupcją, o naprawianie wymiaru sprawiedliwości, o praworządność, o obronę bezrobotnych, pokrzywdzonych przez organa sprawiedliwości i wykluczonych społecznie. Trzy organizacje zadeklarowały się do współpracy w charakterze federacji. To akurat tyle ile prawo wymaga, ale stanowczo za mało żeby zmienić obyczaje. Pozwoliłem sobie upublicznić Podmioty walczące z bezprawiem w prawie. Jeden podmiot zażyczył sobie, aby wykreślić go z tej listy. Z żalem to zrobiłem, ale kultura i demokracja tego wymaga. Niektórzy może wolą błyszczeć w fleszach reflektorów i kamer telewizyjnych. Mają awersję do innych „współtowarzyszy broni”. Wiecie co. Żeby naprawiać innych trzeba najpierw naprawić siebie. Nie można być lepszym od innych, przywłaszczać sobie cudzych zasług, dążyć po trupach do kariery, donosić na kolegów, być niewdzięcznym za pomoc, obrażać. Nie twórzcie oburzonych mienszewików. Szydło samo wyjdzie z worka. Trzeba wspólnie dążyć do JOW, demokracji, uspołecznienia i sprawiedliwości. Do godnych warunków życia. To można osiągnąć tylko przez solidarność i wsparcie. Przez kłótnie jest zawsze podział i rozdrobnienie. Kiedyś walniecie głową w mur w tej gonitwie byków. Najpierw spalicie mnóstwo energii, pieniędzy, zdrowia i stracicie zaufanie rodziny. Siądziecie na końcu w fotelu bujanym i będziecie płakać, że zmarnowaliście życie. Bo trzeba myśleć o ludziach a potem o sobie. Owoce spadną dla każdego. Jeśli ktoś czuje się niepożądany na opublikowanej liście to niech mi odpisze. Jeśli jednak znacie kogoś pożądanego, przeoczonego, to też dajcie znać. Ja będę zabiegał o solidarność i ludzkość. O masy społeczne. O przyjaźń, kulturę i szacunek. Żeby nie powstała neosolidarność.

Każdy może się nawrócić.

Grzegorz Niedźwiecki

https://www.youtube.com/watch?v=CFiGee8hip8

Bez kategorii

Sprawiedliwa zbrodnia

1 marca, 2015 g.niedzwiecki

„Któregoś dnia bogacz widząc biedaka wręczył mu koszyk. Koszyk wypełniony śmieciami.. Biedak zabrał koszyk i odszedł. Następnego dnia bogacz zastał biedaka pod swoimi drzwiami. Biedak wręczył mu jego koszyk wypełniony kwiatami. Bogacz spytał go; Dlaczego dajesz mi kwiaty skoro ja ci dałem śmieci? Biedak odpowiedział; Każdy daje innym to co ma we własnym sercu. (…)”

Szanowni Państwo,

państwo w państwie zaplanowało głupa rżnąć merytorycznie, grać na zwłokę proceduralnie i zaraz po upływie 25 marca 2015 roku terminu odroczenia wykonania kary internować Grzegorza Niedźwieckiego na 180 dni. Mają władzę, media, nie będą się tłumaczyć z podstaw. Albo skłamią. Problem w tym, że Grzegorz Niedźwiecki wiedząc jak działa legalna mafia może upublicznić szczegóły zbrodni, kłamstw, bezczynności i nadużyć. Otóż to może być pierwszy jawny przykład bezpodstawnego aresztowania, a może i wykończenia człowieka w rzekomo demokratycznej Polsce. Przedstawię fundament parodii prawa.

Dnia 31 maja 2007 roku Mieczysław Ligęza, Dyrektor Firmy Motoryzacyjnej opla w Jeleniej Górze, a jednocześnie skarbnik Rotary Club w Jeleniej Górze, podpisał prywatny akt oskarżenia przeciwko Grzegorzowi Niedźwieckiemu oskarżonemu o przestępstwo z art. 212 § 1 i 2 kk. Zarzucił pozwanemu zniesławienie sp. „Ligęza” na stronie internetowej http://grzegorz-niedzwiecki.blog.onet.pl/. Jako dowód załączył własną notatkę napisaną w edytorze tekstu. Inne kłamstwa pominę.

Prezes SR zamiast skierować do umorzenia postępowanie z powodu oczywistego braku faktycznych podstaw oskarżenia (art. 339 § 3 pkt 2) kpk), przekazał ją do rozpatrzenia Asesorowi Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze Jarosławowi Staszkiewiczowi, którą zarejestrowano pod sygnaturą akt II K 467/07.

Na pierwszym posiedzeniu sądu, w którym uczestniczył Grzegorz Niedźwiecki, dnia 15 października 2007 roku, oskarżony składając wyjaśnienia podał: „Nie przyznaję się do jego popełnienia. Ja wnoszę o oddalenie pozwu, albowiem kartkę, która zawiera wydruk z publikacji, mogę ja napisać w każdej chwili. To jest niepodpisane i nie wynika z tego, aby było gdziekolwiek opublikowane. Nie jest to wydruk z mojego bloga, który jest moim prywatnym pamiętnikiem, do którego dostęp ma nieliczna grupa osób. Ja uważam, że ta sprawa jest identyczna z rozstrzygnięciem zapadłym dziś w Warszawie w trybie wyborczym, dotyczącym spotu reklamowego partii politycznej. Ja wnoszę o umorzenie postępowania na podstawie art. 17 § 1 pkt 1 k.p.k.”

Asesor Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze nie ustosunkował się do wniosku, zapisanego w protokole rozprawy głównej, nie zakończył sprawy na pierwszym posiedzeniu, tylko odroczył rozprawę do dnia 8 listopada 2007 roku. Zgodnie z art. 366. § 2. k.p.k. Przewodniczący powinien dążyć do tego, aby rozstrzygnięcie sprawy nastąpiło na pierwszej rozprawie głównej. Asesor (obecnie SSr, awansowany za zasługi na Przewodniczącego Wydziału II Karnego) przeprowadził jednak siedem posiedzeń sądu w rok czasu, szukając z urzędu dowodów winy oskarżonego w sprawie prywatnej. Nie znalazł dowodów winy, nawet w archiwum portalu Onet, a mimo to wydał dnia 6 maja 2008 roku wyrok skazujący. Warto dodać, że oskarżyciel prywatny przed orzeczeniem wyroku odpowiedział na pytanie sędziego, że nie zamierza rościć żadnych nawiązek od oskarżonego, a Grzegorz Niedźwiecki po raz kolejny wniósł o uniewinnienia na podstawie art. 5 § 2 i 17 § 1 pkt 1) kpk. Protokół z tej rozprawy zaginął, choć trwała ona długo, z przerwami i pisał na niej protokolant.

O powodach niezłożenia w terminie apelacji, chytrym wydębieniu horrendalnych kosztów na Rotary Club w kapturowym procesie cywilnym, zamienieniu zaocznych 27.100 zł grzywien bogu ducha winnemu człowiekowi na 180 dni aresztu, gangsterskiej reketierce, ośmioletnim niewidzeniu karnego fałszu materialnego, proceduralnym utrwalaniu fałszu intelektualnego, kryciu przez układ zamknięty faktu spreparowanego dowodu i odmowy ścigania poświadczenia nieprawdy, o lekceważeniu faktów, o gumowych terminach, o nieprawdopodobnej przewlekłości postępowań, o błędach pisarskich i merytorycznych, odwracaniu kota ogonem, pomijaniu sensu stricte, oszukiwaniu ws doręczeń, kłamaniu o zapoznaniu się z aktami sprawy wiedząc, że kwitów na to nie ma, bezpodstawnym unikaniu kasacji, nierozpatrywaniu oszustw wyborczych świadczących na korzyść nomen omen oskarżonego, blokowaniu założenia koła Amnesty International Jelenia Góra Grzegorzowi Niedźwieckiemu, cenzurze w Wiadomościach24 i innych mediach, sterowaniu rozpatrzeniem wniosku o przywrócenie terminu do apelacji, o nie braniu pod uwagą wad materialnych „stróżów prawa” i przerzucaniu odpowiedzialności na laika manipulacjami formalnymi, o hamulcowych działaniach wykidajła PG Mirosława Chłopika, nieistniejącej organizacji Rzecznik Praw Obywatelskich, głupa rżnięciu z niezawisłością i właściwością miejscową, o metodzie wikłania jak największej rzeszy togowców do współudziału w zbrodni, o zasadach koneksji, o bezduszności cynicznych ludzi bezpieki, o stalinowskim barbarzyństwie, o zwierzęcym torturowaniu, o szczycie bezczelności, o zastraszaniu, o łamaniu wszelkich norm prawnych i zasad etycznych, o mentalności goebbelsowskiej, o przemocy wobec dzieci, o eksterminacji rodziny i niszczeniu państwa, o egzekucji za nic, o zbrodniach w majestacie prawa, o znieważaniu narodu polskiego i godności III władzy, o obłudnym oburzaniu się na słowa krytyki dając jawny przykład nawiązujący do najgorszych zwyczajów sądów politycznych sprzed 1989 roku, o patologii, o kompromitacji wymiaru sprawiedliwości, o prawdziwej profesji – w następnym odcinku. Będą szczegóły i nazwiska grubych ryb. Będą też kwiaty.

Grzegorz Niedźwiecki – Nil

Bez kategorii

Narzędzie zbrodni

24 lutego, 2015 g.niedzwiecki

Panie Prokuratorze Rejonowy w Jeleniej Górze

Nie badano „narzędzia zbrodni”, faktu czy dowód:wydruk ze strony internetowej z dnia 23 lutego 2007 r. z artykułem „Nie kupujcie auta u Ligęzy” (k. nr 8) – jaki złączono do Aktu oskarżenia Mieczysława Ligęzy z dnia 31 maja 2007 r. – jest wydrukiem ze strony internetowej http://grzegorz-niedzwiecki.blog.onet.pl/, czy jest fałszywym dowodem?Nie badano, bo musiano by mnie przeprosić za stalinowskie tortury i bezpodstawny areszt. W procedurze 1 Ds. 496/14/Sp(c) nie dopełniono obowiązku służbowego wynikającego z art. 10 § 1 i 2 kpk, bo kryto poświadczenie nieprawdy w II K 467/07 i odesłano do źródła zaniedbań (Kp 882/14). Przestępstwo stworzenia fałszywego dowodu zagrożone odpowiedzialnością karną z art. 235 kk miało miejsce i dziecko to widzi. Do stwierdzenia tego faktu nie potrzeba nowych okoliczności, wystarczy otwarcie oczu i dobra wola. Wystarczy zbadać merytorycznie te fakty i okoliczności wskazane. Nie zostały one w ogóle ocenione. Nie mogę do zaprzestania bezczynności Adama Kurzydło zmusić, bo mu zwisa czy pójdę do pudła czy się powieszę. Prawda jest oczywista, wy macie tylko pieczątki. Nadużywacie bezczelnie prawa, gorzej jak w PRL. W tej sprawie pogwałcił pan nie tylko art. 2 i 4 kpk. Istotą postępowania karnego jest, aby sprawca przestępstwa został wykryty i pociągnięty do odpowiedzialności karnej, a osoba niewinna nie poniosła tej odpowiedzialności. Organy prowadzące postępowanie karne są obowiązane badać oraz uwzględniać okoliczności przemawiające zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego.Jest pan przestępcą pokroju Fajga Mindla. Jeżeli się pan z tym nie zgadza to proszę mnie pozwać o zniesławienie. Wtedy udowodnię prawdę. Opisałem to wszystko od a do z i nie zdążycie ukręcić mi łba myśląc, że będę chciał pisać książkę w anzlu. Kiedyś odpowie pan za swoje grzechy. Układ zamknięty nie będzie pana wiecznie chronił. Takich represjonowanych Niedźwieckich i Lorenzów Freimann jest w Polsce wielu.

Ofiara przemocy – Grzegorz Niedźwiecki

Jelenia Gra, dnia 24 lutego 2015 r.

Grzegorz Niedźwiecki

ul. Działkowicza 19

58-506 Jelenia Góra

DSO-II-054-175/14 „K”

Pan Waldemar Szmidt

Dyrektor Departamentu Sądów, Organizacji i Analiz

Wymiaru Sprawiedliwości w Ministerstwie Sprawiedliwości

Akta sprawy o sygn. akt II K 467/07 nie zostały jeszcze wysłane z Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze na wniosek z dnia 9.12.2014 r. Dyrektora Departamentu Sądów, Organizacji i Analiz Wymiaru Sprawiedliwości Waldemara Szmidta, ponieważ cały czas były przedmiotem ubocznych postępowań tu na miejscu. Widziałem je i z racji ciągłego ich obrotu, nie mogłem też otrzymać do wiadomości informacji o przekazaniu ich do Biura Ministra Sprawiedliwości. Organy administracji publicznej są obowiązane do należytego i wyczerpującego informowania wszystkich stron… (art. 9 kpa).

Wyrok z dnia 6 maja 2008 r. wydany został z rażącą obrazą przepisów prawa materialnego art. 1 § 1 kk w związku z art. 212 § 2 kk, obrazą przepisów postępowania art. 5 § 2 kpk, art. 7 kpk i art. 17 § 1 pkt 1) i 11) kpk oraz błędu w ustaleniach faktycznych.Oskarżony nie miał obrońcy i ignorowano jego wnioski.

Czynu zabronionego nie popełniono, a wyrok wydano na podstawie fałszywego dowodu. W oparciu o ten wyrok bez dowodów przeprowadzono sfingowany proces cywilny I C 1062/08 w Sądzie Okręgowym w Jeleniej Górze i zasądzono zaocznie 180 dni aresztu za niezapłacenie siedmiu tajemniczych grzywien o łącznej wysokości 27.100 zł.

Takie orzeczenia i wyroki fałszu materialnego i fałszu intelektualnego (art. 235 kk tworzenie fałszywych dowodów i art. 271 § 1 kk poświadczenie nieprawdy) wydawały Heleny Wolińskie Mindla i Marie Gurowskie Sand w procesie Generała Augusta Emila Fieldorfa.

Zastosowanie fikcyjnej podstawy prawnej art. 212 § 2 kk w oparciu o fałszywy dowód jest rażącymnaruszeniem prawa, o którym mowa w art. 523 § 1 kpk. Zignorowanie wniosku oskarżonego o uniewinnienie i umorzenie postępowania – ze względu na istotne okoliczności wyłączające ściganie, brak winy, zarzucanego czynunie popełniono, nie dające się usunięcie wątpliwości rozstrzyga się na korzyść oskarżonego – jest nie tylko złamaniemart. 5 § 2, art. 17 § 1 pkt 1) i 11) kpk, ale także konstytucji (art. 42 ust 3 Konstytucji). Zasada ta jest również standardem w międzynarodowym prawie (art. 6 ust. 2 EKPCz oraz art. 14 ust. 2 MPPOiP.). Nie dochowanow ogóle ślubowania sędziego, zbioru zasad etyki zawodowej sędziów i zasady onus probandiorazin dubio pro reo.

W sprawie II K 467/07 orzeczono abstrakcyjny środek karny, zaszła sprzeczność w treści orzeczenia, a wcześniej zaszło wiele okoliczności wyłączających postępowanie. Nikt nie potrafi merytorycznie uzasadnić tych tortur. Grzegorz Niedźwiecki zachodzi w głowę komu i za co się naraził. Niedopuszczalność postępowania nastąpiła już w chwili złożenia aktu oskarżenia. Prowadzenie procesu było niecelowe. W każdym bądź razie celu tego nie zna Grzegorz Niedźwiecki. Jeżeli internowanie ojca dwójki dzieci i opiekuna osób starszych na 180 dni za nic nie jest m.in.wynikiem uchybień, o których mowa w art. 439 kpk i podstawą do wniesienia kasacji to mamy nadal stalinizm.

Proszę to rozważyć, wystąpić do Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze o realne dostarczenie akt sprawy II K 467/07, zapoznać się gruntownie z tą parodią prawa i złożyć wniosek o kasację nadzwyczajną do Sądu Najwyższego. Nie będzie innego wyjścia, bo nikt rozsądny nie przyjmie na siebie roli separatystów w Polsce. W sprawie II K 467/07 zaszły istotne okoliczności wyłączające ściganie. Nie było czynu zabronionego, brak byłojakichkolwiekdowodów. Jeśli zdecydujecie się jednak internować mnie represyjnie argumentami Josefa Fritzla na pół roku, to będziecie musieli też zabrać moje dzieci do sierocińca i pochować chyba moją mamę.Przepraszam za ton, ale dziewięć lat represji to nie przeżyła moja mama od hitlerowców w czasie drugiej wojnie światowej.

W załączeniu szczegółowa, poprawiona prośba o wniesienie kasacji nadzwyczajnej.

Z poważaniem

Bez kategorii

Bezpieka współczesna

5 lutego, 2015 g.niedzwiecki

SSR Marek Gajdecki i Prezes SR w Jeleniej Górze SSO Andrzej Żuk mają współudział w przestępstwie poświadczenia nieprawdy SSR Jarosława Staszkiewicza.

Dowodem zarzutu pomówienia kogoś za pośrednictwem konkretnego środka masowego komunikowania (bloga) jest poświadczony notarialnie wydruk komputerowy ze wskazanej strony internetowej lub zabezpieczony przez policję dysk komputerowy pozwanego. Podstawą do skazania z art. 212 § 2 kk znieważenia na http://grzegorz-niedzwiecki.blog.onet.pl/ może być tylko znajdujący się w aktach sprawy wiarygodny dowód wskazujący, że taka i taka osoba z imienia i nazwiska umieściła tu i tu artykuł o takiej i takiej treści. Rodzina jako świadek nie wyczerpuje tych znamion dowodu. Pozwany zawsze może wskazać tysiąc świadków twierdzących inaczej. Na aplikacjach prokuratorskich i sędziowskich nie uczą chyba czytać ze zrozumieniem. Grzegorz Niedźwiecki wnosił o ekspertyzę kryminalistyczną karty nr 8 z akt sprawy. Prokuratura to olała, a SSR Marek Gajdecki ogłosił po długich konsultacjach tylko krótkie formalne podstawy uniwersalne, art. 437 § 1 kpk mówi też o zmianie lub uchyleniu zaskarżonego postanowienia. Nie powiedział, co świadczy o tym, że skarżony dowód powoda nie jest stworzony fałszywie. Nie wiedział merytorycznie togowiec czemu utrzymuje w mocy postanowienie prokuratora, ale utrzymał. Po tygodniu rozważań dalej nie wiedział, ale nie zmienił stanowiska żeby pieczątką zamknąć procedury. To są działania stalinowskie.

Kartka maszynopisu powoda była jedynym dowodem w sprawie II K 467/07. Gdyby była wiarygodna to aSSR Jarosław Staszkiewicz nie szukałby rok czasu innego dowodu, którego notabene nie znalazł. Nikt podrobionego dowodu nie poddał żadnej ekspertyzie, ale przedszkolak zauważy, że nie można jej autorstwa przypisać oskarżonemu. Prawo materialne nie może się opierać na sentymentach sędziego (In dubio pro reo). Karta nr 8 z akt sprawy II K 467/07 była jedynym powodem, punktem zawiadomienia o przestępstwach z dnia 20-03-2014 r. Nie pochodzi ona z bloga http://grzegorz-niedzwiecki.blog.onet.pl/ jak twierdził powód. Na tym dowodzie można skazać 38 mln Polaków. Prokuratorzy i sędziowie są cynikami. Z samego niedochowania należytej staranności należałoby postanowienie utrzymujące w mocy umorzenie śledztwa podrobienia dowodu uchylić. Na takich samych kłamstwach, niedopełnieniach obowiązków i nadużyciach prawa jakie mają miejsce tutaj skazano generała Augusta Emila Fieldorfa. „Biorąc pod uwagę olbrzymi ciężar zbrodni, sąd uznał za niezbędne całkowite wyeliminowanie oskarżonego za społeczeństwa, orzekając 180 dni aresztu.” Czekam na internowanie.

Dnia 31 marca 2007 roku Dyrektor FM „Ligęza” Sp. z o.o. w Jeleniej Górze Mieczysław Ligęza podpisał akt oskarżenia w sprawie z oskarżenia prywatnego przeciwko Grzegorzowi Niedźwieckiemu oskarżonemu o przestępstwo z art. 212 § 1 i 2 kk, który złożono w Sądzie Rejonowym w Jeleniej Górze. Na stronie drugiej tego aktu uzasadniono – dowód: wydruk ze strony internetowej z dnia 23 lutego 2007 r. z artykułem „Nie kupujcie auta u Ligęzy”. Problem w tym, że załączono odręcznie napisany tekst. Fałszywy dowód, bez podpisu i linku strony internetowej.

Dnia 15 października 2007 r. oskarżony Grzegorz Niedźwiecki na posiedzeniu sądu wniósł o umorzenie postępowania na podstawie art. 17 § 1 pkt 1 kpk, co zapisane jest w protokole z rozprawy głównej. Asesor Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze Jarosław Staszkiewicz nie ustosunkował się do tego w ogóle i do zasady in dubio pro reo. Zarządzał sześć kolejnych rozpraw i szukał z urzędu dowodu w sprawie prywatnej. Nie otrzymał go znikąd, nawet z portalu www.onet.pl.

Dnia 6 maja 2008 roku radca prawny FM „Ligęza” Dominik Kubacki podtrzymał akt oskarżenia, zażądał wyroku skazującego, a na pytanie już SSR Jarosława Staszkiewicza czy powód będzie oczekiwał jakiś nawiązek odpowiedział, że nie. Grzegorz Niedźwiecki wniósł na podstawie art. 5 § 2 i 17 § 1 pkt 1 kpk o uniewinnienie, bowiem czynu nie popełniono i wątpliwości, których nie usunięto w postępowaniu dowodowym, rozstrzyga się na korzyść oskarżonego. SSR Jarosław Staszkiewicz po raz kolejny zmilczał fakt braku podstaw, wydał wyrok skazujący na podstawie art. 212 § 2 kk. Niestety protokół z tej rozprawy głównej zaginął.

Grzegorz Niedźwiecki nie zwrócił powodowi 300 zł kosztów procesu sądowego i nie składał apelacji od tego teoretycznie banalnego wyroku, na drugi dzień po ogłoszeniu wyroku wyjechał za chlebem do Niemiec, co jest przypadkiem w aktach firmy Time Work w Sądzie Pracy w Jeleniej Górze. Po dwóch latach spadło na niego tornado.

Cdn.

Bazujecie na dokonanych własnych zbrodniach i trwaniu uprawomocnienia tych zbrodni. Jesteście gorsi od Josefa Fritzla a nie sprawiedliwymi sędziami.

Grzywny 2000, 2000, 2000, 4000, 4000, 4500 zł (zamienione na 94 dni aresztu) odroczyliście w dwóch ratach na rok czasu.

Siódmą reketierską grzywnę 8600 zł przeciągaliście, żeby nie rozpatrywać w tych samych wnioskach i w odpowiednim terminie utrzymaliście w mocy zamianę jej na 86 dni aresztu aby mnie przestraszyć.

Kombinowaliście jak tu ewentualnie zawiesić wykonanie kary trzech miesięcy aresztu, ale zapuszkować chociaż niepokornego gościa na trzy miesiące, żeby obarczyć go stalinowskimi wyrokami. Jak złoży wniosek o odroczenie wykonania kary od siódmej grzywny to nie będzie mógł tłumaczyć, że chciał dać czas sędziom na merytoryczne rozpoznanie sprawy, bo ten tryb już wykorzystał. Nawet jak będziemy mieli kaprys zawiesić w odległym czasie całe 180 dni aresztu to fakt złożenia przez skazanego wniosku jest przyznaniem się do winy, a nasz ruch aktem łaski. Problem w tym, że amator prawa sam połączył te rozdrobnione grzywny i areszty, nie zapłaci już złotówki na głupa rżnięcie przez sędziów. Wsadzicie niewinnego człowieka na pół roku do więzienia bo wasza mentalność jest taka sama jak sędziów generała Fieldorfa i Pileckiego.

Nie ja popełniłem błąd. Był czas na początku i zawsze do naprawienia szkody. Nie weryfikowaliście nigdy zarzutów i podstaw skazania merytorycznie. Nie ustosunkowaliście się do zasady in dubio pro reo w procesie II K 467/07, przeprowadziliście sfingowany proces I C 1062/08 i unikacie wznowienia postępowania na materialnych podstawach. Zasadne wnioski umarzacie i akceptujecie zbrodnie, bo tak chcecie. Manipulujecie formalizmem procesowym. Zastraszacie, rozdrabniacie sprawę i przedłużacie prosty fakt. Nie było czynu zabronionego, są katorgi. Hańbicie wymiar sprawiedliwości. Skazaliście niewinnego człowieka, jego dzieci, chorą teściową, starszą mamę, chorych Niemców. Skazaliście podatników. Jaki macie w tym interes?

Wasza metoda zaciągnięcia do współudziału w zbrodni jak najszerszej rzeszy prawników nie zakłamie prawdy. Jesteście współczesnymi zbrodniarzami. Zbrodniarza nie obowiązuje zbiór zasad etyki zawodowej prokuratorów i sędziów ani ustanowione przepisy. Art. 2. § 2. kpk mówi, że: Podstawę wszelkich rozstrzygnięć powinny stanowić prawdziwe ustalenia faktyczne.Art. 1. § 1. kk zaś: Odpowiedzialności karnej podlega ten tylko, kto popełnia czyn zabroniony pod groźbą kary przez ustawę obowiązującą w czasie jego popełnienia.Zbrodniarze olewają to, torturują osiem lat ludzi za nic i mamią Pileckich, że nie składali apelacji. Kłamią. W dupie mają fakty i przepisy.

Nie chcem ale muszem

Prokurator przeciągał dochodzenie/śledztwo ws fałszywych dowodów kilka miesięcy, potem udał, że dostarczył mi postanowienie o umorzeniu, a jak się upomniałem to niby przywrócił termin i dostarczył kopię z możliwością złożenia zażalenia. Zażalenie złożono z trzech artykułów, prokurator rozpatrzył z przerostem formy nad treścią dwa i przesłał do Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze. Jest ewidentny fakt tworzenia fałszywego dowodu, a Sąd diametralnie odmiennie od II K 467/07 do tego podszedł i nie uwzględnia nawet merytorycznych wniosków o przeprowadzenie ekspertyzy kryminalistycznej. Materialne wnioski ignoruje ze szkodą dla ludzi i sprawiedliwości. Fałszu materialnego nie rozpatrzył obecny już w konklawe SSR Jarosław Staszkiewicz, nie rozpatrują organy ścigania i nie wznawiają chorych wyroków. Wszyscy twierdzą, że orzeczenia są prawomocne i że Grzegorz Niedźwiecki jako oskarżony w sprawie II K 4678/07 nie skorzystał z uprawnienia zaskarżenia zapadłego w sprawie wyroku. A czym była obecna próba rewizji jak nie zaskarżeniem wyroku? Dlaczego mimo zasadności ją ignorują? Czy załączony dowód był, jest wydrukiem notatki ze strony internetowej http://grzegorz-niedzwiecki.blog.onet.pl/? Tylko ślepcy powiedzą, że czarne to białe. Jutro złożę wniosek o przywrócenie terminu do złożenia apelacji. Znam wynik moralistów. Kowal zawinił, a Cygana powieszą.

Świętsi od księży

Jarosław Staszkiewicz – Sędzia Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze
Andrzej Muszka – Sędzia Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze
Paweł Siwek – Sędzie Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze
Sylwia Bańka-Mrozewska – Sędzia Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze
Ryszard Sułtanowski – Prezes Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze
Tomasz Sproch – Wiceprezes Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze
Marek Gajdecki – Sędzia Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze
Grzegorz Stupnicki – Sędzia Sądu Rejonowego
Konrad Kosowski – Wiceprezes Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze
Andrzej Żuk – Prezes Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze
Dorota Witek – Sędzia Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze
Junona Gajewska – Sędzia Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze
Klara Łukaszewska – Sędzia Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze
Andrzej Tekieli – Sędzia Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze
Barbara Żukowska – Sędzia Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze
Tomasz Skowron – Sędzia Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze
Ewa Szymańska-Habzda – Sędzia Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze
Jadwiga Kwapiszewska – Wiceprezes Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze
Berata Kostaś – Sędzia Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze
Beata Glazar – Sędzia Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze
Maria Lechowska – Sędzia Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze
Wojciech Damaszko – Prezes Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze
Edyta Gajgał – Prezes Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze
Anna Surowiak – Prokurator Prokuratury Rejonowej w Jeleniej Górze
Mariusz Rybak – Prokurator Prokuratury Rejonowej w Jeleniej Górze
Marzanna Siemaszko – Prokurator Prokuratury Rejonowej w Jeleniej Górze
Grzegorz Chojnacki – Prokurator Prokuratury Rejonowej w Jeleniej Górze
Adam Kurzydło – Prokurator Rejonowy w Jeleniej Górze
Edward Szafraniec – Prokurator Prokuratury Okręgowej w Jeleniej Górze
Michał Korczycki – Prokurator Prokuratury Okręgowej w Jeleniej Górze
Ewa Węglarowicz-Makowska – Prokurator Okręgowy w Jeleniej Górze
Mirosław Chłopik – Prokurator delegowany do Prokuratury Generalnej
Waldemar Szmidt – Dyrektor Departamentu Sądów, Organizacji i Analiz Wymiaru Sprawiedliwości

Orzekanie bez podstawy i w sfingowanych procesach

Naruszenia prawa legalnej mafii

Proszę mi znaleźć poświadczony notarialnie wydruk treści artykułu „Nie kupujcie auta u Ligęzy” z http://grzegorz-niedzwiecki.blog.onet.pl/. Proszę mi znaleźć dowód umieszczenia w dniu 23 lutego 2007 r. na http://grzegorz-niedzwiecki.blog.onet.pl/ notatki „Nie kupujcie auta u Ligęzy”, w której pomówiłem FM „Ligęza” o to, że w czasie czynności związanych z likwidowaniem czyjejś szkody pracownicy spółki dopuścili się „bezpodstawnego wyłudzenia” od klienta części kosztów naprawy, co mogło narazić spółkę na utratę zaufania…

Załączony w akcie oskarżenia (podpisanym przez Mieczysława Ligęzę) dowód: wydruk ze strony internetowej z dnia 23 lutego 2007r. – jest fałszywym dowodem. Fałsz materialny.

Wydanie wyroku II K 467/07 (przez SSR Jarosława Staszkiewicza) skazującego za czyn z art. 212 § 2 kk to poświadczenie nieprawdy. Fałsz intelektualny.

SSR popełnił rażący błąd. To się właściwie nie mieści w głowie. Sprawa powinna zostać absolutnie umorzona na podstawie art. 5 § 2 i 17 § 1 pkt 1 kpk. To można było i należało zrobić już na pierwszej rozprawie.

Rewizja fuszerki (apelacja) jest w toku. Każdy funkcjonariusz, który będzie nadal krył pieczątką te przekręty decydentów FM „Ligęza” będzie brał na siebie przestępstwo z art. 271 § 1 kk i obrazę głęboko oburzonych prezesów Sądu Najwyższego, Trybunału Konstytucyjnego i Naczelnego Sądu Administracyjnego. Elaborat kto, kiedy i jakie błędy popełnił jest już napisany. Funkcjonariuszom powinno zależeć na tym, aby nie musiał być upubliczniony. Można trwać jednak w stalinowskich metodach rozwiązywania problemów. Finał może być przykry.

Prawa i obowiązki obywatela w sądzie i prokuraturze

http://www.poznan.so.gov.pl/strony/1/pl/184.php

http://www.poznan.so.gov.pl/att/Broszura_obywatel/Obyw_w_post_karnym_.pdf

Kodeks karny

Art. 1. § 1. Odpowiedzialności karnej podlega ten tylko, kto popełnia czyn zabroniony pod groźbą kary przez ustawę obowiązującą w czasie jego popełnienia.

Art. 13 § 1 kk

Odpowiada za usiłowanie, kto w zamiarze popełnienia czynu zabronionego swoim zachowaniem bezpośrednio zmierza do jego dokonania, które jednak nie następuje.

§ 2. Usiłowanie zachodzi także wtedy, gdy sprawca nie uświadamia sobie, że dokonanie jest niemożliwe ze względu na brak przedmiotu nadającego się do popełnienia na nim czynu zabronionego lub ze względu na użycie środka nie nadającego się do popełnienia czynu zabronionego.

Art. 234 kk

Kto, przed organem powołanym do ścigania lub orzekania w sprawach o przestępstwo, w tym i przestępstwo skarbowe, wykroczenie, wykroczenie skarbowe lub przewinienie dyscyplinarne, fałszywie oskarża inną osobę o popełnienie tych czynów zabronionych lub przewinienia dyscyplinarnego, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Art. 235 kk

Kto, przez tworzenie fałszywych dowodów lub inne podstępne zabiegi, kieruje przeciwko określonej osobie ściganie o przestępstwo, w tym i przestępstwo skarbowe, wykroczenie, wykroczenie skarbowe lub przewinienie dyscyplinarne albo w toku postępowania zabiegi takie przedsiębierze, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

Art. 270 § 1kk

Kto, w celu użycia za autentyczny, podrabia lub przerabia dokument lub takiego dokumentu jako autentycznego używa, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

Art. 282. Kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przemocą, groźbą zamachu na życie lub zdrowie albo gwałtownego zamachu na mienie, doprowadza inną osobę do rozporządzenia mieniem własnym lub cudzym albo do zaprzestania działalności gospodarczej, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.

Art. 231 § 1 kk

Funkcjonariusz publiczny, który, przekraczając swoje uprawnienia lub nie dopełniając obowiązków, działa na szkodę interesu publicznego lub prywatnego, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3

Art. 271 § 1 kk

Funkcjonariusz publiczny lub inna osoba uprawniona do wystawienia dokumentu, która poświadcza w nim nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

Art. 286 § 1 kk

Kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.

Art. 189 § 1 kk

Kto pozbawia człowieka wolności, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

§ 2. Jeżeli pozbawienie wolności trwało dłużej niż 7 dni lub łączyło się ze szczególnym udręczeniem, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.

Art. 190 § 1 kk

Kto grozi innej osobie popełnieniem przestępstwa na jej szkodę lub szkodę osoby najbliższej, jeżeli groźba wzbudza w zagrożonym uzasadnioną obawę, że będzie spełniona, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

§ 2. Ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego.

Art. 191 § 1 kk

Kto stosuje przemoc wobec osoby lub groźbę bezprawną w celu zmuszenia innej osoby do określonego działania, zaniechania lub znoszenia, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

§ 2. Jeżeli sprawca działa w sposób określony w § 1 w celu wymuszenia zwrotu wierzytelności, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

Kodeks postępowania karnego

Art. 2. § 1. pkt 1) mówi, aby: sprawca przestępstwa został wykryty i pociągnięty do odpowiedzialności karnej, a osoba, której nie udowodniono winy, nie poniosła tej odpowiedzialności,

Art. 2. § 1. pkt 3) mówi, aby: zostały uwzględnione prawnie chronione interesy pokrzywdzonego przy jednoczesnym poszanowaniu jego godności,

Art. 2. § 2. mówi, że: Podstawę wszelkich rozstrzygnięć powinny stanowić prawdziwe ustalenia faktyczne.

Art. 4. Organy prowadzące postępowanie karne są obowiązane badać oraz uwzględniać okoliczności przemawiające zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego.

Art. 5. § 1. Oskarżonego uważa się za niewinnego, dopóki wina jego nie zostanie udowodniona i stwierdzona prawomocnym wyrokiem.

Art. 5. § 2. Wątpliwości, których nie usunięto w postępowaniu dowodowym, rozstrzyga się na korzyść oskarżonego.

Art. 6. Oskarżonemu przysługuje prawo do obrony, w tym prawo do korzystania z pomocy obrońcy, o czym należy go pouczyć.

Art. 16. § 1. Jeżeli organ prowadzący postępowanie jest obowiązany pouczyć uczestników postępowania o ciążących obowiązkach i o przysługujących im uprawnieniach, brak takiego pouczenia lub mylne pouczenie nie może wywoływać ujemnych skutków procesowych dla uczestnika postępowania lub innej osoby, której to dotyczy.

§ 2. Organ prowadzący postępowanie powinien ponadto w miarę potrzeby udzielać uczestnikom postępowania informacji o ciążących obowiązkach i o przysługujących im uprawnieniach także w wypadkach, gdy ustawa wyraźnie takiego obowiązku nie stanowi. W razie braku takiego pouczenia, gdy w świetle okoliczności sprawy było ono nieodzowne, albo mylnego pouczenia, stosuje się odpowiednio § 1.

Art. 17. § 1. Nie wszczyna się postępowania, a wszczęte umarza, gdy: 1) czynu nie popełniono albo brak jest danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie jego popełnienia,

Art. 92. Podstawę orzeczenia może stanowić tylko całokształt okoliczności ujawnionych w postępowaniu, mających znaczenie dla rozstrzygnięcia.

Art. 438. Orzeczenie ulega uchyleniu lub zmianie w razie stwierdzenia:

1) obrazy przepisów prawa materialnego,

2) obrazy przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia,

3) błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia,

Art. 45 Konstytucji RP

Każdy ma prawo do sprawiedliwego i jawnego rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki przez właściwy, niezależny, bezstronny i niezawisły sąd.
Wyłączenie jawności rozprawy może nastąpić ze względu na moralność, bezpieczeństwo państwa i porządek publiczny oraz ze względu na ochronę życia prywatnego stron lub inny ważny interes prywatny. Wyrok ogłaszany jest publicznie.

Domniemanie niewinności – zasada, według której każda osoba jest niewinna wobec przedstawianych jej zarzutów, dopóki wina nie zostanie jej udowodniona. Zasada domniemania niewinności sięga swymi korzeniami prawa rzymskiego (domniemanie dobrej wiary – łac. praesumptio boni viri).

Zasadę tę przyjmuje się za oczywistą dla współczesnych państw prawa. Jest ona gwarantowana zarówno przez prawo krajowe poszczególnych państw, jak i przez prawo międzynarodowe.

Prawo międzynarodowe

Art. 11 ust. 1 Powszechna Deklaracja Praw Człowieka stanowi, że: Każdy człowiek oskarżony o popełnienie przestępstwa ma prawo, aby uznawano go za niewinnego dopóty, dopóki jego wina nie zostanie mu udowodniona zgodnie z prawem podczas publicznego procesu, w którym miał wszystkie gwarancje konieczne dla swojej obrony;
art. 14 ust. 2 Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych przewiduje, że: Każda osoba oskarżona o popełnienie przestępstwa ma prawo być uważana za niewinną aż do udowodnienia jej winy zgodnie z ustawą;
art. 6 ust. 2 Europejska Konwencja Praw Człowieka potwierdza, że: Każdego oskarżonego o popełnienie czynu zagrożonego karą uważa się za niewinnego do czasu udowodnienia mu winy zgodnie z ustawą.

Założeniem tej zasady jest domniemanie uczciwości każdego obywatela, chyba że dowiedziona zostanie jego nieuczciwość.

Istnieją Zbiory Zasad Etyki Zawodowej Sędziów i Prokuratorów, Statut Stowarzyszenia Sędziów Polskich „IUSTITIA”, Międzynarodowa Karta Praw Człowieka (w tym Powszechna Deklaracja Praw Człowieka i Europejska Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności), Konstytucja RP – zapewniające o uczciwości, godności, honorze, poczuciu obowiązku oraz przestrzeganiu dobrych obyczajów, o niewykorzystywaniu statutu i nadużywaniu immunitetu, o dbaniu o autorytet, o przestrzeganiu zasad etycznych, o bezstronności, o sprawiedliwości, o usunięciach naruszeń i zadośćuczynieniu, o wymaganiach od innych funkcjonariuszy i nadzorze, o obiektywizmie i uczciwości. Funkcjonariusze publicznie używają moralnego języka, a w praktyce często przystawiają ludziom pistolet do głowy.

http://030267.salon24.pl/628430,maria-gurowska-sand-zyje