Archiwa tagu: reżim

Stalking (obstrukcja) – pokłosie niczego

Sędziowie jeleniogórscy są zbrodniarzami pokroju Josefa Fritzla. Do kogo mam pisać zawiadomienia o przestępstwach? Do skorumpowanej prokuratury jeleniogórskiej, która działa z nimi w zmowie?

Pozew o zapłatę przeciwko Ministrowi Sprawiedliwości, Prokuratorowi Generalnemu Zbigniewowi Ziobro

faktura-proforma-fbe-22-05-2023

Petycja-do-władz-najwyższych-o-ochronę-państwa-prawa

Polityczne postanowienie SA we Wrocławiu II AKo 76 23

Wyrok nieistniejący sfałszowany o sygnaturze II K 38 19

Wyrok nieistniejący, sfałszowany – naruszono art. 189 § 3 k.k. i art. 273 k.k. w zw. z fałszerstwem materialnym i intelektualnym

Wyrok oryginalny – zachodzi sprzeczność w treści orzeczenia, uniemożliwiająca jego wykonanie (art. 439 § 1 pkt 7 k.p.k.)

Wyrok oryginalny z dnia 24.09.2020 r. w sprawie II K 38 19 o alfanumerycznym oznaczeniu II K 38 20

Sądownictwo i prokuratura – neostaliniowscy zbrodniarze

Do Pana Marka Poddębniaka

Zawiadomienie o umyślnych przestępstwach

Brak podpisu choćby jednego sędziego na oryginale orzeczenia powoduje, że należy je uznać za nieistniejące jako wyrok sądowy

Skazany przez zbrodniarzy za zbrodnie zbrodniarzy

Trzeba ich Skazać – producenci przestępców

Więzienie bez wyroku – w sądach hula wiatr

Bezprawnie pozbawiony wolności

Wniosek o odwołanie posiedzenia z dnia 8 lutego 2023 r. w sprawie IV Kzw 470 22

Postanowienie z dnia 8 lutego 2023 r.

Protokół posiedzenia z dnia 8 lutego 2023 r.

Postanowienie II 1.Ko 3557 22 postanawiające zamienić urojoną grzywnę na 50 dni więzienia

Postanowienie IV Kzw 103 22 zamieniające grzywnę na prace

Postanowienie II. 1 Ko 16 22 zamiany urojonej grzywny na 50 dni więzienia

Wyroki stalinowskie w XXI wieku – wezwanie do naprawienia szkody

Sądownictwo i prokuratura to Cosa Nostra – będę więźniem politycznym

Wyrok Sądu Rejonowego w Legnicy z dnia 24 września 2020 r

Będę siedział w więzieniu za zbrodnie politycznych sędziów

Urojone przestępstwa i polityczne wyroki zbrodniarzy w togach

Skarga w sprawie naruszenia zasady ne bis in idem

Ofiara represji skazana na więzienie przez sprawców przestępstw

Skarga

faktura-proforma-fbe-18-12-2022

Nemo iudex in causa sua

Zobowiązanie-do-zaplaty

Przestępstwa sędziego Sądu Apelacyjnego

Zawiadomienie

Wniosek

Zbrodnie w majestacie prawa

Zażalenie3

Prawo i Sprawiedliwość i sądownictwo są władzą zbrodniczą

Wezwanie do naprawienia szkody

Monit w sprawie obligatoryjnego wznowienia postępowań z urzędu

Postanowienie o uchyleniu zarządzenia o odmowie wznowienia

Zażalenie na zarządzenie

Nielegalne, koteryjne zarządzenie

Obowiązek wznowienia postępowań z urzędu – zachodzą bezwzględne przyczyny odwoławcze

Uznano-sprawę-za-załatwioną-milcząco

Zbrodnie w majestacie prawa

Nie może być prawomocny wyrok który nie zapadł

Żądam obligatoryjnego wznowienia postępowań karnych bądź postawienia mi zarzutów

Stanowisko

Ja-chcę-zapłacić-grzywnę_-ale-nie-dajecie-mi-tej-możliwości

Cygan-zawinił_-a-kowala-powiesili-żądam-uniewinnienia

Żądam obligatoryjnego wznowienia z urzędu politycznych postępowań karnych i uniewinnienia

Sitwa prokuratorsko sędziowska przerzuciła odpowiedzialność za przestępstwo ze sprawcy na ofiarę i wydała polityczne wyroki

Jesteście-gangsterami

Nielegalne wyroki

Główne przestępstwa jakich dopuścili się funkcjonariusze

Akt oskarżenia

Wyrok-I-K-NTN-1-21

Affidavit

Pokrzywdzony, zniesławiony, poszkodowany, działania na szkodę

Odmowa-wszczecia-dochodzenia-o-przest.-z-art.-212-par.-1-k.k.-wobec-braku-znamion-przestepstwa-prywatnoskargowego-i-braku-intersu-spolecznego-scigania-z-urzedu

PRODUCENCI PRZESTĘPCÓW (PP1) Jelenia Gomora – wyrok karny II K 467/07 bez przyczyny

PRODUCENCI PRZESTĘPCÓW (PP2) Jelenia Gomora – sfingowany proces I C 1062/08

Producenci Przestępców (PP2) Jelenia Gomora (I C 1062/08) – wersja w terenie

PRODUCENCI PRZESTĘPCÓW (PP3) Jelenia Gomora – zmowa prokuratorsko sędziowska 3 Ds. 359/17, 3 Ds. 183/18, 1 Ds. 535/19

PRODUCENCI PRZESTĘPCÓW (PP4) Sodoma Legnica – nielegalny proces II K 38/19

PRODUCENCI PRZESTĘPCÓW (PP4) Sodoma Legnica – analiza nadużycia uprawnień Kazimierza Chłopeckiego

PRODUCENCI PRZESTĘPCÓW (PP5) Sodoma Złotoryja – nielegalny wyrok II K 851/18

PRODUCENCI PRZESTĘPCÓW (PP5) Sodoma Złotoryja – analiza gangsterskiego wyroku Jacka Kielara

PRODUCENCI PRZESTĘPCÓW (PP5) Sodoma Złotoryja – nieprawomocny wyrok II K 851/18

PRODUCENCI PRZESTĘPCÓW (PP6) Jelenia Gomora – egzekucja czynności zastępowalnej I C 1062/08 (I Co 3259/08, I Co 441/16)

PRODUCENCI PRZESTĘPCÓW (PP7) Jelenia Gomora – nielegalne orzeczenia sędziów wyłączonych z mocy ustawy II S 14/19

PP5 – analiza gangsterskiego wyroku Jacka Kielara

Skarga na przekroczenie uprawnień Kazimierza Chłopeckiego

Wniosek-do-Izby-Kontroli-Nadzwyczajnej

Przekroczenia-uprawnień-funkcjonariuszy

PR Ko 287.2020 PR w Jeleniej Górze

PR Ko 287.2020 PR w Legnicy

PR Ko 287.2020 PR Złotoryi

PR Tarnów – Art 231 § 1 kk.

PR Ko 934.2020 Katowice

5390 dzień terroru – co zrobiły wam moje dzieci

5490 dzień terroru – co zrobiły wam moje dzieci

Jesteście-zbrodniarzami-a-nie-funkcjonariuszami-publicznymi

Umyślni-zbrodniarze-stalinowscy

Zorganizowana-grupa-przestępcza

Nie-doszłoby-do-sfingowanych-postępowań-karnych

 

szkody-moralne-i-materialne

Wnoszę o uszanowanie godności i naprawienie szkody

Zbrodniarze-osądzają-Sekta-Mansona

Stalinowskie-kryminalizowanie

 

Dajcie-mi-człowieka_-a-paragraf-się-znajdzie

Zorganizowana-grupa-przestępcza

Szkody-moralne-i-materialne

Wniosek-o-udzielenie-wyjaśnień-procesowych

Sprawcy

Wykaz niektórych sędziów Sądu Rejonowego uczestniczących w obstrukcji

Wykaz funkcjonariuszy SR represjonujących Grzegorza Niedźwieckiego — kopia

Wykaz niektórych sędziów Sądu Okręgowego uczestniczących w obstrukcji

Czy można znieważyć oprawcę

Oświadczenie-w-związku-z-mafijnymi-wyrokami

Zawiadomienie-o-przestępstwach-przekroczenia-uprawnień-i-fałszywego-oskarżenia

Szanowni zbrodniarze

Pokonać-mafię

Zbrodniarze-osądzają

Zbrodnie-stalinowskie

Wezwanie-do-naprawienia-szkody

faktura-proforma-fp-01-11-2020

faktura-proforma-fp-02-11-2020

faktura-proforma-fp-03-11-2020

faktura-proforma-fp-04-11-2020

faktura-proforma-fp-05-11-2020

faktura-proforma-fp-06-11-2020

faktura-proforma-fp-07-11-2020

faktura-proforma-fp-08-11-2020

faktura-proforma-fp-09-11-2020

faktura-proforma-fp-10-11-2020

faktura-proforma-fp-11-11-2020

faktura-proforma-fp-12-11-2020

faktura-proforma-fp-13-11-2020

faktura-proforma-fp-14-11-2020

faktura-proforma-fp-15-11-2020

faktura-proforma-fp-16-11-2020

Akt oskarżenia 3 Ds. 359.2017

Zawiadomienie PO o przekroczeniu uprawnień ws 3 Ds 359 17 i działaniu na szkodę GN

Zniesławienie Grzegorza Niedźwieckiego w toku postępowania 3 Ds. 359 17

Postanowienie II K 1423 18 wystąpić do SN o przekazanie sprawy innemu sądowi
v-ko-85-18
Wyrok nakazowy z dnia 12 marca 2019 r. w sprawie II K 38 19

Sprzeciw-od-wyroku-nakazowego-wydanego-z-przekroczeniem-uprawnień

Przeprosiny Wojciecha Damaszko

Postanowienie o powołaniu biegłych psychiatrów

Postanowienie o zmianie

Wezwanie Grzegorza Niedźwieckiego do psychiatry

Postanowienie o zatrzymaniu

Opinia sądowo psychiatryczna

Postanowienie II Kp 584 18 uchylające ustanowienie obrońcy z ur

Wniosek o umorzenie postępowania II K 38 19

Pozew-cywilny-Sygn.-akt-C-838-20-przeciwko-SSR-Anecie-Andel

Wniosek o odroczenie rozprawy do czasu doręczenia ustaleń stanu faktycznego czynu zniewagi

Protokół o możliwości zmiany kwalifikacji prawnej czynu

Wezwanie oskarżonego na rozprawę – stawiennictwo obowiązkowe

Pomoc prawna

Zawiadomienie o kwarantannie

Wyrok w sprawie II K 38 20 bez udziału stron

Protokół rozprawy głównej

Nieprawomocny wyrok w dniu 14.10.2020

Zarządzenie odmawiające przyjęcia środka odwoławczego

Udostępnienie informacji publicznej

Apelacja Prokurator Anny Surowiak

Stanowisko-w-sprawie-sfingowanego-procesu-karnego

Wniosek-o-wyjaśnienie-wątpliwości

Zgłoszenie osób na rozprawie

Wyrok Sądu Okręgowego w Legnicy IV Ka 436 20

Protokół rozprawy apelacyjnej IV Ka 436 20

Uzasadnienie karne odwoławcze oddalenia apelacji

Postanowienie IV Kz 442 20 o utrzymaniu w mocy zaskarżonego zarządzenia

Protokół posiedzenia IV Kz 442 20

wyrok+uzasadnienie

wyrok II K 38 20

Podziękowanie-za-odstąpienie-od-oskarżenia

Postanowienie II K 38 19 podważające wyrok IV Ka 436 20 w sprawie II K 38 20

Wniosek-o-doręczenie-wyroku-wraz-z-uzasadnieniem

Postanowienie o sprostowaniu omyłki pisarskiej po uprawomocnieniu się nielegalnego wyroku

Wniosek-o-odstąpienie-od-pozbawienia-wolności-i-umorzenie-postępowania

50 dni pudła za zbrodnie sędziów

Wniosek-o-uchylenie-postanowienia-i-umorzenie-postępowania

Prawo, które nie służy państwu i narodowi to bezprawie

Żądam oddalenia wniosku wierzyciela o przeprowadzenie egzekucji w trybie art. 1050 k.p.c.

Postępowanie egzekucyjne I Co 441 – I Co 154

Ściąga dla nieskazitelnych sędziów

Postanowienie I Co 154 20 o oddaleniu wniosku wierzyciela

Umorzenie postępowania I Co 154 20 w zakresie zażalenia

Postanowienie I Co 154 20 o umorzeniu postępowań egzekucyjnych w sprawie I Co 441 16

Analiza zmiany sygn. akt z I Co 441 16 na I Co 154 20

Zwrot-tytułu-wykonawczego-wierzycielowi

Wyrok na zlecenie

Skarga na przewlekłość postępowania

Naruszenie art. 14 ust. 1 ustawy o skardze

Postanowienie SO II S 14 19 oddalające skargę na przewlekłość postępowania I Co 441 16

Postanowienie SO II S 16 18 oddalające skargę na przewlekłość postępowania I Co 441 16

Postanowienie SO II S 22 16 oddalające skargę na przewlekłość postępowania I Co 441 16

Fikcyjny raport

Zmuszenie do określonego zachowania

Zmuszenie do określonego zachowania2

Orzeczenia zgodne z uchwałą SN III CZP 23 06

Odrzucenie skargi na przewlekłość II S 4 19Zażalenie na odrzucenie skargi o wznowienie postępowania 

Skarga-na-przewlekłość-postępowania27

Po uprawomocnieniu się postanowienia należy zwrócić tytuł wykonawczy wraz z wnioskiem wierzycielowi

Oskarżam Zbigniewa Ziobro, jako Prokuratora Generalnego, o kierowanie zorganizowaną grupą przestępczą i zbrodnie przeciwko ludzkości

Stalking (obstrukcja) – pokłosie niczego

Pozew przeciwko prawu nienawiści

Pozew o terror państwowy

Państwo w państwie (rolkowanie)

Przebieg zdarzeń

Przebieg zdarzeń w przedmiocie egzekucji

Strona pokrzywdzona zainicjowała pozew cywilny przeciwko sprawcom

Zmowa prokuratorsko-sędziowska

Akt oskarżenia 3 Ds. 183 18
II K 1456 18
v-ko-86-18
Wezwanie na rozprawę główną

Wyrok Sąd Rejonowego w Złotoryi II K 851 18

Obraza przepisów prawa procesowego

Protokół rozprawy głównej II K 851 18

Przebieg-zdarzeń-w-sprawie-II-K-851

Utajnione uzasadnienie II K 851 18 art. 216 par. 1 kk

Prośba-o-ułaskawienie

Postanowienie IV Kz 259 19

Wniosek-o-wznowienie-postępowania-karnego-II-K-851-18

Zaniechanie naprawienia szkody przez SSO Lecha Mużyło

Zażalenie

Postanowienie odmawiające przyjęcia wniosku o wznowienie postępowania

Nieważność postępowania IV Ko 44 20

Wniosek-o-wznowienie-postępowania-karnego

Fałsz intelektualny Michała Misiaka

Apelacja

Zarządzenie w sprawie II K 851 18 o odmowie przyjęcia środka odwoławczego z naruszeniem art. 429 kpk

Zażalenie-na-zarządzenie

Postanowienie IV Kz 465 20 nieważne z mocy prawa o utrzymaniu zarządzenia nie wydanego przez Prezesa

Postanowienie-nieważne-z-mocy-prawa

Wniosek-o-wznowienie-postępowania

Żądam uniewinnienia

Postanowienie stwierdzające, że wyrok nieapelowany uprawomocnił się po 26 dniach
Wyrok bez wniosku o uzasadnienie uprawomocnił się po 26 dniach
Informacja o osobie z KRK – data wydania oraz uprawomocnienia się orzeczenia

Wniosek o wznowienie postępowania karnego

Wezwania-do-uzupełnienia-braku-formalnego-zawiadomienia-w-trybie-art.-120-par.-1-kpk

Zawiadomienia-o-zarzadzeniu-uznania-pism-za-nieskuteczne-w-trybie-art.-120-par.-2-kpk

Wniosek o wyjaśnienie wątpliwości przez Prokurator Annę Surowiak

Wniosek o wyjaśnienie wątpliwości przez Prokuratora Macieja Boguckiego

Pismo nie zawierające podpisu nie wchodzi do obrotu prawnego

Proszę mi powiedzieć, czy spełnia on kryteria aktu oskarżenia (art. 332 k.p.k.), zwłaszcza z art. 226 § 1 k.k.

Nie mam kompletnie pojęcia, gdzie zachodzi zbieżność czasowa i miejscowa czynności znieważenia funkcjonariusza publicznego na służbie.

http://www.gazeta.policja.pl/997/informacje/108017,Zniewazenie-funkcjonariusza-Policji-nr-118012015.html

Atak ten jest sprzeczny z faktami i przepisami prawa, nie mówiąc o sumieniu.

Jest gangsterstwem.

Jest zmową prokuratorsko-sędziowską.

Jest terrorem państwowym, czyli odmianą faszyzmu.

  • Znamię „podczas” oznacza zbieżność czasową i miejscową zachowania sprawcy i wykonywania obowiązków służbowych przez funkcjonariusza publicznego18. Nie jest ono uzależnione od „(…) wykonywania ich w godzinach urzędowania, lecz uzależnione jest od istoty samych czynności, oraz od tego, czy formalnie wchodzą one w zakres działania funkcjonariusza, który w charakterze organu publicznego te czynności wykonuje (…)”19.

Grzegorz Niedźwiecki „Nil”

Zawiadomienie o przekazaniu aktu oskarżenia do Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie

Pismo wymijające Prokuratora Rejonowego w Lwówku Śląskim

Przekazanie sprawy PR 2 Ds. 424.2018 do obszaru spoza okręgu jeleniogórskiego

Akt oskarżenia nieuprawnionego oskarżyciela PR 1 Ds. 535 19

Wyrok nakazowy II K 900 19 z naruszeniem Polskiej Karty Praw Ofiary

Sprzeciw

Wniosek o podjęcie czynności w trybie art. 37 kpk

Sąd Najwyższy nakazał orzekać na rzecz prokuratorki którą wynajęli do sfingowanego procesu V KO 85 18 prowadzonego z naruszeniem kwalifikacji prawnej i Polskiej Karty Praw Ofiary

Wniosek-o-wydanie-kopii-pism

Wniosek o umorzenie postępowania

 

Brak w aktach sprawy niezbędnych elementów do prowadzenia postępowania prywatnoskargowego

Zarządzenie Kałużnej-Rudowicz uznać za bezskuteczne wnioski oskarżonego

Wyrok nakazowy jest prawomocny wobec Tadeusza gała

Zawiadomienie-o-przestępstwie

Przebieg-zdarzeń-w-przedmiocie-II-K-900-19

Wniosek-ze-względu-na-dobro-wymiaru-sprawiedliwości

Wniosek-o-wyłączenie-wszystkich-sędziów-jeleniogórskich

Postanowienie o orzekaniu we własnej sprawie

Wniosek-o-wyłączenie-sędziów_-zawiadomienie-o-przestępstwie

Zarządzenie pani prezes o niewyłączeniu siebie

Wniosek-o-wyłączenie-na-podstawie-art.-41-§-1-k.p.k

Drugie oszustwo Agnieszki Kałuznej-Rudowicz we własnej sprawie

Pani Kałużna sama się wylosowała na rzecz koleżanki i rozdaje karty

Bezprawne zajęcie wierzytelności współoskarżonemu Tadeuszowi Gał

Zawiadomienie-o-przestępstwach-stalinowskich

Pouczenie oskarżonego o uprawnieniach do złożenia wniosku o skierowanie sprawy do postępowania mediacyjnego w celu pogodzenia się z pokrzywdzonym

Brak skargi uprawnionego oskarżyciela w aktach sprawy II K 900 19

Skargę uprawnionego oskarżyciela w sprawie stanowi akt oskarżenia

Akt oskarżenia może być następstwem skargi uprawnionego oskarżyciela, a nie skargą

Wniosek-o-wyjaśnienie

Istota sprawy – kat osądza ofiarę

Prezes-Agnieszka-Kałużna-Rudowicz-jest-analfabetą-prawnym-lub-oszustem-sądowym-i-winna-być-zdymisjon

Wniosek-o-zaniechanie-terroru-państwowego

Załącznik-do-wniosku-z-dnia-8-marca-2021-r.

Wniosek-o-wyjaśnienie-okoliczności

Postanowienie o wyłączeniu SSR Jarosława Staszkiewicza

Postanowienie o wyłączeniu Polikowskiej, Skibińskiej, Grzebienia

Postanowienie o wyłączeniu Anny Staszkiewicz, Ciesielskiej i Skrobowskiego

Postanowienie VI Ko 104 18 o wyłączeniu sędziów

Zawiadomienie-o-przestępstwie

Oskarżony, a nie skazany, z art. 212 kk, bez postępowania pojednawczego Tadeusz Gał

Odwołanie terminu II K 900-19 oskarżony

Uznano-sprawę-za-załatwioną-milcząco

Przyczyna-procesu-II-K-900-19-i-odwrócenie-stron

Sprzeciw2

Pokrzywdzony – PR Wrocław
Zawiadomienie PO o przekroczeniu uprawnień ws 3 Ds 359 17 i działaniu na szkodę GN
Znieslawienie-Grzegorza-Niedzwieckiego-w-toku-postepowania-3-Ds.-359-17
Poszkodowany – zawiadomienie PO Świdnica
Prokuratura Rejonowa w Legnicy
Uzasadnione podejrzenie przestępstwa na szkodę Grzegorza Niedźwieckiego
PO V.Ko(k) 546.2017
Zawiadomienie pokrzywdzonego o posiedzeniu Sądu Rejonowego w Lubaniu
PR Tarnów – Art 231 § 1 kk.
Pokrzywdzony PR Dzierżoniów
Potwierdzenie Komisariatu Policji w Gdańsku o uporczywym nękaniu Grzegorza Niedźwieckiego przez sędziów
Działania na szkodę

11 lat zniewolenia

Wykaz niektórych sędziów Sądu Rejonowego uczestniczących w obstrukcji

Wykaz niektórych sędziów Sądu Okręgowego uczestniczących w obstrukcji

Wykaz niektórych sędziów Sądu Apelacyjnego uczestniczących w obstrukcji

Prywatny akt oskarżenia przeciwko Grzegorzowi Niedźwiedzkiemu

Wskazanie Sądu Rejonowego Szczecin Centrum wg miejsca ujawnienia przestępstwa

protokol_23_09_2021-2

Odmowa wszczęcia śledztwa przeciwko fałszu intelektualnego

Postanowienie postanawiające samowolnie połączyć dwa odrębne postępowania

Postanowienie zasądzające zwrot kosztów zastępstwa procesowego od podmiotu nie mającego statusu powoda

Rzeczpospolita Polska nie jest demokratycznym państwem prawnym, urzeczywistniającym zasady sprawiedliwości społecznej. Organy władzy publicznej nie działają na podstawie i w granicach prawa. Funkcjonariusze nie przestrzegają prawa. Państwo nie funkcjonuje. Funkcjonariusze nie uznają obowiązującego porządku prawnego, nie postępują w oparciu o przepisy prawa. Prawo to oni.

Oświadczenie

Uprzejmie informuję, że jeśli funkcjonariusze nie zaprzestaną mnie represjonować za swoje zbrodnie, to odpowiedzą surowiej. Nie zaprzestanę bowiem dochodzenia swoich praw, dopóki nie naprawicie błędów. Będę korzystał z prawa do obrony tak długo i takimi narzędziami, jakie mi się pozostawia, samemu gwałcąc wszelkie normy prawne. Wy wiecie kim jesteście, mój wypadek nie jest jednostkowy. Za swoje zbrodnie chcecie mnie obarczyć odpowiedzialnością. Jestem przekonany, że będziecie sfingować procesy i kreować bolszewickie wyroki w blitzkriegu, a kwestię jedenastoletniej obstrukcji pozostawicie bezczynnie. Wyrażam tą ocenę w oparciu o doświadczenia życiowe, używacie bowiem prawa siły, a nie ustanowionego prawa (SN III CZP 23/06). Jeśli nie nabierzecie pokory, to będziecie mieli trupa. Naskrobiecie tyle wyroków bez przyczyny, że będziecie zmuszeni wsadzić mnie do więzienia. Tam umrę z głodu, ponieważ nie godzą się na bezprawie. Dokończycie działa zniszczenia, ale świat się o tym dowie.

Godność moja jest najważniejsza. Wy jej nie macie.

https://grzegorz-niedzwiecki.hexcom.net/2016/11/16/poklosie-niczego/

Jelenia Góra, dnia 4 stycznia 2018 r.

Z poważaniem

Grzegorz Niedźwiecki „Nil”

Prowadzenie egzekucji czynności zastępowalnej I C 1062 08 z nadużyciem uprawnień

3842 dzień represjonowany – co zrobiły wam moje dzieci

 

Wykorzystane środki odwoławcze wraz z datą ostatecznych orzeczeń

Główne przestępstwa jakich dopuścili się funkcjonariusze

Niezawisłe niedopatrzenie

Skarga i wnioski

 

Wszelkie moje działania są uzasadnione okolicznościami obiektywnymi. Są skutkiem jedenastu lat terroru. Patrz związek przyczynowo skutkowy. Obrona konieczna. Nazwanie oprawców nawet NKWD, w żadnej mierze nie będzie przesadzone. W żadnej mierze nie będzie przestępstwem. Nazwanie zbrodniarza i wspólników zbrodniarzy przestępcą, jest komplementem.

https://grzegorz-niedzwiecki.hexcom.net/2016/11/16/poklosie-niczego/

Żądam wyłączenia Prokuratury Rejonowej i Prokuratury Okręgowej w Jeleniej Górze od przedmiotowych spraw[1], zawieszenia – uczestniczących w tej parodii prawa, w tym poplecznictwie, w tych prześladowaniach – prokuratorów w czynnościach służbowych do czasu rozstrzygnięcia postępowania w Izbie Dyscyplinarnej Sądu Najwyższego i skierowania skargi do Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

Komputer, z którego wysłano wiadomość e-mail dnia 1 grudnia 2017 r.

Ściąga dla nieskazitelnych sędziów:

https://grzegorz-niedzwiecki.hexcom.net/wp-content/uploads/2016/11/%C5%9Aci%C4%85ga-dla-nieskazitelnych-s%C4%99dzi%C3%B3w.pdf

Jelenia Góra, dnia 12 września 2018 r.

Grzegorz Niedźwiecki „Nil”, 58-506 Jelenia Góra, ul. Działkowicza 19

[1] PR 3 Ds. 359.2017.D i kreowane

– – –

Niezasadne II S 16 18 oddalenie skargi na przewlekłość postępowania I Co 441 16 m.in. przez Wojciecha Damaszko

Niezasadne II S 16 18 oddalenie skargi na przewlekłość postępowania I Co 441 16 m.in. przez Wojciecha Damaszko2

Niezasadne II S 16 18 oddalenie skargi na przewlekłość postępowania I Co 441 16 m.in. przez Wojciecha Damaszko3

Pozew o zadośćuczynienie przeciwko Wojciechowi Damaszko

Odpowiedź na odpowiedź uczestnika postępowania na skargę

Odrzucenie skargi na przewlekłość II S 4 19

Odrzucenie skargi na przewlekłość II S 4 19 2

Odrzucenie skargi na przewlekłość II S 4 19 3

Postanowienie II S 8 19 odrzucające skargę na przewlekłość

Skarga nadzwyczajna

Postanowienie o przyznaniu obrońcy z urzędu II Kp 584 18

Wezwanie Anny Surowiak

Pozew o ochronę dóbr osobistych przeciwko Annie Surowiak

Zażalenie na zarządzenie robienia ze mnie przedmiotu

Kto się nadaje do psychiatry

Co było pierwsze

Orzeczenia sądów jeleniogórskich niezgodne z wykładnią prawa – uchwałą SN III CZP 23 06

List otwarty do Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego Małgorzaty Gersdorf

List Prof. dr hab. Małgorzaty Gersdorf do Prezydenta Rzeczypospolitej Polski

Wniosek rodzinny

Skarga na dyktatorskie, tajemnicze i represyjne podejście sędzi

Postanowienie o przywłaszczeniu mienia

Przeprosiny Wojciecha Damaszko

Rachunek za komputer

Zażalenie na postanowienie o odmowie wszczęcia śledztwa, sygn. akt PR 1 Ds. 1128.2018

Oddalenie wniosku o ustanowienie pełnomocnika z urzędu I Co 441

Oddalenie wniosku o ustanowienie pełnomocnika z urzędu ponieważ nie zasługiwał na uwzględnienie

Wezwanie do potwierdzenia ustanowienia obrońcy z wyboru

Koteryjne poplecznictwo sędziów ws W. Damaszko

Traktowanie przez Wojciecha damaszko wierzyciela jak orzecznika

Traktowanie przez Wojciecha damaszko wierzyciela jak orzecznika2

Twierdzenia Wojciecha Damaszko, że tylko wykonanie wyroku w trybie czynności niezastępowalnej zakończy postępowanie

Powołanie biegłych psychiatrów dla prokurator Anny Surowiak

Anna Surowiak – kim jest?

Oskarżam funkcjonariuszy jeleniogórskich o przestępstwa

Muszą się teraz obronić

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze

 

Zarzuty / żądanie

Zarzucam funkcjonariuszom obrazę prawa procesowego zarówno prawa karnego jak i prawa cywilnego

 

W postępowaniu karnym PR 3 Ds. 359.2017.D polityczna prokurator Anna Surowiak stosuje błędną kwalifikację prawną czynu rzekomego znieważenia osoby Wojciecha Damaszko podczas i w związku, tj. art. 226 § 1 k.k., zamiast za pomocą środków masowego komunikowania, tj. art. 216 § 2 k.k. (wysłanie publicznie maila).

Popełnia umyślną obrazę prawa procesowego dlatego, żeby prowadzić postępowanie z urzędu i podnieść rangę „przestępstwa” i imputować podejrzanemu chorobę psychiczną (co i tak nie kwalifikuje się na badania i pozbawienie wolności). Chcą (wyjątkowo) zmusić podejrzanego do prowadzenia postępowań za pomocą adwokata z urzędu, aby mataczył i nie dopuścił do wykazania błędnej kwalifikacji prawnej egzekucji, uporczywego nękania, przewlekłości postępowania, wymuszeń rozbójniczych, poświadczenie nieprawdy, etc. Żeby pozbawił poszkodowanego sprowadzeniem sprawy na ślepy tor (pomyłką, czy przegapieniem) realnego prawa do obrony. Temu służy również bezpodstawna kradzież komputera organizacji pozarządowej.

W postępowaniu cywilnym sędziowie, nie tylko obu jeleniogórskich instancji, stosują i akceptują błąd subsumcji w postępowaniu egzekucyjnym I C 1062/08 (I Co 3259/08, I Co 441/16), błędną kwalifikację prawną wykonania egzekucji czynności zastępowalnej (w trybie art. 1050 k.p.c. zamiast w trybie art. 1049 k.p.c.), naruszają obowiązujący porządek prawny, zasady współżycia społecznego oraz zasadę swobodnej oceny dowodów.

Popełniają umyślną obrazę prawa procesowego dlatego, żeby nie wzruszyć wadliwych orzeczeń I Co 3259/08, II Cz 233/17, II Cz 675/17, II S 14/18, etc. Nie szanują prawa procesowego, obowiązku przestrzegania prawa, wyjaśnienia wszystkich okoliczności mających istotny związek z rozstrzygnięciem wyżej wskazanych postępowań, popełniają nadużycie prawa podmiotowego, naruszają normy wynikające wprost z najwyższego prawa, czyli konstytucji:

  • Rzeczpospolita Polska jest demokratycznym państwem prawnym, urzeczywistniającym zasady sprawiedliwości społecznej ( 2 konst.). Każdy ma obowiązek przestrzegania prawa Rzeczypospolitej Polskiej (art. 83 konst.). Każdy, przeciw komu prowadzone jest postępowanie karne, ma prawo do obrony we wszystkich stadiach postępowania (art. 42 konst.). Organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa (art. 7 konst.). Wszyscy są wobec prawa równi. Wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne (art. 32 konst.).

Sąd orzeka w oparciu o trzy rzeczy: dowody, przepisy i sumienie. Oświadczam, że wykonam zobowiązanie tytułu wykonawczego I C 1062/08, ale we właściwym trybie (art. 1049 k.p.c.). Dysponując orzeczeniami (SN III CZP 23/06, SO Elbląg I Cz 94/13), mam prawo twierdzić, że sąd popełnił błąd subsumcji (patrz etapy stosowania prawa). Dopóki sąd nie wskaże wykładni prawa formułującej odmienną podstawę prawną, nie podważy uchwały Sądu Najwyższego z dnia 28 czerwca 2006 r., się nie obroni, dopóty orzeczenia będą wadliwe, nieważne z mocy prawa.

Żądam wskazania jaka wykładnia prawa uprawnia sędziów do stosowania art. 1050 k.p.c. w postępowaniu egzekucyjnym I Co 441/16?

I nie ma tu znaczenia, że idiotyzmy (II Cz 233/17, II Cz 675/17) są prawomocne, jest zawsze droga do wznowienia postępowań, do reasumpcji. Jest to istotne również z tego punktu widzenia, że zagadnienie to jest niezbędne do merytorycznego wyjaśnienia odpowiedzialnych za niepodważalną przewlekłość postępowania egzekucyjnego (związek przyczynowo-skutkowy). Bez rozstrzygnięcia tych wątpliwości, żadne postępowanie nie będzie rzetelne i wyczerpujące, a prawo do obrony przysługuje mi na każdym etapie postępowania. Ja udowodniłem, że świadczenie niepieniężne tytułu wykonawczego I C 1062/08 jest czynnością zastępowalną (SN III CZP 23/06) i wniosek wierzyciela z dnia10 listopada 2008 r. należało oddalić (SR Ostróda I Co 2801/12), ponieważ nie zasługiwał na uwzględnienie. Dopóki Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze nie wskaże sformułowaną w wyniku wykładni normę prawną, to podważającą lub nie naprawi błędów, dopóty zarzuty będą rozstrzygnięte, a orzeczenia nieważne z mocy prawa.

https://grzegorz-niedzwiecki.hexcom.net/2016/11/16/poklosie-niczego/

W załączeniu:

  • Obraza prawa procesowego – przypisy

Jelenia Góra, dnia 29 czerwca 2018 r.

Grzegorz Niedźwiecki „Nil”, 58-506 Jelenia Góra, ul. Działkowicza 19

Wniosek o uchylenie postanowienia o powołaniu biegłych psychiatrów

Obraza prawa procesowego

https://www.i-kancelaria.pl/…/apelacja-w-prawie-karnym-zarzut-obrazy-prawa-proces…

Art. 434. Zakaz orzekania przez sąd odwoławczy na niekorzyść oskarżonego

  • 1. Sąd odwoławczy może orzec na niekorzyść oskarżonego jedynie:

1) wtedy, gdy wniesiono na jego niekorzyść środek odwoławczy, oraz

2) w granicach zaskarżenia, chyba że ustawa nakazuje wydanie orzeczenia niezależnie od granic zaskarżenia, oraz

3) w razie stwierdzenia uchybień podniesionych w środku odwoławczym, chyba że środek odwoławczy nie pochodzi od oskarżyciela publicznego lub pełnomocnika i nie podniesiono w nim zarzutów albo ustawa nakazuje wydanie orzeczenia niezależnie od podniesionych zarzutów.

  • 2. Środek odwoławczy wniesiony na niekorzyść oskarżonego może spowodować orzeczenie także na korzyść oskarżonego, jeżeli zachodzą przesłanki określone w art. 440 rażąca niesprawiedliwość orzeczenia lub art. 455 poprawa błędnej kwalifikacji prawnej przez sąd odwoławczy.
  • 3. (uchylony)
  • 4. W przypadku skazania z zastosowaniem art. 60 nadzwyczajne złagodzenie kary § 3 lub 4 Kodeksu karnego lub art. 36 nadzwyczajne złagodzenie kary § 3 Kodeksu karnego skarbowego sąd odwoławczy może orzec na niekorzyść oskarżonego, i to niezależnie od granic zaskarżenia i podniesionych zarzutów, także wówczas, jeżeli środek odwoławczy wniesiono wyłącznie na korzyść oskarżonego, który po wydaniu wyroku odwołał lub w istotny sposób zmienił swoje wyjaśnienia lub zeznania. Nie dotyczy to jednak przypadku zasadnego podniesienia zarzutu obrazy prawa materialnego lub stwierdzenia przez sąd odwoławczy okoliczności uzasadniających uchylenie orzeczenia, określonych w art. 439 bezwzględne przyczyny odwoławcze § 1.
  • 5. (uchylony)

Art. 2. Cele postępowania karnego

  • 1. Przepisy niniejszego kodeksu mają na celu takie ukształtowanie postępowania karnego, aby:

1) sprawca przestępstwa został wykryty i pociągnięty do odpowiedzialności karnej, a osoba niewinna nie poniosła tej odpowiedzialności;

2) przez trafne zastosowanie środków przewidzianych w prawie karnym oraz ujawnienie okoliczności sprzyjających popełnieniu przestępstwa osiągnięte zostały zadania postępowania karnego nie tylko w zwalczaniu przestępstw, lecz również w zapobieganiu im oraz w umacnianiu poszanowania prawa i zasad współżycia społecznego;

3) zostały uwzględnione prawnie chronione interesy pokrzywdzonego przy jednoczesnym poszanowaniu jego godności;

4) rozstrzygnięcie sprawy nastąpiło w rozsądnym terminie.

  • 2. Podstawę wszelkich rozstrzygnięć powinny stanowić prawdziwe ustalenia faktyczne.

Art. 3. Zasada udziału społeczeństwa w postępowaniu

W granicach określonych w ustawie postępowanie karne odbywa się z udziałem czynnika społecznego.

Art. 4. Zasada obiektywizmu

Organy prowadzące postępowanie karne są obowiązane badać oraz uwzględniać okoliczności przemawiające zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego.

Art. 5. Zasada domniemania niewinności

  • 1. Oskarżonego uważa się za niewinnego, dopóki wina jego nie zostanie udowodniona i stwierdzona prawomocnym wyrokiem.
  • 2. Niedające się usunąć wątpliwości rozstrzyga się na korzyść oskarżonego.

Art. 6. Zasada prawa do obrony

Oskarżonemu przysługuje prawo do obrony, w tym prawo do korzystania z pomocy obrońcy, o czym należy go pouczyć.

Art. 7. Zasada swobodnej oceny dowodów

Organy postępowania kształtują swe przekonanie na podstawie wszystkich przeprowadzonych dowodów, ocenianych swobodnie z uwzględnieniem zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego.

* * *

Naruszenie prawa procesowego i prawa materialnego jako zarzuty w apelacji

http://www.infor.pl/prawo/pozwy/informacje-ogolne/303854,Naruszenie-prawa-procesowego-i-prawa-materialnego-jako-zarzuty-w-apelacji.html

http://kancelariakupczynski.pl/intro.php?display=blog_caly_wpis&blog_id=207

Naruszenie zasady swobodnej oceny dowodów przez sąd

https://www.arslege.pl/zasada-swobodnej-oceny-dowodow-przez-sad/k14/a8471

Art. 233. Zasada swobodnej oceny dowodów przez sąd

  • 1. Sąd ocenia wiarogodność i moc dowodów według własnego przekonania, na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału.
  • 2. Sąd oceni na tej samej podstawie, jakie znaczenie nadać odmowie przedstawienia przez stronę dowodu lub przeszkodom stawianym przez nią w jego przeprowadzeniu wbrew postanowieniu sądu.

Art. 3. Obowiązki stron i uczestników postępowania

Strony i uczestnicy postępowania obowiązani są dokonywać czynności procesowych zgodnie z dobrymi obyczajami, dawać wyjaśnienia co do okoliczności sprawy zgodnie z prawdą i bez zatajania czegokolwiek oraz przedstawiać dowody.

Art. 5. Udzielanie przez sąd pouczeń co do czynności procesowych

W razie uzasadnionej potrzeby sąd może udzielić stronom i uczestnikom postępowania występującym w sprawie bez adwokata, radcy prawnego, rzecznika patentowego lub radcy Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej niezbędnych pouczeń co do czynności procesowych.

Art. 6. Zasada szybkości postępowania

  • 1. Sąd powinien przeciwdziałać przewlekaniu postępowania i dążyć do tego, aby rozstrzygnięcie nastąpiło na pierwszym posiedzeniu, jeżeli jest to możliwe bez szkody dla wyjaśnienia sprawy.
  • 2. Strony i uczestnicy postępowania obowiązani są przytaczać wszystkie okoliczności faktyczne i dowody bez zwłoki, aby postępowanie mogło być przeprowadzone sprawnie i szybko.

– – –

Postanowienie o powołaniu biegłych psychiatrów

Postanowienie o powołaniu biegłych psychiatrów

Postanowienie o powołaniu biegłych psychiatrów2

Biegli (Wojciech Donotek i Paweł Majcher) mają wydać stwierdzenia o człowieku w oparciu o jakieś akta sprawy, zarówno jako lekarze  jak i sędziowie. Dyspozycyjna prokurator daje psychiatrom tylko cztery dni. Pisze o Grzegorzu Niedźwieckim jako podejrzanym, a jednocześnie rozstrzygnęła już o nim jako popełniającym czyny zabronione. Mamy takie kuriozum, że Anna Surowiak jest zarówno prokuratorem, sędzią jak i psychiatrą…

Nie wyrażam zgody na żadne opinie czy stwierdzenia o mnie w związku z obstrukcją i nieporadnością funkcjonariuszy. Zarzucany (z obrazą kwalifikacji prawnej) czyn nie jest zagrożony wysoką karą, Grzegorz Niedźwiecki nie stanowi zagrożenia dla siebie i osób postronnych, ani nie stanowi poważnego zagrożenia dla porządku prawnego i nie ma podstaw do uciekania się do tak plugawych metod. To nie on narusza art. 83 konstytucji. Funkcjonariusze niejednokrotnie wypowiedzieli się w pismach procesowych, że odmawiają Grzegorzowi Niedźwieckiemu adwokata z urzędu, bo radzi sobie nieźle w prawie procesowym samodzielnie (vide II K 467/07, I C 1062/08, I Co 3259/08, I Co 441/16, II Cz 675/17, II S 12/18…).

Co chcą załatwić tym manewrem funkcjonariusze, co ich boli, od czego chcą uciec? Odpowiadam.

Boli ich większa znajomość prawa przez amatorów i domaganie się sprawiedliwości. Boli ich wytknięcie im braku obowiązku przestrzegania prawa, łamanie obowiązujących przepisów, nie uznawanie faktów, wykładni prawa i naruszanie porządku prawnego, prawa procesowego.

Sędziowie mają problem z wiecznym odrzucaniem skarg prześladowanego na ewidentną, jedenastoletnią przewlekłość postępowania. Nie wiedzą co odpowiedzieć żonie i dzieciom uporczywie nękanego na pytanie kiedy zakończą tą sprawę, mając wykładnię prawa (SN III CZP 23/06) i wskazaną drogę prawną (SO Elbląg I Cz 94/13) oraz udowodniony błąd subsumcji. Nie wiedzą jak uciec od wznowienia postępowania egzekucyjnego I Co 3259/08, gdzie uwzględnili wadliwy wniosek wierzyciela niezasługujący na uwzględnienie i stosowali wymuszenia rozbójnicze i groźby karalne w trybie art. 1050 k.p.c. Nie wiedzą jak uciec od zarzutu uporczywego nękania.

Prokuratorzy, którzy mają współudział w tej parodii prawa (umorzenie dochodzenia w/s fałszu materialnego, odmowa wszczęcia śledztwa w/s fałszu Intelektualnego i umorzenie dochodzenia w/s uporczywego nękania) mają zadanie pomóc sędziom. Pomogą w prosty, sprawdzony sposób. Myślą, że zrobią z kogoś wariata i wszystko będzie zresetowane. Chcą, żeby psychiatra ich wyręczył. Zaocznie. Badając jakieś kartki papieru…

Kim są tacy ludzie psujący komuś życiorys, szykanujący niewinnych, budujący negatywne CV, zabierający wiele uprawnień, rozbijający rodzinę i kradnący życie? Czy to są w ogóle ludzie? Na te pytania, odpowiedzcie sobie sami.

– – –

Wniosek o uchylenie postanowienia o powołaniu biegłych psychiatrów

Wniosek

o uchylenie Postanowienia o powołaniu biegłych psychiatrów z dnia 13 czerwca 2018 roku, sygn. akt PR 3 Ds. 359-2017.D

W wyżej wskazanym postanowieniu Prokurator nie wskazał, jakie konkretnie dowody i okoliczności mają wywoływać uzasadnione wątpliwości, co do mojej poczytalności. Postanowienie w tym kształcie narusza moje dobra osobiste. Naruszane są w ten sposób moje konstytucyjne prawa do rzetelnego procesu (art. 45 ust. 1 Konstytucji).

Zgodnie z Uchwałą składu siedmiu sędziów z 16 czerwca 1977 r. (sygn. akt VII KZP 11/77,  OSNKW nr 7-8/1977, poz. 68), której nadano moc zasady prawnej, szczególny charakter dowodu z opinii biegłych lekarzy psychiatrów przemawia „za koniecznością ograniczenia dopuszczalności poddania oskarżonego badaniu tych biegłych w celu wydania opinii o stanie jego zdrowia psychicznego tylko do tych wypadków, w których zachodzą uzasadnione – a więc oparte na konkretnych okolicznościach i dowodach – wątpliwości w tym względzie”. 

Nadto stanowczo oświadczam, że nigdy nie leczyłem się psychiatrycznie, jak również nigdy nie uczestniczyłem w żadnych badaniach dotyczących stanu mojego zdrowia psychicznego.

Zgodnie z Postanowieniem SN z dnia 18 lutego 2009 r., IV KK 306/08: „Żaden przepis prawa nie zwalnia sądu z obowiązku ustalenia, czy oskarżony, który według opinii biegłych psychiatrów jest niepoczytalny w rozumieniu art. 31 § 1 k.k. popełnił zarzucany mu czyn. Użyte sformułowania w art. 31 § 1 k.k. „w czasie czynu” oraz w art. 414 § 1 k.p.k. „w chwili czynu” wskazują jednoznacznie, iż musi zachodzić zbieżność w czasie dwóch zaszłości, a więc czynu oskarżonego oraz jego niepoczytalności”.

A zatem badanie poczytalności w postępowaniu karnym jest dopuszczalne tylko wówczas, gdy wiadomo z wysokim prawdopodobieństwem, że popełniono czyn zabroniony. Sądu karnego nie powinien interesować stan zdrowia psychicznego podsądnego, jeśli nie ma on związku z zarzucanym czynem.

W wyroku TK z dnia 10 lipca 2007 r. sygn. SK 50/06 zaznaczono, iż: „Należy bowiem mieć na uwadze, że dowód z opinii biegłych lekarzy psychiatrów – połączony przecież z badaniem psychiatrycznym, …… nie jest obojętny dla osoby badanej z punktu widzenia jej odczuć i pozycji w społeczeństwie”. 

„Surowsze standardy oceny przykładać należy do regulacji praw i wolności osobistych i politycznych niż do praw ekonomicznych i socjalnych” (orzeczenie z 17 października 1995 r., sygn. K. 10/95, OTK ZU nr 2/1995, poz. 10; wyrok z 12 stycznia 1999 r., sygn. P. 2/98, OTK ZU nr 1/1999, poz. 2). Podobna zasada obowiązuje w orzecznictwie FSK, gdzie przyjmuje się, że ochrona danych dotyczących stanu zdrowia, stanu psychicznego i charakteru człowieka jest tym bardziej intensywna, im bliżej sfery życia intymnego zainteresowanego pozostają te dane, jako że każdy ma prawo do nienaruszalności obszaru życia prywatnego, jego poszanowania i ochrony przez wszelką władzę państwową (zob. orzeczenie FSK w sprawie 2 BvR 1523/01)”. 

Podobnie w Postanowieniu SN z dnia 23 listopada 2001 r., sygn. III KKN 109/99, LEX nr 51578 podkreślono:

„Pamiętać trzeba również o tym, że badanie psychiatryczne stanowi znaczną dolegliwość dla badanego i dlatego powinno być wyjątkiem, a nie regułą, w szczególności, kiedy te rzekome wątpliwości nie zostały dostatecznie uprawdopodobnione konkretnymi okolicznościami”. 

Stanowisko takie podziela też L. K. Paprzycki stwierdzając, że: „przede wszystkim pamiętać trzeba o tym, że badanie psychiatryczne stanowi, z różnych zresztą powodów, znaczną dolegliwość dla badanego i dlatego po ten dowód należy sięgać ze szczególną ostrożnością. (…) Zwrócić trzeba uwagę prawników na konieczność przejawiania szczególnej staranności przy podejmowaniu decyzji w tym przedmiocie. Nie tylko ze względu na ochronę praw oskarżonego, ale także by niepotrzebnie nie angażować  psychiatrów i by minimalizować koszty postępowania”( L. K. Paprzycki, Podstawowe zasady opiniowania sądowo-psychiatrycznego co do poczytalności oskarżonego i zdolności jego uczestniczenia w postępowaniu karnym – zagadnienia prawne, Prok. i Pr. 1996, nr 9, s. 110–111).

Z uwagi na powyższe, tj. brak wysokiego prawdopodobieństwa popełnienia przeze mnie czynu zabronionego, szczególnie o wysokiej szkodliwości, a także  brak wskazania w postanowieniu prokuratora, jakie to okoliczności i dowody mają wskazywać na wątpliwości, co do mojej poczytalności, wnoszę o uchylenie postanowienia o powołaniu biegłych psychiatrów.

2018-06-22

Z poważaniem

Grzegorz Niedźwiecki

Następna skarga na przewlekłość postępowania I Co 441 16

Ponowna skarga na przewlekłość postępowania I Co 441 16

Skarga na przewlekłość postępowania I Co 441 16 2018

Skarga o wznowienie postępowania I Co 3259 08

Postanowienie odrzucające skargę II S 14 18

Postanowienie odrzucające skargę II S 14 18 2

Jedenasta skarga na przewlekłość postępowania

Ciąg dalszy serialu „Niewolnica Izaura”

 

W dniu dzisiejszym zgłosiłem się na Komisariat Policji przy ul. Armii Ludowej 22 w Jeleniej Górze po zwrot właścicielowi, czyli federacji Trybunał Narodowy, nowego komputera typu laptop wraz z zasilaczem, o wartości 3.338,00 zł.

Milicjantka z pokoju nr 10 powiedziała, że prokurator nie uznał Prezesa Trybunału Narodowego jako osoby uprawnionej do otrzymania środka trwałego TN po stwierdzeniu zbędności dla postępowania karnego i zarządził przekazać mienie związku stowarzyszeń do magazynu dowodów rzeczowych KMP w Jeleniej Górze.

Zaznaczyć tu trzeba, że w postanowieniu D RSD 5/2018 z dnia 2018-06-13 nie figuruje nazwisko żadnego prokuratora, tylko podpis oraz stopień, imię, nazwisko asp. Ewelina Sajdutko.

Milicjantka nie zauważyła, że zażalenie należy złożyć za pośrednictwem organu Policji, który wydał postanowienie, każąc złożyć je bezpośrednio do Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze.

Teraz, jak znam życie, Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze (winowajca), w związku z „natłokiem pracy”, wyznaczy termin rozpatrzenia zażalenia za trzy miesiące.

Mam dwa wyjścia. Złożyć skargę na przewlekłość postępowania i/lub pozew o naruszenie dóbr osobisty Trybunału Narodowego, tylko po co, skoro rozpatrywać to będą winowajcy. To są piranie sycący się ludzką krzywdą…

Jelenia Góra, dnia 21 czerwca 2018 r.

Grzegorz Niedźwiecki „Nil”

Zażalenie na postanowienie w przedmiocie dowodów rzeczowych

Zażalenie Trybunału Narodowego

– – –

Wypadek drogowy z art. 226 § 1 k.k.

Grzegorz Niedźwiecki = Tomasz Komenda

Prokurator Grzegorz Chojnacki się wycofał z dowodzącego śledztwem w sprawie „znieważenia” byłego Prezesa Sadu Okręgowego w Jeleniej Górze Wojciecha Damaszko, a sprawę przejęła prokurator Anna Surowiak, ta od epizodu zabicia przez Ukraińca dwóch dziewczynek. W załączeniu zdjęcie pani Surowiak, która mi odpowiedziała telefonicznie, że mi na piśmie odpowie, dlaczego cztery miesiące przetrzymują komputer bogu ducha winnej organizacji społecznej Trybunał Narodowy. A że organizacja nie ma na czym pracować, to nie ich problem…

Kręcą mi sprawę znieważenia „niezawisłego” sędziego, żeby odwrócić uwagę od jedenastu lat prześladowań na podłożu wyroku bez przyczyny II K 467/07 (tam nie badali komputera i nie szukali dowodu cyfrowego) i sfingowanego procesy cywilnego I C 1062/08 oraz niekierowania się obowiązkiem przestrzegania prawa w kwestii sposobu wykonania egzekucji czynności zastępowalnej I Co 3259/08, I Co 441/16. Myślę, że powinni założyć sprawę o znieważenie Zbigniewowi Ziobro, bo za co odwołał „sprawnego” prezesa?

Otóż jestem pewien, że przykleją mi łatkę obrażacza, i to tu, w Jeleniej Górze, bo „bezstronni” sędziowie nie uznają zasady przyzwoitości od wyłączania się w kwestii analizowania wątków kolegi lokalnego. Taki realizują stale scenariusz[1]. Istotne jest to, żeby w świat poszła informacja, że Grzegorz Niedźwiecki to zły człowiek, a nie wykluczony społecznie, rodzinnie i zawodowo.

Wyrok za „znieważenie” odwołanego prezesa będzie przeprosinami sądu za jedenastoletnią przewlekłość, uporczywe nękanie, wymuszenia rozbójnicze i znęcanie się. Czy tak nie postępowała Maria Gurowska Sand i Fajga Mindla? Czy to jest zniewaga, czy brutalny fakt?

A teraz przedstawię jak stale z rozdwojeniem jaźni, orzekają organy ścigania i wymiar sprawiedliwości. Wezwanie ruk cuk na Komendę Miejską Policji w Jeleniej Górze brzmi: „…podejrzanego /…/ w sprawie wypadku drogowego- tj. o czyn z art. 226 § 1 kk”. Otóż jak może być uczciwie i sprawiedliwie, skoro funkcjonariusze znieważenie mylą z wypadkiem drogowym??? (vide sprawa podległa PSO Wojciechowi Damaszko II Cz 675/17).

Mam satysfakcję, bo wygrałem prawnie i moralnie z oprawcami. Wygrałem nie z jednostkowym oprawcą, tylko z całym układem zamkniętym. Im wyższy wyrok dostanę, tym większa będzie wygrana.

Jelenia Góra, dnia 13 czerwca 2018 r.

Grzegorz Niedźwiecki „Nil”, 58-506 Jelenia Góra, ul. Działkowicza 19

[1] Proszę to pismo potraktować jako wniosek o wycofanie sprawy Grzegorza Niedźwieckiego przeciwko Andrzejowi Żukowi o zapłatę, bo ten cyrk nie ma nic wspólnego z bezstronnością, obiektywnością sprawiedliwością.

– – –

Nemo iudex in causa sua

Poplecznictwo Joanny Polikowskiej

Poplecznictwo Joanny Polikowskiej2

Poplecznictwo Joanny Polikowskiej3

Niniejsze pismo jest skargą i zawiadomieniem o przestępstwie uporczywego nękania, nadużycia władzy oraz niedopełnienia obowiązków rozstrzygnięcia sprawy co do istoty.

Dotyczy II Kp 51/18 – mającego miejsce jedenaście lat uporczywego nękania Grzegorza Niedźwieckiego.

Postanowienie w sprawie II Kp 51/18 doręczone skarżącemu dnia 6 czerwca 2018 r. jest nieważne z mocy prawa. Jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego, z bezstronnością, obiektywizmem i rzetelnością oraz z ustrojem i normami prawa.

Treść postanowienia była do przewidzenia, bo kto orzekłby inaczej we własnej sprawie. Pani Joanna Polikowska nadużyła zasady art. 7 k.p.k. Nikt nie może być sędzią we własnej sprawie.

  • Joanna Polikowska jest w konflikcie ze skarżącym. Grzegorz Niedźwiecki złożył w dniu 25 kwietnia 2018 r. pozew przeciwko nieetycznej służbistce o naruszenie dóbr osobistych. Bezstronność w danej sprawie z automatu jest wykluczona.
  • W dniu 4 czerwca 2018 r. Grzegorz Niedźwiecki złożył ponowny wniosek o wyłączenie dyspozycyjnej sędziny i wszystkich sędziów jeleniogórskich w sprawie, który nie był brany pod uwagę. Wniosek spełnia kryteria art. 40 § 1 pkt. 4) k.p.k., art. 41 § 1 k.p.k.
  • W sądach obu jeleniogórskich instancji, toczy się skarga na przewlekłość postępowania egzekucyjnego I C 1062/08 (I Co 3259/08, I Co 441/16) – jest to fakt i dowód uporczywego nękania.

Pani Polikowska konfabuluje i mataczy. Przytacza orzeczenia nie mające związku ze sprawą, a przemilcza fakty. Owszem, wierzyciel ma prawo i powinien domagać się realizacji tytułu wykonawczego I C 1062/08, ale nie robi tego w sposób zasługujący na uwzględnienie.

Jedenaście lat stosujecie w sprawie wbrew wykładni prawa SN III CZP 23/06, sprawdzonej drogi prawnej (SO Elbląg I Cz 94/13), obowiązującym normom art. 1049 k.p.c., przewlekłość, uporczywe nękanie, wymuszenia rozbójnicze, znęcanie się, a jak macie interes, to działacie szybciej niż strzała Indianina.

Nie uznajecie faktów, przepisów, wszelkich norm i wszelkich wartości. Wy nie jesteście ludźmi. Jesteście cyborgami. Nawet Gestapo miało więcej uczuć skrupułów szacunku, sumienia i godności.

Prawo do obrony, idea odwołań jest fikcją. Wprowadziliście sobie RODO, żeby cyrki wasze nie ujrzały światła dziennego.

https://grzegorz-niedzwiecki.hexcom.net/2016/11/16/poklosie-niczego/

Jelenia Góra, dnia 7 czerwca 2018 r.

Grzegorz Niedźwiecki „Nil”, 58-506 Jelenia Góra, ul. Działkowicza 19

– – –

Dziś Prokurator Generalny Zbigniew Ziobro, Rzecznik Praw Obywatelskich i sześćdziesiąt podmiotów akceptują barbarzyńskie bezprawie wobec mojej osoby i mojej rodziny, prawo do pracy i do godnego życia.

https://wiadomosci.onet.pl/tylko-w-onecie/co-mial-lech-kaczynski-do-skazania-tomasza-komendy-analiza/prrpryz

Współudziałowcy w represjach (SSO Piotr Gregier, SSO Beata Glazar, SSO Alicja Izydorczyk, SSO Urszula Wiewióra, SSO Wojciech Damaszko, SSO Sylwia Bańka-Mrozewska), migają się od uznania skargi na jedenastoletnią przewlekłość postępowania (II S 11/16, II S 22/16, II S 8/17, II S 16/17, II S 22/17, II S 6/18, II S 12/18), nie biorąc pod uwagą jawnej obstrukcji, przestojów, bezczynności, związku przyczynowo-skutkowego, zasady winy i obowiązku przestrzegania prawa.

Nemo iudex in causa sua – Wojciech Damaszko

Nemo iudex in causa sua – Wojciech Damaszko 2

Zasady działania organów państwa, obowiązek przestrzegania prawa i zasada równości obywatela wobec prawa oraz zasady współżycia społecznego1

Zasady działania organów państwa, obowiązek przestrzegania prawa i zasada równości obywatela wobec prawa oraz zasady współżycia społecznego

Istniał obowiązek umorzenia z urzędu postępowania egzekucyjnego I C 1062/08 (I Co 3259/08) na postawie art. 824 § 1 pkt. 4) k.p.c.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze (czytaj sędziowie), nadużyli zasady dyspozycyjności wielokrotnie. Postępowanie II Cz 675/17 SO, w związku z I Co 441/16 SR było w świetle prawa bezpodstawne, ponieważ wierzyciel przerwał na przestrzeni 1.02.2010 – 18.01.2013. dokonanie czynności potrzebnej do dalszego prowadzenia postępowania egzekucyjnego I Co 3259/08 i egzekucję facare tytułu wykonawczego I C 1062/08 należało umorzyć w całości z urzędu na podstawie art. 824 § 1 pkt. 4) k.p.c. Droga sądowa rozpatrzenia ponownego wniosku wierzyciela była niedopuszczalna.

Niezawisłe niedopatrzenie

Należy wznowić postępowanie II Cz 675/17 i skierować sędziów SO Sylwię Bańkę-Mrozewską, Beatę Glazar oraz Alicję Izydorczyk na badania psychologiczne, bo wydały przez roztargnienie niezgodne z prawem orzeczenie.

– – –

Szczególne znęcanie się

 

Socjopaci podlegli Wojciechowi Damaszko, w postępowaniu II Cz 675/17 z dnia 28 września 2017 r., orzekli z rozdwojeniem jaźni, wypaczając uchwałę SN III CZP 23/06. Ustanowili własne prawo.

Nastąpiła tu bezwzględna nieważność czynności prawnej w związku z art. 58 § 1 oraz § 2 k.c. Należy wznowić postępowanie odwoławcze na podstawie art. 403 § 2 k.p.c. w zw. z art. 403 § 1 pkt. 2) k.p.c.

Ktoś tu popełnia przestępstwo szczególnego znęcania się (art. 207 § 2 k.k.). Albo wierzyciel (radcy prawni), albo sąd (sędziowie), albo wspólnie i w porozumieniu.

Żądam wznowienia postępowania egzekucyjnego I Co 3259/08 i oddalenia wniosku wierzyciela na okoliczność tego, iż wniosek wierzyciela nie zasługiwał na uwzględnienie.

Wierzyciel nie ma możliwości wyboru sposobu egzekucji, w odniesieniu bowiem do konkretnego świadczenia w zasadzie zawsze właściwy jest tylko jeden sposób egzekucji i on powinien zostać wskazany we wniosku (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 20 grudnia 1988 r., III CRN 429/88, OSNCP 1991, nr 1, poz. 11).

https://prawo.money.pl/orzecznictwo/sad-najwyzszy/uchwala;sn;izba;cywilna,ic,iii,czp,23,06,7353,orzeczenie.html

Dowód:

Wierzyciel R.L. złożył pod koniec 2012 roku do Sądu Rejonowego w Ostródzie, wniosek o przymuszenie dłużnika do wykonania czynności w trybie art. 1050 k.p.c. Sąd Rejonowy w Ostródzie, kierując się w sprawie I Co 2801/12 wyżej wskazaną wykładnią prawa SN III CZP 23/06, postanowieniem z dnia 14 stycznia 2013 r. oddali wniosek wierzyciela, wskazując, że czynność zastępowalna podlega egzekucji w trybie art. 1049 k.p.c.

Wierzyciel złożył zażalenie na postanowienie sądu pierwszej instancji, finalnie do Sądu Okręgowego w Elblągu, w którym żądał uznania, iż czynność niematerialna tytułu wykonawczego jest czynnością niezastępowalną i należy ją wykonać w trybie art. 1050 k.p.c. lub z ostrożności procesowej (alternatywnie) jako czynność zastępowalną w trybie art. 1049 k.p.c. Wierzyciel wniósł o uchylenie zaskarżonego orzeczenia.

Sąd drugiej instancji zważył, co następuje. Po pierwsze sąd związany jest fundamentalnym wnioskiem wierzyciela co do wskazanego sposobu egzekucji (wszczynającym postępowanie) i nie może go zmieniać, musi uszanować zasady dyspozycyjności, autonomię praw prywatnych. Wniosek wierzyciela (i zażalenie) wskazujący sposób egzekucji w trybie art. 1050 k.p.c. nie zasługiwał na uwzględnienie i należało go oddalić.

W dniu 28 lutego 2013 r. Sąd Okręgowy w Elblągu, postanowieniem I Cz 94/13, oddalił zażalenie wierzyciela z mocy art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c., przytaczając uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 28 czerwca 2006 r., III CZP 23/06.

W dniu 27 marca 2013 r. Sąd Rejonowy w Ostródzie zwrócił tytuł wykonawczy i wniosek wierzycielowi.

Tak zakończyła się sprawa „warmińsko-mazurska” zgodnie z literą prawa, w dwa miesiące.

Jelenia Góra, dnia 5 maja 2018 r.

Grzegorz Niedźwiecki

– – –

Istotne fakty i nierzetelność

 

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze (czytaj sędziowie) w postępowaniu egzekucyjnym I C 1062/08 (I Co 3259/08, I Co 441/16), ma poważny problem z subsumcją, moralnością i rozumieniem zasady dyspozycyjności.

  • Wierzyciel FM „Ligęza” Sp. z o.o. w Jeleniej Górze złożył dnia 10 listopada 2008 r. wniosek o wszczęcie egzekucji w trybie art. 1050 k.p.c., a sąd zamiast w myśl uchwały SN III CZP 23/06 oddalić wniosek wierzyciela zawierający niewłaściwy sposób egzekucji, to postąpił stronniczo i gnębił dłużnika przez lata bezpodstawnymi grzywnami oraz groźbą aresztu.

Sąd w dniu 4 sierpnia 2015 r. umorzył postępowanie I Co 3259/08 po wyczerpaniu możliwości dręczenia dłużnika, wobec niekonsekwencji wierzyciela (mimo, iż postępowanie egzekucyjne tytułu wykonawczego I C 1062/08 należało wcześniej umorzyć w całości z urzędu na podstawie art. 824 § 1 pkt. 4) k.p.c. ponieważ wierzyciel przerwał na przestrzeni 1.02.2010 – 18.01.2013 dokonanie czynności potrzebnej do dalszego prowadzenia postępowania).

  • Wierzyciel FM „Ligęza” Sp. z o.o. w Jeleniej Górze złożył dnia 8 grudnia 2015 r. (data sporządzenia 26 listopada 2015 r.) wniosek o ponowne wezwanie dłużnika do wykonania czynności określonej w tytule wykonawczym I C 1062/08. Wniosek ten sygnowany został sygn. akt I Co 3259/08 i sporządzony został w myśl art. 1049 k.p.c.

Sąd zamiast oddalić wniosek wierzyciela wobec faktu umorzenia postępowania I Co 3259/08, to wyszedł poza ramy dyspozycyjności i nakierował wierzyciela na ponowną drogę, zmieniając dwukrotnie sygnaturę (I Co 3752/15, I Co 441/16).

Sąd wyszedł dwukrotnie poza ramy dyspozycyjności, ponieważ błędnie odczytał treść wniosku wierzyciela jako brzmienie art. 1050 k.p.c. Dlaczego tak uczynił? Nie był przecież związany wnioskiem wierzyciela umorzonego już postępowania I Co 3259/08, ale zakodował sobie jeden fakt, że zawsze do konkretnego świadczenia właściwy jest tylko jeden sposób egzekucji. Problem w tym, że uwzględnił fundamentalnie przepis art. 1050 k.p.c., który nie zasługiwał na uwzględnienie, ponieważ świadczenie niepieniężne tytułu wykonawczego I C 1062/08 jest czynnością zastępowalną (podstawą egzekucji jest tytuł wykonawczy). Popełnił błąd na początku i kontynuował obstrukcję, bo nie mógł iść dwubiegunowo.

Dlaczego sąd naruszał autonomię woli wierzyciela i fałszywie zinterpretował jego myśli, literalną treść wniosku? Poszedł na skróty. Bo gdyby odrzucił wniosek wierzyciela z dnia 26 listopada 2015 r. ze względów formalnych, to wierzyciel mógłby drążyć temat, złożyć nowy wniosek i wyartykułować, iż został złożony w trybie art. 1049 k.p.c. Pojawiłby się dylemat zagadnienia prawnego, nasunęłyby się poważne wątpliwości co do przyporządkowania w przeszłości niewłaściwej kwalifikacji prawnej w przedmiocie sprawy. Sąd ucieka od meritum, od istoty, od analizy i faktu popełnienia błędu subsumcji w postępowaniu I Co 3259/08. Nie chce drążyć tematu, a przecież musi legitymizować swoje decyzje, uzasadniać orzeczenia w oparciu o wykładnię prawa (patrz subsumcja). Ta kwestia sposobu realizacji egzekucji prędzej czy później musi być wyjaśniona (art. 2 konstytucji)…

Niezależnie od powyższego należy zwrócić również uwagę, że sędziowie motają się i poświadczają stale nieprawdę.

Sędziowie SO Piotr Gregier, Alicja Izydorczyk i Urszula Wiewióra w postanowieniu II S 6/18 z dnia 18 kwietnia 2018 r., odrzucając skargę na przewlekłość postępowania posłużyli się określeniem, że sąd rozpoznający skargę ma w szczególności ocenić terminowość i prawidłowość czynności podjętych przez sąd z uwzględnieniem charakteru sprawy, stopnia faktycznej i prawnej jej zawiłości…

Prezes Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze Agnieszka Kałużna-Rudowicz w piśmie A-0231-30-31/2015 z dnia 3 kwietnia 2018 r. podała, iż w sprawie nie zachodzi szczególna zawiłość, ale nie można jej zakończyć, gdyż dłużnik, czyli Pan, uchyla się od wykonania wyroku Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 3 września 2008, a Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze w sprawie I Co 441/16 przyjął, że jest to czynność niezastępowalna i postępowanie prowadzone jest w trybie art. 1050 k.p.c.

Trójka sędziów Sadu Okręgowego poświadczyła nieprawdę w postanowieniu z dnia 18 kwietnia 2018 r., ponieważ zgodnie z oświadczeniem Prezesa Sądu Rejonowego sprawa nie jest szczególnie zawiła.

Prezes Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze Agnieszka Kałużna-Rudowicz poświadczyła natomiast w piśmie z dnia 3 kwietnia 2018 r. dwukrotnie nieprawdę:

  • że dłużnik uchyla się od wykonania wyroku i to jest winą jej niezakończenia, nie biorąc pod uwagę faktu woli wykonania wyroku przez dłużnika, ale we właściwym trybie oraz dylematu przyczynowo-skutkowego (co było pierwsze, jajko czy kura),
  • że Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze w sprawie I Co 441/16 przyjął, że jest to czynność niezastępowalna i postępowanie prowadzone jest w trybie art. 1050 k.p.c., nie biorąc pod uwagę faktu nadużycia przez sąd pierwszej instancji zasady swobodnej oceny dowodu, obowiązku przestrzegania ustanowionego prawa, przyporządkowania błędnej normy prawnej (sprzecznej z wykładnią prawa SN III CZP 23/06) i niedopełnienia przez Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze rzetelnej kontroli instancyjnej, rozstrzygnięcia zagadnienia prawnego w toku postępowania odwoławczego, mając wzorce (SO Elbląg I Cz 94/13).

Do dziś nie rozstrzygnięto istoty rzeczy (co jest obowiązkiem sądu). Nie wiemy jaką wykładnią prawa kierowali się sędziowie jeleniogórscy przyjmując, że zobowiązanie tytułu wykonawczego I C 1062/08 jest czynnością niezastępowalną, choć przepis art. 1049 k.p.c. jasno tą kwestię precyzuje? Skoro właściwy jest tylko jeden sposób egzekucji, to który przepis prawa ma zastosowanie do tytułu wykonawczego I C 1062/08? Sędziowie odwracają kota ogonem i przyjmują ekwilibrystyczne wybryki, zmienną formę usprawiedliwienia obstrukcji. Trzeba wyjaśnić kto ma rację, sądy małopolskie i warmińsko-mazurskie stosując tryb art. 1049 k.p.c. do egzekucji opublikowania w mediach ogłoszenia o określonej treści, czy sądy dolnośląskie stosując tryb art. 1050 k.p.c. w tej materii. Kto się myli?

https://grzegorz-niedzwiecki.hexcom.net/2016/11/16/poklosie-niczego/

Jelenia Góra, dnia 10 maja 2018 r.

Grzegorz Niedźwiecki

– – –

Jelenia Góra, dnia 3 maja 2018 r.

Grzegorz Niedźwiecki „Nil”

  1. Działkowicza 19

58-506 Jelenia Góra

 

Prezes Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze – I Co 851/18

Prezes Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze – II S 6/18

I inni

 

Wniosek / ostrzeżenie

 

Żądam:

  1. udzielenia odpowiedzi na pytanie zawarte w załączonym wniosku, dotyczące rozbieżności w orzekaniu
  2. wznowienia wadliwego postępowania I Co 3259/08
  3. uznania skargi na skandaliczną przewlekłość postępowania egzekucyjnego
  4. naprawienia szkody jedenastu lat represji

Uzasadnienie

Istoty mieniące się sędziami, wydały w dniu 6 maja 2008 r. wyrok karny bez przyczyny II K 467/07 (fałsz intelektualny w oparciu o fałsz materialny) z art. 212 § 2 k.k. Prezes Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze nie przeprowadził wstępnej kontroli aktu oskarżenia Mieczysława Ligęzy z dnia 31 maja 2008 r. i nie cofnął do uzupełnienia braków formalnych, tylko przekazał asesorowi Jarosławowi Staszkiewiczowi do uruchomienia represji. Świadomych i umyślnych represji, bo celowo wydano niski wyrok, usypiający, zmielający ostatni protokół rozprawy głównej, zawierający odżegnanie się oskarżyciela od nawiązek i stanowisko oskarżonego o zastosowanie zasady in dubio pro reo (domniemania niewinności), żeby kontynuację tortur przeprowadzić na szerszą skalę w postępowaniu cywilnym.

Przeprowadzenie sfingowanego procesu cywilnego I C 1062/08 i wydanie zaocznie w dniu 3 września 2008 r., podczas pobytu pozwanego Grzegorza Niedźwieckiego za granicą w pracy przy opiece osób starszych, wyroku o naruszenie dóbr osobistych, skazującego na 10.000 zł nawiązki na Dom Dziecka Dąbrówka za pośrednictwem Rotary Club Jelenia Góra, którego skarbnikiem był Mieczysław Ligęza oraz zwrot kosztów postępowania, plus zobowiązanie opublikowania oświadczenia o określonej treści w mediach publicznych. Przekręt polegał między innymi na tym, że treść wyroku, ustalenia, wbrew art. 11 k.p.c. (której to podstawy prawnej nie ujęto), odbiegała od dyspozycji (zakresu) ujętej w wyroku karnym. Tu tzw. sędziego, rolę grała Junona Gajewska.

W dniu 23 czerwca 2015 r. Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze (SSO Klara Łukaszewska, SSO Tomasz Skowron, SSO Waldemar Masłowski) wydał poza rozprawą postanowienie VI Ko 66/15 oddalające wniosek pełnomocnika procesowego o wznowienie postępowania karnego II K 467/07 – stawiając NICZYM kontrę ekspertyzie biegłego sądowego podważającej zasadność skazania Grzegorza Niedźwieckiego. Ekspertyza biegłego sądowego w zakresie informatyki i technologii internetowych Mariusza Czarneckiego BDW CUNSULTING ze Szczecina z dnia 13 kwietnia 2015 r., podważyła wiarygodność dowodu oskarżyciela prywatnego (k. 8 akt sprawy II K 467/07) i zasadność skazania Grzegorza Niedźwieckiego z art. 212 § 2 k.k. Sąd zignorował prywatną ekspertyzę, nie przeciwstawiając ekspertyzy alternatywnej.

W dniu 28 września 2017 r. zapadło postanowienie Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze II Wydział Cywilny Odwoławczy, sygn. akt II Cz 675/17, oddalające zażalenie Grzegorza Niedźwieckiego na nałożenie bezpodstawnej grzywny, bo w trybie niedopuszczalnym (art. 1050 k.p.c.). Tylko analfabeta nieumiejący czytać ze zrozumieniem uchwały SN III CZP 23/06 mógł wydać takie z rozdwojeniem jaźni (jestem za, a jednocześnie przeciw) orzeczenie. Sylwia Bańka-Mrozewska, Beata Glazar, Alicja Izydorczyk pogwałciły autorytet Sędziów Sądu Najwyższego – Jacka Gudowskiego, Teresy Bielskiej-Sobkowicz, Zbigniewa Strus przekłamując uchwałę SN z dnia 28 czerwca 2006 r., III CZP 23/06. To nie była pomyłka, czy swobodna ocena, tylko umyślne zamknięcie drogi sądowej (procesowej), instancyjnej, do orzeczenia prawidłowego, uczciwego. To jest właśnie niedopełnienie obowiązku sędziów drugiej instancji, podjęcia realnego nadzoru, kontroli instancyjnej, jak uczynił to Sąd Okręgowy w Tarnowie w postępowaniu I Cz 44/06, przeprowadzonym w oparciu o zagadnienie prawne SN III CZP 23/06. To jest dodatkowa okoliczność wskazująca zasadność skargi na przewlekłość postępowania egzekucyjnego.

Postępowania egzekucyjnego nie wszczęto w dniu 17 lutego 2016 roku, czy nawet w dniu 26 listopada 2015 roku, kiedy to wierzyciel złożył ponowny wniosek o wezwanie dłużnika do wykonania czynności (art. 1049 k.p.c.), a który pozorni sędziowie naruszając zasady dyspozycyjności przerobili na starcie z sygn. I Co 3259/08 na I Co 441/16 i wypaczyli jego literalną treść, tylko w dniu 10 listopada 2008 roku, kiedy to wierzyciel uruchomił egzekucję tytułu wykonawczego I C 1062/08. Przewlekłość trwa jedenaście lat (dokładnie 3650 dni).

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze (czytaj sędziowie), nadużyli zasady dyspozycyjności wielokrotnie. Postępowanie II Cz 675/17 w związku z I Co 441/16 SR, było w świetle prawa bezpodstawne, ponieważ wierzyciel przerwał na przestrzeni 1.02.2010 – 18.01.2013 dokonanie czynności potrzebnej do dalszego prowadzenia postępowania egzekucyjnego I Co 3259/08 i egzekucję tytułu wykonawczego I C 1062/08 należało umorzyć w całości z urzędu na podstawie art. 824 § 1 pkt. 4) k.p.c. Droga sądowa rozpatrzenia ponownego wniosku wierzyciela była niedopuszczalna.

Kolejna przerwa, to jest zapowietrzenie się rzekomych sędziów, niezamienienia grzywny 2.000 zł z postępowania I Co 441/16 na cztery dni aresztu. Grzegorz Niedźwiecki nie wykonał narzuconego mu zobowiązania, a prawo nakłada obligatoryjny obowiązek zamienienia „grzywny” na areszt. Ta obstrukcja trwa rok czasu. To tylko skrót tych manewrów (o kradzieży komputera organizacji społecznej i zakłócaniu miru domowego nie wspomnę) ludzi, którzy powinni siedzieć w więzieniu, a nie osądzać innych.

Współudziałowcy w represjach (SSO Piotr Gregier, SSO Beata Glazar, SSO Alicja Izydorczyk, SSO Urszula Wiewióra), migają się od uznania skargi na przewlekłość postępowania (II S 11/16, II S 22/16, II S 8/17, II S 16/17, II S 22/17, II S 6/18), nie biorąc pod uwagą związku przyczynowo-skutkowego, zasady winy i obowiązku przestrzegania prawa.

Ostrzeżenie

W przypadku nie uszanowania zasad współżycia społecznego i w dalszym ciągu nie stosowania ustanowionego prawa, ignorowania podmiotu, posługiwania się bolszewickimi metodami, ostrzegam, że:

  • podejmę strajk głodowy przed Sądem Okręgowym w Jeleniej Górze. Będę siedział na schodach sądu bez jedzenia i picia tak długo, aż rozstrzygniecie, wylegitymizujecie istotę rzeczy, materię prawną, lub aż zejdę. Mieliście jedenaście lat czasu na „uszanowanie godności ludzkiej”, to będziecie musieli znaleźć czas na rzeczowe, fundamentalne wyjaśnienie zagadnienia prawnego.

Skoro moje dzieci nie mogą mieć ojca, to państwo będzie je żywić. Opinia publiczna skróci moje cierpienia, wymusi na was uczciwe działania, obowiązek przestrzegania prawa.

I proszę nie świrować z drogą procesową, bo wy jej nie uznajecie. Wy nie jesteście ludźmi. Mataczycie jedenaście lat. Kradniecie życie ludziom. Czas molestowania moralnego się kończy.

Dyspozycje ujęte w petitum i naprawienie szkody w trybie art. 363 § 1 k.c., winno nastąpić w terminie jednego miesiąca.

Ad vocem

Sędziowie Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze śmieją pisać w postanowieniu II S 6/18 z dnia 18 kwietnia 2018 r., że na długość tego postępowania ma wyłącznie wpływ jego zachowanie, polegające na uchylaniu się od wykonania prawomocnego wyroku sądowego, zgodnie z wnioskiem wierzyciela (mylnie wniosek czytając i zapominając o tym, że podstawą egzekucji jest tytuł wykonawczy – art. 776 k.p.c.).

Sędziowie Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze śmieją pisać w postanowieniu II S 6/18 z dnia 18 kwietnia 2018 r., że Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w postanowieniach /II S 11/16, II S 22/16, II S 8/17, II S 16/17, II S 22/17, II S 6/18/ konsekwentnie także wyrażał POGLĄD, że w trybie skargi nie podlegają ocenie rozstrzygnięcia, które w sprawie ZAPADAJĄ, co wyklucza badanie, czy wniosek wierzyciela powinien być rozpoznany na podstawie art. 1049 k.p.c. czy w oparciu o przepis z art. 1050 k.p.c., BEZ WZGLĘDU NA PREZENTOWANE W TYM ZAKRESIE PRZEZ SKARŻĄCEGO STANOWISKO (zapominając o wykładni prawa – SN III CZP 23/06).

Prawda jest taka.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze nie przeprowadził ani od 10 listopada 2008 r. rzeczowej analizy w postępowaniu I Co 3259/08 (dłużnik nie był wtajemniczony w tok postępowania), ani w kwietniu 2017 r. (II Cz 233/17), ani we wrześniu 2017 r. (II Cz 675/17) nie przeprowadził uczciwej kontroli instancyjnej. Nie podważył uwzględnienia przez sąd pierwszej instancji wskazanego przez wierzyciela niewłaściwego sposobu egzekucji. Sąd Okręgowy zaniechał takich czynności jak Sąd Okręgowy w Tarnowie (I Cz 44/06 w oparciu o uchwałę SN III CZP 23/06), czynności nadzorczych. Nie powziął nie tylko poważnych wątpliwości, ale nie ustosunkował się zgodnie z literą prawa do zarzutów dłużnika W TOKU POSTĘPOWANIA.

Kto tu się od czego UCHYLAŁ? Kto POMIJAŁ OBOWIĄZKI? Kto tu NIE BADAŁ ISTOTY RZECZY W TOKU POSTĘPOWANIA? Kto NIE OCENIAŁ ROZSTRZYGNIĘCIA? Kto UPRAWOMOCNIAŁ OSZUSTWA?

Nie czyniliście tego w toku postępowania i nie czynicie obecnie, macie obowiązek to dopełnić. Na długość tego postępowania ma wyłącznie wpływ poplecznictwo, bezczynność, ucieczka od istoty rzeczy, akceptacja zła i tuszowanie nadużyć. Dla was nie podlegają ocenie rozstrzygnięcia w toku postępowania i w trybie zażaleń. Gracie idiotów. Macie obowiązek wznowić te niedopatrzenia i postąpić tak jak sądy warmińsko-mazurskie (SO Elbląg I Cz 94/13), bo tak wam prawo nakazuje (art. 2, 7, 32, 42, 45 i 83 konstytucji). Jest obowiązek przestrzegania prawa. Niedopełniliście obowiązku.

https://grzegorz-niedzwiecki.hexcom.net/2016/11/16/poklosie-niczego/

Bez zastosowania środków obrony koniecznej, nigdy tej sprawy nie zakończycie. Zachowacie się standardowo. Wierzyciel złoży ponowny wniosek o wezwanie dłużnika do wykonania czynności facere tytułu wykonawczego I C 1062/08 (w myśl art. 1049 k.p.c.), Sąd Rejonowy wbrew oczywistym faktom i ustawie, z pogwałceniem zasady dyspozycyjności, zignorowaniem bądź wypaczeniem wykładni SN III CZP 23/06 i naruszeniem zasady swobodnej oceny dowodów (art. 233 § 1 k.p.c.), uruchomi postępowanie w trybie art. 1050 k.p.c. jako czynność niezastępowalna. Popełni po raz kolejny nadużycia prawa podmiotowego (art. 5 k.c.) i zastosuje sposób egzekucji najbardziej uciążliwy dla dłużnika (naruszy art. 799 § 1 k.p.c.), nie mówiąc o fakcie zastosowania przepisu niezasługującego na uwzględnienie i zastosowanie. Postąpią tak cynicznie, żeby zabrać pokrzywdzonemu ostatnią okoliczność prawną wznowienia postępowania egzekucyjnego. Gdzie w tym wszystkim jest normalność, gdzie człowieczeństwo?

Sąd Okręgowy, jako druga instancja, utrzyma w mocy postanowienie sądu pierwszej instancji, uzasadniając to tym, że PODZIELA POGLĄDY sądu pierwszej instancji. Uprawomocni oszustwo, gwałcąc literę prawa, fakty, etykę, ekonomikę i przepisy art. 2, 7, 32, 42, 45 i 83 konstytucji. Nie wyłączą się z postępowania, bo są OBIEKTYWNI i właściwość miejscowa im nie pozwala…

W przypadku skargi, Sąd Okręgowy stwierdzi, że sprawę należało rozstrzygnąć w toku instancji, że w trybie skargi nie podlegają ocenie rozstrzygnięcia, które w sprawie ZAPADAJĄ, a funkcjonariusze MS, PK powiedzą, że sądy są niezawisłe…

Panie Prezesie Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze. W sytuacji żywotności u Pana podopiecznych PRL-owskiej maksymy Dajcie mi człowieka, a paragraf się znajdzie, zbytecznym jest korzystanie ze środka odwoławczego. Prawo do obrony staje się bowiem fikcją. W Jeleniej Górze obowiązuje prawo zwyczajowe, a nie ustanowione. Tomasza Komendy zwyczaju niestety. Przy akceptacji wierchuszki.

Sprawa jest do załatwienia w pięć minut, wzorcowo (SO Elbląg I Cz 94/13). Wystarczy chcieć, być sędzią i człowiekiem.

Możecie nie wznawiać niedoróbek prawnych, ale za złośliwość i dyktaturę, co pół roku musicie płacić.

Albo wykończyć mnie szybciej. Nie zrobicie tej zbrodni za zamkniętymi drzwiami…

Grzegorz Niedźwiecki – żywy człowiek

 

 

Prawda obiektywna (samowola władzy, art. 231 § 2 k.k., art. 271 § 3 k.k.)

Żądanie

Sąd ma obowiązek dopełnić tego, czego zaniechał w postępowaniu procesowym. Wznowić postępowanie I Co 3259/08, które przeprowadzono niewszechstronnie, nierzetelnie, niewyczerpująco, stronniczo i rozstrzygnąć sprawę w oparciu o zagadnienie prawne. Musi wyjaśnić istotę rzeczy – jakiemu trybowi podlega egzekucja świadczeń niepieniężnych ujęta w tytule wykonawczym I C 1062/08. Sąd winien uszanować uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 28 czerwca 2006 r., III CZP 23/06 i oddalić wniosek wierzyciela zwracając mu tytuł wykonawczy, bądź skierować w trybie art. 390 k.p.c. zagadnienie prawne do rozstrzygnięcia Sądowi Najwyższemu w składzie siedmiu sędziów. Tą drugą opcję, winien przeprowadzić sąd drugiej instancji (tak jak uczynił to Sąd Okręgowy w Tarnowie w postępowaniu I Cz 44/06 powziąwszy poważne wątpliwości co do uznania przez sąd pierwszej instancji sposobu egzekucji niematerialnej jako czynność niezastępowalna podlegająca art.1050 k.p.c.), w przypadku nie zachowania się tak przez Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze jak Sąd Rejonowy w Ostródzie (I Co 2801/12), który oddalił wniosek wierzyciela wskazujący niewłaściwy sposób egzekucji w trybie art. 1050 k.p.c., niezasługujący na uwzględnienie. O tym, że Obowiązek usunięcia skutków naruszenia dóbr osobistych, polegający na złożeniu przez dłużnika oświadczenia odpowiedniej treści w formie ogłoszenia, podlega egzekucji na podstawie art. 1049 k.p.c. stanowi wykładnia prawa SN III CZP 23/06. Sąd ma obowiązek orzekać w oparciu o właściwe przepisy, o jednolicie ustanowiony porządek prawny. Ma uszanować podmiot, równość wobec prawa i literę. Prawa nie można dowolnie stosować, nie jest własnością prywatną, nie należy do sędziów, tylko do wszystkich obywateli, do wspólnoty, do Rzeczpospolitej Polskiej i należy je jednolicie stosować. Przyczyną pata jest „błąd subsumcji”, a skutkiem przewlekłość postępowania egzekucyjnego. Żądam na podstawie art. 363 k.c. w zw. z art. 415 k.c. naprawienia szkody, poprzez rozpoznanie sprawy zgodnie z prawem, tak jak uczyniły to wskazane wyżej podmioty i zadośćuczynienie za nieuzasadnioną przewlekłość. Przewlekłość postępowania egzekucyjnego jest wyłącznie winą jeleniogórskich funkcjonariuszy, nadużywających władzy, niezawisłości, nieuznających ustanowionego prawa, mataczących prawem procesowym i stosujących mafijne zasady. Macie dwa wyjścia. Albo naprawić oszustwo, albo zostać dożywotnim zbrodniarzem stalinowskim i kiedyś za to odpowiedzieć, bo znajdzie się uczciwe CBA. Polecą głowy.

Związek przyczynowoskutkowy to relacja dwóch zjawisk w stosunku do siebie, polegająca na tym, że jedno z nich jest przyczyną, a drugie skutkiem.

Sąd jest od rozwiązywania problemów, a komplikuje. Kim są zatem sędziowie? Komplikatorami.

Wnoszę o udzielenie odpowiedzi od „demokratycznego” Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze na następujące pytanie:

Dlaczego sądy małopolskie dociekając istoty rzeczy rozstrzygnęły postępowanie egzekucyjne w trybie art. 1049 k.p.c. w czternaście miesięcy, sądy warmińsko-mazurskie mając już wykładnię prawa rozstrzygnęły bliźniacze postępowanie egzekucyjne w trybie art. 1049 k.p.c. w dwa miesiące, a sądy dolnośląskie tożsamą egzekucję nie chcą jedenasty rok rozstrzygnąć, używając z naruszeniem uchwały SN III CZP 23/06 niezasługującego na uwzględnienie art. 1050 k.p.c.? Gdzie w tym wszystkim jest porządek prawny?

https://grzegorz-niedzwiecki.hexcom.net/2016/11/16/poklosie-niczego/

Jest droga do zakończenia tego spektaklu. Nie ma woli funkcjonariuszy (art. 296 § 3 k.k.)

Jelenia Góra, dnia 3 maja 2018 r.

Grzegorz Niedźwiecki „Nil”, 58-506 Jelenia Góra, ul, Działkowicza 19, Tel. 791830093

Monit / Skarga na pracę sądu

na naruszanie prawa procesowego w związku z zaniechaniem Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze wszczęcia postępowań cywilnych na żądania skarżącego z dnia 1 lutego 2018 r. w sprawie wznowienia chybionych i nieważnych z mocy prawa postępowań II Cz 675/17 oraz II S 22/17.

Jest to rażąca obraza przepisów prawa procesowego art. 412 § 1 k.p.c., art. 7, 45 i 178 ust. 1 konstytucji, art. 6. EKPCz oraz naruszenie art. 231 k.k. w zw. z art. 2 ust. 2 ustawy o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki.

Niestosowanie, lekceważenie prawa:

  • Ignorowanie przepisu 2 ust. 2 ustawy o skardze
  • Ignorowanie prawa do skargi na przewlekłość[1]
  • Ignorowanie obowiązku rzetelnego procesu
  • Ignorowanie ustanowionego prawa
  • Ignorowanie pisma procesowego

Żądanie wznowienia postępowania II Cz 675 17

Żądanie wznowienia postępowania II S 22 17

Zawiłości żadnej nie ma, odrzucenie skargi nastąpiło z naruszeniem kryteriów art. 9 ustawy o skardze… Na podstawie art. 363 § 1 k.c. żądam naprawienia szkody poprzez zapłatę odszkodowania w wysokości 20.000 zł (dwadzieścia tysięcy złotych).

Jelenia Góra, 2018-03-15

Grzegorz Niedźwiecki „Nil”, 58-506 Jelenia Góra, ul. Działkowicza 19

[1] Dla stwierdzenia, czy w sprawie doszło do przewlekłości postępowania, należy w szczególności ocenić terminowość i prawidłowość czynności podjętych przez sąd w celu wydania rozstrzygnięcia kończącego postępowanie w sprawie albo czynności podjętych przez prokuratora prowadzącego lub nadzorującego postępowanie przygotowawcze w celu zakończenia postępowania przygotowawczego lub czynności podjętych przez sąd lub komornika sądowego w celu przeprowadzenia i zakończenia sprawy egzekucyjnej albo innej sprawy dotyczącej wykonania orzeczenia sądowego. Dokonując tej oceny, uwzględnia się łączny dotychczasowy czas postępowania od jego wszczęcia do chwili rozpoznania skargi, niezależnie od tego, na jakim etapie skarga została wniesiona, a także charakter sprawy, stopień faktycznej i prawnej jej zawiłości, znaczenie dla strony, która wniosła skargę, rozstrzygniętych w niej zagadnień oraz zachowanie się stron, a w szczególności strony, która zarzuciła przewlekłość postępowania.

żądam przerwania represji

Niedopełnienie obowiązków[1]

To jest problem sędziów, że nie potrafią przerwać i usprawiedliwić przewlekłości. Wyjaśnić okoliczności potrzebnych do załatwienia sprawy. Uzasadnić konieczność stania w miejscu. Podważyć art. 2.2 ustawy o skardze…

Celem postępowania egzekucyjnego jest realizacja tytułu wykonawczego.

Sąd ma obowiązek rozpatrzyć sprawę co do istoty, wyjaśnić przyczyny zastoju i ustalić winnego.

Skarżącego nie obchodzi, czy to jest wina prawa materialnego, czy procesowego, czy umyślnej obstrukcji sędziów. Postępowanie prowadzi sąd i to w jego gestii jest proces, winien sprawę rozstrzygnąć, tak jak uczynił to Sąd Rejonowy w Bochni (I Co 508/06), czy Sąd Rejonowy w Ostródzie (I Co 2801/12). Z powodu przewlekłości Niedźwiecki i jego rodzina ponosi horrendalne straty. Za krzywdy indolentnych funkcjonariuszy publicznych, państwo musi zapłacić.

Prezes Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze narusza art. 231 k.k. w zw. z art. 2 ust. 2 ustawy o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki.

Jelenia Góra, 2018-03-13

Grzegorz Niedźwiecki „Nil”

[1] Spowinowacony sąd drugiej instancji pomylił strony sporu, tego, kto rozdaje karty. To nie poszkodowany ma wyjaśnić zawiłość sprawy, tylko sąd pierwszej instancji musi usprawiedliwić czasookres. Nikt nie każe sądowi drugiej instancji rozstrzygać za sąd pierwszej instancji meritum egzekucji (które jest obecnie jasne), tylko domagać się od pozwanego uzasadnienia przewlekłości (czytaj obstrukcji). Tego sąd drugiej instancji zaniechał, sąd pierwszej instancji nie wykazał argumentów obronnych i kumoterski sąd nie miał prawa skargi na przewlekłość postępowania I Co 441/16 odrzucić, z obrazą art. 2.2 ustawy o skardze… oraz wbrew kryteriom art. 9 ustawy o skardze… Przewlekłość uporczywego nękania, to jest stanowczo nieadekwatne określenie. Za barbarzyńską złośliwość trzeba bulić.

Opis stanu faktycznego

Dziesięć lat tortur na spreparowanej kartce papieru

Wykaz postępowań sądowych w pokłosiu niczego

Sprawiedliwość czy bolszewizm?

Wniosek o ponowne wezwanie dłużnika do wykonania czynności

Wniosek o ponowne wezwanie dłużnika do wykonania czynności2

Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 28 czerwca 2006 r., III CZP 23/06:

  1. Obowiązek usunięcia skutków naruszenia dóbr osobistych, polegający na złożeniu przez dłużnika oświadczenia odpowiedniej treści w formie ogłoszenia, podlega egzekucji na podstawie art. 1049 k.p.c.
  2. Sąd jako organ egzekucyjny jest związany wnioskiem wierzyciela co do wskazanego sposobu egzekucji.

Sędziowie Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze, w postanowieniu II Cz 675/17, uznali fakt, że Obowiązek usunięcia skutków naruszenia dóbr osobistych, polegający na złożeniu przez dłużnika oświadczenia odpowiedniej treści w formie ogłoszenia, podlega egzekucji na podstawie art. 1049 k.p.c., a jednocześnie orzekli w niedopuszczalnym trybie art. 1050 k.p.c., przewidzianym wyłącznie do egzekucji czynności niezastępowalnych (lub fałszywie przyporządkowali treść wniosku wierzyciela z dnia 26 listopada 2015 r., co i tak nie ma znaczenia w świetle art. 776 k.p.c.). Wypaczyli zasady dyspozycyjności, godząc w autorytet sędziów Sądu Najwyższego.

Tytuł wykonawczy w przedmiotowej sprawie, zapadł dnia 3 września 2008 r., wyrok I C 1062 08. Wyrokowi temu nadano klauzulę natychmiastowej wykonalności. Postępowanie egzekucyjne facere prowadzono w dwóch etapach. Najpierw sygn. akt I Co 3259/08 przez osiem lat nakładano bezpodstawnie (w trybie art. 1050 k.p.c.) grzywny w łącznej wysokości 27.100 zł, które zamieniono na 180 dni aresztu. Grzywien nie zapłacono, a aresztu nie wykonano, bo wierzyciel zaniechał ukarania dłużnika.

W 2015 roku wierzyciel złożył ponowny wniosek o… wezwanie dłużnika do wykonania czynności, który z nadużyciem autonomii praw prywatnych, Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze przeksięgował na sygn. akt I Co 441/16 i zakwalifikował vide na tryb art. 1050 k.p.c. Sprawa, która toczy się z rozdwojeniem jaźni, trwa jedenaście lat i nie jest wbrew prawu (uchwały Sądu Najwyższego III CZP 23/06) rozstrzygnięta i zakończona.

 

  • Lustrzana sprawa w sądach małopolskich (Sąd Rejonowy w Bochni – I Co 563/05, I Co 508/06 i Sąd Okręgowy w Tarnowie) trwała od 25 listopada 2005 r. do 15.01.2007 r., czyli czternaście miesięcy i została merytorycznie, rzetelnie, w oparciu o właściwe przepisy prawa (art. 1049 k.p.c.) zakończona.

Informacja publiczna z Sądu Rejonowego w Bochni

Informacja publiczna z Sądu Okręgowego w Tarnowie

  • Lustrzana sprawa w sądach warmińsko-mazurskich (Sąd Rejonowy w Ostródzie – I Co 2801/12 i Sąd Okręgowy w Elblągu – I Cz 94/13) trwała od 14 stycznia 2013 r. do 27.03.2013 r., czyli dwa miesiące i została merytorycznie, rzetelnie, w oparciu o właściwe przepisy prawa zakończona.

Informacja publiczna z Sądu Rejonowego w Ostródzie

Informacja publiczna z Sądu Okręgowego w Elblągu

Sprawa ostródzka trwała dwa miesiące i została zakończona. Sądy warmińsko-mazurskie nie miały żadnych zawiłości. Właściwie zinterpretowały uchwałę Sądu Najwyższego III CZP 23/06. Zasada dyspozycyjności jest autonomią praw prywatnych, co oznacza, iż sąd nie może z urzędu stosować własnego sposobu egzekucji. W każdym wypadku o sposobie prowadzenia egzekucji decyduje wierzyciel i on ponosi skutki tego wyboru. Wskazany przez wierzyciela sposób egzekucji musi być właściwy dla danego rodzaju egzekucji. Jeżeli wskaże właściwy, sąd rozpatrzy, jeżeli wskaże wadliwy, oddali.

Celem postępowania egzekucyjnego jest realizacja tytułu wykonawczego (wyrok I C 1062 08). Realizacja polega na wykonaniu, jeżeli wierzyciel złoży właściwy wniosek o wezwanie dłużnika do wykonani czynności, bądź na oddaleniu wniosku i umorzeniu postępowania, jeżyli wierzyciel wskaże niewłaściwy sposób egzekucji. Prawo procesowe w tej materii nie przewiduje wariantu obstrukcji.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze już w postępowaniu I Co 3259/08 miał obowiązek oddalić wniosek wierzyciela o przeprowadzenie egzekucji w trybie art. 1050 k.p.c. i zwrócić tytuł wykonawczy wierzycielowi wraz z wnioskiem (vide postanowienie I Co 2801/12 Sądu Rejonowego w Ostródzie). Tak należało sprawę rozpatrzyć i zakończyć.

Orzeczenia sądów jeleniogórskich są nieważne z mocy prawa (nieważność bezwzględna), bo treść dokonanych czynności jest sprzeczna z ustawą, mająca na celu jej obejście i sprzeczna z zasadami współżycia społecznego.

Obstrukcja i przewlekłość postępowania trwa

Dopóki sfingowane postępowanie egzekucyjne jest nieumorzone, dopóty jest w toku. Postępowanie to trwa dłużej niż to konieczne do załatwienia sprawy egzekucyjnej lub innej dotyczącej wykonania orzeczenia sądowego. Horrendalny czasookres nie jest winą zawiłości sprawy czy pomyłki sądowej. Zwłoka i zaniechanie rozstrzygnięcia fundamentalnej kwestii są nieuzasadnione.

Takie oznaczenie nieuzasadnionej zwłoki sprawia, że to na sądzie będzie ciążył obowiązek rozstrzygnięcia jaki jest „uzasadniony czas” rozpatrywania sprawy. Oznaczając ten okres pod uwagę będzie brana m.in. zawiłość sprawy. Dodatkowo sąd będzie musiał rozsądzić, czy okres postępowania nie został wydłużony przez rozpatrywanie spraw nieistotny z punktu widzenia postępowania.

Zawiadomienie o przestępstwie sędziów do Prokuratora Generalnego Zbigniewa Ziobro

9

Prokuratura Rejonowa w Jeleniej Górze

Zbigniew Ziobro Prokurator Generalny

 

Zawiadomienie o przestępstwie

Sędziów Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze Piotra Gregier, Beaty Glazar i Alicji Izydorczyk niedopełnienia obowiązków służbowych, nadużycia władzy i poświadczenia nieprawdy

 

Wskazani wyżej sędziowie wydając w dniu 26 października 2016 r. postanowienie, sygn. akt II S 22/16, oddalające skargę na przewlekłość postępowania I Co 441/16 dopuścili się przestępstw z art. 231 § 2 kk oraz art. 271 § 3 kk.

Wnoszę o:

  1. Wszczęcie śledztwa w związku z umyślnym pozbawieniem mnie przez w/w sędziów prawa do merytorycznego rozpoznania sprawy i naprawienia szkody z tytułu niezałatwienia postępowania egzekucyjnego w rozsądnym terminie, dowolnym stosowaniem prawa i kierowaniem się prywatnymi, koteryjnymi kryteriami, a nie prawem materialnym, jednoznacznie ustanowionym prawem.
  2. Podjęcie służbowego nadzoru nad postępowaniem przygotowawczym przez Prokuratora Generalnego Zbigniewa Ziobro (Rozdział 37. kpk) z powodu fikcji prawa jaka ma miejsce w Jeleniej Górze od dziesięciu lat wokół wyroku bez przyczyny II K 467/07 oraz sfingowanego procesu cywilnego I C 1062/08, bezpodstawnych sankcji i barbarzyńskich, niekończących się egzekucji, adekwatnych do tych, które miały miejsce w najczarniejszych latach PRL.

 

Uzasadnienie

W dniu 8 grudnia 2015 r. (opatrzone datą 26 listopada 2015 r.) wierzyciel: Firma Motoryzacyjna „Ligęza” Sp. z o.o., u. Wincentego Pola 28, 58-500 Jelenia Góra złożył do Sądu Rejonowego Wydział I Cywilny w Jeleniej Górze wniosek o ponowne wezwanie dłużnika do wykonania czynności. Pismo to opatrzone sygn. akt I Co 3259/08 zarejestrowano pierwotnie pod sygnaturą I Co 3752/15.

Zarządzeniem SSR z dnia 22.02.2016 r. sprawę o sygn. akt I Co 3752/15 postanowiono zakreślić w rep. „Co” jako zakończoną (k. 11). Sprawę z wniosku z dnia 26 listopada 2015 r. (k. 617) postanowiono zarejestrować w rep. „Co” pod nową sygnaturą I Co 441/16.

W dniu 24 marca 2016 r. Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze I Wydział Cywilny wystosował do mnie jako dłużnika pismo, sygn. akt I Co 441/16, w przedmiocie egzekucji świadczeń niepieniężnych, doręczając mi odpis wniosku (wierzyciela) z dnia 26 listopada 2015 roku, zobowiązując jednocześnie do odniesienia się do żądania wierzyciela w terminie 14 dni.

 W dniu 4 kwietnia 2016 r. złożyłem w Sądzie Rejonowym w Jeleniej Górze I Wydział Cywilny odpowiedź na otrzymane żądanie sądu, opatrując ją sygnaturami I Co 441/16 (I Co 3259/08), I C 1062/08, II K 467/07.

W dniu 29 sierpnia 2016 r. złożyłem do Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze I Wydział Cywilny uzupełnienie stanowiska z dnia 4 kwietnia 2016 r., opatrując je sygnaturami I Co 441/16 (poprzednio I Co 3259/08), oczekując przekazania go wierzycielowi, aby rozpatrzył możliwość rychłego zakończenia postępowania w trybie art. 1049 kpc, a nie reliktowego art. 1050 kpc.

Wobec bierności organów w sprawie, złożyłem w dniu 17 października 2016 r. skargę do Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze za pośrednictwem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze na przewlekłość postępowania w sprawie I Co 441/16.

W dniu 26 października 2016 r. otrzymałem postanowienie jak na wstępie, Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze II Wydział Cywilny Odwoławczy, sygn. akt II S 22/16, oddalające moją skargę bez podania przyczyn, w którym podano nieprawdę, iż wierzyciel wniosek złożył 17 lutego 2016 r.

To jest dowód na poświadczenie nieprawdy w postanowieniu, albowiem wierzyciel złożył pierwotny wniosek wszczynający postępowanie w dniu 8 grudnia 2015 r. (datowany 26 listopada 2015 r.). Wniosek ten nie był wycofany i wierzyciel nie składał nowego wniosku, zmieniano jedynie sygnatury akt przedmiotowego postępowania. Sąd sam zresztą wielokrotnie w pismach do mnie powoływał się na wniosek z dnia 26 listopada 2015 r. Nie byłem wzywany do ustosunkowania się do jakiegoś innego, nowego wniosku. Ta gra datami, ma na celu jedynie, wybrnięcie Sądu z rażąco długiej przewlekłości postępowania.

Zgodnie z ustawą przewlekłość postępowania zachodzi, gdy:

  • postępowanie to trwa dłużej, niż to konieczne dla wyjaśnienia okoliczności faktycznych i prawnych, które są istotne dla rozstrzygnięcia sprawy,
  • postępowanie trwa dłużej niż to konieczne do załatwienia sprawy egzekucyjnej lub innej dotyczącej wykonania orzeczenia sądowego.

 

Te warunki ustawy przewlekłości postępowania zaszły w postępowaniu I Co 441/16, będącego następstwem postępowania I Co 3259/08. Nie było żądnych podstaw racjonalnych i merytorycznych do oddalenia skargi na przewlekłość postępowania egzekucyjnego I Co 441/16. Ja nie wstrzymywałem biegu postępowania proceduralnymi argumentami o wyłączenie sędziów lub innymi zabiegami prawnymi. Akta są nie u mnie tylko w Sądzie Rejonowym w Jeleniej Górze. Sąd ma obowiązek działać szybko, sprawnie, choćby w myśl. art. 6 § 1 kpc (zasada ekonomiki postępowania), bez zbędnej zwłoki i humanitarnie. Obywatel, strona postępowania, ma zwykle termin 7 lub 14 dni do uzupełnienia wszelkich braków, a Sąd nie potrafi rok czasu rozpatrzyć jednego, prostego wniosku wierzyciela. W zasadzie dziesięć lat jednej sprawy egzekucyjnej. Nie piszę jaką decyzję powinien podjąć Sąd, tylko wskazuję ewidentne naruszenie przewlekłości postępowania, a niezasadna ucieczka od tego jest nadużyciem władzy. Przestępstwa, to są zbyt delikatne określenia, albowiem są to umyślne, złośliwe tortury. Prokurator, który odmówi wszczęcia śledztwa, będzie miał zarzut współudziału w stalinowskich torturach.

Art. 40. Konstytucji: Zasada zakazu tortur

Nikt nie może być poddany torturom ani okrutnemu, nieludzkiemu lub poniżającemu traktowaniu i karaniu. Zakazuje się stosowania kar cielesnych.

Wobec bezprecedensowej sprawy, jaka od dziesięciu lat ma tutaj miejsce, jestem zmuszony upubliczniać te fakty.

 

Minister Sprawiedliwości, Prokurator Generalny Zbigniew Ziobro zaangażował się w nowelizację ustawy o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki. Szczególny nacisk położył na nieuzasadnioną defragmentację postępowania przez sądy i na skuteczność w realizowaniu skarg, bo wie, że sędziowie umyślnie i dowolnie manipulują prawem. Nowelizacja ustawy o skardze zmierza w kierunku uniemożliwienia sądom ograniczenia rozpoznania skargi tylko do etapu, na jakim znajduje się postępowanie, co zostanie osiągnięte poprzez modyfikację kryteriów oceny pojęcia rozpoznania sprawy w rozsądnym terminie. I dlatego nadzór Prokuratora Generalnego w tym niezwykle opresyjnym przykładzie jest niezbędny. Postępowanie sędziów jest wysoce niehumanitarne i niesprawiedliwe. Nie chcę mówić, z jakimi konsekwencjami spotkaliby się tak nieetyczni funkcjonariusze w Niemczech. Nie było i nie ma żadnych podstaw, aby to postępowanie egzekucyjne, notabene niezasadne, nie zostało rozstrzygnięte. To jest cyniczna złośliwość. Działanie na szkodę interesu publicznego i prywatnego.

https://www.premier.gov.pl/wydarzenia/decyzje-rzadu/projekt-ustawy-o-zmianie-ustawy-o-skardze-na-naruszenie-prawa-strony-do-0.html

https://bip.kprm.gov.pl/kpr/form/r2330,Projekt-ustawy-o-zmianie-ustawy-o-skardze-na-naruszenie-prawa-strony-do-rozpozna.html

Przedsądowe wezwanie do udzielania informacji publicznej

302002_0___5158_6167727a797761637a

Jelenia Góra, dnia 21 października 2016 r.

 5657_165162357176772_2892115792129234821_n

Demokracja i Sprawiedliwość

58-506 Jelenia Góra, ul. Działkowicza 19

Tel./fax 0*75/6431774

Nr KRS 0000600596  REGON 363671575

 

 

Prezes Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze Andrzej Żuk

Prezes Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze Wojciech Damaszko

 

 

Przedsądowe wezwanie do udzielania informacji publicznej

 

A.0231-30/31/2015

Prezes Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze Andrzej Żuk jest nieuczciwy. Ja nie pytam jako dziennikarz o zarzucany czyn, w rozumieniu kodeksu karnego, czyli zniesławienie (art. 212 § 2 k.k.), tylko o fakty, o zdarzenie faktyczne, o zaistniały stan rzeczy.

  • Czy w sprawie karnej Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze II K 467/07 zostało ustalone zdarzenie faktyczne, że Grzegorz Niedźwiecki w dniu 23 lutego 2007 r. zamieścił na stronie internetowej http://grzegorz-niedzwiecki.blog.onet.pl/ artykuł „Nie kupujcie auta u Ligęzy”?
  • Jeżeli tak, to jaki dowód materialny o tym świadczy i czy był przedmiotem analizy?

Nie pytam o przemyślenia i o ocenę, o wykładnię prawa, o interpretację, nie wnoszę o wznowienie postępowania, tylko pytam o sferę faktów, o dowody, o prawdę materialną. O fakt główny. Nie interesuje mnie polemika (zeznania świadków), tylko dowody materialne, w oparciu o które zapadł wyrok karny w dniu 6 maja 2008 r. Nie są to pytania retoryczne, ani teza. Wnoszę o udostępnienie informacji, które są w zasobach organu, świadczące o ustaleniu zdarzenia faktycznego.

Wyrok w sprawie II K 467/07 nie daje na to odpowiedzi. Nie wiemy, czy ustalono zdarzenie faktyczne i czy udowodniono winę Grzegorzowi Niedźwieckiemu. Ten wyrok można przyłożyć każdemu mieszkańcowi Polski. Nie można mówić, że Grzegorz Niedźwiecki nie złożył wniosku o uzasadnienie i sam jest sobie winien. Sędzia musi wiarygodnie legitymizować wszelkie wyroki. Czy o skazaniu ma świadczyć domysł, domniemanie sędziego, czy fakt materialny fizycznego działania oskarżonego?

http://www.ies.krakow.pl/wydawnictwo/prokuratura/pdf/2015/04/2stachurski.pdf

http://absta.pl/agnieszka-pilch-kryteria-tosamoci-czynu.html

Nie można uciekać, że Grzegorz Niedźwiecki się nie odwołał i wyrok jest prawomocny więc należy go wykonać. A jeśli jest to wyrok dowolny, umyślny, arbitralny? Czy Sędzia może wszystko? Czy mamy się cieszyć, że nie ma dziś w Polsce wyroków kary śmierci? Mamy oczekiwać pomocy od innych wyalienowanych funkcjonariuszy wymiaru sprawiedliwości i organów ścigania? Grzegorz Niedźwiecki się nie odwołał od wyroku bez przyczyny, bo był teoretycznie banalny, usypiający. Poza tym na drugi dzień po wyroku, musiał wyjechać do pracy w Niemczech. Złożył wniosek o wznowienie postępowania karnego. Istnieje teoretycznie prawo do obrony na każdym etapie postępowania. Napisałem teoretycznie, bo jeśli sędziowie Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze poza rozprawą oddalą propter nova fikcją ustaleń (o tym poniżej), to jak można mówić o uczciwości. Jeżeli koteryjni sędziowie Sądu Apelacyjnego wyżej postawią nieznane domniemania sędziego Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze Jarosława Staszkiewicza od ekspertyzy biegłego sądowego w zakresie informatyki i technologii internetowych BDW CONSULTING Mariusza Czarneckiego z dnia 13 kwietnia 2015 r., to gdzie tu jest obiektywność, bezstronność, uczciwość i rzetelność.

Pozbawiono Grzegorza Niedźwieckiego nie tylko prawa do obrony, ale żelaznej zasady domniemania niewinności. To na oskarżycielu ciąży ciężar dowodu i to on ma obowiązek zdarzenie, fakt i winę udowodnić. Sędzia z kolei, ma obowiązek stosować pierwszeństwo zasady prawdy materialnej (wcześniej kontradyktoryjności), a nie szukać z urzędu dowodów winy oskarżonego na rzecz oskarżyciela prywatnego. Jak nie znalazł, to nie miał prawa skazać. Jeśli tak uczynił, to dokonał oszustwa sądowego, poświadczył nieprawdę. A że poświadczył i manipulował, stronniczo postępował, to świadczy fakt, że nie ustosunkował się do wniosku niesłusznie oskarżonego Grzegorza Niedźwieckiego o umorzenie postępowania na podstawie art. 17 § 1 pkt. 1) k.p.k. (vide protokół RG z dnia 15 października 2017 r.). Zadajcie pytanie sędziemu czemu zmielił protokół ostatniej rozprawy głównej i po latach umieścił w aktach tylko skrót protokołu, bez ujęcia ostatniego słowa stron. Oczywiście znam odpowiedź. Jest niezawisły.

*

A-006.1-71/16

Prezes Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze Wojciech Damaszko jest nieuczciwy. Ja nie pytam gdzie pan Prezes sobie dom wybudował i ile ma kochanek, tylko pytam o fakty w sprawie I C 1062/08. Nie polemizuję z zapadłym rozstrzygnięciem dnia 3 września 2008 r., tylko oczekuję udzielenia konkretnej informacji, która znajduje się w posiadaniu szefa Sądu i która jest wykorzystywana przez organ do realizowania powierzonych mu zadań. Pytam Prezesa w kontekście zaistniałych zdarzeń  o konkretne informacje i dowody:

  • Czy w sprawie cywilnej Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze I C 1062/08 zostało ustalone zdarzenie faktyczne, że Grzegorz Niedźwiecki w dniu 23 lutego 2007 r. zamieścił na stronie internetowej http://grzegorz-niedzwiecki.blog.onet.pl/ artykuł „Nie kupujcie auta u Ligęzy”?
  • Jeżeli tak, to jaki dowód materialny o tym świadczy i czy był przedmiotem analizy?
  • Czy w sprawie cywilnej Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze I C 1062/08 zostało ustalone zdarzenie faktyczne, że Grzegorz Niedźwiecki w bliżej nieokreślonym czasie zamieścił na stronie internetowej WWW.jelonka.com artykuł „Nie kupujcie auta u Ligęzy”?
  • Jeżeli tak, to jaki dowód materialny o tym świadczy i czy był przedmiotem analizy?
  • Czy wydawcy i administratorzy strony internetowej WWW.jelonka.com byli pozywani jako oskarżeni o naruszenie dóbr osobistych Firmy Motoryzacyjnej „Ligęza” Sp. z o.o. w Jeleniej Górze w sprawie I C 1062/08 lub jako świadkowie?
  • Na jakiej podstawie (proszę o dokument) Sędzia Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze Junona Gajewska wydała wyrok cywilny I C 1062/08 odbiegający od „ustaleń” wyroku karnego II K 467/07?
  • W oparciu o co Sędzia Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze Junona Gajewska wydała wyrok cywilny I C 1062/08 bez podstawy prawnej?
  • Na jakich zbiorach zasad Sędzia Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze Junona Gajewska wydała wyrok cywilny I C 1062/08 niejawnie, przy drzwiach zamkniętych, nie wtajemniczając oskarżonego Grzegorza Niedźwieckiego w przedmiot sprawy?
  • Czy w punkcie I. wyroku z dnia 3 września 2008 r., sygn. akt I C 1062/08, jest ujęte, że zobowiązanie pozwanego Grzegorza Niedźwieckiego do zamieszczenia w mediach przeprosin jest czynnością niezastępowalną?

Nie są to pytania retoryczne, ani tezy. Nie chodzi mi o wykładnię prawa, tylko o informację konkretną w przedmiocie sprawy, którą rozpatrywał Sąd Okręgowy. Wyrok cywilny SO z dnia 3 września 2008 r., sygn. akt I C 1062/08 nie ma podstawy prawnej, ale wiadomym jest, że zapadł w oparciu o wyrok karny SR z dnia 6 maja 2008 r., sygn. akt II K 467/07. Domniemać można, że chodzi o art. 11 k.p.c. Wyrok prawomocny i skazujący wydany w karnym ma moc wiążącą (prejudycjalną) w postępowaniu cywilnym. Inne, tzw. uboczne ustalenia faktyczne zawarte w uzasadnieniu wyroku karnego nie są dla sądu wiążące. Wpływ postępowania karnego na postępowanie cywilne może być również ograniczony do sytuacji stanowiących podstawę wznowienia postępowania cywilnego z przyczyn restytucyjnych (art. 403 § 2 k.p.c.). Istota związania sądu cywilnego prawomocnym wyrokiem karnym skazującym polega na niedopuszczalności dokonywania przez sąd odmiennych ustaleń niż dokonane w wyroku karnym.

Wyrok cywilny z dnia 3 września 2008 r. w sprawie I C 1062/08 zapadł na zasadzie tak zwanej fikcji doręczeń. Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze ma taką wiedzę (IV Uo 10/10), że w trakcie procesu Grzegorz Niedźwiecki przebywał w miejscowości Vlotho w Niemczech, gdzie wykonywał legalną pracę, nie spodziewając się żadnego postępowania (tu jest odpowiedź, dlaczego zmielono ostatni protokół rozprawy głównej II K 467/07, gdzie oskarżyciel zapewniał, że nie będzie rościł żadnych nawiązek).

Grzegorz Niedźwiecki nie mógł składać apelacji od wyroku I C 1062/08 skoro dowiedział się o nim już dawno po uprawomocnieniu, dopiero po dwóch latach.

  • Czy te dwa oczywiste fakty, że wyrok cywilny I C 1062/08 wykraczał poza ramy wyroku karnego II K 467/07 i że zapadł bez wiedzy oraz świadomości oskarżonego, bez możliwości czynnego uczestniczenia w procesie, nie są podstawą do wznowienia postępowania cywilnego z urzędu lub na wniosek niesłusznie skazanego?

Szanowni panowie Prezesi. Sędzia jest funkcjonariuszem publicznym. Jest reprezentantem narodu i ma mu służyć. Ma być krystalicznie czysty i wiarygodny. Obowiązuje go zbiór zasad etyki zawodowej oraz kierowanie się godnością i uczciwością. Jak to jest? Zwołujecie Nadzwyczajne Kongresy Sędziów Polskich w obronie demokracji, a stosujecie dyktat i tumiwisizm. Nie możecie traktować zwykłych ludzi jak równorzędnych partnerów w rozgrywkach prawnych. Grać z nimi w szachy proceduralne. Szary obywatel nie ma aplikacji i nie każdego stać na adwokata. Gdyby w Polsce nie obowiązywała sumienność, sprawiedliwość, bezstronność, godność, uczciwość i rzetelność, i gdyby dominowała wyższość prawa formalnego nad prawem materialnym, to byłaby fikcja prawa. Byłaby walka Dawida z Goliatem. Gdyby wystarczyło wydać wyrok skazujący i poczekać, aż się uprawomocni po pierwszej instancji, nie dając żadnej szansy do wzruszenia niezasadnego wyroku, to mielibyśmy za mało więzień w Polsce. Gdyby nie było realnego nadzoru nad sędziami, odpowiedzialności za błędy, to mielibyśmy zamordyzm (który zresztą mamy). Gdyby sędzia nie musiał w ogóle legitymizować wyroków i nie podlegał realnej kontroli, to mógłby wybiórczo skazywać wszystkich. Hurtowo dla zasady. Statystycznie spory procent by niedopełnił formalności odwoławczych i musiałby zapłacić. Jaką mamy gwarancję, że to nie jest państwo w państwie, skoro powszechność jest tylko na papierze. Dlaczego sędziowie burzą się przed upublicznianiem zeznań majątkowych. Może boją się że wyjdzie na jaw, że traktują ludzi jak niewolników, żeby sobie wille budować? Macie okazję to zdementować.

Sąd jest publiczny, powszechny. Ja nie oczekuję od panów Prezesów polemiki, dialogu na temat wątpliwości. Proszę te moje żale i oceny potraktować tylko jako dodatek do wniosku o udzielenie informacji publicznej. Nie oczekuję takiego samego elaboratu i wykładni prawa. Żądam udzielenia tylko odpowiedzi na wskazane wyżej konkretne pytania. Żądam udzielenia prostych informacji, czy można skazać na domniemaniach, czy też za ustalony fakt zdarzenia przestępnego i udowodnienie winy oskarżonemu w tym zdarzeniu? Proszę udowodnić, że nie obowiązują w Polsce standardy stalinowskie. Ja nie zadaję te pytania w swoim imieniu. „Moja” sprawa jest tylko przykładem, na którym można się konkretnie oprzeć. Ja zadaję te pytania jako dziennikarz, jako członek wspólnoty, jako czynnik społeczny, prezes organizacji walczącej o prawa człowieka. Zadaję te pytania dla dobra ogółu. Mnie możecie zabić jak Karl Fritzsch Maksymiliana Marie Kolbe. Chcę jednak przed śmiercią się dowiedzieć na tym przykładzie gdzie się zaczynają, a gdzie kończą prawa człowieka w Polsce. Proszę społeczeństwu odpowiedzieć:

  • Czym się różnił wyrok Marii Gurowskiej Sand na generale Auguście Emilu Fieldorfie od wyroku Jarosława Staszkiewicza na Grzegorzu Niedźwieckim?

Nie chodzi tu o skalę wyroku tylko o zasadność. Czy można wydać w Polsce wyrok skazujący bez przyczyny? Jeżeli nie, to żądam wykazania faktu głównego zasadności skazania mnie w dniu 6 maja 2008 r. Są to informacje publiczne, bo ja nie mam nic do ukrycia. Panowie Prezesi społeczeństwu pomogą, bo są autorytetami sprawiedliwości. Jeżeli nie, to będzie ciążył na nich jednak zarzut współudziału w przestępstwach stalinowskich.

http://grzegorz-niedzwiecki.blog.onet.pl/wymiar-niesprawiedliwosci/

Prezes Demokracji i Sprawiedliwość

Dziennikarz Ośrodka Informacji DiS

Grzegorz Ni(l)edźwiecki

 

 

Ps.

Załączam przypis dialogu jaki prowadzę z innymi instytucjami. Będę was dręczył i szkolił się tak długo, aż zaczniecie mówić ludzkim głosem. Aż nabierzecie pokory i wyjaśnicie to.

„Piszą Państwo, że informacja publiczna może odnosić się jedynie do określonych faktów, a w konsekwencji wnioskiem może być objęte pytanie o stan określonych zjawisk na dzień udzielenia odpowiedzi. Twierdzenie, że informacją publiczną nie może być żądanie informacji o powszechnie obowiązującym prawie jest zdaniem nielogicznym, wykluczającym się. Skoro powszechnie obowiązującym prawie, to publicznym, a nie tajnym.

Zapytanie publiczne o treści „Czy można wydać wyrok skazujący bez ustalenia zdarzenia faktycznego, w związku z którym rzekomo dopuszczono się zarzucanego czynu przestępnego? Czy można wydać w Polsce wyrok skazujący bez przyczyny?” – stanowi informację publiczną.

My nie oczekujemy wykładni prawa, tylko konkretnego przepisu powszechnie obowiązującego prawa, stwierdzającego fakt. Na to zapytanie publiczne jest prosta odpowiedź. Prawda lub fałsz. Akceptacja lub zaprzeczenie. Żądamy udzielenia informacji jaki przepis obowiązującego prawa stanowi o możliwości skazania za NIC.

Jako dziennikarz mam prawo otrzymać jasną odpowiedź od organów ścigania, czy można wydać wyrok skazujący w Polsce za kradzież samochodu nissan Note o nr rejestracyjnym DJ57825 z garażu przy ul. Działkowicza 19 w Jeleniej Górze, gdy policja ustali, że samochód nissan Note o numerze rejestracyjnym DJ57825 stoi w garażu przy ul. Działkowicza 19 w Jeleniej Górze?

Czy można wydać wyrok skazujący w Polsce za kradzież samochodu nissan Note o nr rejestracyjnym DJ57825 z garażu przy ul. Działkowicza 19 w Jeleniej Górze, gdy policja nie ustali takiego zdarzenia?

Ustalenie sprawcy to wtórny etap. Istotą jest fundament, przyczyna, zdarzenie faktyczne. Rzeczywisty stan rzeczy. Fakt główny. Warunek pierwotny.

TAK lub NIE.

Obywatele w demokratycznym państwie prawa urzeczywistniającego zasady sprawiedliwości społecznej mają prawo pytać i mają prawo wiedzieć. Otrzymać konkretną informację publiczną będącą w zasobach organów państwa.

Dla rozjaśnienie przesyłam kopię pisma z prokuratury w Krakowie warunkującą ewentualne podjęcie dochodzenia w sprawie przestępstwa dopiero po określeniu przez zawiadamiającego czasu, miejsca jego popełnienia, osób podejrzanych oraz wskazania dowodów w sprawie. Czyli żeby w ogóle ustalić zdarzenie faktyczne, to trzeba najpierw podać informacje identyfikujące zdarzenie. Pytanie jest krótkie, czy można wnieść akt oskarżenia i ewentualnie wydać wyrok skazujący, jeżeli nie dokona się w ogóle ustaleń zdarzenia faktycznego?

Prezes Demokracji i Sprawiedliwość

Dziennikarz Ośrodka Informacji DiS

Grzegorz Niedźwiecki, 58-506 Jelenia Góra, ul. Działkowicza 19

Oczywista prawda nie jest zniewagą

Prokuratura Rejonowa w Świdnicy (PR 3 Ds 158.2016)

za pośrednictwem

Prokuratury Rejonowej w Jeleniej Górze

 

Oczywista prawda nie jest zniewagą

Co złego trzeba zrobić, żeby doświadczyć takich represji, cierpień i kim są funkcjonariusze wymiaru sprawiedliwości oraz organów ścigania? Oto analiza perfidnych oszustw i oczywistych faktów..

 

A.      Zdarzenie faktyczne – zamieszczenie przez Grzegorza Niedźwieckiego w dniu 23 lutego 2007 r. na stronie internetowej http://grzegorz-niedzwiecki.blog.onet.pl/ artykułu „Nie kupujcie auta u Ligęzy” (k. 8 akt sprawy II K 467/07).

B.      Zarzucany czyn – pomówienie Firmy Motoryzacyjnej „Ligęza” Sp. z o.o. w Jeleniej Górze za pomocą środka masowego komunikowania o zachowania, które mogły poniżyć ją w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla wykonywanej działalności.

Zdanie „A” jest racją zdania „B”, zaś zdanie „B” jest następstwem zdania „A” wtedy, gdy prawdziwość zdania „A” jest gwarancją prawdziwości zdania „B”.

Zarzucany czyn jest bezprzedmiotowy, chybiony, ponieważ nie zaistniało zdarzenie faktyczne. Nie ustalono takiego zdarzenia. Twierdzenia oskarżyciela nie zostały dowodowo potwierdzone. Sąd również nie zebrał i nie badał dowodów materialnych, mogących ustalić stan faktyczny zgodny z prawdą materialną. Żadna okoliczność potwierdzająca zdarzenie nie została udowodniona. Do zewnętrznego, nagannego zachowania oskarżonego nie doszło w rzeczywistości. Zeznania świadków nie mogły być podstawą konkretnych ustaleń. Podstawą częściowych ustaleń mogły być tylko zabezpieczone dowody materialne (protokół notariusza lub zabezpieczony dysk komputerowy przez policję) potwierdzające zdarzenie. Nie można stwierdzić oczywistych faktów historycznie, poszlakami. Materiał dowodowy nie pozwalał na skazanie Grzegorza Niedźwieckiego z art. 212 § 2 k.k. Skazanie było umyślne, dowolne i niezasadne. Patrz – kryterium zdarzenia faktycznego.

Sędzia Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze Jarosław Staszkiewicz nie dokonał ustaleń zdarzenia faktycznego, zignorował wniosek oskarżonego o umorzenie postępowania na podstawie art. 17 § 1 pkt. 1) k.p.k. i dokonał fałszu intelektualnego. Poświadczył świadomie dnia 6 maja 2008 r. nieprawdę w oparciu o fałsz materialny oskarżyciela, czyli stworzony przez Mieczysława Ligęzę dowód (k. 8 akt sprawy II K 467/07). Wszelkie próby wzruszenia oszustwa sądowego, (przywrócenia terminu do wniesienia apelacji, wznowienia postępowania karnego, wniesienia kasacji) kończyły się koteryjnym, niemerytorycznym, proceduralnym oddaleniem, odrzuceniem wniosków Grzegorza Niedźwieckiego przez korporację prawników w postępowaniach pozasądowych, niejawnych, zaocznych, poza rozprawą. Nie ma to nic wspólnego z faktami, prawdą materialną, etyką i prawami człowieka. Jest to koleżeńska akceptacja wyroku bez przyczyny, który był instrumentem do stworzenia sfingowanego procesu cywilnego I C 1062/08, a potem kapturowego zasądzania horrendalnych sankcji (siedem grzywien na łączną kwotę 27.100 zł, które zamieniono na 180 dni internowania). Dokonano tego z obrazą przepisów prawa materialnego używając reliktowego art. 1050 k.p.c. jako środka przymusu do wykonania czynności niezastępowalnej, zamiast umocować „wierzyciela” do wykonania przeprosin w mediach na koszt „dłużnika” w trybie art. 1049 k.p.c. Koszt przeprosin wynosiłby 481,16 zł, a nie 271.100 zł (pół roku więzienia) i dziesięcioletnie represje. Albo się chce załatwić sprawę, albo się chce stosować gestapowskie metody przymuszania do poświadczenia nieprawdy. Te prześladowania, represje, eksterminacja naszej rodziny, ograbianie z majątku, pozytywnych emocji, zdrowych więzi rodzinnych, prawa do pracy i ludzkiej egzystencji, zaspokojenia podstawowych potrzeb dzieciom trwają nadal. W tym pokłosiu ma swój udział Prokuratura Rejonowa w Jeleniej Górze i Prokuratura Okręgowa w Jeleniej Górze, więc nie ma prawa przesłuchiwać mnie w sprawie „publicznego znieważenia funkcjonariuszy przez mojego męża”. Umarzając arbitralnie dochodzenia i odmawiając wszczęcia śledztwa tuszowały przestępstwa fałszu materialnego i fałszu intelektualnego. Tak nie postępują organy ścigania, funkcjonariusze demokratycznego państwa. Takich tortur, takiego wykluczenia społecznego jakie nam się serwuje nie doświadczyła moja teściowa od faszystów hitlerowskich w czasie drugiej wojny światowej.

Koteryjne prokuratury tradycyjnie umarzały dochodzenia lub odmawiały wszczęcia śledztwa w sprawie ewidentnego stworzenia fałszywego dowodu (k. 8 akt sprawy II K 467/07) i poświadczenia nieprawdy (wyrok z dnia 6 maja 2008 r.), ze szkodą dla Grzegorza Niedźwieckiego. Funkcjonariusze sądów natomiast, unikając merytorycznego rozpoznania skarg, wniosków i zawiadomień, szablonowo pozostawiali pisma bez rozpoznania, insynuując, że zawierały one treści znieważające. Nie składali jednocześnie zawiadomień o przestępstwie z art. 226 k.k., bo to był tylko argument zbycia strony. Przedmiotowe potraktowanie pokrzywdzonego. W związku z tym Grzegorz Niedźwiecki skierował m.in. do Prezesa Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze Andrzeja Żuk prośbę o wskazanie, które to treści z w/w skargi są znieważające i rozpatrzenie skargi w zakresie treści, które nie są znieważające. W odpowiedzi otrzymał informację, że w całości podtrzymał swoje stanowisko zawarte w piśmie z dnia 15 czerwca 2016 r. o pozostawieniu pisma /../ bez rozpatrzenia jako zawierającego treści znieważające. Podstawą decyzji był przepis art. 41a § 4 ustawy – prawo o ustroju sądów powszechnych. Dla przykładu przytoczył sformułowania pokrzywdzonego „jesteście stalinowskimi przestępcami”, …cynicznymi zbrodniarzami”, …psychopatami”, …zaocznymi gangsterami”. Zapomniał dodać na czym to opierał. Naszym zdaniem są to delikatne oceny funkcjonariuszy postępujących złośliwie i z przekorą, dokonujących egzekucji na niewinnym człowieku i dziesięcioletniej eksterminacji naszej rodziny na urojeniach oskarżyciela, a może i za łapówki. Upór trwania w tym znęcaniu i branie strony oskarżyciela może świadczyć o obawie, że jak zacznie się palić tyłek Ligęzie, to ze złości i dla wyrównania rachunków puści farbę. Grzegorz Niedźwiecki nie używał ocen „pedofile”, „gwałciciele” (choć tu by się nie pomylił), „skurwysyny”. Wobec jałowej polemiki, postanowiliśmy z mężem sami złożyć zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa z art. 226 kk przez Grzegorza Niedźwieckiego, które złożyłam dnia 20 czerwca 2016 r. Zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa jest nieaktualne. W każdym bądź razie nie w tym kierunku. Nie przeciwko obrońcy praw człowieka Grzegorzowi Niedźwieckiemu. Wycofuję je. Macie ewentualnie robotę nie w związku ze znieważeniem czy publikacją, tylko w związku z badaniem bierności, zasadności skazania, bezstronności i równości wszystkich wobec prawa. Chcąc skazać Grzegorza Niedźwieckiego musielibyście ukarać setki tysięcy rozczarowanych, bezsilnych, sfrustrowanych obywateli. Gracie w szachu, stosujecie wybiórczo prawo i manipulujecie prawem. To ciężkie przestępstwo i Minister Ziobro inaczej sobie waszą pracę wyobraża. Teraz macie dwie możliwości.

Albo tradycyjne umorzycie postępowanie na podstawie art. 17 § 1 pkt. 2 kpk ponieważ czyn nie zawiera znamion czynu zabronionego albo ustawa stanowi, że sprawca nie popełnia przestępstwa (vide postanowienie z dnia 24.06.2014 w/s 1 Ds. 496/14, które próbowaliście ukryć uciekając od zażalenia sugestią rzekomego nieodebrania przez Grzegorza Niedźwieckiego przesyłki, a jak się nie udało to „uwzględniliście” wniosek o przywrócenie terminu).

Albo będziecie bić pianę kolejne dziesięć lat, spróbujecie jeszcze włączyć naszą córkę do tego kieratu, a na końcu syna (sądząc po waszym tempie) i potwierdzicie, że macie mentalność i zasady Fajgi Mindla, czyli stalinowskiej bezpieki. Waszym jedynym argumentem jest państwo w państwie. A oto pytania.

Jak ktoś zostanie oskarżony o to, że ukradł motor z garażu przy ul. Działkowicza 8 w Jeleniej Górze, a prokuratura stwierdzi, że ten motor stoi w tym garażu, to oskarżony (pomijając ustalenie sprawcy) zostanie skazany za kradzież czy nie?

Jak ktoś zostanie oskarżony o to, że zamieścił w konkretnej Gazecie Wyborczej artykuł zniesławiający mieszkańca ul. Paderewskiego 56b w Jeleniej Górze, a sąd wejdzie w posiadanie tego numeru Gazety Wyborczej i ustali, że nie ma tam wskazanego artykułu z treścią zniesławiającą kogokolwiek, to oskarżony (i wydawca) zostanie skazany z art. 212 § 2 kk czy nie?

Na te pytanie, i czym się różnie (nie w skali tylko w ustaleniach) wyrok karny na generale Auguście Fieldorfie od wyroku na Grzegorzu Niedźwieckim, będziecie musieli odpowiedzieć przed zakończeniem postępowania o rzekome publiczne znieważenie funkcjonariuszy organów państwa przez Grzegorza Niedźwieckiego. Upomni się o to odpowiedni IPN.

Prawdziwe prawo wygląda tak. Żeby móc kogoś skazać za kradzież znaczków z muzeum i podłożenie w ich miejsce falsyfikatów, to trzeba najpierw stwierdzić taki fakt, ustalić takie zdarzenie. Trzeba wejść do muzeum, zajrzeć do kartonu, wyjąć zbiór znaczków, dokonać ekspertyzy i stwierdzić, że są to falsyfikaty. Wówczas można przystąpić do dokładnego ustalenia sprawców i osądzenia ich. Gdyby się okazało, że w muzeum były oryginały, to by znaczyło, że kradzieży nie było i nikt nie byłby osądzony i skazany.

W sprawie z oskarżenia byłego skarbnika Rotary Club nie było ustalone zdarzenie faktyczne zamieszczenia przez Grzegorza Niedźwieckiego w dniu 23 lutego 2007 r. na stronie internetowej http://grzegorz-niedzwiecki.blog.onet.pl/ artykułu „Nie kupujcie auta u Ligęzy”. Nie było żadnych faktów, materialnego dowodu. Akt oskarżenia z dnia 31 maja 2007 r. zawierał braki formalne i ciężaru dowodu nie udźwignął oskarżyciel w toku postępowania. Nie było podstaw do skazania Grzegorza Niedźwieckiego z art. 212 § 2 k.k. Sędzia wiedział, że dowód Mieczysława Ligęzy (k. 8 akt sprawy II K 467/07) jest fałszem materialnym. Nadużył uprawnień i szukał z urzędu dowodów winy oskarżonego na rzecz oskarżyciela prywatnego. Nie znalazł więc nie miał podstaw skazać. Nadużył prawa, pieczątek, niezawisłości, władzy. Pominę ocenzurowany protokół z ostatniej rozprawy głównej, jak twierdzi mój mąż. To nie ma nic wspólnego z prawem, wyrok nie ma oparcia w faktach. To jest czysta złośliwość i przemoc. Tak nie postępują ludzie zdrowi na umyśle. Tak nie postępują funkcjonariusze publiczni demokratycznego państwa prawa urzeczywistniającego zasady sprawiedliwości społecznej. Sędziów i prokuratorów obowiązuje rzetelność, uczciwość, bezstronność, prawo i zbiór zasad etyki zawodowej. Ci, którzy akceptują brutalne egzekucje, którzy nie dopuścili do konstytucyjnego prawa do obrony na każdym etapie postępowania, do rzetelnej kontroli instancyjnej, mają ze zwykłej przekory współudział w tych zbrodniach. Zresztą to nie Niedźwiecki musiał się bronić, doprosić kontroli, tylko to jemu trzema było najpierw wykazać fakt główny, ustalić zdarzenie faktyczne, stwierdzić czyn zamieszczenia wpisu i udowodnić winę. Taka jest kolejność rzeczy. Sędziowie karzą na podstawie domniemania winy, co jest formą pokaż mi człowieka a paragraf się znajdzie. Istnieje w polskim prawie żelazna zasada domniemania niewinności, którą sędziowie w tym przypadku właśnie złamali. Prokuratorzy, którzy odwrotnie spełniają swoją rolę, zamiast ścigać przestępstwa fałszu materialnego i fałszu intelektualnego, to je tuszują. Znęcają się dziesięć lat nad naszą rodziną, eksterminują nas jak najgorsze piranie. Prokurator Krzysztof Domagała delegowany do Prokuratury Generalnej nie odbierał listów poleconych. Mąż zadał Prokuratorowi Rejonowemu w Jeleniej Górze pytanie: Czy można wydać wyrok skazujący bez ustalenia zdarzenia faktycznego, w związku z którym rzekomo dopuszczono się zarzucanego czynu przestępnego? Czy można wydać w Polsce wyrok skazujący bez przyczyny? Szef prokuratury nie odpowiedział jeszcze na to proste pytanie czy można skazać za NIC. Dlaczego? Miał dylemat? Powiem czego się bał. Poświadczenia prawdy. Grzegorz Niedźwiecki nic nie zrobił, nie zamieścił wskazanego wpisu na blogu, nie stwierdzono takiego wpisu, a ponosi konsekwencje jakby zamordował człowieka. To nie suchy wyrok o zdarzeniu faktycznym świadczy tylko ustalenia faktów i zdarzeń. Czekamy nadal na podanie przepisu pozwalającego skazać bez przyczyny i wykazanie zasadności skazania Grzegorza Niedźwieckiego w sprawie II K 467/07. Milczenie w kwestii wyłuszczenia przyczyn, kryteriów możliwości skazania, będzie wskazywać o prawie i mentalności banderowców i enkawudzistów polskich funkcjonariuszy. Możecie oczywiście nadal grillować mojego męża, ale będziecie musieli też mi taki zarzut postawić, bo opublikuję tą prawdę w Internecie. Zmuszacie nas do tego. Grzegorz Niedźwiecki nie został o niczym pouczony, a poza tym z racji stalinowskim metod postępowania jest to sprawa publiczna. Naród ma prawo znać prawdę w jakim kraju żyjemy, albo wyrobić sobie opinię na podstawie faktów. Potem będziecie dręczyć nasze dzieci, ale przyjdzie czas, że staniecie jak Milošević przed Trybunałem Sprawiedliwości w Hadze. Przemoc tylko i arbitralne decyzje to wasze prawo. Możecie pozbawić nas chleba, ale nie zamkniecie nam ust terrorem.

Żeby udowodnić, że orzeczenia sędziów wobec Grzegorza Niedźwieckiego nie są adekwatne do wyroków bez przyczyny Marii Gurowskiej Sand na generale Auguście Emilu Fieldorfie, to trzeba wykazać zasadność skazania Grzegorza Niedźwieckiego w sprawie II K 467/07/ Trzeba dokonać ustalenia rzeczywistego stanu rzeczy i nie wystarczy powiedzieć, że sędzia jest niezawisły, miał prawo swobodnie orzekać i nie można ingerować w prawomocne wyroki. Umyślne, dowolne, stalinowskie egzekucje to nie są wyroki. To są oszustwa sądowe. To zbrodnie. Grzegorza Niedźwieckiego pozbawiono prawa do obrony na każdym etapie postępowania. Sędziowie i prokuratorzy są wyalienowani od społeczeństwa. W Polsce panuje sądokracja i prokuratorokracja. Żeby ocenić zasadność użycia przez Grzegorza Niedźwieckiego słów z niechlubnej przeszłości, to żądamy wystosowania następujących zapytań prawnych do Prezesa Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze:

  • Czy w sprawie karnej Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze II K 467/07 zostało ustalone zdarzenie faktyczne, że Grzegorz Niedźwiecki w dniu 23 lutego 2007 r. zamieścił na stronie internetowej http://grzegorz-niedzwiecki.blog.onet.pl/ artykuł „Nie kupujcie auta u Ligęzy”?
  • Jeżeli tak, to jaki dowód materialny o tym świadczy i czy był przedmiotem ekspertyzy?

 

Aktu oskarżenia w demokratycznym państwie i tak nie będzie można złożyć, ale jeśli prokuratorzy uznają, że zbyt mało krzywd nam wyrządzili i odważą się na ten czyn, to nie wykonanie powyższego żądania w celu obiektywnej i rzetelnej oceny sprawy będzie skutkować zarzutem zaniechania należytej staranności w wykonywaniu obowiązków służbowych, a na sędziach obrazy prawdy materialnej. Tym razem nie pozwolimy uprawomocnić oszustw. Sąd to organ publiczny, powszechny. Sprawa nie jest tajna. Jest wzorcowa. Skandaliczna.

Podzielam stanowisko mojego męża, że są to zbiorowe działania pokroju Marii Gurowskiej Sand i Fajgi Mindla jakie dokonywała bezpieka na generale Auguście Emilu Fieldorfie i rotmistrzu Witoldzie Pileckim. Proszę udowodnić, że jest inaczej. Tylko hitlerowscy zbrodniarze pokroju Rudolfa Hoessa, gwałciciela Josefa Fritzla czy ekstremisty Andersa Breivika wykonywali wyroki bez przyczyny dla zaspokojenia własnych chuci. Jestem żoną Grzegorza Niedźwieckiego, matką 18 letniej Sylwii i 14 letniego Pawła i nie mam woli ani obowiązku być przesłuchiwana.

W załączeniu:

  1. Ustalenia niesłusznego oskarżenia – wyroku karnego bez przyczyny.
  2. Ustalenia sfingowanego procesu cywilnego.
  3. Ustalenia udaremnienia wznowienia postępowania karnego.
  4. Żądanie do Prezesa Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze rozpatrzenia skargi z pominięciem treści znieważających z dnia 23 czerwca 2016 r.
  5. Odpowiedź Prezesa Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze Andrzeja żuk z dnia… 23 czerwca 2016 r.
  6. Skarga na przewlekłość postępowania egzekucyjnego I Co 441/16 z dnia 17 października 2016 r.
  7. Skarga na postanowienie referendarza sądowego z dnia 10 października 2016 r. oddalające wniosek Grzegorza Niedźwieckiego o ustanowienie pełnomocnika z urzędu w/s pozwu cywilnego.
  8. Droga ustalenia zdarzenia faktycznego.
  9. Kryterium faktu głównego.
  10. Straty moralne i materialne rodziny Niedźwieckich poniesione w wyniku postępowań stalinowskich funkcjonariuszy przez dziesięć lat.
  11. Głuche zapytanie publiczno prawne do Prokuratora Rejonowego w Jeleniej Górze.
  12. Ekspertyza biegłego sądowego w zakresie informatyki i technologii internetowych BDW CONSULTING Mariusza Czarneckiego z dnia 13 kwietnia 2015 r.

Do wiadomości:

  • Opinia publiczna
  • Międzynarodowe trybunały praw człowieka

 

Jelenia Góra, dnia 20 października 2016 r.

Bożena Niedźwiecka, 58-506 Jelenia Góra, ul. Działkowicza 19

Kryzys komunikacyjny i kryzys legitymizacyjny funkcjonariuszy wymiaru sprawiedliwości

maxresdefault

Skarga na nieudzielenie odpowiedzi i monit w tej sprawie

Zapytanie prawne w kwestii legitymizacji zasadności skazania, czy obywatel ma prawo do świadomości

Skarga

na Prezesa Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze, Prezesa Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze oraz Prezesa Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu i Zastępcę Prokuratora Krajowego

Zygmunt Miernik został skazany na dziesięć miesięcy więzienia i mógł się stawić dobrowolnie do więzienia.

Grzegorzowi Niedźwieckiemu zasądzili 27.100 zł grzywien za absurd, które zamienili na 180 dni aresztu i wydano nakaz wykonania aresztu dla Komornika, nakaz doprowadzenia przez Policję oraz nakaz przyjęcia do dyrektora Aresztu. Pomijam fakt, że kryteria aresztu nie byłyby spełnione w anzlu na ul. Grottgera w Jeleniej Górze i podstawy faktyczne, ale nie zamknęli mnie tylko dlatego, że wierzyciel nie zapłacił zaliczki za internowanie.

 

Zasada ekonomiki postępowania

Art. 6 k.p.c. § 1. Sąd powinien przeciwdziałać przewlekaniu postępowania i dążyć do tego, aby rozstrzygnięcie nastąpiło na pierwszym posiedzeniu, jeżeli jest to możliwe bez szkody dla wyjaśnienia sprawy.

§ 2. Strony i uczestnicy postępowania obowiązani są przytaczać wszystkie okoliczności faktyczne i dowody bez zwłoki, aby postępowanie mogło być przeprowadzone sprawnie i szybko.

Sędziowie Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu wydając postanowienie z dnia 4 sierpnia 2015 r., sygn. akt II AKz 271/15, doszukiwali się przewlekłych działań ze strony Grzegorza Niedźwieckiego. Na stronie czwartej tegoż postanowienia napisali: Uwadze Sądu Okręgowego nie uszło także, że jest to kolejna próba wznowienia postępowania podjęta przez Grzegorza Niedźwieckiego.

  • Kogo obwinić za to, że postępowanie egzekucyjne w sprawie I C 1062/08 trwa już dziewiąty rok? Kto prowadzi procedury, komunikację stron, legitymizuje orzeczenia? Sąd.
  • Kto przyjął z obrazą prawa materialnego reliktowy, restrykcyjny przepis art. 1050 k.p.c. przez sześć lat jako czynność niezastępowalną zamiast art. 1049 k.p.c., który pozwala umocować wierzyciela do wykonania niezwłocznych przeprosin na koszt dłużnika? Sąd.
  • Kto przyjmuje taką formę prawną, żeby nakładać rozłożone w czasie grzywny na łączną sumę 27.100 zł, które zamieniono na 180 dni więzienia, zamiast dokończyć dzieła szybko i bezboleśnie za kwotę 482,16 zł? Sąd.
  • Nawet przyjmując, że są to wydzielone postępowania (I Co 3259/08 oraz I Co 441/16), chociaż o tożsamym przedmiocie, to kto wałkuje bezskutecznie nowy wniosek wierzyciela od 26 listopada 2015 r.? Sąd.

 

Kryzys komunikacyjny

Profesor Ewa Łętowska (była Rzecznik Praw Obywatelskich i Sędzia NSA oraz Trybunału Konstytucyjnego) na Nadzwyczajnym Kongresie Sędziów Polskich w Warszawie dnia 3 września 2016 r. mówiła:

https://www.youtube.com/watch?v=1QqH7nzIikM

Przy wymierzaniu sprawiedliwości jest równie ważne to, że wiemy, że ona jest wymierzona, ale publiczność nie zawsze sobie zdaje z tego sprawy i rozdźwięk między tymi dwoma aspektami wymierzania sprawiedliwości jest czymś, co leży u źródeł obecnego kryzysu…

W tej sytuacji od sędziów zależy zwrócenie uwagi na ten drugi aspekt sprawy, który jest normalnie zaniedbywany, aby mógł pomóc wyjść z kryzysu, w którym tkwimy…

Widziałam dziś ludzi, którzy demonstrują. O co im chodzi? Im chodzi między innymi o to, że przy nakładaniu kar porządkowych, sędzia mówi zniecierpliwiony 1000 zł, później to się zamienia na odsiadkę. Nie przyjemnie jest im. Boli ich (demonstrujących) arbitralność decyzji. Nikt im nie wytłumaczył, ani sensu dania tej kary, ani nie zadbał o to, o komfort tego, żeby nie wyglądało na to, że jest to decyzja arbitralna… Bez uzasadnienia… Kryzys komunikacyjny…

Uzasadnienie bywa wynikiem obowiązku prawnego, lepiej lub gorzej wykonywanego, czasami bywa wynikiem pewnego zabiegu pragmatycznego po to, aby było widać, że nasza decyzja nie jest arbitralna. Gromada tutaj protestujących i sędziowie, którym odmówiono uzasadnienia to jest to samo. Kryzys komunikacyjny…

Kryzys komunikacyjny. Ja nie używam większych słow. Ja dopisałam tutaj – i żeby mówił ludzkim głosem. Instytucje demokratyczne, Sąd jest instytucją państwa demokratycznego. Władza to jest nie tylko to, że się ma władzę nad treścią prawa, ale jest również i to, że w jakiś sposób się odpowiada za tę treść prawa. I ta właśnie odpowiedzialność wymaga legitymizacji. Czego nam w tej chwili brakuje? Nam brakuje, jako stanowi sędziowskiemu poparcia szerokich kręgów społecznych. Nie zadbano o to. I to jest nasza wina. W demokracji można czym uzyskiwać legitymizację? Niezależnością… Pokazujemy różne racje dla ludzi, którym się to tłumaczy. Należy słuchać tych, którzy mają inne zdanie. I na tym polega legitymizacja, przez deliberację, przez udział innych poglądów, przez refleksyjność, przez ważenie… Przez bliskość, nie dbamy o to, żeby wytłumaczyć po co ta forma (prawna) jest. I tutaj grzeszą wszystkie instancje sądowe, bo to musi być powiedziane ludzkim głosem. Sądy muszą zrozumieć, że jako władza, muszą się legitymizować przez bliskość, że zaspokajają potrzeby tych, którzy stykają się z sądem jako władzą uczciwą. Jeżeli tego nie zrozumiemy, jeżeli nie zadbamy o szereg środków technicznych, jeżeli nie użyjemy ich, jakich środków – to wyjaśnię to w kuluarach…

Sumuję:

Kryzys komunikacyjny

Kryzys legitymizacyjny

Sami jesteśmy za to w pewnej mierze odpowiedzialni, bo ta cała polityka, w której pływamy jest bolesna i niesprawiedliwa.

*

Jak weźmiecie pod uwagę słowa pani profesor Ewy Łętowskiej o kryzysie komunikacyjnym i kryzysie legitymizacyjnym, ignorancję Prezesa Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze i Prezesa Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze w zakresie udzielenia mi merytorycznych informacji i wtajemniczenia mnie w meritum sprawy II K 467/07 oraz w pokłosie I C 1062/08, nieudzielanie mi konkretnej wiedzy dowodowej, materialnej w celu oświecenia mnie oraz opinii publicznej, przewlekłość i represyjność postępowania egzekucyjnego (obywatel ma tylko 7-14 dni), pozostawianie bez biegu nowych, istotnych, niebadanych okoliczności w Sadzie Apelacyjnym we Wrocławiu oraz w Prokuraturze Krajowej, a także dlaczego sprawę, którą można załatwić w pięć minut nie załatwia się przez dziesięć lat, to odpowiecie sobie na pytanie czy uczestniczą w tym procederze („demokratycznym prawie”) sędziowie czy stalinowscy terroryści.

Wyrok z dnia 6 maja 2008 r. w sprawie II K 467/07 zapadł bez przyczyny. Jest to wyrok stalinowski, arbitralny, z obrazą zasady prawdy materialnej i naruszeniem zasady domniemania niewinności. Reasumując, jest to skarga na niesprawiedliwą komunikację i nieuczciwą legitymizację działań funkcjonariuszy wymiaru sprawiedliwości i organów ścigania. Dopóki nie wykaże się zasadności skazania mnie za zniesławienie Firmy Motoryzacyjnej „Ligęza” Sp. z o.o. w Jeleniej Górze za pomocą strony internetowej http://grzegorz-niedzwiecki.blog.onet.pl/, dopóty będzie to wyrok stalinowski. Dopóki sędziowie nie wylegitymizują się protokołem notarialnym świadczącym o tym, że artykuł „Nie kupujcie auta u Ligęzy” (k. 8 akt sprawy II K 467/07) był zamieszczony na moim blogu dnia 23 lutego 2007 r. i ja byłem jego autorem lub nie przeprowadzą ekspertyzy biegłego sądowego w zakresie informatyki i technologii internetowych świadczącej o zasadności skazania mnie z art. 212 § 2 k.k., dopóty będę niesłusznie skazany i niewinny. Prawomocność oszustw sądowych to nie mój problem. To nie ja poświadczyłem nieprawdę, nadużyłem władzy, pieczątek, niezawisłości i niedopełniłem obowiązków. To na sędziach spoczywa obowiązek wykazania spełnienia art. 1 § 1 k.k., od niczego nie ma potrzeby się odwoływać. Ciężar kryzysu komunikacyjnego i kryzysu legitymizacyjnego spoczywa na funkcjonariuszach, którzy wydają arbitralne decyzje, godząc w etykę temidy, w prawdę i prawa człowieka. Sąd działa na podstawie dowodów, przepisów i sumienia. Wszystkiego niestety zabrakło. Oczekuję dziesięć lat na wykazanie tych wartości. Przyjdzie czas, że być może wy będziecie się tłumaczyć z ekspansji na mojej dzielnicy (Działkowicza 8, Paderewskiego 56b, Działkowicza 41)…

http://grzegorz-niedzwiecki.blog.onet.pl/wymiar-niesprawiedliwosci/

 

Jelenia Góra, dnia 4 października 2016 r.

Grzegorz Niedźwiecki, 58-506 Jelenia Góra, ul. Działkowicza 19, Tel. 791830093

 

Bezprawie i Niesprawiedliwość a nie Prawo i Sprawiedliwość

Szanowni parlamentarzyści i funkcjonariusze głównie Prawa i Sprawiedliwości oraz mieniący się wartościami katolickimi. Macie władzę, wiecie że jest źle w strukturach i metodach wymiaru sprawiedliwości oraz organów ścigania, macie narzędzia, macie konkretne dowody, a nic nie robicie. Uprawiacie tylko politykę wymiany ważnych stołków, a utrzymujecie skorumpowanych delegatów ze starego układu i ignorujecie ludzkie wnioski. Karmicie ludzi marchewką i uprawiacie popelinę. Rząd przyjął projekt nowelizacji dotyczący sędziów, wcześniej inną kosmetykę, a sędziowie robią kongresy i kontynuują stalinizm. Pozwalacie im na to i niezawisłość nie jest barierą. Prokurator nie ma niezawisłości, a tuszuje przestępstwa nadużycia władzy, niedopełnienia obowiązków, przekroczenia uprawnień i poświadczenia nieprawdy przez sędziów. Bronią braci prawniczej zamiast realnie ścigać do czego zostali powołani. Będąc biernym, łamiąc kpa, kpk, regulamin funkcjonariusza publicznego  bierzecie współudział w tych ewidentnych przestępstwach rodem z PRL. Wysłałem wam dziesięć miesięcy temu formalne wnioski z udokumentowanym oszustwem sądowym, przypominam co miesiąc, a wy olewacie sobie nie tylko mnie. Powiedzcie mi, czemu nie odpowiadacie na formalne wnioski. Odpowiedzcie jakkolwiek, bo przecież wiecie co to komunikacja i krzywda ludzka. Będę co miesiąc o tych poleconych wnioskach przypominał i jeśli nadal będziecie zapowietrzeni, to nie będziecie mieli ze mnie pożytku nie tylko w jakiejkolwiek kampanii wyborczej. Jesteście gorsi od poprzedników, a nie katolikami.

http://demokracjaisprawiedliwosc.pl/prawo-i-sprawiedliwosc-czy-bezprawie-i-niesprawiedliwosc/

http://demokracjaisprawiedliwosc.pl/prawo-sprawiedliwosc-bezprawie-niesprawiedliwosc-cz-3/

Grzegorz Ni(l)edźwiecki

 

Opel „Ligęza” Sp. z o.o. w Jeleniej Górze dręczy mnie dziesięć lat

4

Sędzia Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze Jarosław Staszkiewicz dnia 6 maja 2008 r. wydał wyrok bez przyczyny w sprawie II K 467/07. Popełnił świadomie fałsz intelektualny (art. 271 § 1 k.k.) w oparciu o fałsz materialny (art. 235 k.k.) Mieczysława Ligęzy. Skazał mnie z art. 212 § 2 k.k. za rzekome zniesławienie FM „Ligęza” dnia 23 lutego 2007 r. za pomocą strony internetowej http://grzegorz-niedzwiecki.blog.onet.pl/ nie stwierdzając czynu zarzucanego i nie mając żadnych dowodów winy oskarżonego. Nadużył władzy i poświadczył umyślnie nieprawdę.

Na bazie tego wyroku bez przyczyny przeprowadzono sfingowany proces cywilny I C 1062/08 o naruszenie dóbr i zasądzono mi kapturowo nadużywając ustaleń zwrot kosztów sądowych, przeprosiny i horrendalne nawiązki na rzecz Domu Dziecka Dąbrówka za pośrednictwem Rotary Club Jelenia Góra, którego skarbnikiem był Mieczysław Ligęza. Oczywiście wszystko stało się prawomocne, bo o całej tej sprawie dowiedziałem się dopiero po dwóch latach. W czasie procesu (i później) przebywałem w Niemczech. Nie dano mi szansy do drugiej instancji, bo wszystko przeprowadzono zaocznie na podstawie fikcji doręczeń.

O cyrkach pozasądowych oddalających wniosek o wznowienie postępowania karnego wyżej stawiając fikcję ustaleń oraz nieznane domniemania sędziego od propter nova (ekspertyzy biegłego sądowego w zakresie informatyki i technologii internetowych BDW CONSULTING Mariusza Czarneckiego ze Szczecina z dnia 13 kwietnia 2015 r.) nie będę szeroko pisał, wszystko jest na wspomnianym blogu. Układ zamknięty skorumpowanych funkcjonariuszy sięga od rejonowych sądów i prokuratur po Europejski Trybunał Praw Człowieka w Strasburgu. Prokuratorzy tuszują przestępstwa fałszu materialnego i fałszu intelektualnego, a wykidajły w MS, PG (PK) i RPO odmawiają szablonowo wniosku o kasację nadzwyczajną od wyroku wydanego z rażącym naruszeniem prawa. Nie ma bardziej rażącego naruszenia prawa jak wyrok skazujący bez przyczyny.

Radcy prawni FM „Ligęza” składali wnioski do Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze o przymuszenie mnie do wykonania czynności zawartych w pkt. I wyroku cywilnego z dnia 3 września 2008 r. Oczekują przeprosin od urojonego zniesławienia. Sąd przez sześć lat nakładał na mnie grzywny (2.000, 2.000, 2.000, 4.000, 4.000, 4.500, 8.600 zł), które zamienił ostatecznie na 180 dni więzienia. Sąd uznał, że są to czynności niezastępowalne i stosował reliktowy przepis art. 1050 k.p.c., zamiast art. 1049 k.p.c., który daje umocowania wierzycielowi do wykonania czynności na koszt dłużnika. Wolał pastwić się nade mną dziesięć lat i zasądzić 27.100 zł grzywien (180 dni internowania), zamiast rozstrzygnąć sprawę w możliwie najkrótszym terminie ograbiając mnie tylko z ca 1.000 zł.

Nawiązki z wyroku cywilnego (pkt. II) komornik umorzył, grzywny i areszt sąd umorzył po ósmym wniosku wierzyciela wykraczającym już poza ramy dopuszczalności. Wierzyciel czy to samodzielnie, czy wspólnie i w porozumieniu z sędziami, chcąc przerwać okres przedawniania złożył nowy wniosek egzekucyjny. Sąd ma teraz dylemat, czy stosować starą, restrykcyjną drogę (kolejne dziesięć lat tortur, nowe grzywny i areszt), czy humanitarną, krótką i bezbolesną (art. 1049 k.p.c.), czy w ogóle przerwać tą patologię.

To są zbrodnie stalinowskie, ale funkcjonariusze prędzej zniszczą Firmę Motoryzacyjną „Ligęza” Sp. z o.o. w Jeleniej Górze niż mnie. Będę publikował pod bieżącym tytułem systematyczne odcinki tej parodii prawa, a może i protestował przed firmą opla na ul. Wincentego Pola w Jeleniej Górze.

http://grzegorz-niedzwiecki.blog.onet.pl/wymiar-niesprawiedliwosci/

Grzegorz Ni(l)edźwiecki

 

*

Jelenia Góra, 21 lipca 2016 r.

Sąd Okręgowy

w Jeleniej Górze

za pośrednictwem

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze

______________________________________________________

 

Dotyczy: Sygnatura Akt Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze I Co 441/16 (I Co 3259/08)

Skarżący – Dłużnik:
Grzegorz Niedźwieckiul. Działkowicza 1958-506 Jelenia Góra 

SKARGA

na przewlekłość postępowania przed Sądem Rejonowym w Jeleniej Górze w sprawie sygn. akt I Co 441/16 (I Co 3259/08)

______________________________________________________________

 

Na podstawie art. 2 ust. 1 oraz art. 3  punkt  7 Ustawy z dn. 17 czerwca 2004 o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki uprzejmie wnoszę o stwierdzenie, że:

1)      w postępowaniu sygn. I Co 441/16 (I Co 3259/08) przed Sądem Rejonowym w Jeleniej Górze doszło do przewlekłości postępowania,

2)      zasądzenie od Skarbu Państwa na rzecz skarżącego kwoty 20.000,- PLN /słownie: dwadzieścia tysięcy złotych/ na podstawie art. 12 ust. 4 w/w ustawy.,

3)      zasądzenie od Skarbu Państwa  kosztów tego postępowania,

4)      oraz o definitywne umorzenie postępowania egzekucyjnego.

Jednocześnie wnoszę o zwolnienie z kosztów sądowych wiążących się z niniejszą skargą z uwagi na tragiczną sytuację finansową skarżącego. Jestem osobą bezrobotną, bez prawa do zasiłku.

 

Uzasadnienie

 

Postępowanie egzekucyjne podczas którego nastąpiła przewlekłość jest konsekwencją zaocznego wyroku cywilnego z dnia 3.09.2008 roku sygn. I C 1062/08 zapadłego przed Sądem Okręgowym w Jeleniej Górze pod nieobecność pozwanego, w okolicznościach tzw. fikcji doręczeń.

 

Pozwany został zobowiązany do publikacji przeprosin wierzyciela – Firmy Motoryzacyjnej „Ligęza” Sp. z o.o. w Jeleniej Górze w tygodnikach „Nowiny Jeleniogórskie” i „Jelonka.com” oraz na stronie internetowej www.jelonka.com z powodu rzekomego zamieszczenia na dwóch stronach internetowych nieprawdziwych informacji dotyczących powoda.

Pozwany przeprosin nie zamieścił, gdyż nigdy inkryminowanych informacji nigdzie nie zamieszczał.

Na podstawie wyroku sygn. I C 1062/08 zostało na wniosek powoda wszczęte przeciwko pozwanemu postępowanie egzekucyjne. Toczy się ono przed Sądem Rejonowym w Jeleniej Górze pod sygn. I Co 441/16 (poprzednio I Co 3259/08) .

Pomimo upływu prawie 10 lat od zdarzenia rzekomego naruszenia przez pozwanego dóbr osobistych Firmy Motoryzacyjnej „Ligęza” Sp. z o.o. w Jeleniej Górze i prawie 8 lat od złożenia przez tą firmę wniosku egzekucyjnego z dnia 13.11.2008 r. postępowanie egzekucyjne nie zostało zakończone.

W postępowaniu egzekucyjnym przymuszano dłużnika do wykonania orzeczenia na podstawie art. 1050 k.p.c. Orzeczono wobec niego łącznie 27.100 zł grzywien, które zamieniono na 180 dni aresztu.

Z uwagi na nieuiszczenie przez wierzyciela zaliczek na realizację aresztu, nie został on wykonany. Z uwagi na powyższe Sąd postanowieniem z dnia 4.08.2015 r.  postępowanie umorzył.

Wierzyciel w dniu 26.11.2015 r. złożył kolejny wniosek o wezwanie dłużnika do wykonania czynności. Sąd wezwał dłużnika pismem z dnia 24.03.2016 do ustosunkowania się do wniosku. Dłużnik odpowiedział na wezwanie w dniu 4.04.2016 r. Do dnia dzisiejszego Sąd żadnego postanowienia w sprawie nie wydał.

Dłużnik – który nie jest prawnikiem ani nie posiada pełnomocnika w niniejszej sprawie – kilka dni temu przypadkowo dowiedział się, iż zgodnie z uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 28.06.2016 r. sygn. III CZP 23/06 postępowanie egzekucyjne powinno toczyć się na podstawie art. 1049 k.p.c., a nie art. 1050 k.p.c., który jest reliktem.

Gdyby toczyło się na właściwej podstawie prawnej, dawno już zostałoby zakończone.

Tymczasem dłużnik został poddany rażąco niewspółmiernym i trwającym około 8 lat działaniom przymuszającym, nie tylko niezgodnym z w/w Uchwałą SN, ale i  nie pozostającym w żadnej proporcjonalnej relacji do kosztu ogłoszeń z żądanymi przeprosinami (około 1000 zł).

Dłużnik poniósł poważne konsekwencje powyższej sytuacji w postaci: kosztów sądowych, znacznych kosztów materialnych (adwokata, ekspertyzy, opłat ksero, tuszu, paliwa do samochodu, znaczków, kopert, energii elektrycznej itp.), moralnych, zdrowotnych, braku pracy za granicą będąc zmuszonym być dyspozycyjnym dla sądu, kosztów zaniku więzi rodzinnych, kosztów nie uzyskanych dochodów, braku stażu pracy, a jednocześnie niepewności zapewnienia rodzinie środków do życia

Nadto postępowanie egzekucyjne nadal toczy się i końca jego nie widać. W niniejszej sprawie mają miejsce – w ocenie skarżącego – bezsporne okoliczności potwierdzające przewlekłość postępowania. Tymczasem przewlekłość w niniejszym postępowaniu w oczywisty sposób rzutuje na sytuację życiową skarżącego, który już prawie 8 lat znajdował się i nadal znajduje w nieuzasadnionym stanie niepewności co do swojej sytuacji prawnej i życiowej, a nadto doznaje drastycznych skutków zdrowotnych, majątkowych i osobistych braku rozstrzygnięcia.

Rzutuje to też w sposób oczywisty na poczucie krzywdy moralnej, czy też tzw. „szkody niepieniężnej” u osoby skarżącej.

Z wyżej podanych powodów, wnoszę uprzejmie, jak podano na wstępie.

Grzegorz Niedźwiecki

*

 

Jelenia Góra, dnia 4 sierpnia 2016 r.

Grzegorz Niedźwiecki

ul. Działkowicza 19

58-506 Jelenia Góra

 

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze

II Wydział Cywilny Odwoławczy

 

Dotyczy: Sygnatura akt II S 14/16

 

Odpowiedź na wezwanie Sądu do uzupełnienia

braków formalnych skargi i wniosku

 

W nawiązaniu do wezwania Sądu z dnia 29 lipca 2016 r. (doręczonego dnia 2 sierpnia 2016 r.) w sprawie sygn. akt II S 14/16 do uzupełnienia braków formalnych skargi, uprzejmie wyjaśniam:

Skarga dotyczy całego postępowania egzekucyjnego w zakresie wykonania świadczeń niepieniężnych, toczącego się w związku z wyrokiem Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 3.09.2008 r. sygn. I C 1062/08 od dnia wniesienia przez wierzyciela wniosku z dnia 13 listopada 2008 r. do dzisiaj.

Na podstawie lektury akt sądowych wiadomo mi jest, że zmiana sygnatury postępowania z I Co 3259/08 na I Co 441/16 została dokonana z inicjatywy wierzyciela w związku z jego wnioskiem z dnia 26 listopada 2015 r. o ponowne wezwanie dłużnika do wykonania czynności. Wniosek był złożony przez wierzyciela pod sygnaturą I Co 3259/08. i pod nią został początkowo zarejestrowany, co jest uwidocznione w aktach sprawy.

Dowód: pierwsza strona wniosku wierzyciela z dnia 26.11.2016 r.

Dopiero w późniejszym okresie wprowadzono nową sygnaturę. W dniu 24.03.2016 r. zostałem wezwany przez Sąd do ustosunkowania się do wniosku wierzyciela z dnia 26.11.2016 r.

Dowód: wezwanie Sądu pod nową sygnaturą I Co 441/16

W mojej ocenie bezsporne jest, że mamy do czynienia ciągle z tą samą sprawą, z tym samym postępowaniem egzekucyjnym, które zostało zainicjowane wnioskiem wierzyciela z dnia 13 listopada 2008 r. o wezwanie dłużnika do wykonania czynności wskazanych w wyroku Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 3.09.2008 r. sygn. I C 1062/08.

Jak podnosiłem w treści skargi z 21.07.2016 r., postępowanie egzekucyjne odbywało się przewlekle z winy Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze, który błędnie przyjął, iż egzekucja dotyczy czynności niezastępowalnej, do której można przymuszać dłużnika wyłącznie na podstawie art. 1050 k.p.c., gdy tymczasem zgodnie z Uchwałą SN sygn. akt III CZP 23/06: „Obowiązek usunięcia skutków naruszenia dóbr osobistych, polegający na złożeniu przez dłużnika oświadczenia odpowiedniej treści w formie ogłoszenia, podlega egzekucji na podstawie art. 1049 k.p.c.”.

Podstawą stwierdzenia przewlekłości może być nie tylko przedłużenie postępowania wynikające z opieszałości sądu, lecz także z podjęcia oczywiście błędnych decyzji procesowych i wywołanej tym zwłoki. Przez analogię można wskazać na postanowienie SN z dnia 29 listopada 2004 r., III SPP 48/04, OSNP 2005, nr 5, poz. 75), w którym podstawą do stwierdzenia przewlekłości było niezasadne uchylenie wyroku i jego przekazanie do ponownego rozpoznania.

W postępowaniu I Co 3259/08 sąd procedował na podstawie art. 1050 k.p.c., nakładając na dłużnika horrendalne i niewykonalne grzywny (łącznie  27.100 zł), zamienione następnie na 180 dni aresztu, zamiast udzielić wierzycielowi umocowania do wykonania czynności na koszt dłużnika. Koszt ten nie wynosiłby więcej niż około 1000 złotych i w tamtym okresie (8 lat temu) prawdopodobnie mógłby być przez wierzyciela wyegzekwowany.

Tymczasem wierzyciel nie uzyskał zasądzonej mu satysfakcji w postaci przeprosin, która przecież może mieć znaczenie tylko wtedy, gdy zostanie wykonana jak najszybciej, a dłużnik był represjonowany przez 8 lat poprzez zasądzanie bardzo wysokich grzywien i półrocznego aresztu, całkowicie nieadekwatnych do skali domniemanego naruszenia dóbr osobistych wierzyciela.

Błędne zastosowanie art. 1050 k.p.c. zamiast artykułu 1049 k.p.c. rodzi nadal trwającą przewlekłość postępowania egzekucyjnego, gdyż wierzyciel nadal żąda „zastosowania środków w celu wyegzekwowania obowiązku nałożonego na dłużnika prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze, sygn. akt I C 1062/08” (wniosek z 26.11.2015 r.), pomimo umorzenia sprawy I Co 3259/08 postanowieniem sądu z dnia 4.08.2015 r. W postanowieniu tym stwierdzono, iż „dalsze wydawanie postanowień w przedmiocie zastosowania środków przymusu do wykonania wyroku zaocznego Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 3 września 2008 r. jest niedopuszczalne”, a jednak nadano bieg wnioskowi wierzyciela z 26.11.2015 r. o „zastosowanie środków”.

Przy takim procedowaniu Sądu postępowanie egzekucyjne może trwać do śmierci dłużnika pomimo jego absurdalności, gdyż, gdyby nawet założyć, że naruszenie dóbr osobistych wierzyciela faktycznie nastąpiło i to z winy dłużnika, co on kwestionuje, to już nikt z opinii publicznej o domniemanym zdarzeniu z 23 lutego 2007 roku nie może pamiętać. Żądanie przeprosin w tym stanie rzeczy jest rażącym naruszeniem artykułu 5 k.c. i raczej służy do dalszego dręczenia i represjonowania dłużnika, aniżeli do egzekucji praw wierzyciela.

W tym miejscu też podnoszę, że zgodnie z orzecznictwem ETPCz, m.in. wyrokiem pilotażowym z dnia 7 lipca 2015 roku w sprawie Rutkowski i inni przeciwko Polsce (skargi nr 72287/10, 13927/11 i 46187/11), sądy polskie nadal dokonują nieuprawnionej fragmentacji postępowania, przy ocenie rozsądności czasu jego trwania, ograniczając analizę do ostatniego etapu, na którym w chwili wniesienia środka (skargi na przewlekłość) postępowanie się znajduje. Podobnie stanowi Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 28.III.2013 roku (III SPZP 1/13).

Takiej fragmentacji postępowania chce też dokonać Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze, oczekując de facto ode mnie ograniczenia skargi do żądania badania przewlekłości postępowania egzekucyjnego tylko w tej jego części, która się odbywa pod sygnaturą I Co 441/16.

Nie zgadzam się na to i uprzejmie proszę o zbadanie przewlekłości podczas całego postępowania egzekucyjnego od dnia wniesienia przez wierzyciela wniosku z dnia 13 listopada 2008 r. (o wezwanie dłużnika do wykonania czynności wskazanych w wyroku Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 3.09.2008 r. sygn. I C 1062/08) do dzisiaj.

Załączniki:

  • Odpis odpowiedzi na wezwanie Sądu
  • Oświadczenie o stanie rodzinnym, majątku, dochodach i źródłach utrzymania
  • Logika Grzegorza Niedźwieckiego

 

Grzegorz Niedźwiecki

 

*

 

Jelenia Góra, dnia 19 sierpnia 2016 r.

Grzegorz Niedźwiecki

ul. Działkowicza 19

58-506 Jelenia Góra

I Co 441/16 (I Co 3259/08)

 

Prezes Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze

 

Wniosek o udzielenie merytorycznych informacji i przyznanie adwokata

 

  1. Czego dotyczyło postępowanie o sygn. akt I Co 3259/08, a czego dotyczy postępowanie o sygn. akt I Co 441/16? Nie chodzi mi o daty i cyfry, tylko o przedmiot. Czy dotyczy/ły tej samej sprawy? W oparciu o jakie orzeczenie się toczy/ły?
  2. Czy oba postępowania związane są z kapturowym wyrokiem z dnia 3 września 2008 r. w sprawie I C 1062/08?
  3. Czy nowy wniosek egzekucyjny to nowa, inna sprawa? Ile wyroków cywilnych miał Grzegorz Niedźwiecki?
  4. Czy postępowanie w sprawie I Co 3259/08 i I Co 441/16 to rozpoznanie innej sprawy?
  5. Jaka podstawa prawna świadczy o wyhamowaniu formalnym przeze mnie owego postępowania I Co 441/16?
  6. Jakiego waloru brakuje sądowi w Odpowiedzi z dnia 4 sierpnia 2016 r. na wezwanie Sądu do uzupełnienia braków formalnych skargi i wniosku?
  7. Czym jest postępowanie sądowe i czym się różni postępowanie od sprawy? Co znaczy postępowanie w sprawie?
  8. Czy postępowanie sądowe to zbiorcza nazwa postępowań w jednej sprawie, w jednym zakresie?
  9. Czy sygnatura akt to identyfikator sprawy? Od kiedy należy liczyć tok postępowania?
  10. Co jest początkowym etapem postępowania karnego (przygotowawczego, sądowego, wykonawczego)?
  11. Co jest początkowym etapem postępowania egzekucyjnego? Jakie znaczenie (jaką wagę) ma sygnatura akt w stosunku do przedmiotu sprawy, do obiektywnej prawdy materialnej, do ustaleń faktycznych, do meritum?
  12. Jaka jest treść literalna wniosku wierzyciela w postępowaniu I Co 3259/08, a jaka w I Co 441/16? Czy sprawy dotyczą innej czynności?
  13. Ile postępowań może mieć jedna sprawa? Czy sąd, mając na względzie interes społeczny, wszystkich stron i prawa człowieka, nie powinien dążyć do jak najszybszego zakończenia sprawy?
  14. Czy sędziowie mają wolę załatwienia tej sprawy, czy kaprys dożywotniego dręczenia mnie?
  15. Czy interesem sądu są restrykcje, są działania bolesne, czy działania humanitarne? Gdzie jest bezstronność?
  16. Jakie są prawa skazanego dotyczące procesu wykonywania kary (najważniejsze kategorie)?
  17. Czy można wydać wyrok skazujący bez stwierdzenia faktu czynu zarzucanego, bez dokonania ustaleń faktycznych i udowodnienia winy oskarżonemu?

Patrz art. 5 i 6 k.p.c.; art. 12 i 16 k.p.k.;

http://www.hfhrpol.waw.pl/precedens/images/stories/rzetelny_proces.pdf

Wnoszę o przyznanie mi adwokata z urzędu, ponieważ sąd mnie uwiązał i nie mogę wyjechać do pracy w Niemczech.

Zrzekam się po raz kolejny prawa do prywatności. Sprawa jest zresztą sprawą systemowo publiczną.

 

Prezes stowarzyszenia Demokracja i Sprawiedliwość

Redaktor Naczelny Ośrodka Informacji DiS

Strona poszkodowana

Grzegorz Niedźwiecki

InfoVeriti
INFORMACJE O ZMIANACH MONITOROWANYCH FIRM
Lp KRS Nazwa Firmy Kod Poczt. Miasto Ulica Zmiany
1. KRS 0000021642

KupFIRMA MOTORYZACYJNA „LIGĘZA” SP. Z O.O.58-500JELENIA GÓRAWINCENTEGO POLA 28

Informacje z KRS

aby zobaczyć raport ze zmianami wyślij kolejnego smsa,
lub jeżeli masz konto – zaloguj się i pobierz ponownie raport (zostanie odjęty od Twojego pakietu)

www.infoveriti.pl

 

 *

Jelenia Góra, dnia 23 sierpnia 2016 r.

Grzegorz Niedźwiecki

ul. Działkowicza 19

58-506 Jelenia Góra

 

Prezes Sądu Okręgowego

w Jeleniej Górze

 

Prośba o wyjaśnienie

 

W dniu 21 lipca 2016 r. złożyłem skargę do Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze na Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze z art. 2 ust. 1 oraz art. 3  punkt  7 Ustawy z dn. 17 czerwca 2004 o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki. Chodzi o niezałatwienie przez osiem lat jednej i tej samej sprawy egzekucyjnej.

W dniu 4 sierpnia 2016 r. udzieliłem wyczerpującej odpowiedzi Sądowi na temat przedmiotu sprawy egzekucyjnej, dokonywanej w oparciu o wyrok zaoczny z dnia 3 września 2008 r. Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze, sygn. akt I C 1062/08. Od dziesięciu lat nie miałem żadnej innej sprawy cywilnej i żadnej innej egzekucji niematerialnej. To jest cały czas jedna i ta sama sprawa.

W dniu 10 sierpnia 2016 r. Sędzia Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze Piotr Gregier postanowieniem II S 14/16 niezrozumiałym i niemerytorycznym językiem skargę odrzucił.

Co znaczy „Takiego waloru nie miało jego pismo procesowe z dnia 4 sierpnia 2016 r., w którym stwierdził, że w jego ocenie „bezsporne jest, że mamy do czynienia ciągle z tą samą sprawą, z tym samym postępowaniem egzekucyjnym, które zostało zainicjowane wnioskiem wierzyciela z dnia 13 listopada 2008 r. o wezwanie dłużnika do wykonania czynności wskazanych w wyroku Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 3.09.2008 r., sygn. akt I C 1062/08”.

O jaki walor Panu chodzi?

Prezes stowarzyszenia Demokracja i Sprawiedliwość

Redaktor Naczelny Ośrodka Informacji DiS

Strona poszkodowana

Grzegorz Niedźwiecki

*

Szanowny Panie Prezesie Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze,

Będę wdzięczny za udzielenie mi odpowiedzi, czy SSO Piotr Gregier popełnił błąd pisarski czy świadomie napisał nieprawdę w postanowieniu z dnia 10 sierpnia 2016 r., sygn. akt II S 145/16?

W uzasadnieniu tegoż postanowienia napisał: „że dotyczy ona nowego postępowania wszczętego na skutek „nowego wniosku egzekucyjnego” wierzyciela (pismo z 25 stycznia 2016 r. – k. 6 akt) o egzekucję obowiązku wykonania przez dłużnika czynności niezastępowalnej.” podczas, gdy zobowiązanie Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze  I Wydział Cywilny z dnia 24-03-2016 r. do udzielenia odpowiedzi na wniosek powołuje się na wniosek z dnia 26 listopada 2015 r., doręczając mi ten wniosek, na którym widnieje sygn. akt I Co 3259/08.

Czy postępowanie I Co 441/16 dotyczy innej osoby, innej kwestii, innej sprawy jak postępowanie I Co 3259/08?

Niezależnie od wyniku tego toku postępowania, w związku z indolencją wymiaru sprawiedliwości biorę pod uwagę kilka rozwiązań.

Grzegorz Niedźwiecki

*

Jelenia Góra, dnia 25 sierpnia 2016 r.

Grzegorz Niedźwiecki

ul. Działkowicza 19

58-506 Jelenia Góra

 

Mgr Robert Bednarczyk

Wiceprezes Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze

 

Dotyczy: A-4590-12/16

 

W odpowiedzi na pismo Wiceprezesa Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 19 sierpnia 2016 r. ponawiam pytanie.

Mnie nie interesuje czy sprawy, prowadzone przed Sądem Rejonowym w Jeleniej Górze pod sygnaturami akt Co 3259/08 oraz I Co 441/16 stanowią odrębne postępowania (to Państwa problem[1]), tylko czy w jednej i tej samej sprawie?

Dlaczego udzielił Pan wymijającej odpowiedzi?

 

Grzegorz Niedźwiecki


[1]

 

Wniosek wierzyciela o ponowne wezwanie dłużnika do wykonania czynności z dnia 26 listopada 2015 r. (08-12-2015 – data wpłynięcia) sygnowany jest sygnaturą akt: I Co 3259/08. Wierzyciel nie narzucał sądowi formy wezwania (środka przymusu) i nie udowadniał prawnie, że czynność wymieniona w pkt. I wyroku z dna 3 września 2008 r. (przeprosiny w mediach) jest niezastępowalna.

Pismo procesowe wierzyciela z dnia 25 stycznia 2016 r. (k. 6) sygnowane jest sygn. akt: I Co 3752/15.

Zarządzeniem SSR z dnia 22.02.2016 r. sprawę o sygn. akt I Co 3752/15 postanowiono zakreślić w rep. „Co” jako zakończoną (k. 10). Sprawę z wniosku z dnia 26 listopada 2015 r. postanowiono dopiero zarejestrować w rep. „Co” pod nową sygnaturą (I Co 441/16).

*

Jelenia Góra, 29 sierpnia 2016 r.

Grzegorz Niedźwiecki                                                 

ul. Działkowicza 19

58-506 Jelenia Góra

 

 

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze

I Wydział Cywilny

______________________________

Dotyczy: I Co 441/16 (poprzednio I Co 3259/08)

 

Uzupełnienie stanowiska z dnia 4 kwietnia 2016 r.

w odpowiedzi na wezwanie Sądu z dnia 24.03.2016

o ustosunkowanie się dłużnika do wniosku wierzyciela z 26.11.2016 r.

w związku z wyrokiem Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze

z dnia 3.09.2008 r. sygn. akt I C 1062/08

wraz z wnioskiem o umorzenie postępowania egzekucyjnego

 

W uzupełnieniu stanowiska z dnia 4.04.2016 r. uprzejmie podnoszę:

Wierzyciel we wniosku złożonym w dniu 26.11.2016 r. bezpodstawnie wnosi o „zastosowanie środków w celu wyegzekwowania obowiązku nałożonego na dłużnika prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 3.09.2008 r. sygn. I C 1062/08”.

Z niejasnej – wyżej zacytowanej – treści wniosku domniemywać można, że wierzyciel domaga  się ponownego stosowania środków przymuszających dłużnika (grzywna, areszt) do zamieszczenia na stronie internetowej http://www.jelonka.com oraz w „Nowiny Jeleniogórskie” i tygodniku „Jelonka.com” przeprosin o treści określonej w wyroku sygn. akt I C 1062/08.

W okresie 2008 – 2015 w związku z wnioskiem wierzyciela z dnia 13.11.2008 r. toczyło się już postępowanie przymuszające dłużnika sygn. akt I Co 3259/08 na podstawie art. 1050 k.p.c.  Orzeczono wobec dłużnika łącznie 27.100 zł grzywien, które zamieniono na 180 dni aresztu.

Z uwagi na nieuiszczenie przez wierzyciela zaliczek na realizację aresztu, nie został on wykonany.  W nawiązaniu do powyższego Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze postanowieniem z dnia 4.08.2015 r. postępowanie umorzył.

Dłużnik – który nie jest prawnikiem ani nie posiada pełnomocnika w niniejszej sprawie – około miesiąc temu przypadkowo dowiedział się, iż zgodnie z uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 28.06.2006 r. sygn. III CZP 23/06 postępowanie egzekucyjne w niniejszej sprawie powinno toczyć się na podstawie art. 1049 k.p.c., a nie art. 1050 k.p.c.

Sąd Najwyższy w przywoływanej Uchwale jednoznacznie stwierdził, że: „Obowiązek usunięcia skutków naruszenia dóbr osobistych, polegający na złożeniu przez dłużnika oświadczenia odpowiedniej treści w formie ogłoszenia, podlega egzekucji na podstawie art. 1049 k.p.c.”.

W uzasadnieniu Uchwały podano m.in., że:

  • Przyjęty w kodeksie postępowania cywilnego – przetransponowany z kodeksu postępowania cywilnego z 1930 r., a wcześniej z prawa niemieckiego – model egzekucji świadczeń niepieniężnych, oparty na przymuszaniu dłużnika do spełniania nakazanego świadczenia przez nakładanie grzywien (art. 1050 i nast. k.p.c.), uważany jest powszechnie za najmniej efektywny spośród rozwiązań stosowanych w innych państwach europejskich.
  • Należy krytycznie podejść do dominującego dotychczas – choć nie bez wyjątków – poglądu, że egzekucja orzeczonego wyrokiem obowiązku dłużnika usunięcia skutków naruszenia dóbr osobistych wierzyciela, polegającego na opublikowaniu
    odpowiedniej treści oświadczenia (przeprosin lub ubolewania), toczy się – jako
    czynność tzw. niezastępowalna – na podstawie art. 1050 k.p.c.
  • Z punktu widzenia prawnego istotą przeprosin (wyrażenia ubolewania) jest w omawianym wypadku przede wszystkim skorygowanie obrazu osoby dotkniętej naruszeniem dobra osobistego – najczęściej czci lub dobrego imienia – w oczach opinii publicznej lub innych osób. Głównym celem osoby dotkniętej naruszeniem nie jest wywołanie u naruszyciela odruchów ekspiacji, lecz to, aby informacja o korzystnym dla niej wyroku dotarła do jak najszerszego kręgu osób, które – na podstawie zachowań dłużnika uznanych przez sąd za naruszające dobra osobiste – mogły ukształtować sobie fałszywy wizerunek pokrzywdzonego.
  • O tym, że akt przeproszenia (ubolewania) odrywa się od emocji i uczuć dłużnika świadczy również fakt, że sam tekst – słowa, których ma użyć dłużnik – jest narzucany przez sąd w sentencji orzeczenia. Oczekiwanie, że zmuszenie naruszyciela, pod rygorem egzekucji, do odpowiedniego zachowania wywoła w nim
    pozytywną reakcję afektywną jest bezzasadne.
  • Jeżeli dłużnik, pod groźbą grzywny, zdecyduje się wypowiedzieć
    (oznajmić) nakazane wyrazy, to i tak nie sposób zakładać, że tym samym dochodzi do rzeczywistych, emocjonalnie motywowanych przeprosin, a nie tylko do formalnego aktu publikacji oświadczenia obejmującego ich treść. Mimo to – z punktu widzenia prawa procesowego – wyrok traktuje się jako wykonany, co zapewne wynika również z faktu, że prawo nie może swoimi sankcjami wnikać tak daleko w psychikę człowieka, aby zmuszać go do określonych uczuć lub przeżyć. Aktualne staje się zatem pytanie, czy w sytuacji, w której instytucja ,,sądowych przeprosin” stanowi w istocie fikcję i ma charakter pozorny, rzeczywiście doniosłe znaczenie zachowuje fakt, kto dokonuje (zleca) ogłoszenia przeprosin o zadanej z góry treści.
  • Skoro wykonanie wyroku pod przymusem nie oznacza prawdziwych przeprosin (wyrazów ubolewania), lecz jedynie opublikowanie jego treści, to omawiana czynność jest niewątpliwie czynnością ,,zastępowalną”.
  • Interes pokrzywdzonego na ogół przemawia za tym, żeby ogłoszenie o treści wyroku uznać za czynność ,,zastępowalną”; chodzi o to, żeby ukazało się ono jak najszybciej i stanowiło surogat oświadczenia złożonego przez samego naruszyciela. Innymi słowy, nawet przy przyjęciu, że czynność nakazana wyrokiem może być wykonana tylko przez egzekwowanego dłużnika, to skoro z perspektywy interesów wierzyciela istnieje możliwość dokonania przez inną osobę czynności zbliżonej (o tym samym skutku), a zarazem czyniącej zadość jego oczekiwaniom, możliwość taką należy dopuścić.
  • Art. 1050 k.p.c., dopuszczający stosowanie przymusu osobistego (bezpośredniego), jest we współczesnym systemie prawa egzekucyjnego reliktem. W związku z tym w każdej sytuacji, w której jest to możliwe, a szczególnie wtedy, gdy żąda tego wierzyciel, należy z tego sposobu egzekucji rezygnować. Wykładnia przepisów o egzekucji świadczeń niepieniężnych powinna zatem zmierzać w kierunku art. 1047 i 1049 k.p.c., zawierających bardziej nowoczesne rozwiązania; korzystanie z art. 1050 k.p.c. należy zastrzec szczególnym wypadkom i traktować jako ostateczność.

W niniejszej sprawie wierzyciel i Sąd zachowywali się w sposób niezrozumiały, wbrew interesom wierzyciela.

Trudno uznać, iżby profesjonalnym prawnikom nie była znana Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 28.06.2006 r. sygn. III CZP 23/06, a wniosek wierzyciela został przecież złożony ponad 2 lata później w dniu 13.11.2008 r.

W jego interesie było, aby – jeśli dłużnik nie wykonał wyroku – Sąd upoważnił go do wykonania czynności (publikacji przeprosin) na koszt dłużnika na podstawie art. 1049 k.p.c.

Dłużnik odmówił wykonania wyroku, gdyż konsekwentnie zaprzeczał, iżby kiedykolwiek naruszył dobra osobiste wierzyciela poprzez publikację notatki pt. „Nie kupujcie auta u Ligęzy”.

W tym kontekście należy wspomnieć, iż wyrok z dnia 3.09.2008 r. sygn. akt I C 1062/08 zapadł przed Sądem Okręgowym w Jeleniej Górze pod nieobecność pozwanego, w okolicznościach tzw. fikcji doręczeń.

Pozwany nie złożył apelacji, gdyż nic nie wiedział o wydanym wyroku. Nie udało mu się też wznowić postępowania cywilnego, ani karnego z dnia 6.05.2008 sygn. akt II K 467/07, którym był związany Sąd Cywilny. Wyrok karny był błędny, co było już wielokrotnie podnoszone w niniejszym postępowaniu egzekucyjnym (akta I Co 441/16 i poprzednie I Co 3259/08). Okoliczności losowe (brak informacji o zapadłych wyrokach), niewniesienie z tego powodu apelacji, a także brak wystarczającej znajomości procedury cywilnej i karnej (dłużnik nie posiadał pełnomocnika) doprowadziły do takiego stanu rzeczy, w którym dłużnik jest przymuszany do przeprosin za niepopełniony czyn (rzekome naruszenie dóbr osobistych wierzyciela).

Gdyby postępowanie egzekucyjne dotyczące 1. punktu wyroku z dnia 3.09.2008 r. sygn. akt I C 1062/08 było realizowane zgodnie z Uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 28.06.2006 r. sygn. III CZP 23/06 już dawno byłoby zakończone.

Tymczasem dłużnik został poddany rażąco niewspółmiernym i trwającym około 8 lat działaniom przymuszającym, nie tylko niezgodnym z w/w Uchwałą SN, ale i niepozostającym w żadnej proporcjonalnej relacji do kosztu ogłoszeń z żądanymi przeprosinami. Na dzisiaj koszty te wynoszą 482,16 zł wg aktualnych cenników, tj.:

  • Przeprosiny na stronie internetowej http://www.jelonka.com/ (tekst sponsorowany) – 220 zł netto.
  • Przeprosiny w tygodniku „Jelonka.com” jeden moduł (rozmiar wizytówki) – 60 zł netto.

Razem – 344,40 zł brutto.

  • Przeprosiny w tygodniku „Nowiny Jeleniogórskie” jeden moduł ( 4 x 10 cm) – 137,76 zł brutto.

Ogółem – 482,16 zł brutto.

Dłużnik nadal podtrzymuje stanowisko, że nie istnieją podstawy faktyczne do przeprosin wierzyciela z jego strony, gdyż nigdy nie napisał, ani nigdzie nie zamieszczał inkryminowanej notatki pt. „Nie kupujcie auta u Ligęzy”. W związku z tym nie wykona czynności jak w wezwaniu wierzyciela z dnia 26.11.2015 r.

Jeśli wierzyciel nadal pragnie wyegzekwować wyrok sygn. akt I C 1062/08, to może ubiegać się przed Sądem o przyznanie mu sumy potrzebnej do wykonania czynności na koszt dłużnika na podstawie art. 1049 k.p.c. i Uchwały Sądu Najwyższego z dnia 28.06.2006 r. sygn. III CZP 23/06.

Warto jednak w tym miejscu zauważyć, że rzekome naruszenie dóbr osobistych wierzyciela przez dłużnika nastąpić miało już prawie 10 lat temu, dokładnie 23 lutego 2007 roku.

Budzić zatem musi wątpliwość sens przeprosin publicznych po tak długim okresie czasu.

Jak napisano w przywoływanej uchwale SN sygn. III CZP 23/06, „podstawowym celem prawnym wiązanym z aktem przeproszenia (ubolewania) jest zniweczenie skutków dokonanego naruszenia, a nie uzyskanie satysfakcji, co w drodze przymusu sądowego lub egzekucyjnego i tak przeważnie nie jest możliwe”.

Z całą pewnością żaden faktyczny interes wierzyciela – świetnie prosperującej Firmy Motoryzacyjnej „Ligęza” Sp. z o.o. – nie przemawia za zamieszczeniem w przestrzeni publicznej w mediach o znacznym zasięgu przeprosin z powodu rzekomego naruszenia dóbr osobistych tej firmy na mało znaczącym blogu z niską ilością odsłon przez bliżej niesprecyzowany, ale krótki okres czasu nieomal 10 lat temu.

W mojej ocenie przeprosiny utraciły rację bytu, jeśli kiedykolwiek ją w ogóle posiadały, gdyż już nikt z potencjalnych klientów firmy „Ligęza”, nawet gdyby zdarzenie miało rzeczywiście miejsce, nie pamięta o co chodzi w tej sprawie, a wierzyciel bardzo dobrze funkcjonuje na rynku.

Z tego powodu wnioskuję o odstąpienie przez wierzyciela od wniosku z dnia 26.11.2015 r. lub o umorzenie sprawy przez Sąd na podstawie art. 5 k.c.: „Nie można czynić ze swego prawa użytku, który by był sprzeczny ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem tego prawa lub z zasadami współżycia społecznego. Takie działanie lub zaniechanie uprawnionego nie jest uważane za wykonywanie prawa i nie korzysta z ochrony”.

 Grzegorz Niedźwiecki

*

Jelenia Góra, dnia 15 września 2016 r.

Grzegorz Niedźwiecki

ul. Działkowicza 19

58-506 Jelenia Góra

Minister Sprawiedliwości

za pośrednictwem

Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze

Dotyczy: A-052-22/16; I Co 441/16

Skarga

Na bezczynność Prezesa Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze i przewlekłość postępowania I Co 441/16

 

Nie miałem dwóch spraw egzekucyjnych tylko jedną, o czym świadczy odpowiedź Prezesa Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze dziennikarce Krystynie Górzyńskiej z dnia 28 lipca 2016 r., iż sygnatury akt I Co 441/16 i I Co 3259/08 dotyczą tożsamego przedmiotu. Nie jest to zatem żadna odrębność. Prezes Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze Wojciech Damaszko manipuluje sprawą, nie odnosi się merytorycznie do konkretów, do przedmiotu postępowania I Co 3259/08 i I Co 441/16. Czy dotyczą one jednej i tej samej sprawy, jednego i tego samego wyroku, jednej i tej samej czynności. Nieprecyzyjność to jego specjalność. Przemilcza meritum, fakty i pytania administracyjne. Odpowiedź na wezwanie Sądu do uzupełniania braków formalnych z dnia 4 sierpnia 2016 r. była jednoznaczna (tytuł skargi) i tylko nieumiejętność czytania ze zrozumieniem lub brak dobrej woli, samowolność interpretacji, pozwala dowolne decyzje nieeleganckim sędziom podejmować. Ja miałem i mam jedną sprawę egzekucyjną w związku z wyrokiem I C 1062/08, aczkolwiek mogę się mylić, bo może tak jak ten sfingowany proces cywilny, o którym dowiedziałem się dopiero po dwóch latach, również jakieś inne egzekucje kapturowo mi zasądzono. Określenie sprawy jest w meritum, w treści, a nie w numerach.

http://www.nsa.gov.pl/zarzadzenia-prezesa-nsa/zasady-biurowosci-w-sadach-administracyjnych,news,104,91.php

http://bip.ms.gov.pl/Data/Files/_public/bip/organizacja/zarz_MS_12_12_03_organ_zakres_dzial_sekr_sad_wers_ujedn_2010_01_01.pdf

http://www.lex.pl/du-akt/-/akt/dz-u-2015-133

Proszę przeanalizować sobie również zasadę ne bis In idem oraz res iudicata.

USTAWA

z dnia 17 czerwca 2004 r.

o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy

w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki

Art. 2.

1. Strona może wnieść skargę o stwierdzenie, że w postępowaniu, którego skarga dotyczy, nastąpiło naruszenie jej prawa do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki, jeżeli postępowanie w tej sprawie trwa dłużej, niż to konieczne dla wyjaśnienia tych okoliczności faktycznych i prawnych, które są istotne dla rozstrzygnięcia sprawy albo dłużej niż to konieczne do załatwienia sprawy egzekucyjnej lub innej dotyczącej wykonania orzeczenia sądowego (przewlekłość postępowania).

 

Nie trzeba czekać na wprowadzenia w życie nowelizacji tej ustawy, żeby stwierdzić, że niezasadna przewlekłość sprawy trwa. Nawet gdyby próbować ograniczyć się do postępowania I Co 441/16, to nie przypisze mi się przestoju i przyczyn nie załatwienia sprawy egzekucyjnej od podstaw, czyli od 3.09.2008 r. Ja nie jestem reżyserem tego spektaklu, konstruktorem tych postępowań, to nie ja prowadzę procedury, nie mam wpływu na tok, fragmentację postępowań i przebieg sprawy egzekucyjnej. Wszystko jest w rękach i odpowiedzialności funkcjonariuszy. Źli ludzie świadomie kradną mi czas życia. Są przepisy, ale nie ma woli załatwienia tej sprawy – ze szkodą dla pokrzywdzonego, wymiaru sprawiedliwości i państwa polskiego.

http://prawo.money.pl/orzecznictwo/sad-najwyzszy/uchwala;sn;izba;cywilna,ic,iii,czp,23,06,7353,orzeczenie.html

 

Precyzuję

Skarga z dnia 21 lipca 2016 r. dotyczy sprawy egzekucyjnej prowadzonej obecnie pod sygnaturą I Co 441/16 i nie uniknie Sąd odpowiedzialności za przewlekłość, bo nawet to postępowanie dotyczy wyroku I C 1062/08 (notabene kapturowego) zapadłego dnia 3 września 2008 r., czyli przeszło osiem lat temu. Tylko z winy stronniczego i nieetycznego postępowania sędziów, stosowania z obrazą przepisów prawa materialnego reliktowego przepisu art. 1050 k.p.c. zamiast 1049 k.p.c. wałkujecie sprawę od nowa bez przyczyny. Zrobiłem ukłon w waszą stronę dając zapytanie „wierzycielowi” czy chce załatwić sprawę, czy dręczyć mnie i Sąd ma argumenty do rozwiązania taj sprawy po ludzku, a nawet umorzenia. Zwołujecie Nadzwyczajne Kongresy Sędziów Polskich w obronie „demokracji” a stosujecie stalinizm.

Ponawiam skargę na przewlekłość postępowania I Co 441/16 (dziesięć miesięcy) i żądam wszczęcia postępowania sądowego. Analizując tą sprawę i tak wyjdzie na jaw dlaczego nowy wniosek egzekucyjny został złożony 26 listopada 2015 r., czyli po ośmiu latach od zapadnięcia wyroku i że jest to dziewiąty wniosek w tożsamej sprawie (art. 6 § 1 k.p.c.). Będzie zadane pytanie o powód nowego wniosku i o metody przymuszania. Wyjdzie na jaw kto jest terrorystą, a kto pokrzywdzonym. Stosujecie sprawdzone, stalinowskich kacyków Ludwika Serkowskiego i Jacka Różańskiego (Józefa Goldberga) metody wymuszania zeznań, poświadczenia nieprawdy, za pomocą fizycznego i psychicznego przymusu, głupa rżnąc, że przewlekłość jest wynikiem braku pokory z mojej strony. Bawi was to? Znajdzie się na was IPN.

http://grzegorz-niedzwiecki.blog.onet.pl/2016/08/19/opel-ligeza-sp-z-o-o-w-jeleniej-gorze-dreczy-mnie-dziesiec-lat/

 

Ps.

Wnioski o wyłączenie sędziów dotyczyły rozpatrzenia zażaleń na odmowę wszczęcia śledztwa przez prokuratury lub umorzenie dochodzeń (I Co 465/16), a nie postępowań egzekucyjnych, co nie zmienia faktu, że nie aktualne.

 

Do wiadomości: Opinia publiczna

Załączników 2

 

Bezrobotny ojciec dwójki dzieci

Stróże prawa w Polsce gorsi od Poncjusza Piłata

 

Jelenia Góra, dnia 29 lipca 2016 r.

 

Do Pani Anny Kamińskiej

I reszty

 

Kłamie Pani. Nic nie zostało rozpoznane. Umorzono dochodzenie fałszu materialnego (stworzenia dowodu przez Mieczysława Ligęzę) i odmówiono wszczęcia śledztwa fałszu intelektualnego (poświadczenia nieprawdy przez SSR Jarosława Staszkiewicza). Nikt merytorycznie nie badał k. 8 akt sprawy II K 467/07 i wyroku z dnia 6 maja 2008 r. Umorzono i odmówiono śledztwa dowolnie, umyślnie. Tuszowano przestępstwa. Nikt nie ustosunkował się do ekspertyzy biegłego sądowego w zakresie informatyki i technologii internetowych BDW CONSULTING Mariusza Czarneckiego z dnia 13 kwietnia 2015 r. ani żadnej prawdy materialnej. Nie przeprowadzono prokuratorskiej i sądowej ekspertyzy materiału dowodowego. Akceptuje Pani stalinowski wyrok. Dołączyła Pani na listę Współczesne Marie Gurowskie Sand i Fajgi Mindla.

http://grzegorz-niedzwiecki.blog.onet.pl/wymiar-niesprawiedliwosci/

 

Grzegorz Niedźwiecki

Ul. Działkowicza 19

58-506 Jelenia Góra

*

Jelenia Góra, dnia 19 lipca 2016 r.

Grzegorz Niedźwiecki

Ul. Działkowicz19

58-506 Jelenia Góra

Organ nadrzędny

za pośrednictwem

Prezesa Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze

 

Dotyczy pozwu cywilnego z dnia 4 kwietnia 2016 r. (II S 11/16, I Co 441/16, I Co 3752/15, I Co 3259/08, I C 1062/08, II K 467/07)

Przekazuję złośliwie zwrócone mi po raz trzeci przez Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze pisma wraz załącznikami – materiały dotyczące pozwu cywilnego przeciwko Skarbowi Państwa, Prezesowi Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze, Prezesowi Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze i reprezentantowi FM „Ligęza” Sp. z o.o. w Jeleniej Górze. Prezes Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze jest stroną pozwaną przeze mnie za krzywdy, sfingowany proces cywilny, naruszenie dóbr osobistych, straty zdrowotne, moralne, materialne oraz nieosiągnięte dochody i nie może wniosków dowodowych przekazywać niższej instancji, samemu nimi rozporządzać, a tym bardziej dekompletować akt sprawy, uszczuplać materiału dowodowego. To jest świadome, samowolne przewlekanie sprawy w celu przedawnienia karalności i uniknięcia odpowiedzialności.

Karty ponumerowałem, jest ich 67 (słownie: sześćdziesiąty siedem) i żądam przekazania ich oraz sprawy celem rozpatrzenia do Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu.

 

Art. 5. k.c. (Kodeks cywilny) Nie można czynić ze swego prawa użytku, który by był sprzeczny ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem tego prawa lub z zasadami współżycia społecznego. Takie działanie lub zaniechanie uprawnionego nie jest uważane za wykonywanie prawa i nie korzysta z ochrony.

Art. 16. Uodpmaj (Ustawa z dnia 20 stycznia 2011 r. o odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy publicznych za rażące naruszenie prawa (Dz.U. 2011 nr 34 poz. 173)) Przepisy ustawy stosuje się do działań i zaniechań funkcjonariuszy publicznych, które nastąpiły od dnia wejścia w życie ustawy.

Art. 38 k.p.a. (Kodeksu postępowania administracyjnego) Pracownik organu administracji publicznej, który z nieuzasadnionych przyczyn nie załatwił sprawy w terminie lub nie dopełnił obowiązku wynikającego z art. 36 albo nie załatwił sprawy w dodatkowym terminie ustalonym w myśl art. 37 § 2, podlega odpowiedzialności porządkowej lub dyscyplinarnej albo innej odpowiedzialności przewidzianej w przepisach prawa.

Zgodnie z brzmieniem art. 10 § 1 k.p.a. organy administracji publicznej obowiązane są zapewnić stronom czynny udział w każdym stadium postępowania, a przed wydaniem decyzji umożliwić im wypowiedzenie się co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań. Możliwość odstąpienia od tej zasady zachodzi tylko wtedy, gdy załatwienie sprawy nie cierpi zwłoki ze względu na niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia ludzkiego albo ze względu na grożącą niepowetowaną szkodę materialną. Organ administracji publicznej obowiązany jest utrwalić w aktach sprawy, w drodze adnotacji, przyczyny odstąpienia od zasady określonej w § 1.

Prawo do sprawiedliwej i rzetelnej procedury jest zawarte w treści zasad państwa prawnego. Zgodnie z takim założeniem wymagane jest precyzyjnie i ścisłe formułowanie nie tylko zasad samego postępowania, ale również przestrzeganie tych zasad przez organy administracji.

Organy muszą zwracać uwagę na przepisy przyznające uprawnienia procesowe uczestnikom postępowania, którzy jako strony mają mniej korzystną sytuację, która związana jest często ze słabą znajomością prawa.

Art. 41b. Właściwość organów w sprawach rozpatrywania skarg i wniosków

§ 1. Organem właściwym do rozpatrzenia skargi lub wniosku, dotyczących działalności sądu, jest prezes sądu.
§ 2. Jeżeli skarga lub wniosek dotyczą działalności sądu okręgowego i sądu rejonowego, organem właściwym do rozpatrzenia jest prezes sądu okręgowego. Jeżeli skarga lub wniosek dotyczą działalności sądu apelacyjnego i sądu okręgowego, organem właściwym do rozpatrzenia jest prezes sądu apelacyjnego.
§ 3. Organem właściwym do rozpatrzenia skargi dotyczącej działalności prezesa sądu rejonowego jest prezes sądu okręgowego, działalności prezesa sądu okręgowego – prezes sądu apelacyjnego, a działalności prezesa sądu apelacyjnego – Krajowa Rada Sądownictwa.
§ 4. Prezes sądu apelacyjnego, w terminie do końca kwietnia każdego roku, informuje Ministra Sprawiedliwości o nieprawidłowościach stwierdzonych w wyniku rozpatrzenia skarg przez prezesów sądów działających na obszarze apelacji.

 

USTAWA

z dnia 27 lipca 2001 r.

Prawo o ustroju sądów powszechnych.

(Dz. U. z dnia 12 września 2001 r.)

DZIAŁ I

SĄDY POWSZECHNE

Rozdział 5a 

Tryb rozpatrywania skarg i wniosków

***

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI

z dnia 9 maja 2012 r.

w sprawie skarg i wniosków dotyczących działalności sądów powszechnych

(Dz. U. z dnia 16 maja 2012 r.)

 ***

Jelenia Góra, dnia 17 lipca 2016 r.

 

Prokuratura Rejonowa w Lwówku Śląskim

Dotyczy: PR Ko 212/2016

 

Potwierdzam złożenie zawiadomienia o przestępstwie niedopełnienia obowiązków służbowych przez funkcjonariusza organów ścigania – prokuratora Prokuratury Rejonowej w Jeleniej Górze. To nie jest pomyłka, mały przypadek, niezawiniony błąd, jedno niedopatrzenie. To są przestępstwa umyślne, świadome, popełniane wspólnie i w porozumieniu przez brać prawniczą. To są zbrodnie stalinowskie, skazania i akceptowania tortur bez przyczyny. To jest tuszowanie przestępstw fałszu intelektualnego i fałszu materialnego. To jest nadużycie władzy i godności funkcjonariusza. To jest pogwałcenie pieczątek. Ja nie muszę niczego podpisywać i dożywotnio odbijać piłeczkę od Annasza do Kajfasza. Mnie to kosztuje zdrowie, czas i pieniądze. Wy uprawiacie tą korupcję za pieniądze podatników w godzinach „pracy” i wam rybka jak długo ten cyrk potrwa. Zbrodnie adekwatne do zamachowca z Nicei powinno się ścigać z urzędu. Nie zrobicie tego, bo jesteście zorganizowaną grupą przestępczą, gorszą od tych, które zamykacie do więzień. W przypadku olania faktów procedurami, będziecie na liście Marii Gurowskich Sand i Fajgi Mindla. Przyjdzie czas, że odpowiecie za te zbrodnie płacąc za to wysoką cenę.

http://grzegorz-niedzwiecki.blog.onet.pl/wymiar-niesprawiedliwosci/

Nawet poczta ePUAP wam nie działa.

 

Grzegorz Niedźwiecki

Ul. Działkowicza 19

58-506 Jelenia Góra

***

Jelenia Góra, dnia 16 lipca 2016 r.

 

Minister Sprawiedliwości, Prokurator Generalny Zbigniew Ziobro

 

SKARGA

Pan prokurator Prokuratury Regionalnej w Katowicach delegowany do Prokuratury Krajowej Marek Cioś, delikatnie mówiąc pisze nieprawdę w komunikacie z dnia 7 lipca 2016 r. Nie została mi udzielona informacja w „tej sprawie”. Domniemam, że chodzi o sprawę kasacji nadzwyczajnej od wyroku bez przyczyny II K 467/07 Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze, który zapadł dnia 6 maja 2008 r. Pan prokurator Marek Cioś pisze nieprawdę, bo informacja nie bo nie nie jest merytorycznym ustosunkowaniem się do zasadnej prośby o kasację nadzwyczajną od stricte stalinowskiego wyroku. Wydanie wyroku skazującego bez faktu stwierdzenia czynu zarzucanego i udowodnienia winy Grzegorzowi Niedźwieckiemu jest więcej niż rażącym naruszeniem prawa. Ani pan prokurator Marek Cioś, ani nikt inny, nie napisał, czy dopuszczalne jest w Polsce wydanie wyroku skazującego bez przyczyny, jaki na generale Auguście Fieldorfie wydała Maria Gurowska Sand. Nie ma przy tym znaczenia, czy wyrok jest symboliczny, czy skutkujący dziesięcioletnimi torturami i internowaniem na 180 dni, czy karą śmierci. Wyrok SSR Jarosława Staszkiewicza to dowolne, umyślne poświadczenie nieprawdy, będące „podstawą” do sfingowanego procesu cywilnego I C 1062/08 Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze i materialnym oraz moralnym zablokowaniem całej mojej rodziny. Takie egzekucje są niedopuszczalne w demokratycznym państwie prawa urzeczywistniającym zasady sprawiedliwości społecznej. Przywołane przez pana prokuratora Marka Cioś twierdzenia, że informacji mi udzielono, jest pogwałceniem faktów, prawdy materialnej, prawa do obrony na każdym etapie postępowania i kryciem fałszu intelektualnego dokonanego w oparciu o fałsz materialny. Nikt nigdy nie ustosunkował się do „dowodu” oskarżyciela Mieczysława Ligęzy załączonego do aktu oskarżenia z dnia 18 czerwca (31 maja 2007 r.) i nie ocenił jego wartości. Pan prokurator Marek Cioś bazuje na archaicznym „nie bo nie” zanim otrzymałem ekspertyzę biegłego sądowego w zakresie informatyki i technologii internetowych BDW CONSULTING Mariusza Czarneckiego z dnia 13 kwietnia 2015 r., która podważyła całkowicie „dowód” oskarżyciela (k. 8 akt sprawy II K 467/07) i zasadność skazania mnie z art. 212 § 2 k.k. Nikt nie podważył mojej ekspertyzy i nie dokonał odmiennej ekspertyzy biegłego sądowego. Wyrok z dnia 6 maja 2008 r. zapadł z rażącym naruszeniem prawa oraz dobrych obyczajów i jest podstawą do wniesienia kasacji nadzwyczajnej na zasadzie art. 521 k.p.k. Sędzia popełnił rażące błędy, co najmniej równe uchybieniom wymienionym w art. 439 § 1 k.p.k., tj. skazał mnie mimo braku czynu zarzuconego, czy znamion jakiegokolwiek przestępstwa. Sąd orzeka w oparciu o trzy rzeczy: dowody, przepisy i sumienie. Wszystkiego niestety zabrakło. Prokurator pracujący w Prokuraturze Krajowej oddalając prośbę o wniesienie o kasacji nadzwyczajnej musi najpierw wyczerpująco odpowiedzieć mi na pytania:

  1. Czy sędzia miał prawo skazać mnie nie stwierdzając czynu zarzucanego?
  2. Czy sędzia miał prawo skazać mnie za zniesławienie FM „Ligęza” artykułem „Nie kupujcie auta u Ligęzy” rzekomo zamieszczonym na stronie internetowej http://grzegorz-niedzwiecki.blog.onet.pl/ w oparciu o domniemania czy w oparciu o materialne dowody?
  3. Czy dowód oskarżyciela prywatnego Mieczysława Ligęzy (k. 8 akt sprawy II K 467/07) jest potwierdzony protokołem notarialnym lub jest jakimkolwiek zrzutem z mojego ekranu?
  4. Czy sędzia w sentencji wyroku z dnia 6 maja 2008 r. udowodnił mi niezbicie winę z art. 212 § 2 k.k.?
  5. Czy sędzia lub prokurator w przypadku zawiadomienia o przestępstwie stworzenia fałszywego dowodu ma obowiązek przesłuchać oskarżonego i dokonać ekspertyzy prawnej jedynego dowodu w sprawie?
  6. Czy sędzia ma obowiązek orzekać w sprawie o pomówienie za pomocą środka masowego komunikowania w oparciu o ustalenia faktyczne, prawdę materialną czy o NIC?

Na podstawie m.in. art. 2 k.p.k., art. 42 ust. 2 i art. 61 Konstytucji domaga się udzielenia mi odpowiedzi na powyższe pytania. Jeżeli prokurator sześć razy na pierwszą część pytań nie odpowie uzasadnionym TAK, to będzie podstawa do wniesienia kasacji nadzwyczajnej od wyroku II K 467/07 wydanego z rażącym naruszeniem prawa. Jeżeli prokurator chociaż raz na pierwszą część pytań odpowie niewymijające NIE, to będzie podstawa do wniesienia kasacji nadzwyczajnej od wyroku II K 467/07 wydanego z rażącym naruszeniem prawa. Jestem żywym człowiekiem, a nie przedmiotem i godność ludzka jest najważniejsza. Zrzekam się prawa do prywatności.

Z poważaniem

Pokrzywdzony, dziennikarz śledczy

Grzegorz Niedźwiecki, ul. Działkowicza 19, 58-506 Jelenia Góra

***

Minister Sprawiedliwości, Prokurator Generalny Zbigniew Ziobro

W sprawie II K 467/07 nie było żadnych ustaleń faktycznych stwierdzających zamieszczenia przez Grzegorza Niedźwieckiego artykułu „Nie kupujcie auta u Ligęzy na stronie internetowej http://grzegorz-niedzwiecki.blog.onet.pl/. Nie było dowodów materialnych i podstaw prawnych do skazania Grzegorza Niedźwieckiego z art. 212 § 2 k.k. To nie sąd uznał i skazał Grzegorza Niedźwieckiego w dniu 6 maja 2008 r., tylko SSR Jarosław Staszkiewicz dokonał dowolnie, umyślnie poświadczenia nieprawdy. Proszę przeanalizować tok postępowania i nie zasłaniać się niezawisłością, bo ja nie jestem waszym śmieciem. To, że prokuratorzy tuszują przestępstwa fałszu materialnego i fałszu intelektualnego, umarzając postępowanie lub odmawiając wszczęcia śledztwa, nie jest argumentem żadnym. To, że SSO Klara Łukaszewska pozasądowo oddaliła wniosek o wznowienie postępowania II K 467/07 wyżej stawiając fikcję ustaleń od ekspertyzy biegłego sądowego w zakresie informatyki i technologii internetowych BDW CONSULTING Mariusza Czarneckiego z dnia 13 kwietnia 2015 r. to przestępstwo funkcjonariusza nadużycia władzy, niedopełnienia obowiązków służbowych i współudziału w poświadczeniu nieprawdy. To, że sędziowie Sądu Apelacyjnego akceptują to oszustwo sądowe, dokładając i ignorując prawdę materialną nieznanymi domniemaniami SSR Jarosława Staszkiewicza, to przestępstwa terrorystów, bo nawet mafia stosuje pewną etykę. Domniemać to można o niewinności dopóki faktu czynu zarzucanego się nie stwierdzi i winy oskarżonemu się nie udowodni. Sąd orzeka w oparciu o trzy rzeczy: dowody, przepisy i sumienie. Wszystkiego niestety zabrakło. To, że nie powołujecie biegłego sądowego i nie dokonujecie odmiennej ekspertyzy, to fakt, że działacie metodami cynicznych katów, a nie demokratycznych stróżów prawa. To, że uprawomocniają wyrok bez przyczyny, to fakt państwa ponad państwem jakiego nie było nawet za Stalina. Szanowni sędziowie i prokuratorzy, jesteście przestępcami działającymi wspólnie i w porozumieniu i to jest wasz jedyny argument na legalizację tych oszustw sądowych, które nie są banalne, tylko zmurszałym fundamentem do ekonomicznego i moralnego zablokowania całej mojej rodziny na dziesiątki lat, a może i dożywocie (I C 1062/08). Przyjdzie czas, przyjdzie prokurator i sędzia, który przerwie te proceduralne szachy i zapłacicie cenę za to, że gwałcicie fakty, prawo stanowione, etykę zawodową i prawa człowieka.

Oczekuję realizacji zapewnień Ministra Sprawiedliwości i Prokuratora Generalnego o ściganiu sędziów za korupcję (materialną i polityczną) oraz kasacji nadzwyczajnej od wyroku bez przyczyny. Nie ma bardziej rażącego naruszenia prawa jak skazanie bez faktu czynu zarzucanego.

http://grzegorz-niedzwiecki.blog.onet.pl/wymiar-niesprawiedliwosci/

 

Jelenia Góra, dnia 14 lipca 2016 r.

Grzegorz Niedźwiecki, ul. Działkowicza 19, 58-506 Jelenia Góra

***

Jelenia Góra, dnia 8 lipca 2016 r.

Grzegorz Niedźwiecki

ul. Działkowicza 19

58-506 Jelenia Góra

 

Jednostka nadrzędna

za pośrednictwem

Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze

Dotyczy II S 11/16

 

W odpowiedzi na pismo i próbę unikania pracy z dnia 5 lipca 2016r.

 

Jeżeli Państwo nie rozumieją co znaczy „Skarga na bezczynność jest bezprzedmiotowa”, to proszę przekazać sprawę komuś z podstawowym wykształceniem.  Bezczynność była wątkiem pozwu cywilnego, ale ją przerwałem. Teraz ma miejsce przewlekłość postępowania przeciwko Skarbowi Państwa… Proszę przekazać kompletne akta do organu nadrzędnego, bo Prezes Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze jest negatywną stroną w postępowaniu. Proszę nie grać w szachy proceduralne. Dziesięć lat głupa rżnięcia wystarczy. To Państwo naruszacie przepisy i dobre obyczaje.

 

W załączeniu niezasadnie zwrócone materiały dowodowe.

 

 

Grzegorz Niedźwiecki

***

Jelenia Góra, 7 lipca 2016 r.

Ministerstwo Sprawiedliwości

I inni

Dotyczy BKA-II-051-113/16/54

 

Pani Bernadetta Misiewicz jest niewłaściwym człowiekiem na niewłaściwym miejscu. Korespondencję moją oraz pisma zbywa, zamiast przekazać samemu według właściwości do  Sądu Najwyższego w kwestii wyłączenia sędziów głównie okręgu dolnośląskiego, którzy orzekają w swoich sprawach. Teoretycznie miałoby to inny wymiar, ale praktycznie żaden. Sędziowie Sądu Najwyższego odmówili już wyłączenia sędziów jeleniogórskich, gdy wniosek taki złożył SSR Marek Gajdecki w odruchu wyrzutów sumienia. Czyżby nie wymagało tego dobro wymiaru sprawiedliwości, aby przestępca nie był sędzią w swojej sprawie? Nie będę oceniał kim są sędziowie Sądu Najwyższego, bo może kiedyś trafi tam skarga o zasadną kasację od zbrodni. Sami państwo wiedzą kto awansuje i jak musi się zasłużyć. Etyka i autorytet nie ma tu nic do rzeczy.

Departament Postępowania Sądowego Prokuratury Krajowej (Mirosław Chłopik i spółka) powyższej sprawy nie badał pod kątem wniesienia przez Prokuratora Generalnego kasacji do Sądu Najwyższego, tylko odfajkował odpowiedź standardową powiastką. Nie analizował merytorycznie sprawy, dowodów, podstaw i prawdy materialnej (ustaleń faktycznych), tylko odpowiedział nie bo nie. Wyrok z dnia 6 maja 2008 roku w sprawie II K 467/07 to nie wyrok tylko stalinowska umyślna, dowolna decyzja. To przestępstwo nadużycia władzy w związku z fałszem intelektualnym. SSR Jarosław Staszkiewicz (oraz prezes sądu) wiedział, że w akcie oskarżenia Mieczysława Ligęzy z dnia 18 czerwca (31 maja 2007 r.) jest dowód stworzony przez oskarżyciela prywatnego, bo szukał rok czasu Z URZĘDU dowodu mojej winy na rzecz oskarżyciela prywatnego. Nie znalazł, ale symbolicznie, usypiająco skazał. Wyrok był bez przyczyny jak Marii Gurowskiej Sand na generale Auguście Fieldorfie. To zbrodnia w biały dzień i każdy kto takie zbrodnie akceptuje bierze współudział w tych zbrodniach. Nie ma bardziej rażącego naruszenia prawa jak wydanie wyroku bez powodu, bez faktu czynu zarzucanego.

W demokratycznym państwie prawa urzeczywistniającym zasady sprawiedliwości społecznej MS, PG, czy RPO wniósłby bezwarunkowo kasację nadzwyczajną od tej parodii prawa na zasadzie art. 521 k.p.k. W tym cyrku były uchybienia nie tylko wymienione w art. 439 § 1 k.p.k. Nikt nigdy nie odniósł się materialnie do mojego wniosku, do Propter nova (ekspertyzy biegłego sądowego w zakresie informatyki i technologii internetowych BDW CONSULTING Mariusza Czarneckiego z dnia 13 kwietnia 2015 r.), nie wykazał zasadności skazania mnie i nie wykonał sądowej, odmiennej opinii. Żeby kogoś skazać, to trzeba najpierw stwierdzić fakt zarzucany i udowodnić oskarżonemu winę. Dziesięć lat jestem torturowany i mam być 180 dni internowany choć nie ukradłem nikomu nawet pudełka zapałek.

Albo jesteście zasiedziałymi funkcjonariuszami i dokonujecie tych egzekucji świadomie, z pełną premedytacją, albo zbiór zasad etyki zawodowej sędziów i prokuratorów pomyliliście z Mein Kampf Adolfa Hitlera.

Proszę to przemyśleć i potraktować mnie jak podmiot, a nie jak martwy przedmiot.

http://grzegorz-niedzwiecki.blog.onet.pl/wymiar-niesprawiedliwosci/

Grzegorz Niedźwiecki, ul. Działkowicza 19, 58-506 Jelenia Góra, Tel. 791830093

 

http://www.biuletyn-prawny.pl/informowanie-stron-przez-organ-administracyjny-71.html

http://www.zb.eco.pl/bzb/23/procedur.htm

http://www.jawnosc.pl/wp-content/uploads/2014/05/raport-JiK-VI.pdf

Ta zniewaga krwi wymaga

zniewaga czy brutalna prawda

Jestem ciekawym człowiekiem. „Wyzywam” sędziów od stalinowskich przestępców, cynicznych zbrodniarzy, psychopatów, zaocznych gangsterów i nikt nie zakłada mi sprawy z art. 226 k.k. Są dwie możliwości. Albo są to prawdziwe określenia, albo jestem TW. A może po prostu sędziowie mają dobre serce (co wykluczałoby psychopatię) i nie chcą mi robić krzywdy? Ja twierdzę, że to wszystko to jest brutalna prawda. Są stalinowskimi zbrodniarzami. Jak określić kogoś, kto nadużywa władzy, niezawisłości, pieczątek, prawa i okrada człowieka na kilkadziesiąt tysięcy złotych bez przyczyny? Kim jest ktoś, kto bez faktu czyny zarzucanego, zabronionego, zasądza 10.000 zł kar plus odsetki i koszty sądowe, 27.100 grzywien i pól roku internowania? Kto wyklucza społecznie człowieka, pozbawia prawa do pracy, dożywotnio represjonuje na kartce papieru stworzonej przez oskarżyciela prywatnego? Czy sędzia, który nie weryfikuje prawdy materialnej i materiału dowodowego, odmawia merytorycznego prawa do obrony na każdym etapie postępowania jest etycznym funkcjonariuszem? Prędzej czy później ktoś będzie musiał zweryfikować czy znieważam sędziów, czy funkcjonariusze dokonują oszustwa sądowego. Ja publicznie mówię, że sędziwie zaangażowani w parodię sprawy II K 467/07 są stalinowskimi zbrodniarzami. Gdyby było inaczej, nie baliby się merytorycznie odpowiadać. To nie ja znieważam. To wy gwałcicie wszelkie prawa i godność człowieka. Do czasu.

http://grzegorz-niedzwiecki.blog.onet.pl/wymiar-niesprawiedliwosci/

 

I jeszcze jedno. Te dziesięć lat tortur mam za rzekome zniesławienie Firmy Motoryzacyjnej „Ligęza” Sp. z o.o. w Jeleniej Górze na http://grzegorz-niedzwiecki.blog.onet.pl/, którego nikt nie stwierdził. Publikuję te obecne, werbalne „zniewagi” na http://grzegorz-niedzwiecki.blog.onet.pl/ więc powinienem mieć dożywocie…

 

Grzegorz Ni(l)edźwiecki

ul. Działkowicza 19

58-506 Jelenia Góra

Jelenia Góra, dnia 21 czerwca 2016 r.

 

 

Pan

                                                                 ROBERT  BEDNARCZYK

                                                                 Wiceprezes Sądu Okręgowego

w  Jeleniej Górze

 

 

Wnoszący skargę: GRZEGORZ  NIEDŹWIECKI

                                                                  ul. Działkowicza 19

58-506 Jelenia Góra

ŻĄDANIE   ROZPATRZENIA  SKARGI

 

     Nawiązując jeszcze do pisma z dnia 07 czerwca 2016 r., oznaczonego:

A – 051 – 37/16, którym moją skargę „pozostawia się bez rozpatrzenia”,

z powodu „zawierania treści znieważających”  – zwracam, się o:

 

  1) szczegółowe wskazanie, które to treści z w/w skargi

                         są znieważające (treści takie należy wymienić w konkretnych cytatach);

                    2) rozpatrzenie skargi w zakresie treści, które  nie są

                         znieważające (pod rygorem zarzutu bezpodstawnego

                         zaniechania rozpatrzenia skargi, ze wszystkimi dla Pana prawnymi konsekwencjami takiego zaniechania).

 

       W w/w piśmie z dnia 07 czerwca 2016 r. przywołał Pan,  jedynie ogólnie, przepis art.41a § 4 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych  – bez wskazania miejsca publikacji tego przepisu oraz bez zacytowania jego istotnego fragmentu (co miał Pan obowiązek uczynić, jako prawnik odpowiadający osobie, która prawnikiem nie jest).

Pana oczywiste niedopatrzenie ma znaczenie, ponieważ ukrywa nadużycie tego przepisu. Przywołany przepis stanowi jedynie, że bez rozpatrzenia pozostawia się „skargi i wnioski zawierające treści znieważające(…)”. Przepis ten nie stanowi natomiast, że chodzi o skargi i wnioski, zawierające treści, które  „według (dowolnej) oceny organu, do którego wpłynęły” są treściami znieważającymi (chodzi zatem o obiektywną ocenę tych treści).

Gdyby przyjąć – tak jak to Pan uczynił – że ocena treści skargi i pozostawienie jej bez rozpatrzenia – może być dowolne, wówczas otworzyłoby to szeroką drogę do zahamowania  prawa do wnoszenia skarg i wniosków, które to prawo przysługuje każdemu z mocy Konstytucji R.P.

Zastosowane przez Pana rozumienie w/w przepisu prowadzi i sankcjonuje takie oto sytuacji, w których np. wiceprezes sadu po prostu nie chce lub nie potrafi odpowiedzieć na skargę, gdyż brak mu fachowych, merytorycznych argumentów przeciw skardze, ale skargi nie chce uwzględnić (żeby nie narazić się środowisku swoich kolegów). Wówczas taki wiceprezes „idzie na skróty” i wybiera „pozostawienie skargi bez rozpatrzenia” pozorując „treści znieważające”.

Ponieważ tak właśnie było w niniejszej sprawie  – wnoszę, jak na wstępie, pozostając w przekonaniu, że zdoła Pan odróżnić opis faktów (twierdzenia faktyczne) od ocen (poglądów) oraz „znieważenie”  od np. „pomówienia” (to ostatnie – nawet, jeśli znajdzie się w skardze – nie daje podstawy do „pozostawienia skargi bez rozpatrzenia”).

 

W sprawie nastąpiła już (na skutek nadużycia w/w przepisu) przewlekłość jej załatwienia  – dlatego  zwracam się o jej  niezwłoczne załatwienie.

 

Do wiadomości:

Minister Sprawiedliwości

 


Grzegorz Niedźwiecki

*

Jelenia Góra, dnia 28 czerwca 2016 r.

Grzegorz Niedźwiecki

ul. Działkowicza 19

58-506 Jelenia Góra

Sąd sprawiedliwy

za pośrednictwem

Prokuratury Rejonowej w Dzierżoniowie

 

Zażalenie

na postanowienie o odmowie wszczęcia śledztwa w sprawie PR 1 Ds. 331.2016

 

Sędzia Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze Jarosław Staszkiewicz wydał w dniu 6 maja 2008 roku wyrok skazujący bez przyczyny w sprawie II K 467/07. Wydał wyrok, to jest określenie abstrakcyjne, on dokonał świadomie przestępstwa stalinowskiego. Dowolnie, umyślnie, po roku czasu bezskutecznego szukania mojej winy na rzecz oskarżyciela prywatnego, poświadczył nieprawdę, czyli popełnił przestępstwo fałszu intelektualnego z art. 271 § 1 k.k. Postępowanie prowadził bez uprawnień sędziowskich jako asesor, egzekucji dokonał zaraz po zaprzysiężeniu na sędziego. Czy dokonał tego oszustwa sądowego samodzielnie czy na zlecenie, nie ma dla mnie znaczenia. Faktem jest, że Prezes Sądu Rejonowego powinien przy wstępnej kontroli aktu oskarżenia cofnąć akt oskarżycielowi do uzupełnienia braków formalnych, a po niesprostaniu wymogów skierować na wokandę w celu umorzenia postępowania. Dowód Mieczysława Ligęzy (k. 8 akt sprawy II K 467/07) jest własnoręcznie stworzonym dowodem, czyli przestępstwem fałszu materialnego z art. 235 k.k. Co do szczegółów dotyczących prefabrykacji ostatniego protokołu z rozprawy głównej, z którego zniknęły stanowiska stron, to odsyłam do rzeczowego uzasadnienia tego zażalenia. Wyrok karny nie jest wyrokiem państwowym, sądu, tylko prywatną decyzją złośliwego sędziego. To jest nadużycie niezawisłości i pieczątek. To jest wyrok za pieniądze oskarżyciela prywatnego. To nie sąd tylko ludzie, a raczej antyludzie ludziom gotują taki los. Wyrok skazujący z art. 212 § 2 k.k. nie miał prawa zapaść, bo nie ustosunkowano się do wniosku w trybie art. 17 § 1 pkt. 1) k.p.k., zasady in dubio pro reo (art. 5 § 2 k.p.k.) i domniemania niewinności. Nie ma mocy prawnej, gdyż nikt nie stwierdził faktu czynu zarzucanego (zniesławienia Firmy Motoryzacyjnej „Ligęza” Sp. z o.o. w Jeleniej Górze za pomocą strony internetowej http://grzegorz-niedzwiecki.blog.onet.pl/) i nie udowodnił winy Grzegorzowi Niedźwieckiemu. To, że funkcjonariusze patologicznego układu odmawiają pozasądowo wznowienia postępowania wyżej stawiając fikcyjne ustalenia oraz nieznane domniemania od ekspertyzy biegłego sądowego w zakresie informatyki BDW CONSULTING Mariusza Czarneckiego z dnia 13 kwietnia 2015 r., to problem tych funkcjonariuszy, że biorą współudział w przestępstwach nadużycia władzy, niedopełnienia obowiązków służbowych i poświadczenia nieprawdy. To, że prokuratorzy tuszują przestępstwa fałszu materialnego i fałszu intelektualnego, to problem tych prokuratorów, że nie uznają faktów, roli organów ścigania i etyki, tylko wkręcają się w metody mafijne państwa ponad państwem. Każdy prokurator i każdy sędzia, który wydając bądź akceptując oraz nie weryfikując prawdy materialnej będzie miał zarzut współudziału w stalinowskich przestępstwach. W zbrodniach pokroju Marii Gurowskiej Sand i Fajgi Mindla. W demokratycznym państwie prawa urzeczywistniającym zasady sprawiedliwości społecznej każdy organ orzekający, kontrolny, zanim wyda negatywną decyzję musi wykazać zasadność skazania mnie za pomówienie, uzewnętrznić taki fakt i dowody materialne, co jest nierealne, bo czynu zarzucanego nie było. To jest bezprecedensowy wyrok bo bez powodu, a przynajmniej prawnego. To jest bezprecedensowe postępowanie za NIC. O skutkach i długofalowości parodii prawa nie zapominając. Tylko państwo islamskie może dziesięć lat (albo dożywotnio) torturować Bogu ducha winnego człowieka i całą jego rodzinę, niszczyć ekonomicznie, pół roku internować, gwałcić godność funkcjonariusza publicznego i prawa człowieka, niszczyć państwo dla zasady, dla kaprysu. Wszystko to są działania złośliwe, może polityczne. Każdy funkcjonariusz, który nie spełni tego czego zaniechał ASSR Jarosław Staszkiewicz, czyli pokaże czarno na białym chociaż zrzutu z ekranu mojego bloga świadczącego o zamieszczeniu na nim dnia 23 lutego 2007 roku i podpisaniu przeze mnie artykułu „Nie kupujcie auta u Ligęzy”, będzie katem, a nie obiektywnym, bezstronnym, rzetelnym, sprawiedliwym, szczegółowym arbitrem. I nie mają tu znaczenia kompetencje czy przepisy, tylko oczywiste fakty i zwykła ludzka uczciwość, wola. Żądam analizy materiału dowodowego i realnej kontroli instancyjnej. Przyjdzie czas, że układ korporacji prawniczej runie i każdy za swoje zbrodnie odpowie. Proszę nie brać współudziału w tym pokłosiu. Ja i każdy skazany musi mieć wykazany czyn zabroniony i udowodnioną winę, musi mieć świadomość za co ma ponieść karę i dowody materialne słuszności skazania go, a funkcjonariusze muszą kierować się służbą, konkretami, wiarygodnością i tym co ślubowali, a nie urojeniami, prywatą i widzi mi się. Nie mogą zaniechiwać ustosunkowania się do dowodów, faktów i nawet prawa stanowionego. Ja jestem żywym człowiekiem, podmiotem, a nie martwym przedmiotem. To nie mnie trzeba przesłuchiwać tylko pozwanego i zadać mu pytania na jakim protokole notarialnym oparł swoją decyzję. Należy wziąć pod uwagą moją propter nova, a żeby ją podważyć, to trzeba najpierw dokonać sądowej, odmiennej ekspertyzy dowodu oskarżyciela. Wszyscy mają być zgodnie z konstytucyjną zasadą równi wobec prawa. Sędzia nie może być świętą krową, albo Josefem Fritzlem.

Sąd orzeka w oparciu o trzy rzeczy: dowody, przepisy i sumienie. Wszystkiego niestety zabrakło. Żeby kogoś skazać, to trzeba najpierw stwierdzić oczywisty fakt czynu zarzucanego i udowodnić oskarżonemu winę. Czyn zabroniony i dowody materialne przestępstwa należy w III RP wykazać.

Pozbawiono mnie prawa do sądu, konstytucyjnego prawa do obrony na każdym etapie postępowania, prawa do merytorycznego rozpoznania sprawy w drugiej instancji (kontroli instancyjnej), praw człowieka. Zamknięto mi umyślnie drogę sądową do dochodzenia naruszonych wolności i praw. Pogwałcono zasadę sprawiedliwego i jawnego rozpatrzenia sprawy, a także in dubio pro reo oraz domniemania niewinności. Dlaczego?

Bierność nie jest czynnością. Nie jest weryfikacją, rzeczową oceną zarzutów i należy postanowienie uchylić ponieważ jestem osobą materialnie, moralnie i zdrowotnie pokrzywdzoną. Tak represyjnie bez powodu nie postępują normalni funkcjonariusze. Nawet hitlerowcy postępowali mniej brutalnie. Strzelali w łeb i mniej bolało. Spychotechnika nie ma tu zastosowania. Nullum crimen, nulla poena.

W załączeniu merytoryczne uzasadnienie zatytułowane: „Niesłuszne oskarżenie – wyrok bez przyczyny” oraz ekspertyza biegłego sądowego w zakresie informatyki z dnia 13 kwietnia 2015 r.

Do wiadomości:

Istotne instytucje państwowe i międzynarodowe

*

Zawiadomienie o przestępstwie

Szanowny Panie Prezesie Robercie Bednarczyk,

Jest Pan przestępcą. To jest stwierdzenie, a nie zniewaga. Jest Pan zbrodniarzem, a nie przestępcą. Przestępca to zawód. Pan popełnia świadome przestępstwa jako funkcjonariusz wymiaru sprawiedliwości i to jest zbrodnia. Zbrodnia umyślna. Kryje Pan przestępstwa kolegów i koleżanek i nie mają tu nic do rzeczy procedury. Wie Pan, że czynu zarzucanego w sprawie II K 467/07 nie było. Wie Pan, że Prezes Sądu Rejonowego sknocił wstępną analizę aktu oskarżenia. Wie Pan, że (Asesor – vide orzeczenie TK!) SSR Jarosław Staszkiewicz mimo rocznego szukania dowodów mojej winy na rzecz oskarżyciela prywatnego dokonał fałszu intelektualnego w oparciu o fałsz materialny. Może miał takie zlecenie, to jego problem. Wie Pan, że SSO Junona Gajewska przekombinowała w sprawie I C 1062/08. Nie dość, że przeprowadziła sfingowany proces, na zasadzie fikcji doręczeń, to jeszcze nadużyła „ustaleń” sprawy karnej. Wie Pan, że SSO Klara Łukaszewska pozasądowo uciekła od kontroli instancyjnej (VI Ko 66/15) posługując się fikcją ustaleń i głupa rżnąc w/s sensu stricte i ciężaru dowodowego. Kryła kolegę. Wie Pan, że skazać można tylko za czyn zabroniony i gdy się oskarżonemu winę udowodni. A teraz przejdźmy do przykładów. Jak ja ukradnę Panu rower to będzie przestępstwo czy nie? Z pewnością w jakiejś mierze będzie i powinienem z tego tytułu ponieść konsekwencje. Jak się okaże, że rower nie zginął, to poniosę konsekwencje czy nie? Nie poniosę, a jak niesłusznie poniosę to potem mnie przeproszą. Jak Panu ktoś dziesięć lat będzie ewidentny stalking, mobbing czy reketierkę czynił, to odpowie za to czy nie? Odpowie. Dlaczego okradliście mnie na kilkadziesiąt tysięcy złotych, pozbawiliście prawa do pracy w Niemczech (i w Polsce zresztą też, bo wypłatę byście zwinęli), stażu pracy, możliwości zaciągania kredytów i zakupów online, normalnych relacji rodzinnych, dokonaliście bezpodstawnych egzekucji zamieniając je na 180 dni internowania i nie ponosicie za to odpowiedzialności? Bo nie wszyscy są równi wobec prawa. Jest Pan zbrodniarzem, bo tak jak w wypadkach drogowych, poszkodowanemu należy udzielić pomocy i zgłosić odpowiednie służby. Wy tego nie czynicie i nie boicie się odpowiedzialności karnej, bo to co ślubowaliście i zbiór zasad etyki zawodowej macie w nosie. Układ jest masowo skorumpowany i stalinowski wymiar sprawiedliwości działa wspólnie i w porozumieniu. Oczywiście organów ścigania, których funkcjonariusze tuszują wasze przestępstwa nie wyłączając. To nie ja was, Pana znieważam. To Pan mnie nie tylko znieważa. Pan gwałci godność człowieka, funkcję publiczną, majestat Sądu. Gwałci Pan fakty, prawdę materialną, moje dzieci i państwo Polskie. Jest Pan gorszy od Marii Gurowskiej Sand. Gdybym ja Pana znieważał, to podałby mnie Pan do sądu, a nawet wszczęto by postępowanie z urzędu w trybie art. 226 kk. Nie poda mnie Pan do sądu, bo jest Pan marnym prawnikiem i wyszłoby na jaw, że dokonujecie oszustw sądowych i dziesięć lat bezpodstawnych prześladowań mojej osoby. To co piszę to nie zniewaga tylko brutalna, oczywista prawda. Jesteście nałogowymi, cynicznymi psychopatami. Nadużywacie władzy, niezawisłości i pieczątek dla zasady. Waszym prawem są manipulacje, szachy proceduralne i prawo pięści. Proszę wskazać za jaki konkretnie czyn zostałem skazany dnia 6 maja 2008 roku w sprawie II K 467/07 i uzewnętrznić publicznie ustalenia faktyczne. Sprawa nie była tajna. Nie wskaże Pan choć ma Pan uprawnienia pryncypała, przełożonego. Art. 41a § 4 ustawy z dnia 27 lipca 2001r. Prawo o ustroju sądów powszechnych to skonstruowany przez was, przez korporację prawników wytrych do ucieczki od merytorycznego postępowania. Jesteście zbrodniarzami gorszymi jak za Bieruta. Sędzia to powinien być człowiekiem o wyjątkowym autorytecie. Powinien być bezstronnym, obiektywnym, sprawiedliwym arbitrem. Powinien postawić na wagę wszystkie głosy za i przeciw i rozstrzygnąć sprawę uczciwie. Jakbyście byli ludźmi, to zaprosilibyście mnie do stołu i w pięć minut niedające się usunąć wątpliwości rozstrzygnęlibyście na korzyść niesłusznie oskarżonego. Nie jesteście ani ludźmi ani sędziami. Udostępnię to bieżące „znieważenie” za pomocą środka masowego komunikowania, czyli mojego bloga. Skoro za urojenia Ligęzy naskrobaliście mi wyroków jak Josef Fritzl, to za te werbalne teksty „zasądzicie” mi pewnie dożywocie.

http://grzegorz-niedzwiecki.blog.onet.pl/wymiar-niesprawiedliwosci/

Grzegorz Niedźwiecki, 58-506 Jelenia Góra, ul. Działkowicza 19, Tel. 791830093, lew1@poczta.fm